خلاصه

جریان منطقی عوامل تولید برای ارتقای تعاملات خوش خیم بین مناطق شهری و روستایی بسیار مهم است. برای آشکارسازی مکانیسم‌های ذاتی مسیرهای جریان عاملی که همزیستی متقابل بین مناطق شهری و روستایی را ترویج می‌کنند، این مطالعه، بر اساس نظریه همزیستی، کل جریان عامل شامل زمین، فناوری، سرمایه و نیروی کار را به عنوان ورودی و سطح همزیستی شهری- روستایی را به عنوان خروجی در نظر می‌گیرد. این مطالعه با استفاده از مدل اندازه گیری سستی مبتنی بر کارایی فوق العاده (SBM)، کارایی کل جریان عامل شهری- روستایی ۲۷ استان چین را از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۱ محاسبه می کند و جهت های بهبود خاص جریان عامل شهری- روستایی را بر اساس تحلیل طرح ریزی بررسی می کند. این مطالعه یافته‌های زیر را نشان داد: (۱) کارایی کلی جریان عامل کل شهری-روستایی در چین روند صعودی نوسانی را نشان می‌دهد اما هنوز به وضعیت مؤثری نرسیده است. نابرابری های منطقه ای قابل توجهی وجود دارد، به طوری که ۸ استان مانند گوانگدونگ و فوجیان به بهینه پارتو رسیده اند، در حالی که ۱۹ استان باقی مانده درجات متفاوتی از ناکارآمدی را نشان می دهند. (۲) استان هایی با تولید همزیستی ناکافی عمدتاً در مناطق مرکزی و غربی و منطقه شمال شرقی متمرکز هستند، با ۱۴ استان از جمله مغولستان داخلی که تغییر ناکافی همزیستی شهری- روستایی را نشان می دهد. با این حال، به جز هاینان، وضعیت به تدریج در سایر مناطق سالانه بهبود می یابد. (۳) افزونگی ورودی در عامل کل وجود دارد، جایی که زمین، نیروی کار و افزونگی سرمایه دلایل اصلی ناکارآمدی جریان کل عوامل شهری- روستایی در چین هستند. با این حال، روندها نشان می دهد که افزونگی عناصر زمین، نیروی کار و سرمایه سالانه در حال بهبود است، در حالی که افزونگی فناوری بدتر می شود. (۴) از طریق تجزیه و تحلیل جامع افزونگی ورودی، کمبود خروجی، ضریب همزیستی و کارایی، این مطالعه تأثیر جریان عامل بر سطح همزیستی شهری-روستایی را به انواع تطابق اساسی، افزونگی و کمبود جامع طبقه‌بندی می‌کند. این تحقیق راهنمایی های علمی برای ارتقای توسعه پایدار از طریق جریان منطقی عوامل کل ارائه می دهد و بینش های ارزشمندی را برای کشورهای مشابه ارائه می دهد.