۱٫ معرفی
آمازون یک اکوسیستم ضروری غنی است که تنوع زیستی بالا، مقررات آب و هوا و محصولات کشاورزی را فراهم می کند که وجود انسان را برای بیش از ۱۰۰۰۰ سال حفظ کرده است. [
۱,
۲]. ثروت آمازون دارای ابعاد سیاره ای است. بزرگترین جنگل استوایی را دارد. بزرگترین رودخانه؛ و گیاهان، جانوران، مواد معدنی، چوب و کربن فراوان به شکل میلیاردها درخت [
۳,
۴]. دارای بزرگترین ذخیره تنوع زیستی و بانک ژنتیکی روی زمین، ۲۰ درصد از آب شیرین سیاره و پتانسیل استخراج کشاورزی پایدار است. این به ۹ کشور گسترش می یابد که بیش از نیمی از ۶۰۰ میلیون هکتار آن در برزیل است [
۵,
۶,
۷,
۸].
با این حال، دولت های استعماری و دولت های مدرن استخراج منابع طبیعی را با تولید کالا، توسعه نابرابر، تمرکز زمین، آلودگی محیط زیست، غصب مناطق بومی، پروژه های زیربنایی و صنایع استخراجی غارت کرده اند. [
۹,
۱۰,
۱۱]. به عنوان مثال، جنگل زدایی، سوزاندن، استخراج معادن و تجارت کشاورزی منجر به تخریب جنگل هایی شده است که از فضا قابل رویت است، شرایط آب و هوایی تغییر کرده، باعث از بین رفتن تنوع زیستی و مانع از معیشت پایدار در آمازون شده است. [
۱۲,
۱۳,
۱۴,
۱۵,
۱۶,
۱۷]. این امر توجه مجامع ملی و بین المللی را به خود جلب کرده و منجر به اتخاذ تدابیر جدیدی در جهت کاهش آسیب به منابع طبیعی و زیست محیطی شده است. [
۱۸,
۱۹,
۲۰].
یکی از این اقدامات ایجاد مناطق حفاظت شده (PAs) است که دارای غنای بیولوژیکی، معدنی، آبی و زمین شناسی هستند. [
۲۱,
۲۲]، مزایایی را برای تنوع زیستی، جوامع و اقلیم ارائه می دهد [
۲۳,
۲۴]۱۵ درصد از سطح زمین را مشخص می کند [
۲۵]. در آمازون، مجموعه ای از PA وجود دارد که ۵۲٫۲٪ را پوشش می دهد. [
۲۶]، نشان دهنده ۷۱۸ پاسگاه (۲٫۲ میلیون کیلومتر
۲) که تقریباً نیمی از آنها مناطق بومی و پایدار را تشکیل می دهند [
۲۷].
PA ها با حفظ منابع طبیعی و زیست محیطی همکاری می کنند [
۲۸]، آب و هوا، آب، جانوران، گیاهان [
۲۹]و ذخایر کربن [
۳۰]; کاهش نرخ جنگل زدایی و سوزاندن [
۳۱,
۳۲,
۳۳]; اهمیت اقتصادی دارند [
۳۴]; و جوامع محلی و/یا سنتی را در خود جای دهد [
۳۵]. PA ها همچنین به تنوع جهانی و اهداف کاهش تغییرات آب و هوایی کمک می کنند [
۳۶].
PA ها به اهداف توسعه پایدار (SDGs) کمک می کنند [
۳۷]به ویژه در آمریکای جنوبی، جایی که سرزمین هایی با غنای اکوسیستمی بالا، جوامع سنتی و مردمی که روابط فرهنگی و معیشتی دارند وجود دارد. [
۳۸]. بنابراین، PA ها مناطقی از اهمیت اکوسیستم هستند [
۳۹] که هدف آنها اجازه دادن به ارتباطات انسانی با منابع طبیعی است [
۴۰] و همکاری برای حفظ، حفاظت و توسعه [
۴۱,
۴۲,
۴۳].
در این زمینه، اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت، تأسیس و حفاظت از مناطق حفاظت شده را تشویق می کند، زیرا آنها برای محیط زیست، فرهنگ و معیشت جوامع محلی حیاتی هستند. [
۴۴]. مناطق حفاظت شده برزیل به سیستم ملی واحدهای حفاظت (NSCU، قانون فدرال شماره ۹۹۸۵، ۲۰۰۰) وابسته هستند و به دلیل ویژگی های طبیعی و همچنین سرمایه گذاری، نظارت، مدیریت، تدوین و تصویب طرح های مدیریتی، هم مشمول حفاظت و هم حفاظت هستند. [
۴۵].
NSCU پاس های حفاظتی را به دسته های حفاظت کامل و استفاده پایدار تقسیم می کند [
۴۶]. اولین مورد به پنج نوع تقسیم می شود: ایستگاه های زیست محیطی، ذخایر زیستی، پارک های ملی، آثار طبیعی، و پناهگاه های حیات وحش. [
۴۷]. دسته دوم شامل هفت نوع است: مناطق حفاظت از محیط زیست، مناطق مورد علاقه اکولوژیک مربوطه، جنگل های ملی، ذخایر استخراجی، ذخایر جانوری، ذخایر توسعه پایدار و ذخایر میراث طبیعی. [
۴۷].
این مطالعه مقوله RESEXها را اولویت بندی می کند، مناطقی که هدف آنها حفظ منابع زیست محیطی و شیوه های تولیدی پایدار کشاورزی، استخراج گرایی و دامداری است که اساساً برای معاش جوامع سنتی است. [
۴۸,
۴۹,
۵۰]. هدف RESEX ها تطبیق حفاظت از طبیعت با فعالیت های تولیدی پایدار است [
۵۱]و همچنین امکان ایجاد درآمد از طریق اقتصاد سبز و اقتصاد زیستی را فراهم می کند [
۵۲,
۵۳].
با این حال، RESEX تجارب رضایت بخشی از فعالیت های تولیدی استخراج گرایی (لاستیک، روغن های گیاهی و آجیل برزیلی) و دامداری (گاو، خوک، گوسفند و طیور) داشته اند، زیرا هیچ ادغام یا ترکیبی از فعالیت های تولیدی وجود نداشت. [
۵۴,
۵۵]. محدودیت ها و فقدان عمل گرایی نهادی منجر به افزایش جنگل زدایی، بدتر شدن شرایط زندگی جوامع محلی و تهدید پایداری زیست محیطی و اجتماعی-اقتصادی RESEX شده است. [
۵۶,
۵۷]. وسایلی که به وسیله آن مناطق حفاظت شده ایجاد، نگهداری و کالایی می شوند ممکن است منجر به افزایش تخریب محیط زیست از طریق از دست دادن حقوق و زمین شود. [
۵۸].
کمک به تولیدکنندگان کوچک برای بهبود شرایط تولید در کوتاه مدت برای امرار معاش، اجتناب از رها شدن RESEXها و کاهش قابل ملاحظه انباشت جنگل زدایی ضروری است. [
۵۹]. ایجاد جایگزین هایی برای تقویت استخراج گرایی همراه با کشاورزی (چرخشی) و دامپروری ضروری است. [
۶۰].
بنابراین، ما حدس می زنیم که ترکیب حفاظت از محیط زیست با فعالیت های تولیدی استخراج، کشاورزی و دامداری در زمینه پایداری و حفاظت، استراتژیک است.
این پیشنهاد در ادبیات موجود است. فعالیت های تولیدی استخراج، کشاورزی و دامداری می تواند به توسعه اجتماعی و زیست محیطی کمک کند. [
۶۱]با توجه به اینکه آنها راهبردهای معیشتی هستند که درآمدزایی می کنند و هویت فرهنگی محلی را تقویت می کنند [
۶۲]. این سه فعالیت مکمل یکدیگر هستند تا پایداری محیطی را تضمین کنند. احترام اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اخلاقی؛ و معیشت جوامع RESEXs [
63].
در این زمینه، این مطالعه ارزیابی کرد که آیا ترکیب حفاظت از محیط زیست با فعالیت های تولیدی استخراج، کشاورزی و دام در زمینه پایداری و حفاظت، استراتژیک است یا خیر. هدف ما این بود که با جستجوی ۱۱ پایگاه داده (Cambridge Journals Online، Ebsco، Jstor، Nature، Web of Science، World Scientific، Science Direct، Springer، Scopus، Capes و Scielo) یک تحلیل عمیق انجام دهیم و هیچ مطالعه ای پیدا نشد که نشان دهد. از این رویکرد استفاده کرد. ما معتقدیم که این یک حوزه تحقیق مرتبط و معتبر است. هدف ما گسترش و کمک به ادبیات و ارائه داده‌هایی است که برای نهادهای دولتی و سازمان‌های غیردولتی مفید است و آگاهی عمومی را تقویت می‌کند.
ادامه این مقاله به شرح زیر تنظیم شده است:
بخش ۲ مروری کوتاه بر ادبیات کنفرانس های بزرگ بین المللی و تعهدات کشورها ارائه می کند.
بخش ۳ مواد و روش ها، به ویژه موضوعات تحقیق، ترسیم، روش ها و تجزیه و تحلیل داده ها را توصیف می کند.
بخش ۴ نتایج را تجزیه و تحلیل می کند.
بخش ۵ بحث می کند و نتایج را تایید می کند. سرانجام،
بخش ۶ نتیجه گیری این مطالعه را ارائه می دهد.
۲٫ به سوی توسعه پایداری جهانی و چالش های ملت ها
اجلاس جهانی توسعه پایدار (WSSD) در سال ۱۹۷۲ در استکهلم اولین بحث را در مورد مشکلات زیست محیطی، عمدتاً با نگرانی های بین المللی در مورد آلودگی هوا، آب و خاک و مدل جدید توسعه اقتصادی افتتاح کرد. [
۶۴]. این فرصتی تلف شده برای پیشرفت بود زیرا زمان و پول برای بیان و بحث در مورد پایداری جهانی سرمایه‌گذاری شد، با این حال کشورها اراده سیاسی برای اجرای برنامه‌های اقدام بلندپروازانه از خود نشان ندادند. [
۶۵].
WSSD ریو ۱۹۹۲ یا اجلاس زمین در دستور کار قرار گرفت که شامل اصطلاح توسعه پایدار با اشاره به اتحاد احتمالی بین حفاظت از محیط زیست و توسعه اجتماعی است. [
۶۶]. با توجه به دستور کار بسیار گسترده و نادرست، کشورهای در حال توسعه به دلیل خلأهای موجود در اجرای دستور کار ۲۱ و همچنین عدم اجرای سرمایه گذاری های مالی که بین ۱۷۸ کشور تعریف شده بود با مشکل مواجه شدند. [
۶۷].
Rio+10 نماینده WSSD در ژوهانسبورگ (۲۰۰۲) با هدف تقویت تعهد چند جانبه به توسعه پایدار و بررسی WSSD ریو ۱۹۹۲ بود. [
۶۸]. اگرچه تلاش‌هایی برای مشارکت جامعه مدنی در مقیاس جهانی و گسترش گفت‌وگو برای ذینفعان در کنفرانس‌های بزرگ بین‌المللی صورت گرفته است، اما برای دستیابی سایر انجمن‌ها به اهداف خود همچنان به تغییرات ساختاری نیاز است. [
۶۹].
هدف RIO+20 WSSD آشتی دادن نیاز به ریشه‌کن کردن فقر با اقتصاد سبز بود، اما نتوانست اهداف پایدار پایدار را با رشد اقتصادی در کشورهای فقیر و ریشه‌کن کردن فقر تطبیق دهد. [
۷۰]. در سطح جهانی، چالش‌های پایداری برآورده نشده است و جهان در وضعیت خطرناک‌تری نسبت به دو دهه قبل قرار دارد. روندهای فعلی نابرابری در سلامت، ثروت و الگوهای ناپایدار مصرف و توسعه را نشان می دهد [
۷۱].
برخی از مطالعات تأیید کرده اند که روابط پایدار انسان با طبیعت تأثیرات بر تنوع زیستی و تغییرات آب و هوایی را کاهش می دهد و همچنین کیفیت زندگی، امنیت اجتماعی، اخلاق و اخلاق را تضمین می کند. [
۷۲]. SDGs سازمان ملل متحد شامل ۱۷ هدف به هم پیوسته با ۱۶۹ هدف جهانی است: پایان دادن به فقر. کاهش اثرات بر اقیانوس ها، جنگل ها و تغییرات آب و هوایی [
۷۳]; بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی مردم [
۷۴]; و تضمین صلح و رفاه جوامع تا سال ۲۰۳۰ [
۷۵,
۷۶].
برای رسیدگی بهتر به تغییرات اقلیمی، توافقنامه پاریس در بیست و یکمین کنفرانس طرفین ایجاد شد و هدف آن تعیین یک هدف اقلیمی جهانی برای محدود کردن میانگین دما به ۲ درجه سانتیگراد در مقایسه با سطوح قبل از صنعتی و حفظ آن زیر ۱٫۵ درجه سانتیگراد بود. [
۷۷].
در برزیل، SDGs و COP نتایج زیر را نشان دادند: ۶۵٪ در حالت پسرفت هستند. ۶٫۵ درصد دچار رکود شدند. ۸٫۲۸ درصد در معرض تهدید هستند. ۱۴٫۲ درصد پیشرفت ناکافی داشتند. و تنها ۰٫۵۹ درصد پیشرفت رضایت بخشی را نشان دادند [
۷۸]. به نوبه خود، ایالات متحده یک تعهد خالص صفر بر اساس توافق پاریس ایجاد کرد [
۷۹]و چین مسئولیت کاهش CO را بر عهده گرفت
۲ انتشار، هدفی که در COP26 تعریف شده است [
۸۰]. با این حال، هر دو کشور نتوانسته اند به توافقات تعریف شده در کنفرانس ها عمل کنند [
۸۱].
اتحادیه اروپا (EU) در حال تجربه عمق و پیچیدگی پیشرفت یا کاستی‌های سیاستی در رابطه با اهداف توسعه پایدار است، زیرا تنوع زیستی، اکوسیستم‌ها و رفاه انسان همچنان تهدید هستند. [
۸۲]. اتحادیه اروپا با ادغام محیط زیست، اقتصاد و جامعه به SDG خود دست خواهد یافت [
۸۳]. برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار، اتحادیه اروپا بر ارتباط متقابل بین ابعاد محیطی، اقتصادی، اجتماعی و مسئولیت نهادی برای دستیابی به پایداری محلی و جهانی تکیه می کند. [
۸۴].
وضعیت پیچیده دیگر تنش های مسلحانه جنگ روسیه-اوکراین و اسرائیل-حماس (از فوریه ۲۰۲۲ ادامه دارد) است که منجر به تخریب جدی زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی می شود که بر توسعه پایدار جهانی تأثیر می گذارد. [
۸۵]. علاوه بر این، کشورها تأثیراتی را بر مواد غذایی، قیمت کالاهای کشاورزی، بازارهای فلزات، نفت، انرژی تجربه می‌کنند. [
۸۶]، ژئوپلیتیک جهانی [
۸۷]و چالش های دستیابی به اهداف توسعه پایدار تا سال ۲۰۳۰ [
۸۸].
در سطح جهانی، پارادایم انرژی سوخت فسیلی همچنان بر اقتصاد، اکولوژی، سیاست و جامعه تأثیر می گذارد. [
۸۹]. به عنوان مثال، بازار گاز و برق اروپا با توجه به اینکه بحران انرژی ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ باعث تأثیر شبکه جهانی شد، استرس قابل توجهی را تجربه می کند. [
۹۰]. بحران انرژی و تامین انرژی شکننده خطرات زیادی را برای تولید جهانی و امنیت مکمل‌های انرژی به همراه داشته است [
۹۱].
با این حال، گزینه ها و سیاست های مختلف انرژی، مانند کاهش مصرف سوخت فسیلی، افزایش بهره وری انرژی و صرفه جویی در انرژی، برای دستیابی اقتصادی و زیست محیطی اهداف توسعه پایدار مهم هستند. [
۹۲]. بحران انرژی را می توان با رشد سبز و پیشرفت فناوری مرتبط دانست، زیرا فناوری برای توسعه پایدار در آمازون و سایر مناطق جهان حیاتی است. [
۹۳].
استفاده از فناوری‌های استخراج سبز و توسعه اقتصاد زیستی راه‌های امیدوارکننده‌ای برای بهبود سناریوی آمازون هستند زیرا سازگار با محیط زیست هستند و نیازهای اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی را برآورده می‌کنند. [
۵۲]. چین، ایالات متحده، هند، روسیه و ژاپن پنج کشوری هستند که بیشترین گازهای گلخانه‌ای را منتشر می‌کنند، بنابراین مسئولیت بیشتری برای حفظ منابع طبیعی و زیست‌محیطی دارند. [
۹۴].
۳٫ مواد و روش
۳٫۱٫ موضوعات تحقیق
این مطالعه در Alto Juruá (Marechal Thaumaturgo، Acre، برزیل)، Rio Ouro Preto (Guajará Mirim و Nova Mamoré، Rondonia، برزیل) و Rio Cajari (Laranjal do Jari، Mazagão، و Vitória do Jari، Amapá، برزیل) انجام شد. ) RESEX (
شکل ۱). معیارهای انتخاب و گنجاندن بر اساس طول مدت آنها بود. سی و چهار سال تجربه نشان داده است که چگونه می توان حفاظت را با فعالیت های تولیدی استخراج، کشاورزی و دام تطبیق داد. این RESEX ها ابتدا در برزیل ایجاد شدند و بنابراین دارای ثروت فرهنگی جامع جوامع محلی، تجربه مرتبط سرمایه گذاری های زیست محیطی و اجتماعی-اقتصادی، و پتانسیل گسترده ای برای تنوع زیستی هستند.
RESEX Alto Juruá از طریق فرمان شماره ۹۸,۸۶۳ (۲۳ ژانویه ۱۹۹۰) تأسیس شد و ۵۳۷,۹۴۶ هکتار را پوشش می دهد. بر اساس آخرین سرشماری جمعیتی، ۴۱۷۰ نفر در ۸۰ جامعه زندگی می کنند که از طریق رودخانه های آمونیا، برو و مانتیگا قابل دسترسی هستند. [
۹۵]. مهم ترین فعالیت های تولیدی از نظر اقتصادی شامل آرد کاساوا، تنباکو، نیشکر، لوبیا، برنج، ذرت، گاو، طیور و خوک می باشد. هیچ درخت شاه بلوط مولد وجود ندارد. بنابراین، هیچ گونه تولید آجیل برزیلی یا سایر فعالیت های استخراجی وجود ندارد.
RESEX Rio Ouro Preto از طریق فرمان شماره ۹۹,۱۶۶ (۱۳ مارس ۱۹۹۰) تأسیس شد و ۲۰۴,۶۳۱ هکتار را پوشش می دهد. طبق آخرین سرشماری جمعیتی، ۶۹۹ نفر در ۱۲ جامعه زندگی می کنند که می توان از طریق جاده های مجاور (Ramal dos Macacos، Ramal dos Seringueiros و Ramal Do Pompeu) و همچنین از طریق Rio Ouro Preto به آنها دسترسی داشت. [
۹۵]. فعالیت های اصلی تولید برای امرار معاش عبارتند از آرد کاساوا، موز، لوبیا، ذرت، برنج، آجیل برزیلی، گاو، مرغ و خوک.
RESEX Rio Cajari از طریق فرمان شماره ۹۹,۱۴۵ (۱۲ مارس ۱۹۹۰) تأسیس شد و ۵۳۲,۳۹۷ هکتار را پوشش می دهد. بر اساس آخرین سرشماری جمعیتی، ۲۲۹۳ نفر در ۳۱ جامعه با مسیرهای دسترسی زیر زندگی می کنند: BR-156، جاده های مجاور، رودخانه کاجاری و شاخه های آن. [
۹۵]. اقتصاد معیشتی شامل فعالیت های تولیدی زیر است: موز، لوبیا، برنج، ذرت، سیب زمینی، آرد کاساوا، گاو، مرغ، خوک، گوسفند و آجیل برزیلی و مشتقات آنها.
این مطالعه یک محاسبه نمونه تصادفی ساده را اولویت بندی کرد (
شکل ۲). این شامل ۳۸۴ مصاحبه شونده از ۷۱۵۲ ساکن در ۱۱۳ جامعه از سه RESEX بود: آلتو جوروآ، ریو اورو پرتو، و ریو کاجاری.
شکل ۱). سطح ارتباط و خطای نمونه به ترتیب ۹۵% و ۵٫۴% بود.
جایی که
معیارهای تعریف نمونه از مقادیر سنتی تحقیق شده پیروی می کند، به طور خاص معنی داری ۹۵٪ و خطای نمونه گیری ۵٪. در جمع آوری داده ها، چالش های فاصله، جابجایی، در دسترس بودن مصاحبه شوندگان، رویه های روش شناختی و اهداف در هر مرحله از مجموعه مورد بررسی قرار گرفت. دقت علمی، مطابق با واقعیت محلی مصاحبه شوندگان، رمز موفقیت این تحقیق بود.
۳٫۲٫ ترسیم مطالعه
با توجه به اینکه بیش از دو متغیر از گروه های محیطی، اقتصادی، نهادی و اجتماعی تحت یک رابطه وابسته با هم مرتبط هستند، این مطالعه با استفاده از روش ارتباط با تداخل توسعه یافته است. [
۹۶,
۹۷]. برای مثال، عدم حمایت دولت از سیاست‌های تولیدی استخراج، کشاورزی و دامپروری، انگیزه تجاری‌سازی چوب و جنگل‌زدایی غیرقانونی در RESEXs شد. ساکنان و جوامع سنتی که این اقدامات را انتخاب می کنند باید از قوانین زیست محیطی و نیازهای معیشتی اقتصادی آگاه باشند.
اولویت های ما در این مطالعه، تجزیه و تحلیل پدیده ها و شواهد در میدان و به طور خاص مشاهده موقعیت های واقعی، گوش دادن به مصاحبه شوندگان و زندگی روزانه با ساکنان محلی بود. این به ما امکان داد تا مکانیسم های کنترل نهادی را درک کنیم. علت تجمع جنگل زدایی سالانه؛ درآمد حاصل از فعالیت های استخراج، کشاورزی و گاوداری؛ ناکارآمدی سیاست های اجتماعی-اقتصادی؛ و چالش هایی که برای پایداری RESEX ها باید مورد توجه قرار گیرند.
علاوه بر این، این مسیر تغییرات نوآورانه ای را در سیاست های زیست محیطی و اجتماعی-اقتصادی ایجاد می کند. هدف مدل مدیریت نهادی افزایش شانس کاهش بهره برداری از منابع جنگلی، گرسنگی، نابرابری اجتماعی و فقر تا حد قابل توجهی است. ترویج تامین ساختار فیزیکی، متخصصان و داروها از طریق سیستم یکپارچه سلامت؛ و تقویت سرمایه اجتماعی جوامع محلی.
۳٫۳٫ رویه ها
قبل از جمع‌آوری داده‌ها، پروژه به سامانه مجوز و اطلاعات تنوع زیستی ارائه شد و تأییدیه جمع‌آوری داده‌ها را دریافت کرد. مرحله بعدی شامل مکالمه از طریق ایمیل و تلفن با روسای RESEX ها با هدف برنامه ریزی سفرهای تیم و آماده سازی آنها برای پذیرش بود. پس از تعیین تاریخ، تیم برای تهیه بلیط برنامه ریزی کرد، هزینه های مواد دائمی و مصرف را در نظر گرفت و هزینه های مالی را محاسبه کرد.
این سفرها از طریق هوا، زمین و رودخانه به دلیل فواصل زیاد بین افراد مورد تحقیق انجام شد. هواپیماهای تجاری بزرگ به سوار شدن و پیاده شدن در شهرهای بزرگتر و هواپیماهای کوچک در شهرهای کوچکتر، نزدیک به موضوعات تحقیق کمک کردند. علاوه بر این، از وانت بارهای ۴×۴ استفاده شد، زیرا جاده های همجوار دسترسی به آن دشوار بود. داده ها در زمستان آمازون جمع آوری شد. اکثر جوامع در نواحی کنار رودخانه قرار داشتند و حمل و نقل سریع رودخانه ای که به عنوان قایق های تندرو شناخته می شود، تیم تحقیقاتی را برای جمع آوری داده ها به جوامع RESEX منتقل کرد.
این نظرسنجی با ۲۳۴ مصاحبه شونده از ژانویه تا مارس ۲۰۱۷ و ۱۵۰ مصاحبه شونده از ژانویه تا مارس ۲۰۱۹ انجام شد که نتیجه آن ۳۸۴ پاسخ دهنده بود. فقط یک نفر مسئول هر خانه خانواده به دلیل تجربه و دانش آنها از سیاست های اجرا شده در RESEXs مصاحبه شد. پرسشنامه شامل سوالات مربوط به فعالیت های تولیدی استخراج، کشاورزی و دام بود. سیاست های عمومی؛ در دسترس بودن اعتبار؛ درآمد خانوار؛ جنگل زدایی؛ و اثرات زیست محیطی
هر مصاحبه شونده، صرف نظر از جنسیت، قبل از هر مصاحبه با خواندن فرم رضایت آزاد و آگاهانه (FICF) با صدای بلند از رویه ها، حقوق و تضمین ها مطلع می شد. مصاحبه ها در محل سکونت هر مصاحبه شونده انجام شد و همه شرکت کنندگان پذیرا، مهربان و مایل به شرکت بودند. علاوه بر این، مصاحبه شوندگان با پاسخ های خود راحت بودند. هیچ مداخله یا دستکاری وجود نداشت و نتایج به دقت بر اساس شواهد و پدیده های شناسایی شده در میدان ارائه شد.
برای مصاحبه از دستگاه های ضبط صوت و پرسشنامه نیمه باز استفاده شد. مصاحبه ها با توجه به اینکه اطلاعات ارائه شده ممکن است فراتر از محدودیت های فرم ها باشد و به غنی سازی این مطالعه کمک کند، ضبط شد. پس از جمع‌آوری، داده‌ها پردازش، نظام‌بندی و در اختیار نهادهای مربوطه قرار گرفت.
علاوه بر این، اگرچه این یک بررسی سیستماتیک نبود، جستجوی مقالات در پایگاه‌های اطلاعاتی به زبان‌های انگلیسی، پرتغالی و اسپانیایی انجام شد. مناطق حفاظت شده، ذخایر استخراجی، حفاظت، توسعه و آمازون کلیدواژه های اصلی و همچنین اپراتورهای بولی بودند. معیار شناسایی عنوان بود. این تیم برای تجزیه و تحلیل متون با هم کار کردند و برای شناسایی موارد تکراری مطالعه بر استناد مندلی و مدیر مرجع تکیه کردند.
۳٫۴٫ تحلیل داده ها
این مطالعه یک رویکرد کیفی را اتخاذ کرد، زیرا مصاحبه‌ها صدا، مشاهدات، مکالمات غیررسمی، کاربرد فرم‌ها و ادبیاتی را که نتیجه‌گیری‌ها را تایید می‌کرد، ضبط کردند. پدیده جوامع محلی و ساکنان مشاهده، تجزیه و تحلیل و تفسیر شد. نظام‌بندی ایده‌های مصاحبه‌شوندگان در محل ارائه شد تا از اعتبار، نتایج قابل اعتماد، توضیح دقیق و مرتبط بودن اطمینان حاصل شود. [
۹۸]. مصاحبه های ضبط شده به صورت صوتی، گفتگو با مصاحبه شوندگان و استفاده از پرسشنامه ها در قالب های متنی و شکلی ارائه می شوند تا نتایجی را به دست آورند که می تواند برای هدایت سیاست های عمومی و شیوه های زیست محیطی و اقتصادی-اجتماعی استفاده شود. [
۹۹,
۱۰۰,
۱۰۱].
علاوه بر رویکرد کیفی، رویکرد کمی آزمون‌هایی را برای میانگین، میانه، مد، واریانس، همبستگی و توضیح جداول و شکل‌های خود توضیحی ارائه می‌دهد. آزمون های همبستگی آماری یا مقایسه معیارهای گرایش مرکزی بر اساس مصاحبه و فرم ها کمی سازی شدند. [
۱۰۲]. یک رویکرد کمی برای درک علل و اثرات مختلف پدیده های رایج در متغیرهای محیطی، اقتصادی، اجتماعی و نهادی به کار گرفته شد. [
۱۰۳]. ترکیبی از رویکردهای کیفی و کمی این مطالعه را تقویت کرد و حساسیت، استدلال، قاطعیت و تازگی محیطی و اجتماعی-اقتصادی را ممکن ساخت.
۴٫ نتایج
RESEX ها در تضمین بقای ساکنان خود با مشکلاتی روبرو هستند. بنابراین، تلاش برای پایدار ساختن فعالیت های مولد مورد نیاز است. دولت مسئول مدیریت و اجرای سیاست های عمومی است. با این حال، نقص‌ها به RESEX اجازه نمی‌دهد تا نیازهای اجتماعی-اقتصادی جوامع محلی را برآورده کند.
شکل ۲).
نتایج نشان می‌دهد که سیاست‌های اجتماعی-اقتصادی مؤسسات ناکارآمد بوده و نیازمند تدوین مجدد و سرمایه‌گذاری به‌ویژه در فعالیت‌های تولیدی است. عدم مشارکت جوامع محلی در مراحل برنامه ریزی، توسعه و مشارکت و فقدان حمایت های انسانی و مالی، ساکنان را مجبور می کند که به دو فعالیت فرهنگی شناخته شده بپردازند: دامداری و کشاورزی.
اگرچه این فعالیت‌ها تأثیر بیشتری بر منابع طبیعی دارند، ساکنان آن به دلیل دانش بالای بازار سوئید و نیاز به بقا هدایت می‌شوند. علاوه بر دامداری و کشاورزی، استخراج آجیل برزیلی سومین فعالیت را شامل می شود. این از نقطه نظر اهمیت اقتصادی کمتر تأثیرگذار است. اما به منابع زیست محیطی آسیب نمی رساند (
شکل ۳).
بر اساس نتایج فرم‌ها، برداشت آجیل برزیل از دسامبر تا آوریل انجام شد که درختان در یک سال تولید بالایی داشتند و در سال بعد کاهش یافتند. با این حال، برای توسعه تولید باید بر مشکلات زیر غلبه کرد: فاصله از خانه خانوادگی تا منطقه جمع آوری شاه بلوط، دوره های کوتاه تولید، و نوسانات قیمت سالانه. آرد کاساوا، لوبیا، ذرت، برنج، موز و تنباکو عمده ترین محصولات کشاورزی هستند. مزیت آنها نسبت به استخراج گرایی در تولید مستمر و بازار در طول سال نهفته است. علاوه بر این، پرورش گاو یک فعالیت مولد است که ترجیح بیشتری دارد زیرا به تلاش کمتری نیاز دارد، شیر و گوشت تولید می کند و قیمت های بالایی در بازار دارد.
جوامع محلی هنوز با سیستم های کشاورزی سنتی کار می کنند و از کنده ها برای کشاورزی و پرورش گاو استفاده می شود. در اینجا کشاورزی، استخراج شاه بلوط و دامداری به صورت یکپارچه و با هدف استفاده بهینه از دوره های فصلی پربار و افزایش وضعیت معیشتی خانواده ها صورت می گیرد.
شکل ۴ ساختار تولیدی، تأثیرات احتمالی بر منابع طبیعی و نوع اعتباری را که هدف آن یارانه دادن به محصولات کشاورزی و دامی است، ارائه می دهد.
بر اساس اطلاعات مندرج در فرم ها، هزینه اعتباری تا سقف ۵۰۰۰ بریل (معادل ۹۷۵ دلار آمریکا) برای هر خانواده توسط برنامه ملی تقویت کشاورزی (پروناف) متحمل شده است که سرمایه گذاری های آن به سمت کشاورزی و دامپروری بوده است. گاوداری به عنوان یک فعالیت مولد با بیشترین تأثیر بر منابع زیست محیطی تلقی می شود. با این حال، پرورش دهندگان می دانند که نیازهای معیشتی را برآورده می کند و خرید و فروش آسان است. به نوبه خود، کشاورزی به دلیل تنوع تولیدی و تجاری سازی برخی محصولات، امرار معاش می کند.
کشاورزی و استخراج گرایی فعالیت های هزاره ای هستند (بیش از سه هزار سال پیش توسط مردم ماقبل کلمبیا توسعه یافتند)، در حالی که گاوها برای تقریباً ۱/۲ هزاره در برزیل وجود داشته اند. از این نظر، انتخاب فعالیت های تولیدی توسط جوامع محلی، مانند دانش فرهنگی مولد، کمک های غذایی، شرایط نیروی کار، هزینه های تولید و قیمت محصول، منطقی است.
شکل ۵ درآمد ماهانه خانوار از کشاورزی، استخراج و گاوداری را نشان می دهد.
نتایج فرم‌ها نشان می‌دهد که استخراج آجیل برزیل در عمودی‌سازی تولید سرمایه‌گذاری نمی‌کند و فعالیت‌های جمع‌آوری که فقط در دوره‌های فصلی انجام می‌شود منجر به درآمدی کمتر از نیمی از حداقل دستمزد می‌شود. کشاورزی منجر به درآمدی بین نصف یا مساوی حداقل دستمزد می شود زیرا تنوع تولیدی با عرضه بیشتر محصولات در بازار مطابقت دارد. دامداری باعث درآمدی بین حداقل دستمزد تا یک و نیم آن می شود. این امر به مصرف زیاد و بازار قوی منطقه ای نسبت داده می شود و در نتیجه مکمل کشاورزی و استخراج گرایی است.
درآمد بالاتر از گاو به معنای افزایش احتمالی اندازه گله در کوتاه مدت و میان مدت در RESEX است. این منطق مدل حفاظت از محیط زیست و توسعه اقتصادی-اجتماعی، به ویژه استفاده پایدار از منابع طبیعی را نادرست توصیف می کند. RESEXها برای کاهش تأثیر بر تنوع زیستی و رفع نیازهای معیشتی جوامع محلی طراحی شده اند.
میز ۱ سال ایجاد RESEX، اندازه و جنگل زدایی را در هکتار نشان می دهد که به پنج دوره تقسیم شده است.
طبق نتایج، RESEX Rio Ouro Preto بالاترین جنگل زدایی را در کل مجموعه تاریخی تجربه کرد. این RESEX دارای تراکم جمعیت کمتر (۶۹۹ نفر) و مساحت سرزمینی است که کمتر از نصف RESEX Alto Jurua است. علیرغم مداخله موسسه Chico Mendes برای حفاظت از تنوع زیستی (ICMBio)، گروهی از دامداران در جوامع Bom Sossego، Cachoerinha و Pompeu سالانه جنگل زدایی می کنند.
RESEX Alto Juruá جنگل زدایی را به ریو اورو پرتو نزدیک کرد. اما هم تراکم جمعیت (۴۱۷۰ نفر) و هم مساحت سرزمینی (۳۳۳ هکتار بیشتر) بیشتر بود. دامدارانی وجود دارند (در سواحل رودخانه جوروآ) که بیش از پنج دهه زندگی کرده اند و به جنگل زدایی ادامه می دهند زیرا دولت هزینه های سلب مالکیت را پرداخت نکرده است. این وضعیت نتایج منفی ایجاد می کند زیرا باز کردن مناطق اولیه جدید برای مراتع باعث کاهش منابع زیست محیطی می شود.
RESEX Rio Cajari به منطقه قلمرو Alto Jurua با تراکم جمعیت (۲۲۹۳ نفر) و جنگل زدایی به میزان قابل توجهی نزدیک می شود. گاوهایی که در این RESEX در سواحل رودخانه کاجاری پرورش می یابند، گاومیش هستند، زیرا برای مناطق سیل زده و باتلاق های وسیع مناسب هستند. در اینجا، جنگل زدایی کمتر است که عمدتاً به استخراج آجیل برزیلی، آکای و روغن های گیاهی نسبت داده می شود. علاوه بر این، حاشیه های br-156 (انجمن Água Branca) برای تولید محصولات مختلف تازه به دست آمده از آجیل برزیل تولید شده توسط جامعه تجاری می شود.
۵٫ بحث
گاوداری و کشاورزی گسترده ترین فعالیت های تولیدی و تجاری هستند که توسط جوامع محلی RESEX انجام می شود. با این حال، مهم ترین جنگل زدایی به دلیل پرورش گاو رخ می دهد که به مناطق وسیعی برای چرا نیاز دارد. علاوه بر این، اولویت دولت حفاظت از جنگل است. با این حال، علاقه کمی به تقویت فعالیت‌های استخراجی همراه با مدیریت کشاورزی و دامداری وجود دارد.
چالش اجرای فعالیت های استخراجی در طبیعت اول (جنگل بومی) و همچنین تبدیل طبیعت دوم (مناطق جنگل زدایی) به طبیعت سوم خواهد بود. این امر را می توان با اجرای فناوری هایی برای مدیریت صحیح خاک، کاشت و برداشت برای فعالیت های تولیدی به دست آورد [
۱۰۴]. این فعالیت‌ها ضروری هستند زیرا بخش قابل توجهی از جمعیت تولیدکنندگان کوچک به اندازه کافی برای حفظ حداقل استاندارد زندگی تولید نمی‌کنند و این خانواده‌ها پس از آن به کمک‌های دولتی و مزایای بازنشستگی متکی هستند. [
۱۰۵].
این پیشنهادات پتانسیل و دامنه موثری را دارند زیرا ابزارهای تولید سنتی و ابتدایی هستند و فاقد فناوری است که بتواند جمع آوری، بهره‌برداری، پردازش و مدیریت خاک فعالیت‌های تولیدی در RESEX را تسهیل کند.
بنابراین، مناسب است تاکید کنیم که فعالیت‌های تولیدی با فناوری‌ها مزایای زیر را به همراه دارند: آنها باعث افزایش تولید کاساوا، روغن، موز و کاکائو می‌شوند. تسهیل اعتبارات سرمایه گذاری برای خرید ماشین آلات و تجهیزات؛ تشویق سیاست های احیای جنگل در مناطقی که نباید جنگل زدایی شوند. و همکاری بین مؤسسات تحقیقاتی مانند شرکت تحقیقات کشاورزی برزیل، مؤسسه ملی تحقیقات آمازون و سایر دانشگاه ها را فراهم می کند. [
۱۰۶].
این استراتژی‌ها برای غلبه بر چالش‌های فعلی و مشروعیت بخشیدن به پایداری فعالیت‌های استخراج، کشاورزی و دامداری، به‌ویژه به عنوان یک نیاز اساسی برای موفقیت زیست‌محیطی و اقتصادی-اجتماعی ایده‌آل هستند. [
۱۰۷]. فعالیت های تولیدی به امنیت غذایی، ایجاد اشتغال و درآمد و حفظ جنبه های فرهنگی جوامع سنتی کمک می کند [
۱۰۸].
با این حال، هنوز کمبود برنامه ریزی، سازماندهی، سرمایه گذاری و مدیریت فعالیت های تولیدی استخراج، کشاورزی و دامداری وجود دارد. بنابراین، ادغام استخراج کشاورزی امکان بهبود شرایط زندگی ساکنان و حفظ منابع طبیعی و زیست محیطی RESEX ها را افزایش می دهد.
علاوه بر این، این فعالیت ها باید کاهش قابل توجهی در جنگل زدایی، تقویت شیوه های فرهنگی و اقتصادی، تنوع بخشیدن به روش های تولید، و توزیع عادلانه منافع در جوامع محلی را تضمین کنند. [
۱۰۹]. ادغام تولیدی انعطاف پذیری را فراهم می کند، دوام اقتصادی را تضمین می کند، تغییرات بهره وری را ارائه می دهد [
۱۱۰]، باروری را در طول زمان ایجاد و حفظ می کند، شانس حفظ تنوع زیستی را افزایش می دهد و تولید مواد غذایی را افزایش می دهد. [
۱۱۱].
کشاورزی و دامداری در مقیاس کوچک مکمل استخراج آجیل برزیل است، از مدل استخراجی حمایت می کند، درآمد ایجاد می کند و از مهاجرت جوامع سنتی جلوگیری می کند. [
۱۱۲]. ادغام سیاست‌های زیست‌محیطی و کشاورزی توسعه را تحریک می‌کند، فرمول‌بندی پروژه را فراهم می‌کند و عاملی کلیدی برای پایداری سیستم‌های تولید است. [
۱۱۳,
۱۱۴]. به این معنا، تغییرات نهادی در مدیریت دولتی، رابطه اعتماد را بین جوامع محلی و فرصت‌هایی برای فعالیت‌های تولیدی موفق ایجاد می‌کند [
۱۱۵].
حتی زمانی که RESEX ها در مرحله تولید نیستند، استخراج گرایی، کشاورزی و دامداری راه حل های زیست محیطی و تکنولوژیکی مناسبی برای کاهش فشار انسانی بر منابع طبیعی و فقر در این مناطق در نظر گرفته می شود. با این وجود، پتانسیل حاکمیت غذایی توسط نسخه ای دولت محور و ترتیبات نئولیبرالی امنیت غذایی در سطوح ملی و فراملی مورد استفاده قرار گرفته است. این امر حاکمیت سرزمینی جوامع محلی را تضعیف می کند و به شدت بر حفظ محیط زیست تأثیر می گذارد [
۱۱۶]. بنابراین، تقویت فعالیت های تولیدی برای بهبود کارایی مواد غذایی و کاهش مشکلات معیشتی از طریق راهبردهای سازگار با محیط زیست ضروری است. [
۱۰].
کشاورزی یک سایت مهم تحلیل است که از طریق آن می توان منطق و شیوه های استخراج گرایانه را درک کرد. در جایی که اینها وجود دارند، می توان از استخراج گرایی و دامداری صحبت کرد [
۱۱۷]. در دنیای روستایی، عدالت اقلیمی تنها در چارچوب عدالت کشاورزی قابل پیگیری است. سوال اساسی این است که چرا برخی از طبقات و گروه های اجتماعی به ویژه در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب پذیر هستند در حالی که برخی دیگر آسیب پذیر نیستند. [
۱۱۸].
در این زمینه، همکاری مؤثر شیوه‌های تولیدی سنتی مرتبط با فناوری، آگاهی فضایی را ارتقا می‌دهد، می‌تواند استفاده و مدیریت منابع طبیعی جنگل را بدون تخریب آنها ارتقا دهد و دانش سنتی و روش‌های شکوفایی در آمازون را با استقلال اقتصادی به روز کند. [
۱۱۹]. این مدل تولیدی به دلیل تأثیرات اجتماعی جمعیت شناختی و تولیدی تمایل دارد وارد کار روزانه جوامع سنتی شود. [
۱۲۰].
بنابراین، کشاورزی، دامپروری و استخراج گرایی اهمیت یافته اند زیرا به صورت یکپارچه رخ می دهند، به امنیت اقتصادی جوامع سنتی کمک می کنند و درآمد اجتماعی-اقتصادی را بدون توصیف نادرست شیوه های زندگی افزایش می دهند. [
۱۱۲]. علاوه بر این، این فعالیت های تولیدی نقش مهمی در ایجاد تنوع و افزایش درآمدها دارند [
۱۲۱,
۱۲۲] و کاهش فقر و جنگل زدایی [
۱۲۳]. برخی از خانواده ها این سه فعالیت تولیدی را به صورت جداگانه انجام می دهند زیرا ICMBio هنوز یک سیاست زیست محیطی و اجتماعی-اقتصادی برای حمایت و پیشرفت تولیدی برای کاهش جنگل زدایی و افزایش معیشت خانواده ارائه نکرده است.
جنگل زدایی با شدت بیشتری در جوامع واقع در حاشیه جاده های مجاور، نزدیک به بازارها و با تراکم جمعیت متوسط یا زیاد رخ می دهد. [
۱۲۴,
۱۲۵]. گسترش مناطق جدید برای دامپروری گسترده نیز رخ می دهد [
۱۲۶,
۱۲۷]. علاوه بر این، جنگل زدایی، پروژه های رشد اقتصادی و گرم شدن زمین، حفظ منابع زیست محیطی را تهدید می کند [
۱۲۸]. راهکارهای کاهش جنگل زدایی و سوزاندن و بهبود کیفیت زندگی تولیدکنندگان کوچک نیازمند سرمایه گذاری، نظارت بیشتر و توسعه جایگزین های فنی و اقتصادی است. [
۱۰۴]. بنابراین وجود سیاست‌های زیست‌محیطی و اقتصادی اجتماعی با حکمرانی مؤثر باعث کاهش جنگل‌زدایی می‌شود [
۱۸].
جنگل زدایی و از بین رفتن منابع طبیعی از مشکلات رایج زیست محیطی است. با این حال، اهداف زیست محیطی دقیق دولت، اهداف و نیازهای حفاظتی جوامع محلی RESEX و سایر تولیدکنندگان کوچک را تضعیف می کند. خانواده ها اهمیت جمع آوری محصولات گیاهی، نقش جنگل ها در تنظیم آب و هوا و بهبود کیفیت زندگی انسان را درک می کنند. با این حال، ادامه جنگل‌زدایی جنگل‌های اولیه به دلیل لزوم برآورده کردن الزامات اجتماعی-اقتصادی ادامه دارد. شناخت مشارکت های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و تاریخی جوامع سنتی در استخراج گرایی در آمازون و درک این نکته ضروری است که استخراج گرایی با کشاورزی و دامپروری ادغام شود.
۶٫ نتیجه گیری
فعالیت های تولیدی استخراج گرایی یا کشت و زرع برای استخراج، می تواند به طور پایدار همراه با کشاورزی و دامپروری ادغام شود. این یک وسیله جایگزین برای بهبود شرایط زندگی ساکنان محلی و کاهش جنگل زدایی و تأثیر آن بر جانوران و گیاهان است. از بین رفتن جنگل های اولیه اغلب ناشی از تلاش جوامع محلی برای تامین نیازهای معیشتی خود است.
غذا، پوشاک، دارو، نگهداری کودک در مدرسه و هزینه های حمل و نقل بیشترین نقش را در کمبودهای اجتماعی و اقتصادی دارد. در اینجا، نتیجه می گیریم که شکست RESEXs در رابطه با حفاظت و توسعه با موارد زیر مرتبط است: فقدان سرمایه گذاری نهادی در نوآوری ها و فناوری ها. تولید کم از استخراج، کشاورزی و دامداری؛ عدم پشتیبانی فنی؛ تولید کم؛ و مشکلات در بازار برای تجاری سازی محصولات.
ادغام فعالیت های تولیدی استخراج گرایی، کشاورزی و دامداری با فناوری های استخراجی/ اهلی سازی راهی برای کاهش استفاده از منابع طبیعی و محیطی، افزایش درآمد خانواده و ظرفیت معیشتی و تضمین ماندگاری کودکان در مدارس است. برای دستیابی به پایداری RESEX ها در آمازون، لازم است به فرهنگ ها و مشاغل ساکنان آن احترام بگذاریم. رابطه جوامع محلی با طبیعت؛ تامین کفایت اجتماعی-اقتصادی؛ نوآوری در فرآیندهای تولید؛ و جنبه های سیاست های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی را دوباره فرموله کنید.
بر اساس این منطق، آمازون راه حل جادویی ندارد. استخراج گرایان، تولیدکنندگان کوچک، مردم بومی، کویلومبولاها، مناطق ساحلی و جمعیت های سنتی همگی باید هدف بهبود استانداردهای تکنولوژیکی خود را دنبال کنند. کاهش وابستگی به نقل و انتقالات دولتی نشانگر بهبود استاندارد زندگی خواهد بود. بنابراین، ترکیب حفاظت با فعالیت های تولیدی استخراج، کشاورزی و دامداری برای دستیابی به توسعه پایدار مهم است.
