موضوع آکوستیک ممکن است جنبه ای کمتر مهم در فضاهای طراحی شده برای افراد ناشنوا و کم شنوا به نظر برسد، اما افراد دارای طیف وسیعی از توانایی های شنوایی هستند که بسیاری از آنها از سمعک، کاشت حلزون یا سایر دستگاه های گوش کمکی استفاده می کنند. این دستگاه‌ها همه صداها را تقویت می‌کنند، بنابراین نویز پس‌زمینه را به سطوح اغلب ناراحت‌کننده و حتی دردناک افزایش می‌دهند. آکوستیک مناسب صدا و طنین های غیر ضروری را به حداقل می رساند و کارکرد صحیح این دستگاه ها را آسان تر می کند. در نظر گرفتن ویژگی‌های صوتی فضاها همچنین باعث می‌شود نشانه‌های ارتعاشی مانند آلارم‌ها یا قدم‌ها راحت‌تر درک شوند، در حالی که حواس‌پرتی را به حداقل می‌رسانند و شرایط بهتری را برای مترجمان زبان اشاره فراهم می‌کنند.

بهبود ویژگی‌های صوتی فضاها شامل استراتژی‌های مختلفی است که به جذب، عایق و انتشار صدا می‌پردازد. نصب پانل های آکوستیک روی دیوارها و سقف ها صدا را جذب می کند، کاهش پژواک و طنین. وسایل نرم مانند فرش، موکت و پرده نیز به جذب صدا کمک می کنند. تکنیک های عایق صدامانند استفاده از پنجره های دو جداره، دیوارهای عایق، و درهای با هسته جامد، به جلوگیری از انتقال نویز کمک می کند، در حالی که ادغام سطوح مختلف و پخش کننده های صدا امواج صوتی را پراکنده می کند و پژواک را به حداقل می رساند.