هدف از این مداخله بازسازی ساختمان تاریخی مسکونی چندخانواری، تجلیل از شکل و ساختار اصلی آن بود که از تغییرات و توسعه‌های پی در پی آسیب دیده بود. این تغییرات منجر به آسیب به بخش بزرگی از عناصر اصلی، به ویژه در فضای داخلی، و شکنندگی ساختاری بسیار برجسته در بدنه عقب شد. این برنامه شامل ۲۲ آپارتمان است که در ۶ طبقه و یک اتاق زیر شیروانی توزیع شده اند. گونه‌شناسی‌های جدید، کاملاً متفاوت از نمونه‌های موجود، به گونه‌ای طراحی شدند که با واقعیت و نیازهای زندگی معاصر سازگار شوند. این امر منجر به اضافه شدن یک طبقه زیر شیروانی به شش طبقه موجود و استفاده از فضایی تجاری برای ایجاد یک واحد مسکونی در طبقه همکف شد. برای بهبود دسترسی، یک آسانسور بدون تغییر پیکربندی دهلیز و راه پله تعبیه شد.

در ارتفاع اصلی، سقف ران سه طرفه و پیکربندی دهانه های موجود با بازیابی مواد تشکیل دهنده آنها حفظ شد. در طول بیشتر مداخله، پایان‌بندی‌های اولیه که مشخصه‌ی ساختمان و سبک ساخت آن دوره است، در زمانی که امکان مرمت وجود نداشت، مانند طاق‌های سنگی یا کاشی‌هایی که بیشتر نما را پوشانده بودند، بازیابی یا تکرار شدند. بازیابی هویت تاریخی بنا در منظری معاصر، مقدمه اصلی این بازسازی بود.