شرکت‌هایی که اوراق قرضه سبز منتشر می‌کنند با افشای اطلاعات سخت‌گیرانه‌تر و بررسی اطلاعات شخص ثالث مواجه خواهند شد که هزینه افشا و هزینه انطباق را افزایش می‌دهد. [۳]. برای انتشار اوراق قرضه سبز، وجوه جمع‌آوری‌شده باید برای پروژه‌های سبز استفاده شود که ریسک بیشتر، چرخه طولانی‌تر و عدم اطمینان سود بیشتری نسبت به پروژه‌های غیرسبز دارند. بنابراین به نظر می‌رسد که هزینه‌های انتشار و عملیاتی برای بنگاه‌ها کمتر باشد تا با انتشار اوراق عادی و سپس در پروژه‌های سبز سرمایه‌گذاری کنند. [۳]. پس چرا شرکت ها اوراق قرضه سبز منتشر می کنند؟ معمولاً سه نظریه برای توضیح انتشار اوراق قرضه سبز توسط شرکت ها وجود دارد: اول، نظریه سیگنال [۲۰]. با انتشار اوراق قرضه سبز، بنگاه ها می توانند عزم خود را برای حمایت از حفاظت از محیط زیست به جهان خارج منتقل کنند، توجه بازار اوراق بهادار و سرمایه گذاران را جلب کنند و شهرت اجتماعی و ارزش شرکت را افزایش دهند. [۳,۱۱,۲۱]. علاوه بر این، انتشار اوراق قرضه سبز توسط بنگاه ها تعهد آنها را به حفاظت از محیط زیست به دنیای خارج منتقل می کند. به منظور اطمینان از صحت اطلاعات ارسالی، شرکت ها اقدامات عملی برای کاهش انتشار و آلودگی، حفاظت از محیط زیست و بهبود عملکرد زیست محیطی خود انجام خواهند داد. دوم، نظریه شستشوی سبز [۲۲,۲۳]. برخی افراد بر این باورند که شرکت‌هایی که اوراق قرضه سبز منتشر می‌کنند، تنها شهرت اجتماعی خود را افزایش می‌دهند و سرمایه‌گذاری و بهره‌برداری از پروژه‌های سبز، حاکمیت محیطی را بهبود نمی‌بخشد. [۴]. شستشوی سبز اوراق قرضه سبز می تواند منجر به خطرات اعتباری شود که ظاهراً مربوط به حفاظت از محیط زیست است، اما ممکن است پروژه هایی را تأمین کند که انتظارات عملکرد زیست محیطی را برآورده نمی کنند و اهداف زیست محیطی وعده داده شده را برآورده نمی کنند. سوم، نظریه هزینه سرمایه [۲۴,۲۵,۲۶]. انتشار اوراق سبز هزینه سرمایه کمتری نسبت به اوراق عادی دارد که یکی از انگیزه های انتشار اوراق سبز است. از آنجایی که انتشار اوراق قرضه سبز اطلاعات بیشتری را در مورد شرکت ها افشا می کند و عدم تقارن اطلاعاتی سرمایه گذاران را کاهش می دهد، می تواند به هزینه های تامین مالی کمتری نیاز داشته باشد. در عین حال، ذینفعان به مسئولیت بنگاه ها در قبال جامعه اهمیت بیشتری می دهند و مایل به تأمین بودجه نسبتاً ارزان هستند. با این حال، تئوری سیگنال و نظریه شستشوی سبز متناقض هستند. هسته تئوری سیگنال این است که انتشار اوراق قرضه سبز نقش خود را در بهبود عملکرد محیطی ایفا می کند، در حالی که نظریه شستشوی سبز معتقد است که انتشار اوراق قرضه سبز نقش خود را ایفا نمی کند. بنابراین، اگر نتایج یک مطالعه از تئوری سیگنال حمایت کند، نشان می‌دهد که انتشار اوراق قرضه سبز ممکن است شرکت‌ها را از رفتار «گرین‌شویی» منصرف کند، به این معنی است که نظریه شستشوی سبز تا حدودی پشتیبانی نمی‌شود. [۳,۱۴,۲۷,۲۸]. مطالعه ما عمدتاً بر تأیید تئوری سیگنال و نظریه شستشوی سبز متمرکز است و تئوری هزینه سرمایه را شامل نمی شود. بنابراین، بخش زیر عمدتاً به معرفی ادبیات از این دو جنبه می پردازد.

فلامر (۲۰۲۱) از مدل DID برای مطالعه انتشار اوراق قرضه سبز از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ در سطح جهانی استفاده کرد و دریافت که شرکت ها رتبه های زیست محیطی بالاتری دریافت می کنند و CO کمتری تولید می کنند._۲ انتشار گازهای گلخانه ای پس از انتشار، که از نظریه سیگنال پشتیبانی می کند و از نظریه شستشوی سبز پشتیبانی نمی کند. اگرچه او دریافت که شرکت‌های فهرست‌شده‌ای که اوراق قرضه سبز منتشر می‌کنند، عملکرد زیست‌محیطی خود را بهبود می‌بخشند، اما مکانیسم اثر مورد آزمایش قرار نگرفت [۳]. Fatica و Panzica (2021) همچنین از مدل DID برای مطالعه انتشار اوراق قرضه سبز تا سال ۲۰۱۹ در سطح جهانی استفاده کردند و دریافتند که شرکت‌هایی که اوراق قرضه سبز غیرتامین مالی منتشر می‌کنند شدت کربن را به میزان قابل توجهی بهبود داده‌اند و اوراق قرضه سبز منتشر شده پس از توافق پاریس کاهش انتشار بیشتری دارند. [۱۴]، که از نظریه سیگنال پشتیبانی می کنند. در همان زمان، نویسندگان استدلال کردند که اگرچه نمی‌توان گفت که رابطه علی بین انتشار اوراق قرضه سبز و کاهش شدت کربن شرکت‌ها وجود دارد، اما تا حدی از نظریه «گرین‌شویی» پشتیبانی نمی‌کند. وو شینونگ و همکاران (۲۰۲۲) شرکت های چینی A-share که اوراق قرضه سبز منتشر می کنند از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ به عنوان نمونه انتخاب کردند و مدل DID را برای مطالعه تأثیر انتشار اوراق قرضه سبز بر عملکرد محیطی شرکت و ارزش شرکت به نتیجه رساندند. نتایج نشان داد که انتشار اوراق قرضه سبز به طور موثر عملکرد محیطی شرکت و ارزش شرکت را ارتقا می دهد که مطابق با تئوری سیگنال است، اما مکانیسم تاثیر را پیشنهاد نکردند. [۶]. چن فنگونگ و ژانگ ییهائو (۲۰۲۳) با استفاده از نمونه‌ای از شرکت‌های چینی A-share که اوراق قرضه سبز منتشر می‌کردند از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۲، مدل DID را برای بررسی رابطه بین انتشار اوراق قرضه سبز و عملکرد زیست‌محیطی ساختند. نتایج حاکی از آن است که انتشار اوراق قرضه سبز عملکرد زیست محیطی شرکت ها را از طریق تأثیرات واسطه ای توجه اجتماعی و رسانه ای، نهادهای زیست محیطی و محدودیت های قانونی بهبود می بخشد. [۲۷]. از دیدگاه کلان، ژانگ که و همکاران. (۲۰۲۳) داده های تابلویی ۲۷۹ شهر در سطح استان از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ را به عنوان نمونه گرفت، از مدل DID برای مطالعه تاثیر انتشار اوراق قرضه سبز بر شدت کربن استفاده کرد و دریافت که اوراق قرضه سبز می تواند شدت انتشار کربن شهری را با تسهیل تامین مالی به طور قابل توجهی کاهش دهد. محدودیت ها و افزایش توجه اجتماعی ناشران [۷]. مطالعات فوق همگی با تئوری سیگنال پیوندهای سبز مطابقت دارند، اما از نظریه شستشوی سبز پشتیبانی نمی کنند.

در مقایسه با محققان فوق، تحقیقاتی نیز وجود دارد که از نظریه شستشوی سبز حمایت می کند. مقایسه با مطالعه فلامر (۲۰۲۱)، گارسیا و همکاران. (۲۰۲۳) نمونه تحقیقاتی انتشار اوراق قرضه سبز جهانی را گسترش داد و پنجره زمانی نمونه از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ تمدید شد. با استفاده از مدل DID، مطالعه تجربی نشان داد که هیچ رابطه معناداری بین انتشار اوراق قرضه سبز و بهبود وضعیت وجود ندارد. عملکرد محیطی شرکت، نظریه شستشوی سبز پشتیبانی شد [۴]. از دیدگاه کلان، سینها و همکاران. (۲۰۲۱) رابطه بین شاخص اوراق قرضه سبز جهانی S&P 500 و شاخص مسئولیت زیست محیطی و اجتماعی S&P 500 را از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ با استفاده از مدل ترکیبی رگرسیون چندکی و تجزیه چند مقیاسی موجک بررسی کرد و دریافت که تامین مالی اوراق قرضه سبز ممکن است تأثیر منفی بر مسئولیت زیست محیطی و اجتماعی دارد [۱۵]. وانگ یونگ و لو زویائو (۲۰۲۳) داده های تابلویی ۳۰ استان چین را از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ انتخاب کردند، از مدل DID برای آزمایش ریسک شستشوی سبز اوراق قرضه سبز استفاده کردند و دریافتند که در مقایسه با اوراق قرضه سبز بدون برچسب، اوراق قرضه سبز برچسب دار بالاتر است. خطر سبز شدن [۱۰].

از آنجایی که اوراق قرضه سبز یک ابزار تامین مالی جدید است، محدودیت تحقیقات تجربی فعلی در مورد اوراق قرضه سبز این است که نمونه مشاهده شده بسیار کوچک است. [۳,۴,۱۴]. با گسترش نمونه مشاهده برای تحقیقات تجربی، می توان اثرات بلندمدت را مشاهده کرد و نتایج متفاوتی گرفت. بنابراین، محققان مختلف نمونه‌ها، حوزه‌های تحقیق و روش‌های تحقیق متفاوتی را برای بررسی رابطه بین انتشار اوراق قرضه سبز و عملکرد محیطی شرکت‌ها انتخاب کردند و به نتایج متفاوتی دست یافتند. تاثیر انتشار اوراق قرضه سبز بر عملکرد زیست محیطی و پایداری، چه در یک زمینه بین المللی باشد، چه با تمرکز بر وضعیت خاص در چین، تایید نشده است. مهم‌تر از آن، مکانیسم‌های خاصی که توسط آن انتشار اوراق قرضه سبز بر عملکرد زیست‌محیطی تأثیر می‌گذارد، به وضوح تعریف نشده‌اند، و به طور سیستماتیک مطالعه و تأیید نشده‌اند. هنوز هم قابل بررسی است که آیا اوراق قرضه سبز به ابزاری برای «شستشوی سبز» برای ناشران تبدیل شده است و آیا ناشران با انتشار اوراق قرضه سبز وجهه اجتماعی خود را بدون بهبود قابل توجهی عملکرد زیست محیطی خود افزایش داده اند یا خیر. [۲۹]. به ویژه تحت پیشینه سیاست منحصر به فرد چین، لازم است نمونه مشاهداتی را گسترش دهیم و تحقیقات تجربی را برای مشاهده تأثیر بلندمدت انجام دهیم.

تئوری سیگنالینگ بیان می کند که با انتشار اوراق قرضه سبز، شرکت ها می توانند سیگنال های مثبتی در مورد مسئولیت زیست محیطی و پایداری خود به بازار ارسال کنند. [۳]. این سیگنال برای سرمایه گذاران ارزشمند است زیرا به آنها کمک می کند تا شرکت هایی را شناسایی کنند که متعهد به بهبود محیط زیست هستند و پتانسیل پایداری طولانی مدت را دارند. با انتشار اوراق قرضه سبز، شرکت ها می توانند تعهد خود را به مسئولیت زیست محیطی نشان دهند، بنابراین سرمایه گذاران آگاه به پایداری بیشتری را جذب می کنند و در نتیجه بودجه بیشتری برای حمایت از پروژه های سازگار با محیط زیست به دست می آورند. [۱۶]. نه تنها برای ارسال سیگنال به سرمایه گذاران، چنین سیگنال واضحی از تعهد یک شرکت به مسئولیت زیست محیطی و پایداری می تواند انتظارات ذینفعان را نیز برآورده کند. تئوری ذینفعان تاکید می کند که شرکت ها باید نیازهای ذینفعان مختلف خود را متعادل کرده و برآورده کنند [۳۰]با انتشار اوراق قرضه سبز و استفاده از وجوه جمع آوری شده برای پروژه های دوستدار محیط زیست، شرکت ها می توانند روابط اعتماد خود را با ذینفعان از جمله مصرف کنندگان، کارکنان و جوامع افزایش دهند، زیرا تعهد آنها به مسئولیت اجتماعی را نشان می دهد.

به منظور حفظ صحت سیگنال ارسال شده توسط اوراق قرضه سبز، شرکت ها تلاش خواهند کرد تا عملکرد زیست محیطی خود را برای برآورده کردن انتظارات بهبود بخشند. وجوه حاصل از انتشار اوراق قرضه سبز معمولاً محدود به پروژه های زیست محیطی یا توسعه پایدار است، مانند انرژی پاک، حفظ انرژی و کاهش انتشار، حمل و نقل سبز و مدیریت آب. [۶,۷]. این تخصص تضمین می کند که استفاده از منابع مالی به طور مستقیم با بهبود عملکرد زیست محیطی مرتبط است. از طریق اجرای این پروژه ها، شرکت ها می توانند به طور مستقیم اثرات زیست محیطی خود را بهبود بخشند، مانند کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، بهبود بهره وری انرژی یا اتخاذ منابع پایدار. [۷,۲۷]. علاوه بر این، اوراق قرضه سبز معمولاً با شفافیت بیشتر و الزامات گزارش دهی، از جمله ارزیابی اثرات زیست محیطی پروژه ها و استفاده از منابع مالی همراه است. افزایش شفافیت به ایجاد اعتماد بین شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران کمک می‌کند، در حالی که شرکت‌ها را مجبور می‌کند تا به طور منظم عملکرد پروژه‌های زیست‌محیطی خود را ارزیابی کنند و در نتیجه عملکرد زیست‌محیطی خود را به طور مداوم بهبود بخشند. بنابراین، فرضیه ۱ پیشنهاد می شود:

انتشار اوراق قرضه سبز وجوهی را که برای پروژه های دوستدار محیط زیست در نظر گرفته شده است، به شرکت ها می دهد. پروژه های سازگار با محیط زیست شامل صرفه جویی در انرژی و کاهش کربن، بازیافت منابع، انرژی پاک، حفاظت از محیط زیست، بازسازی و بهره برداری، و ارتقاء سبز زیرساخت ها و غیره است. . به عنوان ابزاری برای تامین مالی، اوراق قرضه سبز می تواند برای کاهش محدودیت های تامین مالی شرکت ها سرمایه جمع آوری کند. [۶,۷]. شرکت ها انگیزه بیشتری برای سرمایه گذاری بیشتر در تحقیق و توسعه، به ویژه در توسعه فناوری ها و محصولات سبز دارند. بنابراین، اوراق قرضه سبز به یک استراتژی مالی برای شرکت ها برای افزایش سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه تبدیل شده است.

سرمایه گذاری تحقیق و توسعه عامل کلیدی برای ترویج نوآوری سبز است [۳۱]. از طریق تحقیق و توسعه، شرکت‌ها می‌توانند فناوری‌های جدید را توسعه دهند یا فناوری‌های موجود را بهبود بخشند و در نتیجه قابلیت‌های نوآوری سبز خود را افزایش دهند. انتشار اوراق قرضه سبز اغلب با تولید پتنت سبز همراه است [۳۲]. نوآوری سبز دارای چرخه طولانی تر، بازده آهسته تر و ریسک های بالاتر نسبت به نوآوری های تکنولوژیکی سنتی است [۳۳,۳۴]. سود حاصل از نوآوری سبز برای شرکت ها به خوبی سود حاصل از نوآوری های تکنولوژیکی سنتی در کوتاه مدت نیست و نوآوری سبز عمدتاً مسئولیت اجتماعی حفاظت از محیط زیست را بر عهده دارد. [۳۵]. برای روش‌های تامین مالی معمولی، جمع‌آوری سرمایه برای نوآوری سبز دشوار است، در حالی که اوراق قرضه سبز وجوه را به پروژه‌های سبز بنگاه‌ها تزریق می‌کند، با ارتقای فناوری تولید و تغییر ساختار تولید، بنگاه‌ها با استفاده از پتنت‌های سبز، موانع فنی خاصی را ایجاد می‌کنند. حفاظت از بازده اقتصادی منحصر به فرد شرکت ها، مقابله با آلودگی های زیست محیطی و بهبود عملکرد زیست محیطی شرکت ها [۲۱,۳۶,۳۷]. بنابراین، فرضیه ۲ پیشنهاد می شود:

بر اساس تئوری سیگنال، شرکت‌ها سیگنال‌های مثبتی را به دنیای خارج ارسال می‌کنند مبنی بر اینکه با انتشار اوراق قرضه سبز به توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست متعهد هستند. [۳]. هنگامی که رسانه ها به چنین رفتاری توجه زیادی داشته باشند، تأثیر انتشار این سیگنال بیشتر تقویت می شود و سرمایه گذاران و ذینفعان بیشتری که به حفاظت از محیط زیست توجه دارند جذب می شوند و در نتیجه شهرت اجتماعی بهبود می یابد. این شهرت اجتماعی افزایش یافته شرکت ها را وادار می کند تا برای انجام تعهدات زیست محیطی خود سخت تر تلاش کنند تا وجهه خود را در چشم عموم حفظ کنند و ارتقا دهند. [۱۶,۳۸].

رسانه ها به عنوان راهنمای افکار عمومی و منبع اصلی اطلاعات عمومی می توانند دیدگاه ها و واکنش های سایر ذینفعان از جمله مصرف کنندگان، سازمان های دولتی و سرمایه گذاران را در مورد رفتار شرکت تحت تاثیر قرار دهند. [۲۷]. سطح بالای توجه رسانه ها نه تنها باعث افزایش در معرض دید عمومی شرکت ها می شود، بلکه انتظارات مردم را از رفتار محیطی شرکت ها نیز افزایش می دهد. برای برآوردن این انتظارات، شرکت‌ها احتمالاً شیوه‌های مدیریت زیست‌محیطی خود را افزایش داده و منابع بیشتری را در پروژه‌های زیست‌محیطی و تحقیق و توسعه فناوری‌های سبز سرمایه‌گذاری می‌کنند تا به بهبودهای اساسی در عملکرد زیست‌محیطی دست یابند. [۳۹,۴۰,۴۱]. علاوه بر این، توجه رسانه ها می تواند شفافیت و کیفیت اطلاعات محیطی شرکت ها را بهبود بخشد [۴۲]. در مواجهه با توجه مداوم رسانه‌ها و عموم، شرکت‌ها تشویق می‌شوند تا اطلاعات دقیق‌تر و دقیق‌تر زیست‌محیطی، از جمله پیشرفت پروژه‌های سبز خود و اثربخشی اقدامات مدیریت زیست‌محیطی را افشا کنند. این افزایش شفافیت به کاهش عدم تقارن اطلاعاتی کمک می‌کند، سرمایه‌گذاران و مصرف‌کنندگان را قادر می‌سازد تا تصمیم‌های بهتری بگیرند و در نتیجه بازخورد مثبتی از بازار سرمایه در مورد رفتار سازگار با محیط‌زیست شرکت‌ها را ترویج می‌کند. بنابراین، فرضیه ۳ پیشنهاد می شود:

انتشار اوراق قرضه سبز بیشتر مورد توجه تحلیلگران قرار می گیرد [۱۶]. اول، توجه تحلیلگر باعث افزایش دید و پذیرش اوراق قرضه سبز منتشر شده توسط شرکت ها می شود. از طریق تجزیه و تحلیل عمیق و گزارش در مورد پروژه های زیست محیطی شرکت ها و سهم بالقوه آنها در ارزش بلندمدت آنها، تحلیلگران به فعالان بازار کمک می کنند تا تعهد زیست محیطی پشت این اوراق را بهتر درک کنند، بنابراین سرمایه گذاران بیشتری را با تمرکز بر سرمایه گذاری پایدار جذب می کنند. این افزایش شناخت بازار ناشی از توجه تحلیلگران نه تنها جذابیت اوراق قرضه سبز را افزایش می‌دهد، بلکه به شرکت‌ها منابع بیشتری برای پیاده‌سازی و افزایش پروژه‌های سازگار با محیط زیست می‌دهد و به طور مستقیم عملکرد زیست‌محیطی آنها را بهبود می‌بخشد.

علاوه بر این، توجه و ارزیابی مستمر تحلیلگران، نوعی نظارت خارجی بر شرکت ها است و شرکت ها را مجبور می کند که تعهدات خود در زمینه حفاظت از محیط زیست را جدی بگیرند. [۴۳]. در مواجهه با توجه مستمر تحلیلگران و بازار، شرکت ها به احتمال زیاد اقدامات عملی مانند افزایش سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه سبز و ترویج نوآوری سبز انجام می دهند تا اطمینان حاصل کنند که وجوه جمع آوری شده توسط اوراق قرضه سبز به طور مؤثر استفاده می شود و واقعاً محیط زیست خود را بهبود می بخشد. کارایی [۱۶]. این فشار خارجی نه تنها شرکت ها را تشویق می کند که از تصویر محیطی سطح رضایت داشته باشند، بلکه سطح مدیریت و عملکرد محیطی خود را از طریق بهبودهای اساسی بهبود بخشند. به طور خلاصه، توجه تحلیلگر به طور مثبت رابطه بین انتشار اوراق قرضه سبز و عملکرد محیطی شرکت را با افزایش شناخت بازار اوراق قرضه سبز شرکتی، اعمال فشار نظارت خارجی تعدیل می کند. این نه تنها تأثیر مستقیم اوراق قرضه سبز را بر بهبود عملکرد زیست محیطی تقویت می کند، بلکه انگیزه و حمایت خارجی را برای شرکت ها برای بهبود مستمر عملکرد زیست محیطی فراهم می کند. بنابراین، فرضیه ۴ پیشنهاد می شود: