پایداری | متن کامل رایگان | ارتقای پایداری پروژه‌های میراث فرهنگی ناملموس: به دست آوردن کارآمد حفظ مهارت‌های دیجیتال از طریق نقشه‌های واقعیت مجازی نیمه پانورامیک دوچشمی - شهرساز | سایت تخصصی شهرسازی با هوش مصنوعی | شهرساز

بهترین آموزش های کاربردی در شهرسازی

بهترین آموزش های کاربردی در شهرسازی را از Urbanity.ir بخواهید

…

ادامه ...

خرید درب شیشه ای سکوریت با بهترین قیمت از تتراگلس

ادامه ...

Friday, 28 June , 2024
امروز : جمعه, ۸ تیر , ۱۴۰۳

آخرین اخبار »

شناسه خبر : 23698

ارسال

پرینتخانه » مقالات تاریخ انتشار : 21 ژوئن 2024 - 3:30 | 7 بازدید | ارسال توسط : riazat

پایداری | متن کامل رایگان | ارتقای پایداری پروژه‌های میراث فرهنگی ناملموس: به دست آوردن کارآمد حفظ مهارت‌های دیجیتال از طریق نقشه‌های واقعیت مجازی نیمه پانورامیک دوچشمی

۱٫ معرفی فرهنگ یکی از عوامل محرک توسعه پایدار محسوب می شود زیرا می تواند از توسعه اجتماعی-اقتصادی حمایت کرده و شمول اجتماعی را افزایش دهد. میراث فرهنگی ناملموس به عنوان یکی از مؤلفه‌های مهم فرهنگ، تعامل بین انسان و محیط، طبیعت و تاریخ را از طریق انتقال بین نسلی و بازآفرینی مداوم منعکس می‌کند. […]

۱٫ معرفی

فرهنگ یکی از عوامل محرک توسعه پایدار محسوب می شود زیرا می تواند از توسعه اجتماعی-اقتصادی حمایت کرده و شمول اجتماعی را افزایش دهد. میراث فرهنگی ناملموس به عنوان یکی از مؤلفه‌های مهم فرهنگ، تعامل بین انسان و محیط، طبیعت و تاریخ را از طریق انتقال بین نسلی و بازآفرینی مداوم منعکس می‌کند. این بیانگر تنوع فرهنگی است. بنابراین حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس نیز یکی از محرک های دستیابی به توسعه پایدار در جامعه بشری است. دستورالعمل های عملیاتی برای اجرای کنوانسیون حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس توسط یونسکو همچنین خواستار توجه بیشتر به نقش مهم میراث فرهنگی ناملموس است. [۱,۲,۳,۴].

حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس و دستیابی به توسعه پایدار نیز با چالش های زیادی مواجه است. به ویژه با شتاب شهرنشینی، روش های سنتی انتقال و محیط عملی میراث فرهنگی ناملموس تحت فشار قرار می گیرد. به عنوان مثال، شعارهای بارانداز بندر شانگهای، آوازهای سنتی است که توسط کارگران بارانداز و بار در منطقه شانگهای خوانده می‌شود و به عنوان یکی از میراث فرهنگی ناملموس در سطح ملی شناخته می‌شود. با پیشرفت تمدن صنعتی مدرن و مکانیزه شدن روزافزون تولید بندری، نیروی سنگین فیزیکی به تدریج جایگزین ماشین آلات شده است. کارگران بارانداز شانگهای که قبلاً کالاها را روی دوش یا با دست حمل می کردند، اکنون در حال پیر شدن هستند و شعارهایی که هنگام جابجایی کالا می خواندند به تدریج از بین می روند. شیکومن، نوعی معماری در شانگهای، سبک جدیدی از ساختمان است که فرهنگ غربی را با ویژگی های مسکونی سنتی چینی ادغام می کند. تکنیک ساخت کوچه های شیکومن نیز به عنوان یکی از میراث فرهنگی ناملموس در سطح ملی شناخته شده است. با این حال، با روند شهرنشینی، ساختمان‌های بلندمرتبه مختلفی پدید آمده‌اند، و تخریب انتخابی خوشه‌های معماری شیکومن صورت گرفته است. ساخت و سازهای سنتی کوچه شیکومن دیگر معمولاً ساخته نمی شوند.

البته تعداد زیادی از پروژه های میراث ناملموس در جوامع ادامه دارد. به عنوان مثال، شهر سانلین، واقع در منطقه جدید پودونگ، شانگهای، سابقه ای بیش از هزار سال دارد. این شهر که دارای مردم برجسته و منابع غنی است، به عنوان زادگاه هنرهای عامیانه چینی شناخته می شود. دارای تعداد زیادی پروژه عملیاتی میراث فرهنگی ناملموس است. سانلین دارای «سه گنج»، «سه برتری» و «سه تخصص» است. “سه گنج” شامل خربزه ترشی، پوست خوک و سبزیجات ترشی است، در حالی که “سه برتری” به حکاکی چینی، غذاهای محلی و گلدوزی اشاره دارد. علاوه بر این، “سه تخصص” وجود دارد، یعنی رقص اژدها، نمایشگاه معبد ۱۵ مارس، و گشت خدای شهر. جامعه سانلین و مدارس ابتدایی و متوسطه به طور فعال در حال ترویج انتشار آموزشی پروژه های میراث فرهنگی ناملموس سانلین هستند که در بین جوانان محبوبیت پیدا کرده است، به اشتغال مولد کمک کرده و توسعه اقتصادی را ارتقا داده است. این با برنامه ۲۰۳۰ سازمان ملل متحد برای توسعه پایدار مطابقت دارد.

مشکلات زیادی در حفظ دیجیتال و اشاعه پروژه‌های میراث فرهنگی ناملموس وجود دارد. مشابه بسیاری از وارثان میراث ناملموس چه در داخل و چه در سطح بین المللی، وارثان در شهر سنلین عمدتاً ۶۰ سال و بالاتر هستند. اگرچه آنها می توانند آموزش میراث فرهنگی ناملموس را در جامعه و مدارس ابتدایی و متوسطه مجاور انجام دهند، اما به دلیل سن و استقامت بدنی محدود هستند و تحمل بارهای کاری زیاد یا تدریس در فواصل طولانی را برای آنها دشوار می کند. دولت همچنین از تولید فیلم‌های مستند خرد و مجموعه‌ای از فیلم‌های آموزشی در مورد میراث فرهنگی ناملموس حمایت کرده است، اما ویدیوهای مسطح فاقد درک فضایی بسیار کمتر از تأثیر آموزش بلادرنگ در یک فضای چهار بعدی است. در نتیجه، محدودیت‌های ویدیوهای مسطح و آموزش بلادرنگ منجر به اهداف، اهمیت و ارزش این مطالعه شده است.

کاربرد یادگیری مورد بررسی در این مطالعه “در واحه میراث فرهنگی ناملموس” نام دارد. این محیط واقعیت مجازی (VR) است که توسط تیم تحقیقاتی ما ایجاد شده است. هدف واحه میراث فرهنگی ناملموس این است که به دانش آموزان بیشتری اجازه دهد تا سرگرمی و علاقه پروژه های مختلف میراث فرهنگی ناملموس را تجربه کنند و نگرش هایی را نسبت به محیط زیست پایدار میراث فرهنگی ناملموس و دانش تنوع فرهنگی پرورش دهند. در مطالعه حاضر، Oasis شامل چندین پروژه میراث فرهنگی ناملموس از شهر Sanlin است. ما یک مقایسه چند بعدی از سه شرایط انجام دادیم: ویدیوی سنتی، نمای پانوراما ۳۶۰ درجه یک‌چشمی، و نمای پانوراما ۱۸۰ درجه دو چشمی، و درک بصری و لذت زیبایی‌شناختی سه شرایط را از طریق روش‌های آزمایشی اضافی ارزیابی کردیم. در نهایت، ما بررسی هایی را در مقابل مکان های میراث فرهنگی ناملموس انجام دادیم تا تأثیر تبلیغاتی واحه میراث فرهنگی ناملموس را تأیید کنیم.

۲٫ تحقیقات مرتبط در زمینه فناوری دیجیتال در میراث فرهنگی

در حال حاضر دستگاه های تیراندازی زیادی از جمله دوربین های حرفه ای، دوربین های DSLR، تلفن های همراه و غیره در دسترس هستند که همگی می توانند به عنوان دستگاه های سخت افزاری برای ضبط فیلم های پروژه های میراث فرهنگی ناملموس عمل کنند. بنابراین در چین تقریباً هر پروژه میراث فرهنگی ناملموس دارای یک یا چند شکل مستند بلند، مستند خرد، مستند آموزشی، ویدئوهای تبلیغاتی پروژه، ویدئوهای کوتاه و غیره است. نوآوری، مانند تبلیغات واقعیت مجازی، ویدئوهای میکرو، و سایر رسانه‌هایی که منجر به مد مصرف فرهنگی بصری می‌شوند، که می‌تواند انتشار و نفوذ میراث فرهنگی ناملموس را بیشتر گسترش دهد. [۵]. میراث فرهنگی ناملموس از محیط پیرامون خود جدایی ناپذیر است. در این بخش، به طور جامع در مورد فناوری‌های ضبط دیجیتال به غیر از ویدئوهای مسطح سنتی در پروژه‌های میراث فرهنگی ناملموس و میراث فرهنگی مادی بحث می‌کنیم.

۲٫۱٫ بازسازی سه بعدی میراث فرهنگی

در دهه گذشته علاوه بر فیلمبرداری دو بعدی سنتی و فیلمبرداری پانوراما، از واقعیت مجازی نیز در ضبط و حفاظت از میراث فرهنگی استفاده شده است. اکتساب سه بعدی در واقعیت مجازی را می توان به اسکن لیزری و مدل سازی عکس تقسیم کرد و رکورد حرکات فیزیکی وارثان را می توان با استفاده از ضبط حرکت برای اکتساب سه بعدی ضبط کرد.

اسکن لیزری روشی رایج برای بازسازی بناهای تاریخی است. نمونه ها به شرح زیر است: آسو حاجیرسولی و همکاران. [۲] یک چارچوب تئوری دیجیتالی شدن و برنامه کاربردی برای میراث در خطر انقراض بر اساس واقعیت مجازی پیشنهاد کرد. Naci Yastikli و همکاران. [۶] پیشنهاد استفاده از فتوگرامتری دیجیتال و اسکن لیزری برای ثبت میراث فرهنگی. تالیس روبنس و همکاران [۷] همچنین از اسکن لیزری برای دیجیتالی کردن کلیسای Nossa Senhora do Rosário استفاده کرد. احمد بایک و همکاران [۸] استفاده از روش‌های اسکن لیزری برای ثبت بناهای میراثی در جده قدیم. کارستن لامبرز و همکاران [۹] ترکیب فتوگرامتری و اسکن لیزری برای ثبت سایت دوره متوسط اواخر پارپا در پرو. Amparo Núñez Andrés و همکاران. [۱۰] همچنین از اسکن لیزری برای تولید مدل‌های مجازی میراث فرهنگی مانند دروازه انطاکیه در سوریه استفاده کرد. یحیی الشوابکه و همکاران. [۱۱] مطالعه موردی ساختمان های تاریخی در اردن را با استفاده از اسکنر لیزری انجام داد. گهان سلیم و همکاران [۱۲] یک مطالعه تاریخی و فرهنگی از باستان شناسی گادارا در اردن انجام داد.

مدل سازی عکس روشی رایج برای بازسازی آثار تاریخی است. نمونه ها به شرح زیر است: دانیل آلخاندرو لوایزا کارواخال و همکاران. [۱۳] یک مورد دیجیتالی از مجموعه‌های موزه آرژانتین را با استفاده از فناوری مدل‌سازی عکاسی موجود اجرا کرد. جیامینگ خو [۱۴] پژوهشی در زمینه بازسازی سه بعدی آثار فرهنگی بر اساس تصاویر عکس انجام داد. Domicele Jonauskaite و همکاران. [۱۵] از مدل‌های مدل‌سازی عکاسی در مطالعه افزایش تجربیات زیبایی‌شناختی کاربر در آثار هنری تعاملی دیجیتال استفاده کرد. Qiaoliang Xu و همکاران. [۱۶] پیشنهاد کرد که واقعیت مجازی می‌تواند صحنه‌های فضایی را با تعبیه جنبه‌های ناملموس مانند اطلاعات تاریخی در چشم‌انداز بهبود بخشد. این امر واقعیت مجازی را راهی برای تجربه و افزایش درک مناظر میراثی می کند. لینگی وو و همکاران [۱۷] جزئیات فرآیند فناوری مدل‌سازی عکس در طراحی تجربیات صدای زنگ. برای ساختمانهای تاریخی مستقل در فضاهای باز، Arnadi Murtiyoso و همکاران. [۱۸] موارد پیشنهادی ساختمان میراث با استفاده از تطبیق متراکم تصویر هواپیمای بدون سرنشین دور نزدیک و بازسازی سه بعدی. بازسازی سه بعدی چند تصویری در بازسازی مجازی آثار فرهنگی رایج تر می شود. [۱۹,۲۰,۲۱].

ضبط حرکت روشی رایج برای بازسازی حرکات بدن وارثان میراث فرهنگی ناملموس است. نمونه ها به شرح زیر است: Iudova-Romanova و همکاران. [۲۲] سناریوی بازیگران زن تئاتر را برای اجرای موشن کپچر برای اجراهای مجازی تشریح کرد. ماریا اسکوبلووسکا-پاسکوفسکا و همکاران. [۲۳] با ذکر مواردی از استفاده از motion capture برای ثبت کامل فرآیندهای کاری صنعتگران، مروری دقیق بر فناوری‌های حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس ارائه کرد.

علاوه بر عکاسی سنتی و عکاسی پانوراما، چه اسکن لیزری، چه مدل‌سازی عکس یا گرفتن حرکت، زمان و هزینه زیادی را قبل و بعد از تولید مصرف می‌کند.

۲٫۲٫ ارائه بصری میراث فرهنگی

در واقعیت مجازی، تجهیزات نمایش نمایشگاه را می توان به نمایشگرهای سنتی تخت، صفحه نمایش سه بعدی، AR و VR تقسیم کرد. منابع محتوا شامل ویدئوهای سنتی، ویدئوهای پانوراما و مدل‌های رندر زمان واقعی است. در دهه‌های اخیر، تعداد زیادی از برنامه‌های واقعیت مجازی بر روی صفحه‌نمایش‌های سنتی سنتی اجرا شده‌اند و پروژه‌های میراث فرهنگی مبتنی بر صفحه‌نمایش‌های سه‌بعدی نیز ده سال پیش دیده می‌شوند. [۲۴]. در حال حاضر، علاوه بر نمایشگرهای صفحه مسطح، برنامه‌های رایج‌تر نمایشگاه همچنان در AR موبایل، هدست‌های AR و هدست‌های VR هستند.

موبایل AR محبوب ترین روش ارائه نمایشگاه است. نمونه ها به شرح زیر است: سیلویا بلانکو-پونز و همکاران. [۲۵] یک اپلیکیشن AR موبایل برای نقاشی‌های هنر سنگی ماقبل تاریخ راه‌اندازی کرد و ثابت کرد که AR به مردم کمک می‌کند مضامین موجود در هنر سنگ را شناسایی کنند. والریو دی لوکا و همکاران [۲۶] یک برنامه مجازی برای کلیسای سان الیا در روجیانو، جنوب ایتالیا، با استفاده از فناوری AR موبایل، توسعه داد و قابلیت استفاده و سطح بالای علاقه آن را نشان داد. برنامه های کاربردی بیشتری برای میراث فرهنگی AR نیز در حال توسعه هستند [۲۷,۲۸,۲۹].

هدست های AR به دلیل هزینه نسبتاً بالا، کاربردهای توسعه یافته کمتری دارند. علاوه بر این، آنها در برنامه های کاربردی موزه مجازی به طور نسبی متمرکز هستند زیرا برای عملیات در فضای باز زیر نور خورشید مناسب نیستند. نمونه ها به شرح زیر است: نیل اودوایر و همکاران. [۳۰] روایت‌های موزه را با استفاده از هدست‌های واقعیت افزوده که در کتابخانه کالج ترینیتی در دوبلین اعمال می‌شود، انجام داد. رامی همادی و همکاران [۳۱] یک سیستم راهنمای تور مبتنی بر واقعیت افزوده برای موزه مصر ایجاد کرد. برنامه های کاربردی میراث فرهنگی AR بیشتری نیز توسعه یافته است [۳۲,۳۳,۳۴].

تحقیق و توسعه مبتنی بر دستگاه‌های VR روی سر، محبوب‌ترین و مناسب‌ترین برای ارائه میراث دیدنی و مبتنی بر مصنوع هستند. فرزان برادران رحیمی و همکاران. [۳۵] یک مطالعه تطبیقی بر روی اثرات نمایشی موزه‌های فیزیکی، موزه‌های ویدیویی و موزه‌های واقعیت مجازی انجام داد. کیهونگ کیم و همکاران [۳۶] نشان داد که محیط تقویت‌شده با VR، تجربیات جدیدی از موزه را به ارمغان می‌آورد و در نتیجه تأثیر و لذت بیشتری را برای بازدیدکنندگان از نظر یادگیری ایجاد می‌کند. مطالعات مشابه متعددی در مورد میراث فرهنگی VR وجود دارد [۳۷,۳۸,۳۹,۴۰,۴۱].

تحقیقات نسبتا کمی با استفاده از ویدیوهای ۳۶۰ درجه در VR انجام شده است که ممکن است به دلیل عدم تعامل در ویدیوها باشد. تیم تحقیقاتی ما از مارک های مختلف دوربین های پانوراما استفاده کرده است، مانند سخت افزار دوربین Jaunt VR که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، که هزینه های اولیه و پس از تولید بالایی داشت، اما به یک جلوه استریوسکوپی ۴K دست یافت. دوربین ۳۶۰ درجه نوکیا OZO علیرغم هزینه بالایی که داشت، تنها توانست جلوه استریوسکوپیک جلویی را حفظ کند و پس از سال ۲۰۲۰، تولید اکثر این دوربین ها متوقف شده است. در حال حاضر، ما از دوربین های پانوراما ۶K 360 تک چشمی ارزان قیمت استفاده می کنیم. از نظر تحقیق، جیهیونگ کیم و همکاران. [۴۲] یک مطالعه تطبیقی در مورد کاربرد ویدیوهای ۳۶۰ درجه در تحصیلات کارشناسی انجام داد. مارتا روسناک و همکاران [۴۳] از فناوری ردیابی چشم برای کشف شباهت ها و تفاوت های بصری بین عکس های دو بعدی و عکس های پانوراما در میراث معماری استفاده کرد. Osten Bang Ping Mah و همکاران. [۴۴] از تصاویر کروی معبد گرفته شده توسط دوربین ۳۶۰ درجه برای ادغام عناصر ناملموس میراث فرهنگی در یک رابط یکپارچه استفاده کرد. آنها همچنین دسترسی پزشکان میراث فرهنگی را با استفاده از دوربین های ۳۶۰ و دوربین های دیجیتال تک لنز بازتابی افزایش دادند و برنامه های کاربردی مناسبی را برای آینده فراهم کردند.

Osten Bang Ping Mah و همکاران. [۴۴] تایید می کند که نرم افزار انتخاب شده قیمت های نسبتا پایینی دارد. پس چرا مطالعات زیادی در مورد کاربرد اسکن سه بعدی وجود دارد، در حالی که کاربردهای استفاده از فناوری ۳۶۰ درجه برای حفظ و انتشار میراث نادر است؟ اگرچه مطالعات متعددی در مورد VR/AR بر اساس مدل‌های سه‌بعدی انجام شده است، چرا برنامه‌های کاربردی در دنیای واقعی کم هستند؟ مهم‌تر از همه، چرا تلاش‌های دیجیتالی برای حفظ میراث فرهنگی ملموس به جای تلاش‌های مجازی برای حفظ میراث فرهنگی ناملموس انجام می‌شود؟ دلیل آن را می توان به این واقعیت نسبت داد که موارد گزارش شده در ادبیات مبتنی بر ویدیوهای ۳۶۰ درجه تک چشمی است که جلوه های بصری ضعیفی دارند. آنها فاقد stereopsis هستند و در نتیجه تفاوت قابل توجهی با دنیای واقعی دارند و عدم درک عمق باعث تغییر شکل اندازه میراث می شود. هزینه توسعه برنامه های کاربردی مبتنی بر مدل های سه بعدی بالا است و ایجاد مجموعه ای از داده های سه بعدی در مقیاس بزرگ را دشوار می کند. حتی در صورت نمونه برداری، انتشار سریع داده ها در اینترنت به دلیل حجم زیاد آن چالش برانگیز است. حجم کار برای بازسازی سه بعدی ایستا میراث فرهنگی ملموس در حال حاضر قابل توجه است و این رویکرد نمی تواند الزامات ثبت دینامیک میراث فرهنگی ناملموس را برآورده کند. اجراهای دینامیک میراث فرهنگی ناملموس و ساخت صنایع دستی برای اسکن لیزری یا بازسازی سه بعدی ایستا از عکس ها مناسب نیستند. تکیه بر موشن کپچر برای جمع‌آوری داده‌ها و سپس اتصال آنها به مدل‌های کارتونی، عبارات اجراکنندگان را حذف می‌کند و در نتیجه پروژه‌های میراث فرهنگی ناملموس از تصاویر وارثان جدا می‌شود که معتبر نیست و با اصل حفاظت همزمان از افراد و پروژه‌ها در تضاد است.

با این حال، استفاده از فیلم های پانوراما با توسعه سخت افزار ظهور کرده است. به منظور پاسخگویی به نیازهای کم هزینه، جلوه بصری بالا و به راحتی در دسترس برای حفظ و انتشار میراث فرهنگی ناملموس، این مقاله از یک دوربین پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی جدید برای ایجاد نقشه VR از میراث فرهنگی ناملموس استفاده می کند. ، واحه میراث فرهنگی ناملموس و تحلیل اثربخشی آن در حفظ و اشاعه میراث فرهنگی ناملموس.

۳٫ مواد و روشها

این تحقیق از یک رویکرد تجربی برای اندازه گیری غوطه وری، تعامل، جلوه های بصری، لذت، و زیبایی شناسی (متغیرهای وابسته) شرکت کنندگان در پاسخ به محیط های انتخابی (متغیرهای مستقل) استفاده کرد. برای کنترل محیط‌ها، سناریوها با استفاده از ویدئوی سنتی دو بعدی، ویدئوی پانوراما ۳۶۰ درجه تک‌چشمی و ویدئو پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی طراحی شدند.

۳٫۱٫ اکتساب، پردازش و مدل سازی داده ها

۳٫۱٫۱٫ محتوای فیلمبرداری

خیابان قدیمی سنلین اکثر پروژه های میراث فرهنگی ناملموس را در شهر سنلین جمع آوری می کند. همانطور که در نشان داده شده است شکل ۱در محدوده ۵۰۰ متری خیابان قدیمی، ما مصاحبه ها و جلسات تیراندازی را برای پروژه های رنگرزی پارچه، گلدوزی، حکاکی چینی، غذاهای محلی، و ساخت فانوس اژدها به سبک سانلین انجام دادیم. در میان آنها، پروژه ساخت فانوس اژدها پودونگ یک پروژه میراث فرهنگی ناملموس در سطح ملی است. سایر پروژه‌های میراث فرهنگی ناملموس در سطح شهر و منطقه شامل عناصر طراحی اژدها هستند، مانند ساخت عروسک‌های اژدها با رنگ‌آمیزی پارچه، گلدوزی الگوهای اژدها، حکاکی شکل اژدها در چینی، و پختن ظروف با تم اژدها مانند خرچنگ روغنی.

۳٫۱٫۲٫ روش های فیلمبرداری

مجموعه دیجیتال میراث فرهنگی به سه دسته کلیپ سنتی، فیلمبرداری پانوراما ۳۶۰ درجه تک چشمی و فیلمبرداری پانوراما ۱۸۰ درجه دوچشمی تقسیم می شود. همانطور که در نشان داده شده است شکل ۲، فیلم سنتی با استفاده از یک دوربین DSLR معمولی و تثبیت کننده ضبط می شود. فیلم پانورامای تک چشمی با استفاده از دوربین Insta360 و میله سلفی گرفته می شود، در حالی که فیلم پانورامای دوچشمی با استفاده از دوربین و سه پایه ۳D180VR ضبط می شود.

۳٫۱٫۳٫ تولید محتوای ویدیویی

وضوح فیلمبرداری سنتی ۴K است. پس از ویرایش و تصحیح رنگ، بر روی یک صفحه معمولی بر اساس نسخه رایانه شخصی واحه میراث فرهنگی ناملموس پخش می شود. وضوح تصویر پانوراما ۳۶۰ درجه تک چشمی ۶K است. به منظور کاهش متغیرهای بصری در مقایسه با نماهای پانورامای استریوسکوپی ۱۸۰ درجه و به دلیل اینکه عملکردها همه در محدوده ۱۸۰ درجه هستند، فقط تصویر ۱۸۰ درجه جلو حفظ می شود. پس از ویرایش و تصحیح رنگ، با استفاده از نسخه VR Oasis میراث فرهنگی ناملموس که توسط تیم ما ساخته شده است، در هدست های VR پخش می شود. وضوح تصویر پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی ۸K است. پس از تنظیمات در میزان بیت، وضوح، ویرایش و تصحیح رنگ، وضوح پخش روی ۶K×۲ و نرخ بیت بر روی ۸۰ مگابیت بر ثانیه تنظیم می شود. این بازی در هدست های VR با استفاده از نسخه VR Oasis میراث فرهنگی ناملموس که توسط تیم ما ساخته شده است، پخش می شود.

۳٫۲٫ طراحی سیستم Oasis

چارچوب در نشان داده شده است شکل ۳. در این مطالعه، ویدئوهای سنتی دو بعدی، ویدئوهای پانوراما ۱۸۰ درجه تک‌چشمی، و ویدئوهای پانوراما ۱۸۰ درجه دو چشمی به ترتیب بر روی سیستم محیطی پانوراما تک چشمی/دوچشمی ۱۸۰ بر اساس نسخه VR Oasis میراث فرهنگی ناملموس و نسخه کامپیوتری استفاده می‌شوند. واحه میراث فرهنگی ناملموس سیستم محیط پانورامای ۱۸۰ درجه تک چشمی/دوچشمی مبتنی بر نسخه VR Oasis میراث فرهنگی ناملموس از سه بخش اصلی تشکیل شده است: کالیبراسیون ردیابی چشم، انتخاب صحنه و ناوبری بر اساس تشخیص حرکت و صحنه های پخش ویدیو. نسخه رایانه شخصی Oasis میراث فرهنگی ناملموس شامل دو بخش اصلی است: انتخاب صحنه و ناوبری و صحنه های پخش ویدیو. در هدست واقعیت مجازی، این سیستم از تشخیص دست و تشخیص حرکت پشتیبانی می‌کند و به بینندگان اجازه می‌دهد از دست‌های خود برای رانندگی با دست‌های مجازی برای انجام نمایش‌های نقشه، پخش ویدیوی پانوراما و تعویض صحنه استفاده کنند.

۳٫۲٫۱٫ کالیبراسیون ردیابی چشم

کالیبراسیون ردیابی چشم یک گام مهم با هدف اطمینان از اینکه دستگاه می تواند حرکات چشم کاربر را به دقت ثبت کند، است. همانطور که در نشان داده شده است شکل ۴الف، وقتی کاربر به صفحه خیره می شود، نقطه کوچک صفحه با نگاه کاربر حرکت می کند. با این حال، تفاوت های فردی بین موضوعات مختلف وجود دارد. بنابراین، ما توانایی ردیابی نگاه دقیق تری را برای هر سوژه با کالیبراسیون ردیابی چشم ارائه می دهیم. ما اطمینان حاصل می کنیم که موقعیت نگاه کاربر با موقعیت نمایش داده شده نقطه مطابقت دارد، با نگاه کردن او به صفحه و حرکت جوی استیک برای نشان دادن خط دید به منظور بهبود دقت ردیابی.

۳٫۲٫۲٫ انتخاب صحنه و پیمایش بر اساس تشخیص ژست

پس از اتمام کالیبراسیون ردیابی چشم، کاربر وارد مرحله انتخاب صحنه می شود. در این مقاله، یک رابط کاربر پسند طراحی شده است که به کاربران امکان می دهد از طریق تشخیص حرکات در زمان واقعی، به پاسخ های سریع سیستم دست یابند. همانطور که در نشان داده شده است شکل ۵، با افزودن منطق تشخیص دکمه خاص در حین تشخیص حرکت، سیستم می تواند هنگام فشار دادن دکمه ها، حرکات را شناسایی کند. هنگامی که یک رویداد فشار دکمه شناسایی شد، سیستم باید بتواند بر اساس انتخاب کاربر به صحنه مربوطه حرکت کند.

۳٫۲٫۳٫ صحنه های پخش ویدئو

پس از جابجایی به صحنه جدید، سیستم به طور خودکار ویدیوی مرتبط با آن صحنه را پخش می کند. پس از تماشای ویدیو، کاربران می توانند دکمه ای را فشار دهند تا به مرحله انتخاب صحنه برگردند، همانطور که در تصویر نشان داده شده است شکل ۶.

۳٫۳٫ شرایط

در این مطالعه، به غیر از پایگاه مجموعه میراث فرهنگی ناملموس خیابان اولد سانلین، نیازی به افزودن مکان سرپوشیده اضافی نیست. این مطالعه سه شرط زیر را اتخاذ می کند: ۱٫ محیط ویدیویی سنتی بر اساس نسخه رایانه شخصی واحه میراث فرهنگی ناملموس (نمایشگاه هواپیمای مستطیلی بر اساس کلیپ های ویدیویی). ۲٫ محیط پانوراما ۱۸۰ درجه تک چشمی بر اساس نسخه VR Oasis میراث فرهنگی ناملموس (نمایشگاه هواپیمای پانوراما بر اساس پلت فرم VR). 3. محیط پانوراما ۱۸۰ درجه دوچشمی بر اساس نسخه VR Oasis میراث فرهنگی ناملموس (نمایشگاه فضایی سه بعدی بر اساس پلت فرم VR).

در C1، اجراها و ویدیوهای میراث بر روی صفحه نمایش معمولی پخش می شوند. C2 و C3 نمایشگاه‌های تعاملی مبتنی بر واحه میراث فرهنگی ناملموس بودند که می‌توانستند آزادانه بر اساس ترجیحات مخاطبان برای هر پروژه میراث فرهنگی ناملموس انتخاب و پخش شوند. C2 ویدیوهای پانوراما ۱۸۰ درجه تک چشمی را در واحه میراث فرهنگی ناملموس پخش می‌کند. C3 ویدیوهای پانوراما ۱۸۰ درجه دوچشمی را در واحه میراث فرهنگی ناملموس پخش می‌کند. محتوای تجربه شده و بازی شده در C1-3 شامل حکاکی چینی “Three Superb” Sanlin، ظروف محلی، گلدوزی، رقص اژدها در Sanlin “Three Specialities” و مهارت های استاندارد پارچه پارچه Sanlin، از جمله توضیحات راهنمای جغرافیایی و تاریخی Sanlin، ناملموس است. راهنمای پروژه‌های میراث فرهنگی، نمایش‌های ارائه‌دهنده میراث، و نمایش‌های هنری مجری میراث فرهنگی. محتوای ویدیویی میراث فرهنگی ناملموس در C1-3 یک به یک مطابقت دارد. اگرچه فرمت‌های ویدیو متفاوت است، توالی‌های صداگذاری ثابت هستند و مخاطب در C1-3 باید در جای خود تماشا کند.

این نمایشگاه مجهز به سخت افزارهای زیر بود: One Pico4 با اندروید، One iPad با iOS. ما سیستم را با استفاده از Unity 2021.3.15 پیاده سازی کردیم.

۳٫۴٫ طراحی آزمایش

هدف این مطالعه در نهایت این است که در پایگاه حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس خیابان اولد سانلین اجرا شود، جایی که مخاطبان می‌توانند شرایط مختلف جلوه‌های بصری دیجیتال را درک کرده و تجربه کنند. بنابراین، یک آزمایش دو مرحله ای طراحی شد. این آزمایش توسط کمیته اخلاق دانشگاه شانگهای (ECSHU 2024-007) تایید شد. این آزمایش در مارس ۲۰۲۴ انجام شد که گروه اول گروه تجربه پرسشنامه و گروه دوم گروه تجربه نیمه باز بودند. با توجه به نتایج پیش از قرار گرفتن در معرض، همه شرکت‌کنندگان قبل از آزمایش از پایگاه حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس خیابان قدیمی Sanlin بازدید نکرده بودند.

گروه اول از آزمودنی های تجربی شامل ۱۷ دانش آموز و معلم مدرسه ما است که در زیر نشان داده شده است شکل ۷. پس از معرفی و شفاف سازی هدف تحقیق، فرم های رضایت شرکت کنندگان را ارائه کردیم و وظایف نمایشگاه دیجیتالی را برای C1-3 در سایت آزمایشی در محوطه دانشگاه انجام دادیم. سه نوع تجربه نمایشگاهی را می توان آزادانه ترتیب داد. برای C2-3، راهنمایی در محل به شرکت کنندگان در مورد نحوه انتخاب محتوای میراث فرهنگی ناملموس در فضای VR واحه میراث فرهنگی ناملموس ارائه شد. در پایان آزمایش ۱، شرکت کنندگان به پرسشنامه پس از مواجهه پاسخ دادند و سه نوع تعامل و جلوه های بصری را رتبه بندی کردند. مسائل مطرح شده در پرسشنامه از دو مرجع الهام گرفته شده است [۳۶,۴۲,۴۵,۴۶] که بر هدایت واقعیت مجازی متمرکز شده و ۶ جنبه را پوشش می دهد:

رضایت: رضایت مخاطبان از میراث فرهنگی ناملموس Sanlin در ۳ حالت چقدر بود؟

اثربخشی شناختی: آیا فناوری دیجیتال می تواند به مخاطبان کمک کند تا وارثان، صنایع دستی و اشکال عملکرد میراث فرهنگی ناملموس Sanlin را درک کنند؟

تجربه جریان: مخاطبان در هنگام قدردانی در ۳ حالت چقدر متمرکز بودند؟

دسترسی شناختی: آیا کار با دستگاه های دیجیتال برای مخاطبان آسان است؟

غوطه ور شدن: چقدر مخاطبان محیط خارجی یا تداخل را نادیده می گیرند؟

تعامل: آیا مخاطبان حس قابل استفاده بودن را داشتند؟

سوالات از ۶ جنبه در پرسشنامه در نشان داده شده است میز ۱.

علاوه بر این، سطح لذت/همدلی زیبایی شناختی اضافه شد. سطح لذت زیبایی شناختی مخاطب در سه حالت میراث فرهنگی ناملموس سه جنگل شامل ۷ جنبه چیست:

درک: برای من، میراث فرهنگی ناملموس سانلین مهم، مرتبط و جالب است.

حالت استراحت: آیا احساس می کنید که مدت زیادی را به تماشای مجموعه میراث فرهنگی ناملموس و اجرای رقص اژدهای میراث فرهنگی ناملموس می گذرانید؟

تصور کنید: آیا می توانید فضای تجاری شلوغ شهر سانلین در پودونگ در اوایل سلسله مینگ را از اجرای رقص اژدها احساس کنید؟

لنوو: آیا دنبال کردن بی نظیر و خلق هوشمندانه زندگی توسط ساکنان باستانی سانلین را از طریق ظروف ما تجربه می کنید؟

درک: آیا فکر می کنید از پارچه ها، حکاکی های چینی و کارهای گلدوزی الهام می گیرید و درک خود را از زیبایی عمیق می کنید؟

فلسفه: آیا مفهوم توسعه پایدار به ارث بردن، ادغام و توسعه میراث فرهنگی ناملموس سه جنگل را تجربه کرده اید؟

همدلی: آیا مایلید به شهر باستانی سانلین در اوایل سلسله مینگ سفر کنید و فعالیت هایی مانند نمایشگاه معبد مقدس Sanlin “نیمه مارس” و تور شهر خدا را ببینید؟

گروه دوم آزمودنی های تجربی، مخاطبان اجتماعی هستند که در مجموع ۱۹ شرکت کننده دارند. پس از معرفی و شفاف سازی اهداف پژوهشی برای جذب موقت گردشگران در خیابان سانلین اولد، رضایت نامه را شفاهی برای شرکت کنندگان قرائت کردیم و در ورودی موزه میراث فرهنگی ناملموس کار نمایشگاه دیجیتال انجام دادیم. مشابه اولین فرآیند آزمایشی، مخاطبان اجتماعی به طور تصادفی سه نمایشگاه مجازی دیگر را تجربه کردند. در پایان آزمایش، شرکت کنندگان پرسشنامه ای نگرفتند و فقط سه نوع تعامل و جلوه های بصری را مورد بحث و رتبه بندی قرار دادند و به دنبال آن مصاحبه های نیمه ساختاریافته مفصل و مشتاقانه انجام شد.

۴٫ نتایج

۴٫۱٫ گروه تجربی پرسشنامه

۴٫۱٫۱٫ نتایج پرسشنامه

برای آزمون ارزیابی شرکت‌کنندگان بر روی تعامل و جلوه‌های ویژه سه حالت ویدیویی، از مقیاس لیکرت برای ارزیابی استفاده شد که به هفت بعد تقسیم می‌شود: رضایت، اثربخشی شناختی اثر بصری، تعامل تجربه جریان، لذت/همدلی زیبایی‌شناختی، دسترسی شناختی، غوطه‌وری. و در دسترس بودن سیستم ما در هر بعد یک تست فریدمن انجام می دهیم. هر سؤال در هر بعد دارای پنج پاسخ است: «کاملاً موافقم»، «موافقم»، «لزوماً»، «مخالفم» و «کاملاً مخالفم» که به ترتیب ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ ثبت شده است. برای هر یک از ابعاد مسئله، نمرات به دست آمده را جمع کردیم و نمره کل می تواند نشان دهنده قدرت نگرش شرکت کنندگان در این بعد باشد. برای نتایج آماری در هر بعد، نتایج زوجی با استفاده از مقادیر p مقایسه می‌شوند و تمام نتایج در نمودارها و جداول داده‌های آزمون ارائه می‌شوند. سطوح معنی داری آماری با استفاده از نماد استاندارد گزارش شد: * (پ < 0.05) نشان دهنده تفاوت معنی دار، ** (پ < 0.01) که نشان دهنده تفاوت بسیار معنی دار است و *** (پ < 0.001) که نشان دهنده تفاوت بسیار معنی دار است.

نتایج آزمون فریدمن در مورد رضایت در ردیف اول نشان داده شده است جدول ۲و شرکت کنندگان بر این باورند که بین این سه الگو تفاوت هایی وجود دارد و بین زوج و زوج تفاوت هایی وجود دارد. این بعد شامل شش سوال با حداکثر امتیاز ۳۰ است که در مقدار میانگین در ستون اول نشان داده شده است شکل ۸. شرکت‌کنندگان تمایل بیشتری به کسب اطلاعات در مورد پروژه میراث فرهنگی ناملموس سه جنگل از طریق ویدئوهای پانوراما ۱۸۰ درجه دوچشمی دارند.

نتایج آزمون فریدمن برای اعتبار شناختی دیداری در ردیف دوم نشان داده شده است جدول ۲و شرکت کنندگان معتقدند که بین این سه الگو تفاوت هایی وجود دارد و بین هر دو جفت تفاوت وجود دارد. این بعد شامل پنج سوال با حداکثر امتیاز ۲۵ است که در مقدار میانگین در ستون دوم نشان داده شده است شکل ۸. شرکت‌کنندگان بر این باورند که ویدئوهای پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی می‌توانند عمق میدان غنی‌تر و روابط فضایی کامل‌تری را به ارمغان بیاورند.

نتایج آزمون فریدمن از تعامل تجربه جریان در ردیف سوم نشان داده شده است جدول ۲، و شرکت کنندگان معتقدند که بین این سه تفاوت وجود دارد و بین دو جفت تفاوت وجود دارد. این بعد شامل پنج سوال با حداکثر امتیاز ۲۵ است. همانطور که در مقدار میانگین در ستون سوم نشان داده شده است شکل ۸شرکت کنندگان در حالت فیلم پانوراما ۱۸۰ درجه دوچشمی توانایی درک عمق را دارند که برای ادغام بهتر با محیط اطراف و تمرکز بیشتر بر محتوای میراث فرهنگی ناملموس برای آنها مفید است.

نتایج آزمون فریدمن لذت/همدلی زیبایی شناختی در ردیف چهارم نشان داده شده است جدول ۲. شرکت کنندگان معتقدند که بین این سه تفاوت وجود دارد، اما تفاوت بین حالت تک چشمی و حالت سنتی قابل توجه نیست. این بعد شامل هفت سوال با حداکثر امتیاز ۳۵ است که در زیر نشان داده شده است شکل ۸. شرکت کنندگان عموماً معتقدند که در حالت پانوراما دوچشمی، می توانند درک خود را از زیبایی عمیق تر کنند.

نتایج آزمون فریدمن برای دسترسی شناختی در ردیف پنجم نشان داده شده است جدول ۲. شرکت کنندگان معتقدند که بین سه حالت تفاوت وجود دارد، اما بین حالت سنتی و حالت تک چشمی یا حالت تک چشمی و حالت دو چشمی تفاوت معنی داری وجود ندارد. این بعد شامل سه سوال با حداکثر امتیاز ۱۵ است که همگی سوالات منفی هستند. هر چه امتیاز بالاتر باشد، مخاطب باید انرژی بیشتری برای قدردانی در این حالت صرف کند. همانطور که در ستون پنج نشان داده شده است شکل ۸شرکت‌کنندگان می‌توانند اطلاعات محیطی بیشتری را در حالت دوچشمی به دست آورند، تجربه بصری بهتری را ارائه می‌دهند، که به آنها اجازه می‌دهد انرژی کمتری را صرف تماشا کنند و تمرکز بیشتری روی تجربه قدردانی داشته باشند.

نتایج آزمون فریدمن برای غوطه وری در ردیف ششم نشان داده شده است جدول ۲و شرکت کنندگان معتقدند که بین سه حالت تفاوت وجود دارد و بین نتایج زوجی تفاوت هایی وجود دارد. این بعد شامل پنج سوال با حداکثر امتیاز ۲۵ است که در ستون شش نشان داده شده است شکل ۸. شرکت‌کنندگان بالاترین سطح غوطه‌وری را در حالت پانوراما دو چشمی تجربه می‌کنند، زیرا ویدیوهای پانورامای دوچشمی می‌توانند میدان دید وسیع و کیفیت تصویر با وضوح بالا را ارائه دهند و به بینندگان این امکان را می‌دهند تا عمیق‌تر در محیط غوطه‌ور شوند و غوطه‌وری واقعی‌تری را احساس کنند.

نتایج آزمون فریدمن برای در دسترس بودن سیستم در ردیف هفتم نشان داده شده است جدول ۲. شرکت کنندگان بر این باورند که بین سه حالت تفاوت وجود دارد، در حالی که تفاوت زیادی بین ویدیوی سنتی و ویدیوی تک چشمی وجود ندارد. این بعد شامل هفت سوال با حداکثر امتیاز ۳۵ است که در ستون هفت نشان داده شده است شکل ۸. شرکت‌کنندگان عموماً معتقدند که سیستم‌هایی که از فیلم‌های پانوراما دوچشمی استفاده می‌کنند، ساده‌تر و آسان‌تر برای استفاده هستند.

۴٫۱٫۲٫ نتایج ردیابی چشم

فناوری ردیابی چشم مورد استفاده در این مقاله می‌تواند موقعیت تمرکز مخاطب را در طول فرآیند تماشا نشان دهد، همانطور که در نشان داده شده است شکل ۴b–d. این داده‌ها به ما کمک می‌کنند بفهمیم کدام جنبه‌های میراث فرهنگی ناملموس برای مخاطب جذاب‌ترین یا از نظر فرهنگی مهم است. با ادغام فناوری ردیابی چشم در ویدیوهای پانوراما از میراث فرهنگی ناملموس، با استفاده از بینش های ارائه شده توسط داده های ردیابی چشم، می توانیم تجربه ای جذاب، آموزنده و قابل دسترس برای مخاطب ایجاد کنیم.

۴٫۲٫ مصاحبه های کاربر

ما به محل اجرای پنج پروژه میراث فرهنگی ناملموس برای جذب گردشگران از خیابان قدیمی رفتیم و بازخورد کاربرانی را که مایل به پذیرش مصاحبه‌های بیشتر هستند، جمع‌آوری کردیم. شکل ۹.

عمه ای که جلوی یک ماشین بافندگی قدیمی نشسته است، گام به گام از ویدئوی ۱۸۰ درجه وارث با دو چشم در کلاه VR یاد می گیرد، «دقیقاً همانطور که وارث جلوی من توضیح داد، ماشین بافندگی در تصویر بسیار واقعی است، درست مثل در واقعیت”.

در رستورانی که در غذاهای محلی تخصص دارد، یکی از مشتریان خود را دعوت کردیم تا تماشا کند و بازخورد بدهد. او در رابطه با فیلم دوربین دوچشمی ۱۸۰ درجه اظهار داشت: “توانایی مشاهده روند پخت و پز از نزدیک با آشپزخانه و کاوش در آشپزخانه اطراف یک تجربه بی سابقه است.” در مورد ویدیوی سنتی در iPad، نظر او این بود: “من فقط بخشی از تصویر را دیدم، به نظر می رسد چیزی گم شده است.”

جلوی کارگاه گلدوزی از داوطلبان عبوری برای مصاحبه حضوری دعوت کردیم. “اثر تک ویدیوی ۱۸۰ درجه نسبتا کسل کننده است و اژدهای گلدوزی در ویدئوی دوتایی ۱۸۰ درجه چندان واقعی نیست.”

به طور کلی، واکنش مخاطب به نمایش میراث فرهنگی ناملموس از طریق قالب‌های ویدیویی مختلف ممکن است به دلیل ترجیحات شخصی، پیشینه فرهنگی و قرار گرفتن قبلی در معرض فناوری همهجانبه متفاوت باشد. اگرچه ویدئوهای استریوسکوپی دوچشمی اغلب به دلیل کیفیت فراگیر و درک عمق مورد تحسین قرار می گیرند، ویدئوهای استریوسکوپی تک چشمی و ویدئوهای سنتی هنوز هم می توانند بینش و دیدگاه های ارزشمندی را ارائه دهند، علی رغم سطوح مختلف تعامل و غوطه وری.

۵٫ بحث

۵٫۱٫ پایداری

در مقایسه با ویدئوهای پانورامای تک چشمی ۱۸۰ درجه که درک عمیقی از دید دوچشمی ندارند، حالت ویدئوی پانورامای دوچشمی ۱۸۰ درجه از دید دوچشمی انسان تقلید می‌کند و یک تجربه غوطه‌وری سه بعدی را ارائه می‌دهد که به بینندگان اجازه می‌دهد عمق و ابعاد را درک کنند و مشارکت آنها در میراث فرهنگی را افزایش دهد. به عنوان مثال، در زمینه اجرای رقص سنتی اژدها، ویدئوهای پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی می‌توانند فضا و پویایی فضایی را بازتولید کنند و تجربه تماشایی فراگیرتر و واقعی‌تر را ارائه دهند. این مدل جوهر عمل فرهنگی را حفظ می کند و در عین حال از فناوری برای واضح تر و تاثیرگذارتر کردن تجربه استفاده می کند. با این حال، ویدئوهای سنتی رسانه های منفعل هستند و مخاطب تقریبا هیچ تعاملی ندارد. در این حالت ویدیویی، مخاطب به یک دیدگاه محدود می شود و نمی تواند عمق فضایی و فضای میراث فرهنگی ثبت شده را به طور کامل به تصویر بکشد. برخلاف ویدیوهای سنتی که توالی‌های روایی یا رویدادی از پیش تعیین‌شده را ارائه می‌کنند، ویدیوهای پانوراما ۱۸۰ درجه دوچشمی به بینندگان اجازه می‌دهند محیط اطراف را کاوش کنند و دیدگاه خود را کنترل کنند. این تعامل، پس‌زمینه فضایی جامع‌تری و تجربه تماشای فراگیر را در اختیار بینندگان قرار می‌دهد.

با توسعه اینترنت و فناوری اطلاعات، منابع فرهنگی و آموزشی بیشتر و بیشتر به شکل دیجیتال تولید، توزیع و به آنها دسترسی پیدا می کند. [۴۷]. ویدئوی پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی راهی پویا و همه جانبه برای ثبت و حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس دیجیتالی ارائه می‌کند. آنها نه تنها اطلاعات بصری را جذب می‌کنند، بلکه عناصر فضایی، شنیداری و حسی اعمال فرهنگی، آیین‌ها، نمایش‌ها و سنت‌ها را نیز به‌دست می‌آورند، و از نمایش دقیق و حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس اطمینان می‌دهند و به پایداری و انعطاف‌پذیری میراث فرهنگی کمک می‌کنند.

پایداری فرهنگی ویدئوهای پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی در حفاظت از میراث فرهنگی در توانایی آنها در ضبط و انتقال طنین عاطفی و اهمیت فرهنگی میراث فرهنگی منعکس شده است. یک ویدیوی پانورامای دوچشمی ۱۸۰ درجه، تجربه‌ای همه جانبه و وجودی را در اختیار بینندگان قرار می‌دهد و به آنها اجازه می‌دهد تا میراث فرهنگی، آیین‌ها، نمایش‌ها و سنت‌ها را به‌طور مجازی تجربه کنند، انگار که شخصاً حضور دارند. این کیفیت غوطه ور، ارتباط عمیقی بین مخاطب و تجربه فرهنگی برقرار می کند، طنین عاطفی میراث ثبت شده را افزایش می دهد، پاسخ های احساسی را از مخاطب برمی انگیزد، و همدلی فرهنگی را پرورش می دهد.

پایداری اقتصادی آن در این واقعیت منعکس می‌شود که ویدیوهای پانورامای دوچشمی ۱۸۰ درجه را می‌توان برای تبلیغات گردشگری، گردشگری مجازی، فعالیت‌های فرهنگی و فعالیت‌های داستان‌گویی دیجیتالی استفاده کرد و منابع درآمدی برای حمایت از حفاظت و احیای میراث فرهنگی ناملموس ایجاد کرد. علاوه بر این، تولید و توزیع این ویدئوها می تواند فرصت های شغلی ایجاد کند و روحیه کارآفرینی بخش فرهنگی را تحریک کند.

اساساً، ادغام فیلم های پانورامای دوچشمی ۱۸۰ درجه در میراث فرهنگی ناملموس می تواند با حفاظت، ترویج و احیای شیوه های فرهنگی به شیوه ای فراگیر، در دسترس و از نظر اقتصادی امکان پذیر به توسعه پایدار کمک کند. با استفاده از قدرت فناوری و در عین حال احترام به اصالت و ارزش‌های میراث فرهنگی، جوامع می‌توانند اطمینان حاصل کنند که سنت‌های خود همچنان به شکوفایی و توسعه برای نسل‌های آینده ادامه می‌دهند.

۵٫۲٫ مقایسه مزیت هزینه

همانطور که در نشان داده شده است شکل ۱۰در مقایسه با سایر روش‌های بازتولید آثار تاریخی یا حرکات فیزیکی وارثان مانند مدل‌سازی عکس و ضبط حرکت، مزیت هزینه فیلم پانوراما ۱۸۰ درجه دوچشمی آن را به راه‌حل مقرون‌به‌صرفه‌تری برای حفاظت از میراث فرهنگی تبدیل می‌کند.

مدل‌سازی عکس و فیلم‌های پانوراما ۱۸۰ درجه دوچشمی روش‌های رایج برای بازتولید آثار و مکان‌های تاریخی هستند. در مقایسه با روش‌های مدل‌سازی عکس، سرمایه‌گذاری اولیه در تجهیزات ویدئویی پانوراما ممکن است از نظر هزینه تجهیزات در مقایسه با تجهیزات فوتوگرامتری با کیفیت بالا و ضبط حرکت کمتر باشد. ثانیاً، از نظر هزینه‌های نیروی کار، در مقایسه با مدل‌سازی عکس، تولید ویدیوی پانوراما معمولاً به پس پردازش کمتری نیاز دارد. تولید مدل‌های سه‌بعدی از عکس‌ها معمولاً شامل فرآیندهای پیچیده دوخت، تراز و بازسازی مش است که می‌تواند زمان‌بر باشد و به متخصصان ماهر نیاز دارد. در مقابل، کلیپ‌های ویدیویی پانوراما ممکن است به حداقل ویرایش یا دوخت نیاز داشته باشند و در نتیجه هزینه‌های نیروی کار را کاهش دهند.

در مقایسه با مدل استاتیک تولید شده از طریق مدل‌سازی عکس، ویدیوی پانوراما پویایی سایت میراث فرهنگی را به تصویر می‌کشد و به بینندگان اجازه می‌دهد تا فضای سایت میراث فرهنگی را در زمان واقعی تجربه کنند. این نمایش پویا به تجربه مشاهده عمق و غنا می بخشد و آن را جذاب تر و فراموش نشدنی تر می کند.

فناوری ضبط حرکت یک روش متداول برای بازتولید حرکات بدن وارثان است [۴۸]. در مقایسه با فناوری ضبط حرکت، ویدئوهای پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی معمولاً برای بازتولید حرکات بدن افراد ارث مقرون به صرفه‌تر هستند. اولاً، از نظر هزینه تجهیزات، ضبط حرکت معمولاً شامل تجهیزات گران‌تر و امکانات حرفه‌ای می‌شود، در حالی که تجهیزات ویدیویی پانوراما گران‌تر هستند. ثانیاً، از نظر محیط عکسبرداری، ضبط حرکت باید در یک محیط کنترل شده انجام شود که معمولاً نیاز به استفاده از سنسورهای تخصصی و تجهیزات دوربین و همچنین فرآیندهای کالیبراسیون و کالیبراسیون دقیق دارد. با این حال، فیلم های پانوراما ۱۸۰ درجه دوچشمی نیازی به محیط های پیچیده ندارند و می توانند در هر زمان فیلمبرداری شوند. در نهایت، از نظر هزینه های نیروی کار، فناوری ضبط حرکت به زمان و منابع انسانی قابل توجهی برای جمع آوری و پردازش داده ها نیاز دارد. در مقابل، هزینه تولید فیلمبرداری پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی کمتر است و تنها به برخی مراحل اولیه پس از پردازش نیاز دارد.

همانطور که در نشان داده شده است شکل ۱۱در مقایسه با حرکات بدن وارث که توسط عکس برداری حرکتی ایجاد می شود، ویدئوی پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی نمایش واقعی تر و همه جانبه تری از ورزش های میراث فرهنگی ارائه می دهد. از طریق ویدیوهای پانوراما، بینندگان می توانند اقداماتی را از زوایای مختلف و چشم اندازها تجربه کنند و احساس صحنه را شبیه سازی کنند. این تجربه همه جانبه درک و درک مخاطب از میراث فرهنگی را افزایش می دهد.

۵٫۳٫ چالش ها

اگرچه ویدئوهای پانورامای ۱۸۰ درجه دوچشمی فرصت‌های نوآورانه‌ای را برای به ارث بردن میراث فرهنگی فراهم می‌کنند، اما ممکن است چالش‌هایی در کاربرد آن‌ها وجود داشته باشد.

ویدئوی پانورامای دوچشمی ۱۸۰ درجه تجربه ای همهجانبه را فراهم می کند، در حالی که تضمین دسترسی و فراگیر بودن برای همه بینندگان، از جمله افراد دارای معلولیت یا دسترسی محدود به فناوری، یک چالش است. برآورده ساختن نیازها و ترجیحات مختلف در عین حفظ یک تجربه همهجانبه با کیفیت بالا ممکن است نیاز به برنامه ریزی و سرمایه گذاری دقیق داشته باشد.

علاوه بر این، اطمینان از پایداری و نگهداری طولانی مدت فیلم های پانوراما دوچشمی به عنوان دارایی میراث، چالش هایی را ایجاد می کند. سازمان‌ها و جوامع میراث فرهنگی باید استراتژی‌هایی را برای به‌روزرسانی و نگهداری منظم محتوا توسعه دهند و برای کارهای حفاظتی مستمر برای تأمین بودجه تلاش کنند.

پرداختن به این چالش ها مستلزم همکاری میان متخصصان میراث فرهنگی، تکنسین ها، سهامداران جامعه و سیاست گذاران است. با شناسایی راه‌حل‌های فنی، مالی، اخلاقی و فرهنگی، استفاده از ویدئوهای پانورامای دوچشمی برای به ارث بردن میراث فرهنگی مادی می‌تواند به حفاظت، تفسیر و مدیریت پایدار نسل‌های آینده کمک کند.

۶٫ نتیجه گیری و کار آینده

بناهای تاریخی و آثار فرهنگی طبیعت بی جان هستند و مردم مشتاق قدردانی از آنها از منظرهای مختلف هستند، با ویژگی قدردانی از سکون از طریق حرکت. فرآیند تولید و عملکرد وارثان میراث فرهنگی ناملموس پویا است، با چندین دیدگاه تجربی بهینه که با قدردانی ایستا و عملکرد پویا مشخص می شود. این یک پایه روانشناختی بصری برای پایلوت ثابت جلوه های بصری پانوراما سه بعدی ایجاد می کند.

در فرآیند بازسازی پروژه‌های میراث فرهنگی ناملموس، استفاده از اسکن سه بعدی و فناوری تصویربرداری حرکتی می‌تواند به طور انتزاعی اقدامات، آثار و محیط وارثان را تکرار کند. با این حال، روش بازسازی مجازی پرهزینه، دارای دقت بازسازی محدود، فاقد نور و سایه واقعی و فاقد واقع گرایی شخصیت ها و محیط ها است. استفاده از روش فیلمبرداری پانوراما سه بعدی در این مقاله می تواند به طور واقع بینانه ظاهر، بیان، کنش ها و محیط واقعی شخصیت ها را با فرض تولید کم هزینه بازگرداند. تنها ایراد آن، دید ثابت است. با این حال، بر اساس روان‌شناسی بصری ایستا و پویا، دیدگاه‌های ثابت همچنان عادت روان‌شناختی بصری اکثر بینندگانی است که تولید و اجرا را تماشا می‌کنند.

واحه مکانی برای آرشیو و نمایش میراث فرهنگی ناملموس است تا نسل های آینده بتوانند همچنان از تکنیک های تولید و اجرا استفاده کنند. یافته‌های ما دیدگاه جدیدی را برای فناوری در زمینه حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس ارائه می‌کند و بر ضرورت ادغام فناوری واقعیت مجازی در ارتقای میراث فرهنگی ناملموس تأکید می‌کند.

تحقیقات آینده کاربرد فناوری را بیشتر بررسی خواهد کرد، استفاده از فناوری واحه توسط دانش‌آموزان و مخاطبان را برای تجربه علاقه یادگیری پروژه‌های میراث فرهنگی ناملموس، و ارزیابی اثربخشی آن در محیط آموزشی میراث فرهنگی ناملموس، به‌ویژه در تقویت دستان دانش‌آموزان، بررسی خواهد کرد. -در تجربه یادگیری

منبع:
۱- shahrsaz.ir , پایداری | متن کامل رایگان | ارتقای پایداری پروژه‌های میراث فرهنگی ناملموس: به دست آوردن کارآمد حفظ مهارت‌های دیجیتال از طریق نقشه‌های واقعیت مجازی نیمه پانورامیک دوچشمی
,۲۰۲۴-۰۶-۲۱ ۰۳:۳۰:۰۰
۲- https://www.mdpi.com/2071-1050/16/13/5281