۷٫۱٫ نتیجه گیری

این مطالعه بر روی ۲۸۴ شهر در چین از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۰ متمرکز شد و دقیقاً رابطه بین مقررات زیست محیطی دوگانه و GTFP را از طریق ساخت یک مدل اثرات ثابت دو طرفه شناسایی کرد. به طور همزمان، SDM برای بررسی تأثیر خاص مقررات محیطی محلی بر GTFP شهرهای همسایه معرفی شد. یافته های تحقیق به شرح زیر است:

دوم، در تجزیه و تحلیل ناهمگونی، مقررات زیست محیطی رسمی نقش مهمی در دلتای رودخانه یانگ تسه، حوضه رودخانه مروارید و شهرهای غیر مبتنی بر منابع ایفا می کند. با این حال، احتمالاً به دلیل اولویت دادن به رشد اقتصادی بر مقررات زیست محیطی در این مناطق، این ممکن است تأثیر قابل توجهی بر حلقه اقتصادی حاشیه بوهای یا شهرهای مبتنی بر منابع نداشته باشد. مقررات زیست محیطی غیررسمی در همه مناطق به جز حوضه رودخانه مروارید به طور قابل توجهی مثبت است و این تأثیر در شهرهای مبتنی بر منابع بارزتر است. یک دلیل احتمالی این است که شرکت‌ها در حوضه رودخانه پرل به شدت از حفاظت از محیط زیست آگاه هستند و نسبت صنایع “۳-بالا” در ساختار صنعتی نسبتاً کم است. در مقابل، شهرهای مبتنی بر منابع بیشتر به ارزش خروجی ایجاد شده توسط شرکت‌های «۳-بالا» وابسته هستند.

در نهایت، در مدل پانل فضایی، چه تحت ماتریس فاصله جغرافیایی یا ماتریس جغرافیای اقتصادی، نتایج برآورد SDM نشان می‌دهد که افزایش GTFP در شهرهای محلی باعث ارتقای GTFP در شهرهای همسایه می‌شود. با این حال، تأثیر مقررات زیست‌محیطی دوگانه بر GTFP شهرهای همسایه در ابتدا بازدارنده و سپس تبلیغاتی است و یک «فرضیه پناهگاه آلودگی» را به نمایش می‌گذارد و سپس «اثر پیروی از رهبر» یا «اثر هشدار» را نشان می‌دهد. جهت تأثیر مقررات رسمی زیست محیطی بر مناطق محلی و مجاور ثابت است و روند U شکل مثبتی را نشان می دهد. نتیجه گیری در دو ماتریس مختلف و در مدل SDM وجود دارد که به طور همزمان مقررات محیطی دوگانه را در بر می گیرد و استحکام نتایج مدل پانل فضایی را نشان می دهد.

۷٫۲٫ توصیه ها

بر اساس یافته‌های فوق، این مقاله توصیه‌های زیر را برای تسریع در بهبود سطوح GTFP در شهرهای مختلف، تدوین سیاست‌های زیست‌محیطی مؤثرتر و ایجاد مکانیسم بلندمدت برای توسعه سبز در میان مناطق پیشنهاد می‌کند.

ابتدا باید مفهوم توسعه سبز را پذیرفت و مقررات زیست محیطی باید به طور مستمر تقویت شود. اگرچه مقررات رسمی زیست محیطی در سطح دولت ممکن است در مرحله اولیه تأثیر منفی خاصی بر GTFP شهری داشته باشد، اما دولت های محلی باید بی دریغ از مفهوم توسعه سبز حمایت کنند، به طور مداوم شدت مقررات زیست محیطی را تقویت کنند و سیاست ها، مقررات و سیستم های مرتبط را بهبود بخشند. برای تغییر کامل محیط سیاست و انتظارات از عملیات شرکت. این رویکرد به غلبه بر “تله مقررات زیست محیطی” و دستیابی به معکوس کردن تأثیر بر GTFP کمک می کند. برای مقررات زیست محیطی غیررسمی، ما باید به “اثر افزایش حاشیه ای” آن بر GTFP اهمیت دهیم، به طور کامل از قدرت مردم استفاده کنیم، از شبکه های اجتماعی به عنوان یک “ضریب کننده” برای اثرات مقررات زیست محیطی استفاده کنیم، افکار عمومی آنلاین را به درستی هدایت کنیم، و فضای اجتماعی که از توسعه سبز حمایت می کند و به طور مداوم رشد سبز اقتصادی را ترویج می کند.

دوم، درک دقیق تفاوت های منطقه ای در اثرات مقررات زیست محیطی، اتخاذ تدابیری برای رسیدگی به شرایط محلی و اجرای سیاست های طبقه بندی شده مهم است. به عنوان مثال، در شهرهای مبتنی بر منابع، مقررات رسمی زیست محیطی ممکن است به دلیل دشواری نسبتاً بزرگ تر تحول اقتصادی سبز، تأثیر قابل توجهی بر ارتقای GTFP نداشته باشد. با این حال، در نظر گرفتن فعالانه نقش این شهرها، تقویت رابطه هم افزایی بین سیاست‌های صنعتی و زیست‌محیطی، و تلاش برای توسعه هماهنگ محیط منابع، اقتصاد و جامعه در شهرهای مبتنی بر منابع، حیاتی است، حتی اگر به این معنی باشد. فدا کردن زمان برای اثربخشی از نظر مقررات غیررسمی، باید بنگاه‌ها را برای برخورد صحیح با نظارت و مطالبات عمومی، کاهش اقدامات پاسخ منفی، ترغیب آنها به قدم گذاشتن زودهنگام در مسیر توسعه سبز و پرهیز از افتادن در «تله مقررات زیست‌محیطی» راهنمایی کرد.

سوم، همکاری و ارتباط بین دولت های منطقه ای و محلی باید تقویت شود. در تمام جنبه‌ها، دولت‌های محلی باید همکاری و ارتباطات را تقویت کنند، تجربیات و فن‌آوری‌های حاکمیت محیطی را به اشتراک بگذارند و به طور مشترک به مسائل زیست‌محیطی و توسعه بپردازند. دولت‌ها می‌توانند سازوکارهای همکاری منطقه‌ای را در میان شهرها ترویج کنند، پلتفرم‌های نوآوری سبز ایجاد کنند و اشتراک منابع را تسهیل کنند. علاوه بر این، دولت‌های محلی همسایه می‌توانند از سیاست‌های یکدیگر بیاموزند، همکاری را تقویت کنند و «اثر بهشت ​​آلودگی» را به حداقل برسانند تا به طور کامل از اثر سرریز فضایی مثبت رشد GTFP و ترویج تحول و توسعه سبز در سراسر منطقه استفاده کنند.

علاوه بر این، محدودیت‌های تحقیق فعلی و جهت‌گیری‌های بالقوه تحقیقات آینده را برجسته می‌کنیم: (۱) این تحقیق به طور خاص شهرهای چین را بررسی می‌کند. اگرچه چین به عنوان نمونه ای معرف از یک اقتصاد نوظهور عمل می کند، شواهد بیشتری برای اطمینان از کاربرد یافته های این مقاله برای سایر اقتصادهای نوظهور از جمله هند، برزیل و سایرین ضروری است. (۲) تجزیه و تحلیل این مطالعه نشان می دهد که مقررات زیست محیطی غیررسمی اثر فزاینده ای بر GTFP دارند و مجموعه ای از آزمایش ها از این نتیجه پشتیبانی می کنند. با این حال، با توجه به اصول بنیادی علم اقتصاد، پدیده افزایش اثرات حاشیه ای معمولاً در یک محدوده خاص وجود دارد. دامنه نمونه‌های داده‌های موجود برای تجزیه و تحلیل، نتیجه‌گیری‌های به دست آمده در این مطالعه را محدود می‌کند. برای تعیین میزانی که مقررات زیست محیطی غیررسمی تأثیرات ناچیز فزاینده ای بر GTFP ایجاد می کند، به پشتیبانی بیشتر از داده ها نیاز است.