۳٫۱٫۱٫ ویژگی های تغییر کاربری اراضی در ناحیه اصلی شهری شهر شینینگ
ما با استفاده از روش ماتریس انتقال کاربری زمین (معادله (۲))، تغییرات در الگوهای کاربری اراضی در شهر شینینگ را بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ ارزیابی کردیم. زمین، با این تغییرات بارزتر و محسوس تر است. با توجه به نقل و انتقالات به بیرون، تغییرات غالب در استفاده از زمین شامل تبدیل زمین زراعی به مناطق ساخت و ساز، مرتع به مناطق ساخت و ساز، و علفزار به زمین های زراعی است. به طور قابل توجهی، انتقال خروجی عمدتاً با تغییر از زمین زراعی به علفزار مشخص می شود که ۹۴٫۹۰٪ از کل انتقال را تشکیل می دهد. در این روند، زمین های قابل کشت ۶۱۷۵٫۴۲ هکتار را شامل می شود که ۵۷٫۳۲٪ از کل سطح خروجی را شامل می شود، در حالی که مرتع به ۴۰۴۸٫۷۳ هکتار می رسد که نشان دهنده ۳۷٫۵۸٪ است. از نظر تئوری، تبدیل زمین های زراعی و علفزار به زمین های ساختمانی به امنیت غذایی و آسیب های زیست محیطی در شهر شینینگ آسیب می رساند. با این حال، تفسیرهای اخیر از سیاست های حفاظت از زمین های زراعی شهر شینینگ نشان می دهد که هر گونه گسترش زمین های ساخت و ساز که منجر به تبدیل زمین های زراعی شود باید به شدت به “نظرات دولت مردمی استان چینگهای در مورد تقویت حفاظت از زمین های زراعی و بهبود تعادل غرامت” پایبند باشد. علاوه بر این، پروژه های اخیر فضای سبز شهری شهر شینینگ، مانند ایجاد پارک تالاب بیچوان و پارک تالاب هوانگ شوی، همراه با ایجاد جنگل حفاظتی «شمال غربی چین، شمال چین و شمال شرق چین»، به طور موثر بحران اکولوژیکی ناشی از آن را کاهش داده است. تبدیل علفزارها
برعکس، با توجه به جهت انتقال به داخل، نقطه کانونی حول محور انتقال از زمین های زراعی به مناطق ساخت و ساز می چرخد، که نسبت کل انتقال ۹۲٫۳۲٪ را شامل می شود. به طور خاص، تبدیل زمین زراعی ۱۹۸۳٫۳۲ هکتار را پوشش می دهد که ۱۸٫۴۱٪ از کل واگذاری ها را تشکیل می دهد، در حالی که گسترش زمین های ساختمانی ۷۹۶۱٫۹۲ هکتار را شامل می شود که نشان دهنده ۷۳٫۹۱٪ از واگذاری ها در (.
جدول ۵).
بر اساس جدول ماتریس انتقال زمین، مشهود است که در سال ۲۰۰۰، مساحت زمین ساخت و ساز شهری در محدوده شهری اولیه شهر شینینگ ۸۷۹۳٫۰۸ هکتار بوده است. در طول دو دهه بعد، تا سال ۲۰۲۰، این زمین ساخت و ساز شهری به ۱۶۴۳۴٫۱۴ هکتار افزایش یافت که افزایش قابل توجه ۸۶٫۹۰ درصدی را در دوره ۲۰ ساله نشان داد که معادل با گسترش متوسط سالانه ۳۸۲ هکتار است. شایان ذکر است، گسترش زمین های ساخت و ساز عمدتاً از علفزار و زمین های زیر کشت تامین می شود، با تبدیل علفزار ۱۹۴۷٫۷۶ هکتار، که ۲۴٫۴۶٪ از کل مساحت زمین ساخت و ساز را تشکیل می دهد، در حالی که تبدیل زمین های زیر کشت شامل ۵۸۸۲٫۸۴ هکتار است که ۷۳ درصد از زمین های ساخت و ساز را تشکیل می دهد. مسیر انبساط عمدتاً در امتداد رودخانه Huangshui، رودخانه Beichuan و رودخانه Nanchuan قرار می‌گیرد و یک الگوی انبساط متقاطع با جهت «شمال غربی-جنوب شرقی» و «شمال-جنوب غربی» را نشان می‌دهد. نواحی اولیه گسترش در بخش‌های مرکزی و غربی شهر و به دنبال آن ناحیه شمالی متمرکز شده‌اند. توسعه “منطقه جدید چنگ نان” در ناحیه جنوبی و “منطقه جدید هایهو” در منطقه غربی، ساختار صنعتی منطقه را تغییر داده است و گسترش فضای شهری را بیشتر تحریک می کند.
شکل ۴).
۳٫۱٫۲٫ تحلیل عوامل محرک تغییر کاربری اراضی ساخته شده در ناحیه اصلی شهری شهر شینینگ
با استفاده از مدل PLUS، یک تجزیه و تحلیل عمیق از گسترش زمین ساخت و ساز در منطقه شهری مرکزی شهر Xining انجام شد. عواملی مانند نزدیکی به رودخانه‌ها، جاده‌های اولیه، جاده‌های ثانویه، جاده‌های سوم، جاده‌های اصلی، واحدهای دولتی، تولید ناخالص داخلی، ارتفاع، شیب و تراکم جمعیت به دقت انتخاب شدند تا عوامل شکل‌دهنده گسترش شهری در شهر Xining را بررسی کنند و جنبه‌های توپوگرافی را در بر بگیرند. اقتصاد، حمل و نقل، پویایی جمعیت و سیاست های دولتی. با استفاده از یک مدل جنگل تصادفی، سهم هر یک از عوامل تأثیرگذار مشخص شد، و درک جامعی از تأثیر آنها آشکار شد.
شکل ۵).
در ابتدا، به‌عنوان یک دره فلات اصلی، عناصر جغرافیایی طبیعی، طرح اساسی را برای گسترش شهری شهر Xining ایجاد می‌کنند که به طور مشترک توسط عواملی مانند ارتفاع و شیب شکل می‌گیرد. به طور قابل‌توجهی، ارتفاعات تأثیر عمیقی دارد، با ارتفاعات پایین‌تر و شیب‌های ملایم به‌عنوان گستره‌های اصلی برای زمین‌های رو به رشد ساخت‌وساز در شهر Xining، در حالی که ارتفاعات بالاتر و شیب‌های تندتر به‌عنوان محدودیت‌های طبیعی عمل می‌کنند و وسعت فضایی شهر را محدود می‌کنند. موقعیت استراتژیک رودخانه Huangshui، رودخانه Beichuan و رودخانه Nanchuan در محدوده شهری، که قدمت آن به دوره های تاریخی به عنوان مهدهای سکونت انسان برمی گردد، خطوط جنینی شهر Xining را ترسیم کرده است، در نتیجه گسترش شهری آن را عمدتاً در امتداد این خطوط هماهنگ می کند. رودخانه ها، که یک تکثیر صلیبی شکل را نشان می دهد. از نقطه نظر کمی، مهمترین عامل تعیین کننده توسعه زمین ساخت و ساز شهری، عامل ارتفاع است، که از نزدیک توسط شیب زمین دنبال می شود، و نزدیکی به مسیرهای رودخانه به عنوان سومین تأثیر محوری ظاهر می شود. این نوع شهر در فلات، از جمله لهاسا و لینژی در Xizang، جایی که مناطق شهری در امتداد رودخانه‌ها واقع شده‌اند و توسط کوه‌ها محدود شده‌اند، رایج است. به گفته جیانگ و همکاران. [
۴۲]با گسترش این شهرها، بسیاری از شهرهای دره رودخانه ویژگی های شیب نوردی مشخصی را نشان می دهند، که بیشتر نشان می دهد که توسعه شهرهای دره رودخانه به طور قابل توجهی تحت تأثیر توپوگرافی است.
علاوه بر این، از نظر پویایی سیاست، زیرساخت های حمل و نقل به عنوان یک عامل محوری مانع پیشرفت شهری ظاهر می شود. با رعایت معیارهای طبقه بندی شهری چین، شهر شینینگ قرار است تا سال ۲۰۲۳ به وضعیت شهر درجه چهارم دست یابد، جایی که تحرک شهری عمدتاً به جاده های کلاس III و کلاس II درجه پایین تر متکی خواهد بود. جاده‌های کلاس III که به‌عنوان مجرای اصلی وسایل نقلیه در شهر شینینگ خدمت می‌کنند، بیشتر از جاده‌های کلاس II و بزرگراه‌های شریانی هستند و خوشه‌های متراکمی را تشکیل می‌دهند که عمیقاً گسترش زمین ساخت‌وساز شهری را شکل می‌دهند. جاده های ثالث که عمدتاً در اطراف مناطق مسکونی، مناطق تجاری رو به رشد، و مناطق محصور صنعتی متمرکز شده اند، مناطق حیاتی مانند حوزه تجاری رو به رشد در بخش غربی، مناطق مسکونی و آموزشی رو به رشد در شمال، و مراکز صنعتی رو به رشد در جنوب را احاطه کرده اند. نکته قابل توجه، این شریان های درجه سوم، مسیر خود را با معابر اصلی مانند خیابان هایهو، خیابان ووسی، و جاده تونگان همراستا می کنند و یک قوس توسعه ای را ترسیم می کنند که بر اهمیت استراتژیک جاده های درجه سوم در توسعه زمین های ساخت و ساز شهری در شهر Xining تأکید می کند. از این رو، در محدوده تأثیر پویایی حمل‌ونقل بر زمین‌های ساخت و ساز شهری در شهر شینینگ، جاده‌های ثالث تأثیر مهمی دارند که توسط بزرگراه‌ها، جاده‌های اولیه، جاده‌های فرعی و مسیرهای شریانی دنبال می‌شوند. لیانگ و همکاران عوامل توسعه شهری در ووهان را تجزیه و تحلیل کرد و دریافت که توزیع جاده‌های درجه سوم مهمترین عامل تأثیرگذار بر گسترش شهری آن است. [
۳۱]. برخلاف شهرهای دره رودخانه، ووهان یک شهر معمولی دشتی است که در آن گسترش شهری کمتر توسط توپوگرافی و سایر عناصر طبیعی محدود می شود.
ثالثاً، از نظر پویایی اقتصادی، پیشرفت سریع شهر شینینگ را می توان به اجرای طرح های «توسعه غربی» و «یک کمربند، یک جاده» در کنار ایجاد استراتژی توسعه «خوشه شهر لانکسی» نسبت داد. طی دو دهه گذشته، شهر شینینگ شاهد رشد اقتصادی نمایی بوده است که از تولید ناخالص داخلی ۱۰٫۱۷۴ میلیارد یوان در سال ۲۰۰۰ به ۱۳۷٫۲۹۸ میلیارد یوان در سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است که نشان دهنده افزایش خیره کننده ۱۲۶٫۸۴۹ میلیارد یوان و نرخ رشد ۱۲۱۳٫۹ درصدی است. این جهش اقتصادی شهاب‌سنگ به طور قابل توجهی شهرنشینی را در شهر شینینگ تسریع کرده است. به ویژه، شکوفایی بخش املاک و مستغلات در دهه گذشته، سرمایه گذاری های قابل توجهی را تحریک کرده است و در نتیجه باعث گسترش قابل توجه زمین های ساخت و ساز شده است. شهر شینینگ به عنوان مرکز استان، نیروی مغناطیسی بر جمعیت مناطق اطراف اعمال می‌کند و جریان شهرنشینی، شبکه‌های لجستیکی و جریان‌های سرمایه از استان چینگهای را تسریع می‌کند. دگرگونی این جریان‌های شهری در شهر شینینگ اثرات خارجی مثبتی ایجاد می‌کند و به گسترش فضای شهری دامن می‌زند. [
۲۲]. همزمان، این هجوم جمعیت باعث افزایش تقاضا برای خانه‌های شهری و امکانات رفاهی مرتبط می‌شود، توسعه اقتصادی و تکثیر فضایی در شهر شینینگ را بیشتر می‌کند، و بر اثر تجمعی بارز آن تأکید می‌کند.
چهارم، جمعیت شناسی نقش مهمی در گسترش شهری شینینگ دارد. از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰، جمعیت خانوار شهری از ۹۵۸۹۰۰ نفر به ۱۵۵۹۸۰۰ نفر افزایش یافته است که رشد خیره کننده ۶۰۰۹۰۰ نفر را با نرخ ۶۲٫۶۷ درصد نشان می دهد که بالاتر از نرخ رشد متوسط ملی است. شهر شینینگ به عنوان مرکز استان چینگهای، هجوم قابل توجهی از مهاجران از مناطق همسایه را جذب می کند. شایان ذکر است، ساخت منطقه جدید چنگنان با جذب مهاجران از مناطقی مانند منطقه Huanghuanzhong و شهرستان Huangyuan جذابیت قابل توجهی داشته است. توسعه زیرساخت‌های آموزشی و مسکونی مربوطه در منطقه جدید چنگنان، گسترش منطقه شهری اولیه را بیشتر پیش می‌برد. علاوه بر این، به دلیل محیط های کاری چالش برانگیز رایج در مناطقی مانند استان یوشو و استان گولوگ، ساکنان این مناطق که معمولاً به عنوان جمعیت “ایالت و شهرستان” شناخته می شوند، به دنبال مهلت در شهر Xining هستند. بسیاری از آنها در املاک و مستغلات در شهر Xining برای اهداف تعطیلات سرمایه گذاری می کنند و انگیزه بیشتری برای صنعت املاک و مستغلات این شهر ایجاد می کنند. این بخش جمعیتی بخش قابل توجهی از جمعیت را تشکیل می دهد و از این طریق به توسعه شهری شینینگ و رشد بخش املاک و مستغلات کمک می کند.
جمعیت و اقتصاد عناصر اساسی معیشت هستند و این دو عنصر بر یکدیگر تأثیر متقابل دارند و باعث گسترش فضای شهری در شهر شینینگ می شوند. رشد اقتصادی توسعه ساختارهای صنعتی را تقویت می کند و منجر به استفاده فشرده از زمین در منطقه اصلی شهری و تغییر ماهیت آن می شود. به طور همزمان، رشد اقتصادی جذابیت شهر را برای جمعیت افزایش می دهد و در نتیجه ساخت و ساز جاده و مسکن برای پذیرش جمعیت رو به رشد افزایش می یابد. [
۲۲].
پنجم، با توجه به عوامل سیاستی، این مقاله در درجه اول فاصله از واحدهای دولتی را در نظر می گیرد. عوامل سیاست، به عنوان ابزاری حیاتی برای تنظیم مقررات دولتی، نقش پیشرو در گسترش فضای شهری ایفا می کنند. واحدهای دولتی به‌عنوان سیاست‌گذار و مکان‌های کلیدی برای گسترش ساخت‌وساز، تأثیر قابل‌توجهی بر گسترش زمین‌های ساخت‌وساز شهری دارند.
به طور کلی، انتقال کاربری زمین در منطقه اصلی شهری شهر شینینگ عمدتاً با تبدیل زمین های زیر کشت و علفزار به زمین های ساخت و ساز غالب می شود. گسترش فضایی شهر، عمدتاً در امتداد محورهای «شمال غربی-جنوب شرقی» و «شمال-جنوب غربی»، مقدار قابل توجهی از زمین های زیر کشت و علفزار را اشغال می کند، که عمدتاً از طریق پر کردن و گسترش لبه رخ می دهد. قابل ذکر است، برای اطمینان از خط قرمز زمین های زراعی و امنیت غذایی، علفزارهای وسیع اطراف شهر شینینگ به عنوان زمین های قابل کشت بازیابی شده است. تجزیه و تحلیل کمی عوامل محرک نشان می‌دهد که گسترش فضایی منطقه شهری اصلی شهر شینینگ در درجه اول تحت تأثیر توزیع فضایی جاده‌های درجه سوم و به دنبال آن شیب توپوگرافی و سپس جمعیت و عوامل اقتصادی است.
