۱٫ معرفی
با مشکلات جدی فزاینده ای مانند گرم شدن کره زمین و بحران های غذایی [
۱]، اکوسیستم های کشاورزی سنتی توجه گسترده ای را به خود جلب کرده اند. این سیستم ها دارای ویژگی های پایداری، سازگاری پویا و پیچیدگی هستند [
۲] و می تواند به خوبی با تغییرات آب و هوایی و محیطی سازگار شود. علیرغم تاریخ طولانی، اکوسیستم های کشاورزی سنتی با چالش های متعددی مانند گسترش شهری، از دست دادن نیروی کار روستایی، کاهش درآمد کشاورزی و رها شدن زمین های کشاورزی مواجه هستند. [
۳,
۴,
۵,
۶]، بر میراث و توسعه پایدار آنها تأثیر می گذارد. با توجه به مشکلات توسعه ای که اکوسیستم های کشاورزی سنتی با آن مواجه هستند، برای حفاظت بهتر از آنها، بسیاری از کشورها و سازمان ها شناسایی سیستم های میراث کشاورزی را آغاز کرده اند و حمایت پویا از اکوسیستم های کشاورزی سنتی را پیشنهاد کرده اند. برای مثال، سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO) سیستم‌های میراث کشاورزی مهم جهانی (GIAHS) را راه‌اندازی کرد. [
۷]و چین، کره جنوبی و ژاپن سیستم های ملی مهم میراث کشاورزی (NIAHS) را راه اندازی کردند. [
۸]که در این میان GIAHS بیشترین تأثیر را داشت. تا به امروز، چین دارای ۱۹ سیستم کشاورزی سنتی است که توسط فائو به عنوان GIAHS شناخته شده است و در مجموع رتبه اول را در جهان دارد. GIAHS نتیجه همزیستی هماهنگ بین انسان و طبیعت است و تجسم خرد نیاکان و ویژگی های فرهنگ کشاورزی است. [
۹]. آنها اغلب دارای ارزش زیبایی شناختی بالا و میراث فرهنگی منحصر به فرد هستند، بنابراین برای گردشگران بسیار جذاب هستند. با توسعه گردشگری، تعداد فزاینده ای از GIAHS برای گردشگری توسعه یافته و به جاذبه های گردشگری معتبر تبدیل شده اند.
روستاها عناصر تشکیل دهنده GIAHS و واحدهای اساسی فعالیت های گردشگری هستند. از یک طرف، توسعه گردشگری می تواند شناخت اجتماعی GIAHS را افزایش دهد، به مردم کمک کند تا در مورد سیستم های میراث کشاورزی بیشتر بیاموزند. [
۱۰]، فرصت های شغلی جدیدی را برای روستاییان محلی فراهم می کند و معیشت و محیط زندگی آنها را بهبود می بخشد [
۱۱,
۱۲,
۱۳]. از سوی دیگر، با توجه به احداث تأسیسات پذیرایی از گردشگری و ساخت مناظر گردشگری، زمین‌های کشاورزی و جنگلی اشغال شده است که باعث تغییر کاربری اراضی روستا شده و در نتیجه اکوسیستم‌های محلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. [
۱۴,
۱۵,
۱۶]. با این حال، هنوز کمبود اندازه‌گیری تغییرات مکانی و زمانی در کاربری اراضی روستاها ناشی از مدل‌های مختلف گردشگری، به‌ویژه در سایت‌های با قدمت GIAHS وجود دارد. علاوه بر این، هنوز مشخص نیست که مدل‌های مختلف گردشگری تا چه اندازه باعث تغییرات در اکوسیستم‌های محلی می‌شوند و آیا این تغییرات بر توسعه پایدار تأثیر می‌گذارد یا خیر. برای حل این مشکلات، باید روش‌های ارزیابی کمی مناسب برای اکتشاف و تحقیق اتخاذ شود.
خدمات اکوسیستمی (ES) مزایایی هستند که مردم از اکوسیستم ها به دست می آورند [
۱۷]. ارزش خدمات اکوسیستم (ESV) برای تعیین کمیت ارزش اقتصادی خدمات اکوسیستمی با استفاده از تحلیل اقتصادی با ارزش های پولی استفاده شد. [
۱۸,
۱۹]. ارزیابی ESV می تواند ارزش جامع یک اکوسیستم و درجه تغییر آن را ارزیابی کند [
۲۰]، وضعیت اکوسیستم را با فعالیت های انسانی پیوند می دهد [
۲۱]و اطلاعاتی را برای تصمیم گیری در مورد مدیریت اکوسیستم فراهم می کند [
۲۲]. با توسعه مفهوم ES، ESV و ارزیابی آن به زمینه های تحقیقاتی مهم در اکولوژی کاربردی تبدیل شده است. [
۲۳] و به طور گسترده ای برای ارزیابی تاثیر فعالیت های انسانی بر اکوسیستم ها استفاده شده است. مطالعات قبلی عمدتاً بر تأثیر الگوهای کاشت مختلف بر روی ESV در سایت‌های میراث کشاورزی متمرکز شده‌اند. یوان و همکاران (۲۰۲۲) [
۲۴] ESV اکوسیستم یکپارچه پرورش برنج-ماهی-اردک و سیستم تک کشت برنج را در تراس هانی مقایسه کرد. لیو و همکاران (۲۰۲۰) [
۲۵] نشان داد که ESV اکوسیستم های همکشتی برنج-ماهی در شهرستان رووان ۳۷٫۹ درصد بیشتر از کشت تک برنج است. سو و همکاران (۲۰۲۲) [
۲۶] ESV اضافی را در سیستم تراس نیمکت ساحلی نسبت به اکوسیستم های کشاورزی و آبی تجزیه و تحلیل کرد. با این حال، مطالعات کمی مدل های گردشگری را با تغییر کاربری اراضی روستایی و تغییر ESV در سایت های GIAHS مرتبط کرده اند. با توجه به رشد مستمر گردشگری در سایت‌های GIAHS، بررسی تغییر کاربری اراضی روستایی مرتبط با مدل‌های گردشگری در سایت‌های GIAHS و تأثیر آن بر ESV ضروری است.
Ziquejie Terraces در شهرستان Xinhua، استان هونان مرکزی، چین، در بخش کوه Fengjia از بقایای کوه Xuefeng واقع شده است. این تراس‌ها که بیش از هزار سال توسط نسل‌های میائو، یائو، دونگ، هان و سایر گروه‌های قومی شکل گرفته‌اند، یادگاری تاریخی هستند که فرهنگ کشاورزی برنج جنوبی را با سنت‌های ماهیگیری و شکار کوهستانی ترکیب می‌کنند. تراس ها با توجه به شرایط کوه ها ساخته شده اند و در مقیاس بزرگ هستند. بیشتر آنها بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ متر با شیب متوسط تقریباً ۳۰ درجه پراکنده شده اند و شیب ترین آنها می تواند به بیش از ۵۰ درجه برسد. شیب تند، مزارع کوچک، و شکل زیبا است. این منطقه از شهرتی برخوردار است که “پادشاهی تراس” نامیده می شود. [
۲۷]. به دلیل روش‌های کشاورزی منحصربه‌فرد، سیستم آبیاری گرانشی طبیعی خالص و مفهوم فرهنگی عمیق، به‌طور متوالی به‌عنوان «سیستم‌های ملی مهم میراث کشاورزی چین» (چین-NIAHS)، «ساختار آبیاری میراث جهانی» (WHIS) و سیستم‌های میراث کشاورزی مهم جهانی» (GIAHS). از زمان باز شدن به روی عموم در سال ۲۰۰۶، تراس ها رشد قابل توجهی در گردشگری داشته اند و فصل اوج آن روزانه بیش از ۵۰۰۰۰ بازدید کننده را به خود جذب می کند. در روند توسعه گردشگری، روستاهای موجود در سایت میراث، مدل‌های مختلف گردشگری را توسعه داده‌اند.
در اینجا سه روستا با مدل‌های مختلف گردشگری در منطقه مرکزی تراس Ziquejie به عنوان منطقه تحقیقاتی انتخاب شدند. بر اساس تصاویر سنجش از دور با وضوح بالا همراه با تحقیقات میدانی، تغییرات کاربری اراضی در این روستاها از سال ۲۰۰۶ تفسیر و اندازه‌گیری شد و اثرات مدل‌های گردشگری بر ESV متعاقبا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اهداف این مطالعه به شرح زیر بود: (۱) اندازه گیری تغییرات کاربری اراضی روستایی ناشی از مدل های مختلف گردشگری. (ب) ارزیابی تغییرات در ESV روستایی تحت تأثیر مدل‌های مختلف گردشگری. و (iii) تأثیر مدل‌های مختلف گردشگری را بر ESV روستایی تجزیه و تحلیل کنید. در نهایت، پیامدهای سیاستی بر اساس یافته های اصلی پیشنهاد شد.
۴٫ بحث
۴٫۱٫ تاثیر مدل گردشگری بر ESV روستایی
توسعه گردشگری تأثیر حیاتی بر اقتصاد و اکوسیستم روستاها دارد [
۴۲]. درک رابطه بین مدل‌های گردشگری سایت میراث و ESV روستایی یک راه موثر برای هدایت مدیریت صحیح گردشگری سایت‌های GIAHS است. تأثیر مدل گردشگری بر ESV روستایی عمدتاً در دو جنبه منعکس می‌شود: از یک سو، مدل گردشگری تغییراتی را در نوع و شدت استفاده از زمین روستایی ایجاد می‌کند و از کاربری زمین به عنوان واسطه برای تأثیرگذاری بر ESV استفاده می‌کند. این با مطالعه دینگ و همکاران، ۲۰۱۶ مطابقت دارد [
۴۳]او دریافت که مدل توسعه اقتصادی از استفاده از زمین به عنوان رسانه ای برای تأثیرگذاری بر ESV استفاده می کند. از سوی دیگر، مدل‌های مختلف گردشگری روش‌های مختلفی را برای استفاده از ESV تشکیل می‌دهند و در نتیجه بر کارایی استفاده و حفاظت از ESV تأثیر می‌گذارند. سطح رفاه انسان به تهیه، تنظیم و نگهداری و خدمات فرهنگی ارائه شده توسط اکوسیستم ها بستگی دارد. حفاظت و استفاده از ESV بر درآمد و رفاه مردم محلی نیز تأثیر خواهد گذاشت. حفاظت و استفاده از ESV همچنین بر درآمد و رفاه مردم محلی تأثیر می گذارد، همانطور که وانگ و همکاران، ۲۰۱۷ نیز نشان دادند. [
۴۴]. در مقابل، روستاییان با تغییر سبک کار و سبک زندگی خود با توجه به تغییرات در درآمد و رفاه خود، تأثیرات متفاوتی بر ساختار، فرآیند و عملکرد ES اعمال خواهند کرد.
شکل ۷).
از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۲، با افزایش تعداد گردشگران، منطقه ساخته شده برای خدمات گردشگری در سه روستا روند رشدی را نشان داد و بیشتر آن از زمین های کشاورزی تبدیل شد. این با یافته های دیگر در جاهای دیگر همخوانی دارد [
۴۲,
۴۵]. در مقایسه، درجات دینامیکی زمین‌های کشاورزی و منطقه ساخته‌شده در روستای ژنگونگ کوچک‌ترین هستند، به ترتیب – ۰٫۳۵٪ و ۲٫۰۶٪. درجات دینامیکی زمین های کشاورزی و مناطق ساخته شده در روستای جیژای، به ترتیب با ۰٫۶۱-٪ و ۴٫۳۳٪، بزرگترین هستند. روستای Ziquejie در وسط قرار دارد. روستاییان روستای ژنگونگ تحت تأثیر الگوی ادغام فرهنگی و گردشگری، درک عمیق تری از فرهنگ سنتی کشاورزی تراس های Ziquejie دارند و در روند توسعه گردشگری به حفاظت از تراس ها توجه بیشتری می کنند. بنابراین روستای ژنگونگ دارای کمترین کاهش در زمین های کشاورزی، بیشترین افزایش رفاه محیطی در واحد سطح و بهترین حفاظت ES است.
از زمانی که تراس Ziquejie در سال ۲۰۰۶ برای گردشگری توسعه یافت، این سه روستا برای توسعه گردشگری به تراس Ziquejie تکیه کردند و درآمد گردشگری آنها به تدریج افزایش یافت. درآمد گردشگری روستای ژنگونگ از ۰ یوان به ۲٫۸۴ میلیون یوان یوان افزایش یافت که بزرگترین نرخ رشد است. به ویژه پس از سال ۲۰۱۴، با استقرار بیشتر مدل ادغام فرهنگی و گردشگری، افزایش درآمد گردشگری از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۲، ۹۲٫۶۲ درصد از کل افزایش را به خود اختصاص داد. درآمد گردشگری روستای Ziquejie از ۰٫۴۳ میلیون یوان به ۳٫۰۴ میلیون یوان افزایش یافت که دومین نرخ رشد بزرگ است. درآمد گردشگری روستای جیژای از ۰ یوان به ۰٫۱۷ میلیون یوان، پایین‌ترین نرخ رشد، افزایش یافته است. دهکده ژنگونگ بر فرهنگ منحصر به فرد کشاورزی، فرهنگ میشان و فرهنگ معماری تراس های Ziquejie تکیه دارد تا به تدریج یک مدل ادغام فرهنگی و گردشگری را شکل دهد، که کارایی استفاده از ESV را بهبود بخشیده و به طور کامل از نیروی محرکه گردشگران برای تبدیل ESV به کالاهای گردشگری استفاده کرده است. .
در سال ۲۰۲۲، ESV در واحد سطح، رفاه اقتصادی در واحد سطح، و رفاه زیست محیطی در واحد سطح روستای ژنگونگ به ترتیب ۱۱۱۷۸۵ یوان، ۱۱۰۵۵ یوان و ۱۰۰۷۳۰ کرون نیویورک بود که بالاتر از روستای Ziquejie و روستای Jizhai بود. از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۲ نیز افزایش آنها نسبت به دو روستای دیگر بیشتر بوده است. استفاده از مزایای منابع سیستم میراث کشاورزی برای توسعه یک مدل ادغام فرهنگی و گردشگری نه تنها می تواند کارایی استفاده و توانایی بازاریابی ESV را بهبود بخشد، درآمد صنعتی را افزایش دهد و کمک مستقیم به توسعه اقتصادی محلی کند، بلکه حفاظت از اکوسیستم های محلی را نیز افزایش می دهد. توسط ساکنان، کاهش تراس ها را کاهش داده و ESV آنها را بهبود می بخشد. این نتیجه مشابه مطالعات قبلی تراس هانی بود [
۴۶]. این رویکرد یک راه مهم برای ترویج توسعه هماهنگ محیط زیست و اقتصاد است [
۴۷,
۴۸].
۴٫۲٫ پیامدهای سیاست
تحقیقات ما نشان داد که مدل‌های گردشگری تأثیر مهمی بر ESV روستایی در سایت‌های میراث کشاورزی دارند، که سه مفهوم اصلی زیر را برای مدیریت اکوسیستم و تصمیم‌گیری در سایت‌های میراث Ziquejie Terraces ارائه می‌کند.
ابتدا باید حفاظت از تراس های Ziquejie تقویت شود. تراس ها سنگ بنای توسعه پایدار Ziquejie Terraces هستند و همچنین ویژگی اصلی آن را از سایر مقاصد گردشگری متمایز می کند. با این حال، از طریق تفسیر تصاویر ماهواره‌ای، تجزیه و تحلیل داده‌های کاربری اراضی و بررسی‌های میدانی روستای ژنگونگ، روستای زیکوجی و روستای جیژای، مشخص شد که مساحت تراس در هر سه روستا کاهش یافته است. با توجه به وضعیت تبدیل کاربری، برخی از تراس ها به منطقه ای ساخته شده برای ساخت تاسیسات گردشگری تبدیل شده اند، در حالی که برخی از تراس ها به دلیل بازده کم از کشاورزی به تدریج به جنگل و زمین های دیگر تبدیل شده اند. با توجه به پدیده تصرف تراس ها توسط پروژه های عمرانی، اجرای دقیق سیاست های موجود حفاظت از تراس ها و اقدامات تنبیهی شدید در قبال واحدها و افراد متصرف تراس توصیه می شود. [
۴۹]. برای تراس هایی که به دلیل بازدهی کم کشاورزی رها شده اند، غرامت بیشتر باید بر اساس غرامت کشاورزی موجود افزایش یابد تا از پدیده کشاورزی رها شده در تراس جلوگیری شود. جنگل ها و مناطق آبی اجزای مهم تراس Ziquejie هستند و باید برای جلوگیری از تخریب بیشتر محافظت شوند. در حالی که محافظت می شوند، می توان از آنها به طور منطقی برای به حداکثر رساندن ارزش اکولوژیکی خود استفاده کرد. علاوه بر این، یک سیستم نظارت طولانی مدت تغییرات محیطی باید ایجاد شود تا تغییرات در تراس ها را به موقع درک و نظارت کند.
دوم، یک مدل گردشگری که فرهنگ و گردشگری را ادغام می کند باید ترویج شود. استفاده از مناظر زیبا و دیدنی پلکانی و میراث فرهنگی دیرینه برای توسعه گردشگری به یکی از راه‌های اصلی درآمدزایی روستاییان در تراس Ziquejie تبدیل شده است. مطالعه ما نشان می دهد که مدل ادغام فرهنگی و گردشگری بیشترین تأثیر را بر افزایش درآمد گردشگری دارد. با این حال، تحقیقات میدانی نشان داده است که توسعه گردشگری بیشتر روستاهای Ziquejie Terraces دارای اکتشاف یا استفاده بسیار کمی از فرهنگ کشاورزی محلی و فرهنگ میشان است. به عنوان مثال، روستای Ziquejie، که اولین روستایی بود که گردشگری را توسعه داد، هنوز هم عمدتاً بر روی گشت و گذار در تراس و پذیرش گردشگری متمرکز است. یک محصول گردشگری وجود دارد و پروژه های گردشگری بسیار کمی وجود دارد که گردشگران آن را تجربه کنند. گردشگران عموما برای مدت کوتاهی اقامت می کنند که به طور جدی افزایش درآمد گردشگری را محدود می کند. فعالیت های تولیدی کشاورزی با ارزش اقتصادی بیشتر اغلب اولین انتخاب ذینفعان است [
۵۰]. بنابراین، ترویج شدید یک مدل ادغام فرهنگی و گردشگری در تراس های Ziquejie برای به حداکثر رساندن ESV محلی توصیه می شود.
در نهایت، میراث و استفاده از فرهنگ سنتی باید ترویج شود. فرهنگ سنتی تراس های Ziquejie دارای ویژگی های متمایزی است، یعنی سبک زندگی، ساخت و ساز مسکونی، انتخاب مکان روستا، باورهای فرهنگی و غیره، و همه آنها بر حفظ درجه بالایی از هماهنگی با طبیعت تاکید دارند، و مظهر دیدگاه محیطی سنتی “هماهنگی بین انسان و طبیعت». انگیزه فرهنگی تضمین هماهنگی بین انسان و زمین، تعادل اکولوژیکی و توسعه پایدار تراس های Ziquejie است. تراس Ziquejie غنی از منابع فرهنگی سنتی، مانند فرهنگ کشاورزی، فرهنگ میشان، اعتقادات مذهبی، معماری مسکونی و آداب و رسوم غذایی است و دارای ویژگی های محلی است. با این حال، به جز فرهنگ غذایی و هنرهای رزمی، سایر فرهنگ های سنتی از درجه وراثت پایینی برخوردار بوده و حتی در معرض خطر هستند. به عنوان مثال، در روند توسعه گردشگری، برخی از روستاییان تنها منافع کوتاه مدت را در نظر گرفتند و به میل خود خانه ساختند. خانه‌های جدید سبک خانه‌های سنتی را کاملاً تغییر داده‌اند و ویژگی‌های معماری اساساً ناپدید شده‌اند و چشم‌انداز فرهنگی کشاورزی Ziquejie Terraces را که از چهار عنصر اصلی تشکیل شده است: تراس‌ها، پوشش گیاهی، سیستم‌های آبی و خانه‌ها از بین برده است. استفاده از منابع فرهنگی سنتی که یک جاذبه مهم گردشگری است نیز بسیار کم است. در میان این سه روستا، به جز روستای ژنگونگ، تقریباً هیچ محصول گردشگری با تجربه فرهنگی سنتی وجود ندارد و در نتیجه نرخ استفاده پایینی از ESV ایجاد می‌شود. بنابراین، می‌توانیم با ایجاد پایگاه داده‌های فرهنگی سنتی، انجام آموزش دانش میراث فرهنگی، و نوآوری و توسعه محصولات گردشگری فرهنگی برای دستیابی به وضعیت برد-برد برای حفاظت و استفاده از منابع طبیعی، میراث و استفاده از فرهنگ سنتی را ارتقا دهیم.
۴٫۳٫ محدودیت های تحقیق
بررسی تاثیر گردشگری بر اکوسیستم ها برای توسعه پایدار سایت های میراث کشاورزی ضروری است. مطالعات قبلی عمدتاً تأثیر گردشگری را بر سایت‌های میراثی بررسی کرده‌اند [
۴۲,
۵۱]. با این حال، این مطالعه بررسی می‌کند که چگونه مدل‌های مختلف گردشگری بر ارزش خدمات اکوسیستم (ESV) روستاها، که عناصر اساسی سایت‌های میراث هستند، تأثیر می‌گذارد. دیدگاه تحقیق دارای نوآوری هایی است، اما هنوز محدودیت های خاصی وجود دارد که باید در تحقیقات آینده مورد توجه قرار گیرد. اول، رابطه علی بین مدل‌های گردشگری و ESV روستایی نیاز به تحلیل بیشتری دارد. دوم، روش‌های ارزیابی دقیق ESV روستایی باید بهبود یابد. با توجه به ارزیابی ESV در مقیاس کوچک، لازم است تعیین پارامترها و مقادیر شاخص دخیل در هر مدل ارزیابی ESV در نظر گرفته شود. در این مطالعه، ما از بازدیدها، اندازه‌گیری‌های واقعی، و غیره برای به دست آوردن بیشتر مقادیر شاخص، مانند نرخ اشغال مزرعه و قیمت استفاده کردیم. انواع، بازده و قیمت محصولات کشاورزی و جنگلی؛ چگالی ظاهری خاک؛ و محتوای عناصر مغذی با این حال، هنوز برخی از شاخص‌ها وجود دارند که از مقادیر تجربی اکوسیستم‌های معمولی استفاده می‌کنند، زیرا اندازه‌گیری‌های واقعی دشوار است، بنابراین دقت باید بهبود یابد. با توجه به پیچیدگی فضایی مناطق روستایی، عوامل زیادی وجود دارد که بر ESV تأثیر می‌گذارد، بنابراین روش‌های ارزیابی ESV که شامل ویژگی‌های مقیاس کوچک است، هنوز نیاز به بررسی دارند.
