گام‌های کوچک زیادی وجود دارد که هر یک از ما می‌توانیم برای بهبود جوامع خود انجام دهیم، اما به نظر می‌رسد در هر مرحله گیر می‌کنیم.

توسعه مجدد به عنوان فرآیند نوسازی یک منطقه یا ملک برای بهبود شرایط اقتصادی، اجتماعی یا زیست محیطی آن تعریف می شود. وقتی کسی در حال توسعه مجدد است، معمولاً در مورد یک ساختمان یا زمین خالی صحبت می کند. آنها در مورد تخریب، نوسازی یا ساخت و ساز صحبت می کنند: «ما باید آن را تخریب کنیم ساختمان های قدیمی سوخته برای ساختن کارخانه‌های جدید، یا «ما باید ساختمان آسیاب قدیمی و فرسوده مرکز شهر را به یک کاربری جدید مانند آپارتمان بازسازی کنیم.»

هدف از توسعه مجدد پرداختن به مبارزاتی است که مترادف با بلایت هستند به نحوی که باعث رشد اقتصادی شود، اعتماد به یک جامعه را بهبود بخشد یا یک منطقه را با نیازهای جامعه تطبیق دهد. پروژه های توسعه مجدد توسط نهادهای دولتی و خصوصی آغاز می شوند و ممکن است شامل همکاری بین ذینفعان مختلف از جمله سازمان های دولتی، توسعه دهندگان، سازمان های اجتماعی و ساکنان باشد.

شهرنشینان اغلب در دام بحث در مورد توسعه مجدد تقریباً منحصراً در قالب یک ساختمان می افتند. این به این دلیل است که ارتباط کار فیزیکی با مزایای جامعه آسان است: برای مثال، بازسازی یک خانه بزرگ به چند آپارتمان کوچک، نیاز مسکن را برطرف می کند، در حالی که افزودن یک دفتر به یک ملک مسکونی، بهره وری مالی منطقه را افزایش می دهد. این سرمایه‌گذاری‌ها ممکن است اندک باشند، اما بازدهی بالایی را به همراه دارند، زیرا اعتمادی که به جوامع خود داریم.

همچنین قاب توسعه مجدد از نظر ساختمان آسان است زیرا اقتصاد توسعه مجدد به طور کلی منجر به یک حالت تمام شده نمی شود. به عبارت دیگر، توسعه مجدد معمولاً یک پروژه افزایشی است: بودجه های محدودی دارد که همیشه کمتر از آنچه برای تکمیل کار مورد نیاز است است، بنابراین تیم توسعه باید خط ظریفی بین چشم انداز و بودجه طی کند، در حالی که در بودجه باقی بماند و به اندازه کافی به انجام برساند. دیگران می توانند دید خود را درک کنند و مطمئن شوند که مرحله اول کامل به نظر می رسد. ما ممکن است این را به عنوان پروژه در حال تکمیل به وضعیت “به اندازه کافی خوب” توصیف کنیم. این همچنین به این معنی است که پروژه‌های توسعه مجدد اغلب بسیار خلاقانه هستند، زیرا زمانی که پول کمیاب است، خلاق‌تر می‌شویم.

در حالی که قاب‌بندی بازسازی از نظر ساختمان‌ها آسان است، باید به خاطر داشته باشیم که این توسعه منحصر به آنها نیست. توسعه مجدد نیز ممکن است رخ دهد در محدوده عمومی یک خیابان. ما اغلب این فرصت را نادیده می‌گیریم زیرا رویه فعلی ما در طراحی جاده‌ها، خیابان‌ها را به حالت نهایی می‌سازد و رویکرد افزایشی را بیگانه جلوه می‌دهد.

در اینجا نمونه ای از بازسازی خیابان در دنور است که در آن از رنگ و بولارد برای تراشیدن یک پیاده رو استفاده می شود. سنگفرش اصلی جلوی این ساختمان های انبار را لمس می کرد و خیابان را به اسکله های بارگیری متصل می کرد. امروزه این ساختمان ها کاربری متفاوتی دارند، بنابراین دیگر نیازی به اتصال خیابان نیست.