این مقاله از مجله Shelterforce تجدید چاپ شده است.

در مارس ۲۰۱۲، مک آلن، تگزاس، با یک فاجعه در یک نسل مواجه شد، یک طوفان رعد و برق ابرسلولی که شهر را با وزش باد با سرعت ۷۵ مایل در ساعت، سیل ناگهانی، و تگرگ به اندازه توپ های بیس بال در اواسط بعدازظهر در هم کوبید. پس از آن، کارشناسان کل خسارت را ۵۰۰ میلیون دلار اعلام کردند که خسارت بیمه شده به ۲۶۰ میلیون دلار رسید.

برای Affordable Homes of South Texas Inc. (AHSTI)، یک توسعه دهنده غیرانتفاعی، سازنده خانه و شرکت وام مسکن، پایان طوفان آغاز یک مشکل جدید بود. رابرت کالویلو، مدیر اجرایی AHSTI، می‌گوید: «آنچه که ما دریافتیم این بود که در نتیجه خساراتی که پشت سر گذاشته شد، بسیاری از حق بیمه‌های ما یا دو برابر یا سه برابر شد یا اصلاً تمدید نشدند». حامل ها منطقه را ترک می کردند. موجود ما [mortgage] مشتریان . . . شروع به مشکلات پرداخت کرد، معوقات افزایش یافت.»

کالویلو، که به مسکن ارزان قیمت جهان پس از کار در بانکداری، مشکوک به وجود راه های خلاقانه برای مهار هزینه های سرسام آور بیمه AHSTI بود. اولین اقدام کالویلو تلاش برای ثبت نام با یک شرکت بیمه موجود به عنوان یک آژانس بیمه اسیر بود، ترتیبی شبیه به حق رای دادن، که در آن یک آژانس بیمه به طور کامل متعلق به اشخاصی است که بیمه می کند. اما در کمال تعجب کالویلو، AHSTI رد شد.

کالویلو به یاد می آورد: «آنها حتی به ما توجه نمی کردند. “وقتی به آنها گفتم آژانس متعلق به یک غیرانتفاعی خواهد بود، آنها فقط نمی‌توانستند سر خود را دور آن بپیچند.”

کالویلو به بازار بیمه متعارف بازگشت و به اطرافش نگاه کرد. با افزایش حق بیمه‌ها، او انتظار داشت که بازار رقابتی پیدا کند، اما چیزی که پیدا کرد برعکس بود – یک سیستم سفت و سخت، مملو از ناکارآمدی. “چیزی که ما دریافتیم این بود که برخی از ماموران در منطقه، به ویژه . . . آن نوع عواملی که به یک حامل گره خورده اند، واقعاً به نوعی گیر کرده بودند.» او می گوید. آنها نمی توانستند در اطراف خرید کنند. آنها نمی توانستند به دنبال قیمت بهتری بگردند.»

کالویلو فرصت را دید و تصمیم گرفت شرکت خود را راه اندازی کند که نام آن را آژانس بیمه امید گذاشت. دیگر عوامل مستقل فکر می‌کردند که او وقت خود را تلف می‌کند و پیش‌بینی می‌کردند که Hope در یک یا دو سال آینده به پایان برسد. کالویلو می‌گوید: «تفاوت این است که ما تصمیم می‌گیریم چه شرکت‌هایی را می‌خواهیم نمایندگی کنیم. “بنابراین به عنوان مثال، ما تقریباً ۱۲ حامل داریم که یک خانه معمولی را که ما می سازیم پوشش می دهند. بنابراین، اگر این یکی نمی‌خواهد این کار را انجام دهد، زیرا آنها ضرر کرده‌اند یا فقط می‌خواهند خانه‌هایی را بپوشانند که آجری و بنایی هستند در مقابل تخته‌های سخت یا هر چیز دیگری که میل دارند، می‌توانیم خرید کنیم. و بنابراین آنچه ما پیدا کردیم بلافاصله بود. . . حق بیمه به جایی که قبل از طوفان تگرگ بود باز می گردد و حتی کمتر از آن.»

تقریبا یک دهه بعد، امید در حال رونق است. در حال حاضر بیش از ۱۲۰۰ سیاست در حال اجرا دارد. تقریباً ۶۰ درصد آنها سیاست های مالکان خانه هستند که اکثریت قریب به اتفاق آنها صاحبان خانه های با درآمد کم تا متوسط ​​را پوشش می دهند. گذشته از توانایی آن در خرید بین شرکت‌های مخابراتی، کالویلو موفقیت هوپ را به این واقعیت نسبت می‌دهد که پنج نماینده‌اش حقوق بگیر هستند و نه بر اساس کمیسیون، و به تجربه صنعتی گسترده مدیرعامل سابق هوپ، رزی اوال (بیش از ۴۰ سال در تجارت بیمه) و یکی کنونی آن، لورا رنگل (بیش از ۲۰ سال تجربه). مزایای آژانس مستقل AHSTI ثابت شده است که بادوام است. کالویلو تخمین می زند که آنها در هر یک از دو سال گذشته تنها ۳۰ درصد افزایش در حق بیمه املاک داشته اند، زمانی که در طی آن بسیاری از مسکن های مقرون به صرفه افزایش بسیار بیشتری را شاهد بوده اند.

با این حال، افزایش ۳۰ درصدی همچنان بار قابل توجهی برای اکثر توسعه دهندگان جامعه است و یادآوری این است که، در حالی که AHSTI راهی برای سوء استفاده از ناکارآمدی های سیستم پیدا کرده است، اما همچنان از درون آن سیستم کار می کند، که عمیقا و شاید اساساً دارای نقص است. چندین سال گذشته برای بسیاری از صاحبان املاک، به ویژه ارائه دهندگان مسکن ارزان قیمت، که توسط سرمایه گذاران و وام دهندگان خود ملزم به داشتن سطوح بالای بیمه شده اند، مجازات بوده است. آنها نمی توانند به سادگی اجاره بها را برای جبران هزینه های فزاینده افزایش دهند. حتی اگر آنها توسط قانون محدود نشده باشند، با مأموریت آنها در ارائه مسکن ارزان قیمت سازگار نیست. برخی از توسعه دهندگان با افزایش یک ساله مواجه هستند به اندازه ۴۵۰ درصد، علاقه گسترده ای وجود دارد – برخی ممکن است بگویند ناامیدی – برای راه حل های بالقوه. اصلاحاتی در حال انجام است – اما آیا آنها به زودی خواهند آمد؟

اصلاح بیمه اتکایی

بیمه اتکایی عامل بزرگی در افزایش اخیر حق بیمه است. بیمه اتکایی که گاهی تجارت نامرئی نامیده می شود، اساساً بیمه ای برای بیمه گذاران است. همانطور که صاحبان اموال برای محافظت از خود در برابر آتش سوزی یا زلزله، بیمه می خرند، بیمه گران نیز برای محافظت از خود در برابر یک فاجعه در مقیاس بزرگ که می تواند منجر به تعداد فاجعه بار خسارت شود، بیمه اتکایی می خرند. وقتی حق بیمه خود را پرداخت می کنید، بخش قابل توجهی از آن به بیمه گران اتکایی منتقل می شود.

در برخی ایالت ها، اکثریت بزرگی از حق بیمه مصرف کننده به دلیل هزینه های بیمه اتکایی است. برنی برنبام، کارگردان تگزاس مرکز عدالت اقتصادی، خاطرنشان می کند که “در فلوریدا، دیدن اینکه یک شرکت بیمه ۷۵ درصد حق بیمه خود را به بیمه گران اتکایی می دهد غیر معمول نیست.” در کالیفرنیا، جایی که برخی از توسعه دهندگان شاهد ۴۵۰ درصد افزایش سالانه در حق بیمه خود بوده اند، Birnbaum حدس می زند که «از این ۴۵۰ درصد، شاید ۵۰ درصد به دلیل . . . تورم و ۴۰۰ درصد ناشی از بیمه اتکایی است.

بیمه‌گران اتکایی می‌توانند هنگام افزایش نرخ‌های خود بی‌رحم باشند. برنبام می‌گوید افزایش قیمت‌های بیمه اتکایی جهانی حتی به‌طور قابل پیش‌بینی با افزایش مواجهه مرتبط نیست. او به عنوان مثال به نموداری از هزینه های بیمه اتکایی که به عنوان شاخص ROL Guy Carpenter شناخته می شود. این نمودار جهش هزینه‌ها را پس از سال‌ها نشان می‌دهد که زیان‌های سنگین و به دنبال آن کاهش مداوم را نشان می‌دهد. او در ایمیلی نوشت: «نرخ‌ها پس از رویدادهای مهم افزایش می‌یابند، حتی اگر ریسک در هنگام نوشتن کسب‌وکار توسط بیمه‌گران و بیمه‌گران اتکایی وجود داشت». آیا ریسک از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ ۵۰ درصد افزایش یافته است؟ . . . آیا ریسک از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۰ ۲/۳ کاهش یافته است؟ این بازاری است که به‌جای قیمت‌گذاری برای ریسک‌های آتی، به دنبال جبران زیان‌های سال‌های بد است و سپس زمانی که رویدادهای مهمی برای چند سال وجود ندارد، ریسک را فراموش می‌کند.

بیمه اتکایی به راحتی در دسترس، شرکت های بیمه کم سرمایه را قادر می سازد تا وارد بازارهایی مانند کالیفرنیا و فلوریدا شوند و اساساً برای کسب درآمد سریع قمار کنند. Birnbaum توضیح می دهد: “اگر ۹۰ درصد از حق بیمه خود را به شرکت بیمه اتکایی می دهید، می توانید آن را به عنوان اهرمی در نظر بگیرید.” «شما شرکت های بیمه ای دارید که وارد می شوند، به ویژه در فلوریدا و لوئیزیانا، و تاس می اندازند. آنها می گویند، “ما فقط می خواهیم مقادیر زیادی بیمه اتکایی بخریم.” دولت به ما اجازه می دهد هر چه می خواهیم شارژ کنیم. . . و اگر یک رویداد بزرگ و بزرگ رخ دهد، ما از آنجا دور می شویم.»

در سال ۲۰۲۳، میزان سرمایه در بازار بیمه اتکایی به رکورد ۷۲۹ میلیارد دلار رسیدبه همین دلیل است که Birnbaum می گوید: «از نظر مسکن مقرون به صرفه، بیمه اتکایی [reform] واقعاً فوری ترین راه برای تسکین خواهد بود.»

اما گفتن این کار آسان تر از انجام آن است. شرکت های بیمه اتکایی پیشرو در صنعت در آلمان و سوئیس مستقر هستند. می‌توانید به این ترتیب سودمند نگاه کنید—بیمه‌گران آمریکایی اساساً ریسک خود را صادر می‌کنند، و هنگامی که یک فاجعه در مقیاس بزرگ در ایالات متحده رخ می‌دهد، تزریق گسترده سرمایه خارجی از بیمه اتکایی یک راه نجات اقتصادی حیاتی است. اما یک نقطه ضعف دارد. در حالی که بیمه‌گران در ایالات متحده تابع قانون‌گذاران ایالتی و قانون بیمه هستند، شرکت‌های بیمه اتکایی در خارج از کشور مشمول این قانون نیستند.

ایالات متحده برای کاهش هزینه های بیمه اتکایی چه کاری می تواند انجام دهد؟ در حالی که نمی تواند مستقیماً شرکت ها را تنظیم کند، دولت ایالات متحده قبلاً مداخله کرده است. پس از ۱۱ سپتامبر، بیمه گران اتکایی پوشش تروریسم را متوقف کردند و بیمه های داخلی را مجبور به پیروی از آن کردند. این تغییر ناگهانی بر بسیاری از صنایع، مانند املاک و مستغلات و حمل و نقل، تأثیر منفی داشت. در آن زمان، رئیس جمهور جورج دبلیو بوش بسیاری از رکود اقتصادی پس از ۱۱ سپتامبر را به خروج بیمه اتکایی نسبت داد. کنگره به زودی تصویب کرد قانون بیمه خطر تروریسمکه بیمه‌گران را ملزم می‌کرد تا سیاست‌هایی را برای پوشش تروریسم بنویسند، و همچنین وجوه فدرال را به عنوان یک پشتیبان اضطراری در صورت وقوع یک فاجعه در مقیاس بزرگ متعهد شد.

در حال حاضر لایحه ای در سنا در حال انجام است که رویکردی مشابه دارد. نوشته شده توسط نماینده کالیفرنیا آدام شیف، قانون بیمه یک برنامه بیمه اتکایی فدرال را راه اندازی می کند که لایه بالایی ریسک را جذب می کند – بنابراین، برای مثال، سیاست های بیمه گران ایالتی در آخرین راه، نیازی به دریافت بیمه اتکایی خصوصی گران قیمت ندارند. در عوض، دولت فدرال این بیمه اتکایی را با هزینه مورد انتظار خسارت به اضافه هزینه های اداری قیمت گذاری می کند. این همچنین با حذف بالاترین لایه ریسک از دفترچه های بیمه های خصوصی، فشار زیادی را از بقیه بازار خارج می کند، که باید قیمت ها را بیشتر کاهش دهد. این قانون همچنین مقدار زیادی از پول دولت را برای پیشگیری از خسارت و کاهش خسارت به منظور کاهش اثرات مداوم تغییرات آب و هوا و ایجاد کمک های مالی آزمایش شده برای مالکان دارایی که در تامین بیمه مشکل دارند، کنار می گذارد. (این کمک می‌تواند به شکل کاهش ضرر، خرید و جابجایی، یا انتقال نقدی ساده باشد.) در نهایت، این اقدام داده‌های جزئی را در مورد بازار بیمه مصرف‌کننده جمع‌آوری می‌کند. (تنظیم‌کننده‌های بیمه مدت‌هاست که از جمع‌آوری این داده‌ها خودداری می‌کنند و بنابراین اطلاعات عملی بسیار کمی در مورد آنچه در بازارهایشان اتفاق می‌افتد دارند.)

برنبام می گوید: «قانون بیمه در واقع یک رویکرد کاملاً جامع برای رسیدگی به مشکلات است. اما او همچنین خاطرنشان می کند که این یک درمان نیست. “بیمه اتکایی بخش بزرگی از آن است، اما بیمه اتکایی به تنهایی نمی تواند مشکل را حل کند.”

عقب‌نشینی‌های دولتی

در اکثر ایالت‌ها، راه‌حل‌های فنی از قبل برای رسیدگی به موقعیت‌هایی مانند بازار بیمه خارج از کنترل امروزی وجود دارد. ایالت های آسیب دیده مانند فلوریدا، تگزاس و کالیفرنیا دارای بازارهای بیمه باقی مانده برای مصرف کنندگانی هستند که نمی توانند بیمه معمولی دریافت کنند. این بازارهای باقیمانده، مانند طرح FAIR در کالیفرنیا، یا Citizens در فلوریدا، به عنوان پشتوانه ای برای مدیریت سرریز از آنچه اساساً یک شکست بازار است در نظر گرفته شده است. مشکل این است که اکثر آنها کار نمی کنند. به عنوان مثال، طرح FAIR کالیفرنیا را در نظر بگیرید. طرح FAIR توسط بیمه‌گران اداره می‌شود و سیاست‌هایی را ارائه می‌دهد که تنها چند نوع خسارت را پوشش می‌دهند. با این حال، هیچ کنترل قیمت موثری وجود ندارد. هزینه سیاست های عادلانه بیش از دو برابر به عنوان بیمه خصوصی

بسیاری از کارشناسان می گویند که این نوع اختلالات فقط می تواند با طراحی باشد. برنبام می گوید: «این چیز عجیبی است. این بازارهای باقیمانده، برای تنبیه بیمه گذارانی که نمی توانند در بازار داوطلبانه بیمه دریافت کنند، راه اندازی شده اند. مفهوم این است که خوب، ما نمی خواهیم این بازارهای باقیمانده با بازارهای خصوصی رقابت کنند. بنابراین، می دانید، ما آنها را مجازات خواهیم کرد. پوچ است. مثل این است که به بازار خصوصی برای محدود کردن پوشش پاداش می دهید. به نظر می رسد که بگوییم ما می خواهیم پوشش قانون مراقبت مقرون به صرفه را برای مصرف کنندگان مجازات کنیم زیرا آنها نمی توانند دریافت کنند. [medical] پوشش از طریق بازار داوطلبانه هیچکس چنین چیزی احمقانه را پیشنهاد نمی کند. اما این روایتی است که بیمه‌گران تلفات اموال دریافت کرده‌اند [through and] روایت آنها توسط تنظیم کننده های بیمه در سراسر کشور پذیرفته شده است.

بازار باقیمانده فلوریدا، بیمه شهروندان، مشکل برعکس دارد. بیمه از طریق شهروندان در واقع بسیار ارزان تر از خرید آن از طریق یک شرکت خصوصی است.۳۷٫۵ به ۴۴ به گفته شهروندان، درصد ارزان تر است. به این دلیل که قانونگذار فلوریدا در سال ۲۰۱۰ نرخ های ایالتی را مسدود کرد و بعداً افزایش سالانه را به ۱۰ درصد و سپس ۱۲ درصد محدود کرد. هم سیاست‌های مسکونی و هم تجاری را می‌فروشد و با نرخ‌های منجمد شده، از بازار خصوصی رقابت می‌کند. در اینجا به نظر می رسد مشکل این است که آنقدر خوب کار می کند که شرکت های خصوصی از رقابت ناراحت هستند و شکایت کرده اند. در پاسخ، در دسامبر ۲۰۲۲، دولت ایالتی فلوریدا به طور فعال پاکسازی ده‌ها هزار نفر از فهرست شهروندان را آغاز کرد، و تمدید را برای هر کسی که می‌تواند به بیمه خصوصی مشابهی که بیش از ۲۰ درصد گران‌تر از سیتیزن‌ها نیست دسترسی داشته باشد، لغو کرد. دولت به ظاهر حتی به دنبال تضعیف اعتبار شهروندان بوده است. فرماندار ران دیسانتیس اخیراً به خبرنگاران گفت که Citizens “ورشکسته” است، اتهامی نگران کننده که باعث درخواست برای جلسات استماع کنگره و به زودی نادرستی ثابت شد.

پس چرا شرکت های بیمه دولتی در آخرین راه حل مانند Citizens و FAIR اینگونه اداره می شوند – به عنوان شبکه های ایمنی که در واقع ایمنی چندانی ارائه نمی دهند؟ Birnbaum و دیگران اشاره می کنند که صنعت بیمه یک لابی قدرتمند را حفظ می کند. همچنین مهم این است که ایالت ها پول زیادی از مالیات بر حق بیمه دریافت می کنند.

Birnbaum می گوید: «مالیات بر حق بیمه چیزی در حدود ۱٫۸ تا ۲ درصد حق بیمه است. بنابراین این یک منبع درآمد غول‌پیکر برای ایالت‌ها است.»

اکثر مشکلات سیستم بیمه کاملاً پیچیده است، اما در اینجا راه حل نسبتاً ساده است. بیمه در سطح ایالت تنظیم می شود، بنابراین قانونگذاران ایالتی می توانند اصلاحات قانونی را تصویب کنند، همانطور که برای کاهش نرخ ها در فلوریدا انجام دادند. (آن‌ها باید نسبت به فلوریدا نسبت به شکایات صنعتی محکم‌تر عمل کنند). در تگزاس، قانونگذار ایالتی این قانون را برای مصرف‌کنندگانی که پوشش بیمه‌ای برای خسارت باد از طریق ایالت دریافت می‌کنند، «بسیار کمتر مجازات» کرده است. «این به سادگی به قوه مقننه بستگی دارد. اما صنعت بیمه با آن مبارزه می کند زیرا آنها خواهان رقابت معنادار نیستند.

فشار سیاسی بر تنظیم‌کننده‌ها باید به حدی افزایش یابد که بر نفوذ صنعت غلبه کند.

نمونه های مرتبطی از گذشته نیز وجود دارد. زمانی که بیرنبام در اوایل دهه ۱۹۹۰ در یک رگولاتوری در تگزاس بود، او به یاد می‌آورد: «بحران رایانه کارگری وجود داشت. شرکت ها در حال ترک بازار بودند. بنابراین، دولت یک شرکت بیمه کامپوننت کارگران عمومی ایجاد کرد و این بیمه‌گر کامپوننت کارگران دولتی به چیزی حدود ۶۵ تا ۷۵ درصد از بازار رسید. خوب، هیچ کس شکایت نکرد زیرا به کسب و کارها کمک می کرد. و در نهایت بازار خصوصی برگشت. اما، می دانید، این یک رویکرد تنبیهی نبود. . . آنها یک محصول رقابتی ارائه کردند.»

عامل کلیدی در اینجا این است فشار سیاسی بر تنظیم کننده ها باید به حدی افزایش یابد که بر نفوذ صنعت غلبه کند. و با توجه به افزایش سرسام آور حق بیمه در سراسر کشور، به نظر می رسد زمان زیادی است که بسیاری از ایالت ها به آن نقطه اوج برسند. در این بین، بسیاری به دنبال گزینه های کوچکتر هستند.

دانیل الکین از cdcb، یک توسعه‌دهنده غیرانتفاعی تگزاس، می‌گوید معافیت سازمان‌های غیرانتفاعی از مالیات بر فروش بیمه، راهی سریع برای کاهش فشار است. او می گوید مالیات بر فروش بیمه می تواند تا ۵۰۰۰۰ دلار در هر ساختمان افزایش یابد. این فقط یک بخش عجیب از کد مالیاتی است که می گوید، بله، شما از مالیات بر فروش مواد فیزیکی معاف هستید، اما خدمات؟ الکین می گوید نه. آنها با برخی از قانونگذاران ایالتی برای تغییر آن کار می کنند. او می‌گوید: «اگر یک مجتمع ۵۰،۰۰۰ دلار باشد، مشکل را حل نمی‌کند، اما این یک آرامش زیادی است. و به نظر می رسد یک راه حل بسیار ساده است که هیچ کس واقعاً در آن ضرر نمی کند. منظورم این است که می‌دانم درآمد مالیاتی کمتری دارد. عواقبی برای آن وجود دارد. اما حداقل برای ما، ما می توانیم واحدهای مقرون به صرفه را در بازار نگه داریم. و اینطور نیست که شرکت های بیمه ضربه بزنند.»