با پیشرفت شهرنشینی و گسترش سریع ساخت و ساز زیرساخت ها، مقادیر قابل توجهی زباله های ساختمانی و تخریب (C&DW) تولید می شود که به ناچار منجر به آلودگی محیط زیست می شود. [۱,۲,۳,۴]. درمان اولیه برای زباله های ساختمانی جامد، مانند بتن دور ریخته شده، دفن مستقیم زباله است که به طور قابل توجهی استفاده از منابع تجدیدپذیر را محدود می کند. سنگدانه درشت بازیافتی (RCA) با خرد کردن و دسته بندی ذرات بتن دور ریخته شده و سپس غربالگری و شستشو تولید می شود. [۵,۶,۷,۸]. استفاده از RCA در بتن نه تنها توسعه پایدار در صنعت ساخت و ساز را تقویت می کند، بلکه یک گزینه مناسب اقتصادی و زیست محیطی است. با این حال، بتن حاوی RCA خواص مکانیکی و دوام کمتری را به دلیل ریزترک‌ها در RCA نشان می‌دهد. [۹,۱۰]، آن را در درجه اول برای کاربردهای غیر سازه ای یا روسازی مناسب می کند.

بتن عبوری، محوری برای ساخت و ساز شهر اسفنجی، دارای منافذ داخلی به هم پیوسته است که به طور موثر رواناب آب طوفان را کاهش می دهد و تصفیه فاضلاب را تسهیل می کند. علاوه بر این، این ماده به کاهش نویز و کاهش اثر جزیره گرمایی کمک می کند. این مزایا منجر به استفاده گسترده از بتن در ساخت پارک های زیست محیطی، پارکینگ ها و پیاده روها شده است. [۱۱,۱۲,۱۳]. استفاده از C&DW به عنوان جایگزینی برای سنگدانه های طبیعی، همراه با مزایای زیست محیطی بتن گذرا (PC)، بر مزایای زیست محیطی و نقش آن در ارتقای پایداری صنعت ساخت و ساز تاکید می کند. [۱۴].

تحقیقات اخیر به بررسی استفاده از RCA در تولید رایانه شخصی پرداخته است. مشاهده شده است که با افزایش محتوای RCA، کاهش تدریجی خواص مکانیکی، مانند مقاومت فشاری و مقاومت خمشی، بتن تراوش سنگدانه بازیافتی (RAPC) وجود دارد، در حالی که ضریب نفوذپذیری تمایل به افزایش دارد. [۱۵,۱۶,۱۷]. با این حال، مطالعات Guneyisi و همکاران. [۱۸] و لوند و همکاران [۱۹] نشان داده اند که اندازه سنگدانه های کوچکتر و نسبت آب به سیمان کمتر به افزایش استحکام در RAPC کمک می کند. لیما و همکاران [۲۰] گزارش داد که ترکیب هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) با ۵۰٪ RCA، در کنار یک فوق روان کننده، خواص مکانیکی RAPC را بدون به خطر انداختن نفوذپذیری آن بهبود می بخشد. علاوه بر این، تمیمی و همکاران. [۲۱] دریافتند که افزودن الیاف برگ خرما اندکی بر استحکام فشاری RAPC تأثیر می‌گذارد، اما به طور قابل‌توجهی استحکام کششی آن را افزایش می‌دهد. علیابدو و همکاران [۲۲] اثرات الیاف مختلف و لاتکس استایرن- بوتادین را بر روی خواص RAPC مورد بررسی قرار داد و خاطرنشان کرد که الیاف پلی پروپیلن و لاتکس استایرن- بوتادین به طور مثبت بر شاخص مقاومت تأثیر می گذارند، در حالی که الیاف لاستیکی مقاومت فشاری و کششی را کاهش می دهند. بر اساس ادبیات فوق، می توان دریافت که عواملی مانند نرخ جایگزینی RCA و اندازه ذرات نقش مهمی در خواص مکانیکی و نفوذپذیری RAPC دارند. عملکرد بهینه RAPC زمانی حاصل می شود که اندازه ذرات RCA بین ۵ تا ۲۰ میلی متر حفظ شود، نرخ جایگزینی از ۵۰ تجاوز نکند، نسبت آب به سیمان حدود ۰٫۳۰ باشد، و تخلخل هدف بین ۱۵ تا ۲۵ درصد کنترل شود.

از دست دادن جرم درازمدت تحت بارهای ترافیکی دینامیکی عامل مهمی است که بر کاربرد روسازی‌های بتن قابل بازیافت (RAPC) تأثیر می‌گذارد. نسبت به بتن معمولی، RAPC به دلیل ساختار متخلخل منحصر به فرد خود، مقاومت سایشی پایین‌تری از خود نشان می‌دهد که آن را در برابر آسیب‌های سایش خارجی مستعدتر می‌کند. [۲۳,۲۴]. با این وجود، این محدودیت ها را می توان از طریق ترکیب مواد سیمانی تکمیلی (SCMs) بهبود بخشید، که نه تنها خواص مکانیکی و مقاومت سایشی بتن را از طریق میکروفیلم و واکنش پوزولانی افزایش می دهد. [۲۵] اما همچنین کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را در هنگام استفاده به عنوان جایگزین سیمان تسهیل می کند و در نتیجه از محیط زیست محافظت می کند. [۲۶]. تحقیق دبارما و همکاران. [۲۷] نشان داد که گنجاندن دوده سیلیس (SF) و خاکستر باگاس (BA) به طور قابل توجهی مقاومت سایشی و مقاومت بتن در برابر یون‌های کلرید و سولفات را افزایش می‌دهد. گانش و مورتی [۲۸] تأثیر سرباره کوره بلند دانه بندی شده زمینی (GGBS) بر بتن فوق العاده با کارایی بالا (UHPC) را بررسی کرد و دریافت که افزایش محتوای GGBS به طور قابل توجهی هم مقاومت فشاری و هم مقاومت کششی تقسیم شده UHPC را افزایش می دهد. علاوه بر این، تنظیم مقدار RCA و یکپارچه سازی الیاف ثابت شده است که یک استراتژی سودمند است. زائتانگا و همکاران [۲۹] اثر نوع سنگدانه و نرخ جانشینی را بر مقاومت سایشی بتن گذرا بررسی کرد و به بهبود در مقاومت فشاری و مقاومت سایشی هنگامی که محتوای RCA به ۲۰% رسید اشاره کرد. ایپک و همکاران [۳۰] مشاهده کردند که جایگزینی سنگدانه های درشت طبیعی (NCAs) با ذرات پلی اتیلن با چگالی کم، مقاومت سایشی بتن دور را افزایش می دهد. به همین ترتیب، تحقیقات فورکان اوزل و همکاران. [۳۱] نشان داد که ادغام سنگدانه ها و الیاف مختلف، به ویژه الیاف فولادی، به طور قابل توجهی مقاومت سایشی را تقویت می کند، در حالی که افزودن الیاف پلی پروپیلن به طور قابل توجهی نفوذپذیری را بهبود می بخشد. اگرچه مطالعات گسترده به جنبه های مختلف RAPC پرداخته است، مقاومت سایشی طولانی مدت آن تحت بارگذاری وسیله نقلیه مورد توجه محدودی قرار گرفته است. علاوه بر این، اثرات هم افزایی SF و GGBS در افزایش مقاومت سایشی RAPC به طور کامل بررسی نشده است. بنابراین، بررسی دقیق اثرات SF و GGBS بر عملکرد بلند مدت RAPC به فوریت مورد نیاز است.

برای کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی ضایعات بیش از حد سیمان و افزایش عملکرد کلی RAPC، در این مطالعه، دود سیلیس (SF) و سرباره کوره بلند دانه‌بندی شده (GGBS) به عنوان مواد سیمانی تکمیلی (SCMs) برای جایگزینی سیمان استفاده شد. . این مطالعه با هدف بررسی اثرات SF و GGBS بر مقاومت فشاری، ضریب نفوذپذیری، تخلخل و مقاومت سایشی RAPC انجام شد. علاوه بر این، تحلیلی برای بررسی روابط متقابل بین این پارامترها انجام شد. این برنامه مطالعاتی در نشان داده شده است شکل ۱.