پایداری، جلد. ۱۶، صفحات ۵۰۷۱: پیشرفت های بیومتریک برای سفر پایدار: تغییر حمل و نقل عمومی از طریق شناسایی ایمن

پایداری doi: 10.3390/su16125071

نویسندگان: کریستینا چیژیونین، مارگاریتا پروکوپوویچ، ژوریس زارانکا، یوناس ماتیوشیوس

این مطالعه به بررسی استفاده از فناوری بیومتریک در حمل و نقل عمومی برای بهبود ایمنی و اثربخشی سفر می‌پردازد. ادغام فناوری بیومتریک در شبکه‌های ترانزیت کارایی و امنیت را بهبود می‌بخشد، اما همچنین چالش‌های مهمی در خصوص حریم خصوصی، استانداردسازی و مقبولیت عمومی ایجاد می‌کند. که از طریق یک نظرسنجی از ۲۵ متخصص در لیتوانی انجام شد، هدف ارزیابی سطح مقبولیت و عملی بودن استفاده از شناسایی بیومتریک برای رانندگان و مسافران بود. نتایج نشان می دهد که یک دیدگاه تقسیم شده در مورد جمعیت شناسی خاصی که برنامه های کاربردی بیومتریک باید هدف قرار دهند. با این حال، توافق بر سر پتانسیل قابل توجه این فناوری ها برای افزایش ایمنی حمل و نقل وجود دارد. تشخیص چهره به دلیل ماهیت غیر مزاحم و سادگی یکپارچگی، رویکرد مطلوبی بوده است. تحقیقات آماری همبستگی مثبت قابل توجهی را بین رویکردهای مختلف بیومتریک نشان داد، که نشان می‌دهد یک استراتژی چندوجهی برای ارائه پوشش امنیتی کامل مؤثر است. این تحقیق اهمیت حل مسائل مربوط به حریم خصوصی را برجسته می کند و تأکید می کند که مقبولیت عمومی به مدیریت باز و حفاظت قوی از داده های بیومتریک بستگی دارد. یافته‌ها از استفاده عمدی از فناوری‌های بیومتریک در حمل‌ونقل عمومی پایدار حمایت می‌کنند و بر توانایی آن‌ها در بهبود ایمنی، بهینه‌سازی عملیات و حتی متحول کردن تجربه مسافران تأکید می‌کنند. این امر بر بررسی عادلانه فناوری، امنیت و حریم خصوصی در پیشرفت سیستم های حمل و نقل عمومی پایدار تأکید دارد. فناوری بیومتریک در حمل و نقل عمومی، به ویژه برای نظارت بر سلامت راننده و اطمینان از ایمنی مسافران، به عنوان وسیله ای برای افزایش کیفیت خدمات، کاهش تصادفات و بهینه سازی برنامه ریزی مسیر توسط کارشناسان پشتیبانی می شود.

منبع:
۱- shahrsaz.ir , پایداری، جلد. ۱۶، صفحات ۵۰۷۱: پیشرفت های بیومتریک برای سفر پایدار: تغییر حمل و نقل عمومی از طریق شناسایی ایمن
,۲۰۲۴-۰۶-۱۴ ۰۳:۳۰:۰۰
۲- https://www.mdpi.com/2071-1050/16/12/5071