خلاصه

جنگل‌های خشک استوایی (TDFs) اکوسیستم‌هایی با ارزش زیست‌فرهنگی بالا هستند که در آن‌ها سیستم‌های آگروفارسترری (AFSs)در مدیریت و حفاظت آن‌ها ضروری بوده‌اند. هدف ما توصیف شیوه‌های اگروفارستری و تجزیه و تحلیل ظرفیت آنها برای حفظ تنوع گیاهان چند ساله بود. علاوه بر این، ما به دنبال ارزیابی چگونگی مدیریت TDFs به عنوان AFSs، همراه با بازسازی آنها، بر تنوع گونه‌ها و ساختار پوشش گیاهی در منظره‌ای با AFSs و TDFs در حالت‌های مختلف حفاظتی تأثیر می‌گذارد. ما تنوع گونه‌ای و سطح پایه (BA) گیاهان را در AFS‌های فعال و آیش در مراحل مختلف باززایی در Zacualpan، Colima، مکزیک مقایسه کردیم. ما دریافتیم که AFS ها دارای ۷۱ درصد غنای گونه ای هستند (^۰د)، تشکیل موزاییکی که به تنوع گاما (۱۲۴ گونه) TDF در منطقه کمک کرد. AFS ها از ۲۳ گونه بومی و ۱۲ گونه حفاظت شده پشتیبانی کردند. TDF ها، AFS های باززایی فعال و پیشرفته، بیشترین تعداد گونه های مفید و تنوع را داشتند. غنای گونه ای (^۰د) در دسته های مدیریتی با پیشرفت جانشینی افزایش یافت، اما نه BA، احتمالاً به دلیل مرور مکرر و استخراج چوب و هیزم. با این حال، BA ممکن است مربوط به مدیریت درختان مفیدی باشد که از طریق شیوه‌های اگروفارستری نگهداری می‌شوند. ما پیشنهاد می کنیم کیفیت ماتریس را از طریق موزاییکی از AFS های فعال و آیش افزایش دهیم تا اتصال اکولوژیکی و حفاظت از تنوع زیستی را ارتقا دهیم.