خلاصه

تکنیک های داده کاوی (DMT) به طور گسترده در بافت ساختمان های موجود استفاده شده است. با این حال، مطالعات مقایسه کاربرد آن با اشیاء مختلف و استفاده از مناطق روستایی با ساختارهای بومی به عنوان مطالعات موردی بسیار ناشناخته باقی مانده است. این مقاله روشی را مورد بحث قرار می‌دهد که برای توصیف دو سکونتگاه روستایی در پرتغال و اسپانیا با استفاده از DMTs و نقشه‌های مبتنی بر GIS برای پشتیبانی از تفسیر نتایج استفاده می‌شود. نتیجه‌گیری‌هایی مانند وجود نقاط پرت یا تعداد بهینه خوشه‌ها و همچنین ماهیت خوشه‌ها و تناسب آن‌ها در شناسایی ساختمان‌های نزدیک‌تر به ماتریس بومی ارائه می‌شود. انطباق پایگاه داده عددی به عنوان تحقیقات آینده، کاهش تعداد متغیرها برای به دست آوردن بینش دقیق تر در مورد شناسایی ساختمان های بومی پیشنهاد می شود. تحقیقاتی مانند آنچه در این مقاله ارائه شده است، آگاهی در مورد حفاظت و بهبود سکونتگاه‌های روستایی را ارتقا می‌دهد و در نهایت اقدام به سمت انسجام سرزمینی و توسعه پایدار را از طریق اقدامات بازسازی آتی در میراث ساخته شده بومی تحریک می‌کند.