نیاز به یک سازمان واحد برای نظارت بر برنامه ریزی، عملیات و مدیریت، همراه با پتانسیل برای نهادهای جایگزین برای رسیدگی به محدودیت های سازمان های مدیریت دولتی.

مجموعه‌ای از مشارکت‌ها، که اغلب حول محور اعتماد می‌چرخند، می‌تواند ایجاد شود که شامل مدیریت دولتی، گروه‌های جامعه محلی، شرکت‌های خصوصی، سازمان‌های غیردولتی و مؤسسات دانشگاهی می‌شود تا فعالیت‌های مختلف را تقویت کند.

این مشارکت‌ها می‌توانند جامعه را درگیر کنند، برنامه‌های پارک را مدیریت کنند و برای جبران برخی از هزینه‌های عملیاتی پارک درآمد و کمک‌های مالی ایجاد کنند.

گسترش از یک ساختار دوبعدی مشارکت عمومی-خصوصی به یک شبکه مشارکتی چندوجهی شامل ساکنان (کاربران)، نهادهای دولتی، سازمان‌های غیرانتفاعی، شرکت‌های خصوصی، شرکت‌های دولتی و غیره.

حتی گروه‌هایی که مستقیماً به یک پروژه مرتبط نیستند، می‌توانند برای دستیابی به نتایج اجتماعی مطلوب همکاری کنند.

یک روش تامین مالی خاص را می توان در چارچوب شبکه پیش بینی کرد. برای مثال، می‌تواند توسط دولت‌های محلی تأمین مالی شود و از طریق مشارکت‌های تجاری و ساکنان محلی ایجاد شود. (استراتژی را می توان ابداع کرد که در ابتدا به حمایت عمومی برای همه هزینه ها تکیه کند و سپس با ایجاد یک جریان درآمد سالانه، روش تامین مالی تغییر کند.)

پیگیری خودکفایی اقتصادی، اتکا به امور مالی عمومی را کاهش می‌دهد، پاسخگویی به بحران را تقویت می‌کند، و چرخه‌ای با فضیلت اقتصادی ایجاد می‌کند و با ایجاد یک چارچوب درآمد مستقل، سرمایه‌گذاری مجدد در مناطق ساحلی را تسهیل می‌کند. با گذشت زمان، این امر مدیریت فضاهای باز را بهبود می بخشد و تأثیری را ایجاد می کند که به طور پیچیده با اقتصاد محلی در هم تنیده است. [۱۷].

منابع مالی پایدار ایجاد کنید و آنها را برای یک جریان متابولیک ثابت تخصیص دهید.

تامین مالی می تواند از تحولات جدید مانند سرمایه گذاری در املاک و مستغلات یا پروژه های با کاربری مختلط ناشی شود. اینها می‌توانند کاربری‌های زمین موجود را گسترش دهند یا به‌عنوان توسعه‌های کاملاً جدید مستقل از شرایط فعلی خود ظاهر شوند.

در نهایت، یک طرح جامع مشارکت مالی با هدف افزایش رفاه جامعه محلی ایجاد کنید.

پرورش صنایع محلی برای کسب درآمد.

تأمین مالی می‌تواند تا حدی از طریق یک سیستم حاکمیت تعاونی، شامل مکانیسم‌هایی مانند سرمایه‌گذاری خصوصی و ترتیبات تأمین مالی شخصی، محقق شود.

روش‌ها و فرآیندهایی را طراحی کنید تا رویکردی مشارکتی اتخاذ کنند، که منعکس‌کننده دیدگاه مصرف‌کننده به‌جای دیدگاه ارائه‌دهنده است و نیازهای واقعی جامعه را به‌طور دقیق نشان می‌دهد.

ضرورت یک رویکرد متمرکز بر تاب آوری را تصدیق کنید، که مستلزم توسعه یک پروژه برگرفته از این گروه کاربری است به جای اینکه صرفاً نیازهای ساکنان را درخواست کند.

مجموعه گسترده‌تری از روش‌های ارتباطی پویا را کاوش کنید که فراتر از تابلوی بحث مرسوم است و تکنیک‌هایی مانند بازی‌های نقش‌آفرینی، توزیع جعبه‌ابزار و گشت‌های هدایت‌شده توسط مرکز تلفن همراه را در بر می‌گیرد.

ایجاد یک استراتژی جامع برای اطمینان از مشارکت پایدار ساکنان، اجتناب از نمونه های جدا شده از مشارکت.

افزایش دسترسی فیزیکی باید اولویت داشته باشد تا توسعه منطقه ای جامع را تقویت کند.

از آنجایی که تمرکز بر دسترسی عابر پیاده از دسترس‌پذیری خودرو محور در گذشته دور می‌شود، ایجاد تعادل هماهنگ بین این دو ارزش بسیار مهم می‌شود.

دسترسی عابر پیاده و گردش دوچرخه، که به عنوان چند منظوره ترین روش های حمل و نقل شناخته می شود، باید در عین حفظ نیاز موجود برای دسترسی خودروها، گنجانده شود.

روی سیستم‌هایی که برای حالت‌های حمل‌ونقل نوظهور (مانند تحرک شخصی، وسایل نقلیه خودمختار، تحرک مشترک) و حمل‌ونقل معمولی تدارک دیده می‌شوند، تصمیم بگیرید.

یک پایه اکولوژیکی قوی برای آماده شدن برای افزایش سطح دریا و بارندگی شدید ضروری است.

بر خلاف طراحی ساختمان‌ها، زیربنای اکولوژیکی نیازمند رویکردی پایدار و مرحله‌ای برای پرداختن به چالش‌ها است. این رویکرد شامل درک و پیش‌بینی چرخه‌های دگرگونی در سیستم‌های اکولوژیکی، شامل فرآیندهایی مانند رسوب‌گذاری، فرسایش، جانشینی گیاهان و چرخه آب‌های طوفانی است.

طراحی و مدیریت رودخانه ها مستلزم برنامه ریزی در سطح آبخیز است که از مرزهای حوزه قضایی فراتر می رود. این امر مستلزم تأمل در هماهنگی حوزه‌های قضایی سنتی و ایجاد محدودیت‌های قضایی جدید است.

از مرزبندی واضح بین مناطق فعالیت انسانی و مناطق زیست‌محیطی اطمینان حاصل کنید، در حالی که فرصت‌هایی را برای کاربران فراهم می‌کند تا در تجربیات آموزشی، مشاهده‌ای و سایر تجربیات در هم تنیده با محیط زیست اطراف خود شرکت کنند.

برای پوشش گسترده مناطق با ثبات زیست‌محیطی تلاش کنید، و زیستگاه‌های به هم پیوسته را در بزرگ‌ترین گستره ممکن تقویت کنید.

لبه های آب بتنی را با لبه های آب زیست محیطی جایگزین کنید که تنوع گونه ها را تشویق می کند، شدت بلایا را بهبود می بخشد و بازیابی پس از فاجعه را تسهیل می کند.

این می تواند شامل اجرای شیب های پیچیده ای باشد، برخلاف دیوارهای خطی ساده و مستقیم.

لبه های پیچیده و شیب دار به جای دیوارهای ساده، خطی و مستقیم برای بهینه سازی زیستگاه توصیه می شود.

یک طراحی متنوع را می توان به عنوان نمایشی از نیازهای جمعیت های محلی متنوع و زمینه های منحصر به فرد سایت درک کرد.

بافت محلی متنوع سایت را منعکس کنید.

در مورد نیازهای گروه های کاربری مختلف فکر کنید.

عناصر دست کم گرفته شده را که در سایت باقی می مانند، کشف و دوباره توسعه دهید.

برنامه‌های گروه‌های آسیب‌پذیر را می‌توان در اولویت قرار داد تا کاربران مختلف را در خود جای دهد.