لورا هاوتالا در مقاله‌ای برای Grist و بازنشر شده در Wired، بحران کمی را که درختان شهری با آن مواجه هستند، نشان می‌دهد، زیرا تغییرات آب و هوایی تعادل اکوسیستم‌های محلی را تغییر می‌دهد. مانوئل اسپرون رودریگز، بوم شناس دانشگاه وسترن سیدنی که در مورد تاثیر تغییرات آب و هوایی بر درختان تحقیق می کند، گفت: جهان برای سازگاری با درختان خیلی سریع گرم می شود. این به ویژه در مورد درختان بومی صادق است.

در نتیجه، حفظ سایبان درختان شهری به معنای کاشت برای آینده است – و در نظر گرفتن گزینه‌های غیر بومی و در عین حال اجتناب از تأثیرات عمده بر گونه‌های گیاهی و جانوری محلی. برای یافتن راه‌حل‌ها، محققان در حال مطالعه هستند که کدام درخت‌ها می‌توانند بهتر از درختانی که در حال حاضر در شهرهایی که به سرعت گرم می‌شوند، کار کنند، با توجه به گونه‌هایی که قبلاً با مناطق خشک‌تر صدها یا حتی هزاران مایل دورتر سازگار شده‌اند.»

درختکاران شهری باید دلایل محیطی و فرهنگی را برای حفظ درختان بومی و نیاز به کاشت گونه‌های انعطاف‌پذیرتر که در آینده رشد خواهند کرد، متعادل کنند. اگر به درستی انجام شود، افزودن تنوع به شهرهایی که تحت سلطه یک نوع درخت هستند، می تواند مشکلات ناشی از امواج آفات یا بیماری ها را کاهش دهد. تکه تکه ای از گونه ها می تواند در برابر عفونت درخت به درخت در بین همان گونه ها حائلی ایجاد کند.