۳٫۱٫۱٫ نقاط قوت

دیدگاه کلی SET ها در مورد این برنامه مثبت بود و مزایایی را که از تحصیل در این برنامه به دست آوردند را برجسته کرد. مزایا حول یادگیری در مورد طبقه بندی های مختلف ناتوانی، دوره های برنامه، و آزمون های مجوز حرفه ای بود. اکثر SET ها بیان کردند که مزیت اصلی که از این برنامه به دست آوردند، یادگیری در مورد ویژگی های دیگر دسته های ناتوانی بود، که با آنچه قبلاً آموخته بودند تفاوت زیادی داشت. همانطور که امجد، که به مدت ۹ سال با دانش‌آموزان دارای شناسنامه کار می‌کرد، اظهار داشت: «این برنامه به من کمک کرد تا طبقه‌بندی‌های جدید ناتوانی‌ها مانند ناتوانی‌های با بروز زیاد و ناتوانی‌های کم‌میز را درک کنم. من را با ویژگی‌های دانش‌آموزان، ویژگی‌های مشترک، تفاوت‌های فردی بین آن‌ها، نحوه یادگیری آشنا می‌کند، مثلاً دانش‌آموزان دارای اختلال بینایی یا شنوایی چه کسانی را یاد می‌گیرند.»

حتی بیشتر، SET ها بیان کردند که یادگیری در مورد دسته های مختلف ناتوانی و چالش های یادگیری آنها به آنها کمک کرد تا چالش های تحصیلی را که توسط معلمان آموزش عمومی مورد توجه قرار می گیرد، درک کنند. صلاح که به مدت ۱۰ سال با دانش آموزان دارای شناسنامه کار کرده است و پس از اتمام این برنامه با دانش آموزان مبتلا به LD شروع به کار کرده است، اظهار داشت که در حال حاضر با مشاور دانش آموزان همکاری می کند تا به چالش هایی که دانش آموزان در کلاس آموزش عمومی نشان می دهند، رسیدگی کند. وی اظهار داشت: «قبلاً با دانش‌آموزان دارای شناسنامه و ASD کار می‌کردم… اکنون می‌توانم بگویم که به طور کلی با دانش‌آموزان در مدرسه کار می‌کنم… منظورم این است که همه دانش‌آموزان، دانش‌آموزان با LD، دانش‌آموزان در سطح مدرسه، اجرای استراتژی‌هایی که یاد گرفتم. از برنامه هایی مانند حمایت از رفتار مثبت و بهبود کیفیت آموزش». سایر مجموعه‌ها نشان دادند که به دلیل دانشی که در مورد چالش‌های مختلف یادگیری به‌دست آورده‌اند، اکنون به عنوان مشاور برای معلمان دیگر در نظر گرفته می‌شوند تا به آنها کمک کنند دانش‌آموزانی را با چالش‌های یادگیری خاص (مثلاً LD و کمبود توجه) شناسایی کنند، که به فرآیند ارجاع برای ارزیابی کمک کرد. و جایگاه آموزشی مناسب احمد به اشتراک گذاشت، “قبلاً، من سابقه ای در مورد بقیه دسته های SWD نداشتم، این برنامه ذهن من را به روی مشکلات دیگری باز کرد، مانند LD، ASD، مشکلات گفتاری … برنامه باعث شد نیازهای آنها را تشخیص دهم … از زمان تشخیص مرکز ما کافی نیست، من در انتقال دو دانش آموز، یکی در آموزش عمومی و دیگری در آموزش ویژه به برنامه ای که نیازهای دانش آموزان در مرز را برآورده می کند، کمک کردم.

همراه با یادگیری در مورد دسته های مختلف معلولیت، SET ها دوره ها و استراتژی های خاصی را ذکر کردند که افزوده های جدیدی به مجموعه دانش آنها بود. آنها اظهار داشتند که این برنامه شامل دوره هایی است که برای آنها جدید بوده و نشان دهنده روندها و مسائل جدید در زمینه آموزش ویژه است. هفت SET بیان کردند که دوره‌هایی در مورد موضوعاتی مانند تجزیه و تحلیل رفتار کاربردی، MTSS، اصول آموزش فراگیر، شیوه‌های مبتنی بر شواهد، به‌کارگیری فناوری در آموزش SWDs، و انتقال ثانویه برای SWD‌ها برای آنها بسیار جدید بود. معلم ریم اظهار داشت: “آموزش فراگیر مخصوصا برای ما تازگی داشت، برای من مفهومی کاملا ناشناخته بود… این برنامه شامل اطلاعات به روز شده در مورد این رشته بود… و من از آن بسیار بهره بردم”. علاوه بر این، فاطمه اشاره کرد، “برنامه متنوع و جامع بود… دوره بر روی یک کتاب یا منبع اطلاعات متمرکز نبود.”

از جمله عوامل مثبت مرتبط با برنامه ها، شش SET ذکر کردند که این برنامه به آنها کمک کرده است تا در آزمون سراسری مجوز حرفه ای موفق شوند. ابرار اظهار داشت که این برنامه به او کمک کرده تا در امتحان قبول شود زیرا شامل اطلاعات به روز شده در مورد طبقه بندی های مختلف ناتوانی، برنامه ریزی، ارزیابی، شیوه های مبتنی بر شواهد، فناوری با SWD ها و حمایت از SWD ها در سطح متوسطه است.

۳٫۱٫۲٫ چالش ها

وقتی از SET ها خواسته شد دیدگاه های خود را در مورد چالش هایی که در طول برنامه با آن مواجه شده اند به اشتراک بگذارند، کار میدانی، که در تمام دوره های برنامه به همراه دوره تجربه میدانی تعبیه شده بود، یک عامل رایج بود. بین همه مجموعه‌ها اتفاق نظر وجود داشت که تجربیات میدانی کافی نبودند. آنها اظهار داشتند که تجارب میدانی به رویکرد متقابلی که این برنامه در دوره های خود اتخاذ می کند، نمی پردازد. SET ها اشاره کردند که نمی توانند با بیش از یک دسته معلولیت کار کنند. آنها آرزو می کردند که ای کاش فرصتی برای کار با دسته های معلولیت بیشتری داشتند. برخی از SETها همچنین نشان دادند که آنها حتی ملزم به آموزش SWDها نیستند، زیرا آنها فقط باید گزارشهای مطالعه موردی را ارسال کنند. فاتن اظهار داشت:

«این برنامه فاقد آموزش عملی مؤثر است، آموزش عملی وجود نداشت، من به آن نیاز داشتم، آنها فقط مرا راهنمایی کردند که با دانش آموزان با شناسنامه کار کنم، برای من کافی نبود. من نیاز به کار عملی با سایر گروه های معلول داشتم. من می خواستم با استفاده از هر روش تدریسی که یاد گرفتم فارغ التحصیل شوم. فکر نمی‌کردم زمان کافی باشد که فقط ۳ هفته با دانش‌آموزان کار کنم».

از سوی دیگر، استاد علی با اشاره به عدم ارائه دستورالعمل‌های واضح از سوی دانشکده به آنها گفت: «در مورد نحوه اجرای راهبردهای آموزشی و نحوه نظارت و ارزشیابی به ما به وضوح راهنمایی نشده بود». از نظر کاربرد تئوری در عمل، اکثر SETها ذکر کردند که دروس برنامه به صورت تئوری تدریس می‌شوند و نیازی به انجام تکالیف میدانی ندارند. ابرار در ادامه توضیح داد که این برنامه گسترده بود و آنها معلمان تمام وقت بودند که بر حداقل فرصت هایی که آنها برای اجرای عملی آموخته هایشان دریافت کرده بودند تأثیر گذاشته است. او اظهار داشت: “ما فقط یک بار برای انجام تکالیف میدانی از مدرسه بازدید کردیم… ما زمان کافی برای بررسی عمیق هر معلولیت را نداشتیم”.

SET ها به چالش های دیگری اشاره کردند که در آینده می توان از آنها جلوگیری کرد. آنها بیان کردند که این برنامه در اطلاعات و تکالیف میدانی گسترده بوده و در عین حال برنامه بسیار کوتاه است. علاوه بر این، همه آنها اظهار داشتند که معلمان تمام وقت و دانش آموزان تمام وقت هستند و برای انجام تمام وظایف تحت فشار زیادی هستند. نوف توضیح داد: من یک معلم تمام وقت هستم و کارم به من نیاز دارد که کارهای اداری انجام دهم، دانش آموزانم را پیگیری کنم، با خانواده ها ارتباط برقرار کنم … در عین حال، من مجبور شدم کارهای زیادی را در برنامه انجام دهم … برنامه بسیار گسترده است و شش درس در هر ترم را شامل می شود و هر درسی از من نیاز به انجام بیش از یک تکالیف میدانی دارد.

۳٫۱٫۳٫ پیشنهادات

زمان محدود و این واقعیت که SET ها به طور تمام وقت کار می کردند در حالی که همزمان در حال مطالعه برنامه بودند، عوامل همزمانی بودند که به طور مداوم ذکر شدند. همه SET ها اظهار داشتند که اگر زمان بیشتری داشته باشند یا طول برنامه کافی باشد، عملکرد بهتری خواهند داشت و از برنامه بهره بیشتری خواهند برد، به ویژه در زمینه اجرای کار میدانی. صلاح توضیح داد، “مطالعه شش درس در هر ترم برای ما بسیار استرس زا بود… من پیشنهاد می کنم این دروس را در ۳ ترم توزیع کنیم تا از مزایای برنامه به حداکثر برسانیم… همچنین پیشنهاد می کنم تجربه جابجایی در یک ترم جداگانه باشد.” علیرغم برداشت SET ها در مورد تازگی این برنامه، که به روز شد و گرایش ها و استراتژی های جدیدی را در آموزش ویژه ارائه کرد، برخی اظهار داشتند که این برنامه برای رسیدگی به نیازها و شیوه های آموزشی دانش آموزان دارای ناتوانی های حسی جامع نیست. فاتن توضیح داد: “ای کاش این برنامه به ما دانشی در مورد زبان اشاره، خط بریل، و جهت گیری و تحرک می آموخت.” از سوی دیگر، موث اشاره کرد که دوره «ناتوانی‌های حسی» به اندازه کافی جامع نیست تا به تمام جنبه‌های مربوط به دانش‌آموزان دارای معلولیت حسی و نحوه حمایت از آنها بپردازد. چندین SET بر اهمیت بررسی دوره «کاربردهای فناوری در آموزش SWDs» برای توجه به ضرورت پرداختن به تکامل در فناوری و نحوه استفاده از آن برای حمایت از دانش‌آموزان دارای SWD تأکید کردند. نوف و ابرار در مورد دانش و مهارت های جدیدی که این برنامه در بر می گیرد، اظهار داشتند که این برنامه مفاهیم جدیدی را معرفی کرده است (مانند MTSS، انتقال ثانویه). با این حال، این مفاهیم یا برنامه ها در مدارس در دسترس نیستند. بنابراین، آنها پیشنهاد کردند که مفاهیم جدید تحت پوشش این برنامه با آنچه قبلاً در مدارس وجود داشت، هماهنگ شود.