همانطور که در نشان داده شده است جدول ۸ و شکل ۵، CMF برای QADT نشان می دهد که حجم ترافیک به طور قابل توجهی بر ایمنی در همه محیط های جاده تأثیر می گذارد، به ویژه در بخش های دو خط: زمانی که QADT از ۳ (۱۰۰۰ وسیله نقلیه در روز) به ۰٫۲۴ (۱۰۰۰ وسیله نقلیه در روز) کاهش یافت، میانگین نرخ تصادف کاهش یافت. ۵۷٫۲۵٪، ۴٫۵۷٪، ۵۳٫۴۱٪، ۵۵٫۵۹٪، ۵۹٫۵۱٪، ۵۴٫۷۱٪، ۶۵٫۳۶٪ و ۴۴٫۳۲٪ برای CS، SAS، TS، IS، SS، CUS، TWS، و THS، به ترتیب. این نتیجه گیری مشابه نتایج چندین مطالعه است [۱۸,۲۵,۳۰] و با مشاهدات دنیای واقعی همسو می شود: حجم ترافیک بیشتر فضای عملیاتی وسایل نقلیه را محدود می کند و ثبات سیستم ترافیکی را کاهش می دهد و در نتیجه احتمال تصادفات را افزایش می دهد. به خصوص برای بخش‌های دو خطه، که فضای رانندگی در حال حاضر نسبتاً کوچک است، تأثیر حجم ترافیک بر ایمنی به‌ویژه برجسته است. نتیجه این است که ارزیابی منظم خدمات سطح بزرگراه، همراه با بحث در مورد انجام پروژه‌های نوسازی و توسعه ضروری است. هنگامی که IVE از ۷۰٪ به ۲۰٪ کاهش یافت، میانگین نرخ تصادفات ۵۶٫۵۰٪، ۶۴٫۸۴٪، ۴۱٫۱۹٪، ۷۰٫۲۹٪، ۳۹٫۴۳٪، ۶۴٫۸۶٪، ۳۸٫۹۸٪ و ۵۰٫۰۴٪ برای CS، SAS، TS، IS، SS کاهش یافت. به ترتیب CUS، TWS و THS. این یافته مشابه ادبیات است [۲,۲۸] نشان می دهد که تعداد بیشتری از وسایل نقلیه کلاس I تعداد سبقت گرفتن و تغییر خط را افزایش می دهد و در نتیجه احتمال تصادف را افزایش می دهد. علاوه بر این، رفتارهای مکرر تغییر خط و تغییر خط در مناطق بافندگی تقاطع‌ها این اثرات ایمنی را تشدید می‌کند. به طور مشابه، نسبت وسایل نقلیه کلاس V همبستگی مثبت قابل توجهی با فرکانس تصادف در همه محیط‌ها نشان داد، با این اثرات ایمنی در بخش‌های تونل نسبت به بخش‌های معمولی، تبادلی و منطقه خدماتی بارزتر بود. در بخش های یک طرفه دو خطه نسبت به بخش های یک طرفه سه خطه. و در بخش های منحنی نسبت به بخش های مستقیم. به طور خاص، زمانی که VVE از ۱۰٪ به ۸٪ کاهش یافت، میانگین نرخ های تصادف ۱۳٫۶۴٪، ۴۱٫۷۱٪، ۵۲٫۱۷٪، ۳۴٫۷۸٪، ۱۱٫۵۸٪، ۱۳٫۳۴٪، ۴۷٫۷۰٪ و ۱۷٫۹۲٪ برای CS، SAS، TS، IS کاهش یافت. SS، CUS، TWS و THS به ترتیب. یافته های تانگ و همکاران. (۲۰۲۱) [۲] و ون و همکاران (۲۰۱۹) [۲۸] از دیدگاه این مقاله حمایت می‌کند که خودروهای کلاس V، که با سرعت آهسته، اندازه بزرگ و اثرات ترمز کند مشخص می‌شوند، منجر به ناپایداری‌هایی مانند اختلاف سرعت زیاد و دید محدود در سیستم ترافیک می‌شوند و در نتیجه خطر تصادف را افزایش می‌دهند. محیط بسته بخش‌های تونل، دید محدود بخش‌های منحنی، و فضای عملیاتی محدود جاده‌های دو خطه یک طرفه، همگی حساسیت چنین اثرات ایمنی را تشدید می‌کنند.