به عنوان یک منبع طبیعی، مرتع آلپ یک اکوسیستم مهم، پایه اصلی تولید دامپروری و یک منطقه مانع اکولوژیکی مهم در چین است. جوندگان به عنوان یکی از گیاهخواران وحشی در اکوسیستم علفزار، هنگامی که جمعیت آنها به حد معینی می رسد آسیب جدی به اکوسیستم علفزار وارد می کنند. [۱,۲,۳]. با این حال، از آنجا که آنها به سرعت تکثیر می شوند، دوره بارداری کوتاهی دارند و نرخ باروری بالایی دارند، تعداد جوندگان (و به ویژه پیکاهای فلات) می توانند در یک دوره کوتاه به شدت افزایش یابد. تا سال ۲۰۲۱، تخریب مراتع توسط موش ها حدود ۱۳٫۵۵ درصد از کل مساحت مرتع چین را تشکیل می داد. [۴]. جویدن، نقب زدن و ذخیره چمن توسط جوندگان باعث خسارات غیرقابل تخمینی به اکوسیستم علفزار می شود. تهاجم روزافزون جوندگان منجر به کاهش چشمگیر بهره وری علفزار و پوشش علوفه با کیفیت شده است. این به نوبه خود منجر به گسترش علف های هرز، علف های سمی و گیاهانی با ارزش غذایی پایین می شود. در نهایت، ارزش استفاده از علفزار آلپ در فلات چینگهای-تبت ممکن است به طور قابل توجهی کاهش یابد. [۵]. در همین حال، نقب مداوم توسط جوندگان، ساختار سطح خاک را تغییر داده است. به عنوان مثال، از طریق بیرون راندن لایه زیرسطحی خاک با حاصلخیزی خوب به سطح، که منجر به از دست رفتن زیاد مواد مغذی و آب خاک، و تسریع بیابان‌زایی مراتع می‌شود. [۶,۷,۸]. علاوه بر این، هجوم جوندگان اجزای غذایی سطحی خاک (به عنوان مثال، کربن و نیتروژن) را تغییر می دهد. [۲,۸]، نسبت خاک C/N را افزایش می دهد [۱]، چگالی ظاهری آن را کاهش می دهد، نفوذپذیری آن را تغییر می دهد، فعالیت میکروبی را تحریک می کند، انتشار گاز را در خاک تسریع می کند و با انتشار گازهای گلخانه ای خاک تداخل می کند. [۹,۱۰,۱۱]. تجمع خطرات ناشی از جوندگان، دشواری کنترل محیط زیست محیطی مرتع را افزایش داده است و در نتیجه تنوع زیستی اکوسیستم مرتعی از بین می رود و به تغییرات آب و هوایی کمک می کند. در مجموع، اینها به طور جدی توسعه پایدار و سالم دامپروری علفزار را تهدید می کنند. بنابراین، تقویت کنترل جوندگان در اکوسیستم های مرتعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تجمع مداوم خطرات ناشی از جوندگان منجر به تشدید بیشتر تفاوت بین علف موجود و نیازهای غذایی دام شده است. علاوه بر این، تغییرات شدید آب و هوا، دشواری کنترل محیط زیست محیطی مرتع را افزایش داده است و به طور جدی توسعه پایدار و سالم دامپروری علفزار را تهدید می کند.

با این حال، در حال حاضر، تأثیر جوندگان بر علفزارهای آلپ هنوز به شدت مورد بحث است. برعکس، مطالعات قبلی نیز نشان داده اند که جوندگان می توانند خواص فیزیکی و شیمیایی خاک را تغییر دهند و توله هایی ایجاد کنند که ترکیب گونه ها را بیشتر تغییر داده و تنوع زیستی را افزایش می دهد. [۱۲]. به عنوان یک گونه کلیدی از اکوسیستم علفزار، حذف بیش از حد پیکا فلات ممکن است در درازمدت اثرات منفی بر اکوسیستم علفزار داشته باشد، مانند کاهش زیست توده بالای زمین، تنوع گونه ها، و محتوای مواد مغذی برگ گیاه و تغییر ترکیب گونه های گیاهی در مرتع. اکوسیستم در شرایط خشکسالی [۱۲,۱۳,۱۴,۱۵].

فلات چینگهای-تبت بزرگترین فلات آسیای مرکزی و شرقی با مساحت کل ۲٫۵ × ۱۰ است.^۶ کیلومتر^۲ و به طور متوسط ​​۴۵۰۰ متر ارتفاع دارد که تقریباً ۴۰ درصد آن را مراتع آلپی پوشانده است. [۱۶,۱۷,۱۸]. با این حال، به دلیل تغییرات آب و هوایی و چرای بی رویه، مساحت تخریب شده مرتع ۴۱ درصد از کل مساحت مرتع را تشکیل می دهد که در این میان، علفزارهای به شدت تخریب شده و بسیار تخریب شده به ترتیب ۱۹٫۰ درصد و ۶٫۵ درصد را تشکیل می دهند. [۱۹,۲۰]. در سال‌های اخیر، هجوم، نقب زدن و ذخیره‌سازی علف‌ها توسط جوندگان، تخریب مرتع را تشدید کرده و محیط زندگی انسان‌ها و دام‌های گیاه‌خوار را تهدید کرده است. [۲۱]. در حال حاضر، در میان علفزارهای آلپی تحت تأثیر جوندگان در فلات چینگهای-تبت، مناطق کم، متوسط، شدید و بسیار آسیب دیده شامل ۱٫۴۱۶، ۲٫۳۸۸، ۱٫۲۰۶ و ۱۰٫۳۲ میلیون hm است.^۲که به ترتیب ۱٫۱۸، ۱٫۹۸، ۱٫۰۱ و ۸٫۶۰ درصد از علفزارهای موجود را تشکیل می دهند. [۲۲]. مطالعات نشان داده است که منطقه آلوده به جوندگان در تبت ۲۲ درصد از کل مساحت علفزار را تشکیل می دهد. تلفات چمن تازه در اثر آسیب جوندگان بالغ بر ۳۰ میلیارد کیلوگرم است^-۱معادل کاهش ظرفیت حمل ۲۰ میلیون گوسفند تبتی است [۲۳]. فلات چینگهای-تبت یکی از پنج منطقه سنتی چوپانی در چین است و دامپروری همیشه یک ستون مهم اقتصادی بوده است. ارزش خروجی دامپروری علفزار بیش از ۶۰ درصد از کل ارزش محصول کشاورزی را برای چندین دهه به خود اختصاص داده است. [۲۴]. شرایط آب و هوایی محلی بسیار سخت است، با ارتفاعات بالا و دماهای پایین، در نتیجه عرضه علوفه معمولاً نیازهای رشد دام در این مناطق مرتعی را برآورده نمی کند. بنابراین، اختلاف فزاینده حاد بین تقاضای علف موجود و دام مستقیماً با توسعه پایدار و سالم علفزار و ثبات اجتماعی و اقتصادی در مناطق مرتفع آلپ فلات چینگهای-تبت مرتبط است. در نتیجه، فلات چینگهای-تبت به عنوان منطقه ای کلیدی برای کنترل و کاهش بلایا و حاکمیت اکولوژیکی و زیست محیطی توسط ایالت، و گسترش آلودگی جوندگان به عنوان اصلی ترین بلای طبیعی در منطقه و هدف کلیدی برای فهرست شده است. پیشگیری و کنترل

از سال ۱۹۶۰، نرخ گرمایش در فلات چینگهای-تبت به ۰٫۲ درجه سانتیگراد در دهه گذشته رسیده است.^-۱ و انتظار می رود تا سال ۲۰۳۰ بین ۲٫۰-۲٫۶ درجه سانتیگراد افزایش یابد [۲۵,۲۶]، که به طور قابل توجهی بالاتر از میانگین ملی یا حتی جهانی است. انتشار گازهای گلخانه ای، از جمله CH₄ و N₂O، عامل مهم این پدیده گرم شدن است. با این حال، اکوسیستم های علفزار به عنوان یک مخزن کربن مهم برای کربن اتمسفر عمل می کنند و حدود ۴۷۰ Tg CH را جذب می کنند._۴ از جو هر سال، حدود ۱۰٪ از CH اتمسفر جهانی را تشکیل می دهد_۴ [۲۷,۲۸]. در حالی که مطالعات قبلی نشان داده اند که آسیب جوندگان یکی از دلایل اصلی تشدید تخریب مراتع آلپ است، مطالعات دیگر بر روی اثرات فعالیت های جوندگان بر ساختار جامعه گیاهی و زیست توده در مراتع آلپ متمرکز شده اند. [۲۹,۳۰,۳۱]. با این حال، مطالعات بسیار کمی در مورد چگونگی تداخل فعالیت‌های جوندگان با چرخه کربن و نیتروژن خاک در این اکوسیستم مرتعی کوهستانی انجام شده است و هیچ‌کدام تأثیر آنها را بر انتشار گازهای گلخانه‌ای مانند CH مطالعه نکرده‌اند._۴ و N₂O.