مرگ و میر عابران پیاده در ایالات متحده برای اولین بار در سال های اخیر به میزان قابل توجهی کاهش یافته است – اما کارشناسان ایمنی هنوز از شامپاین استفاده نکرده اند.

بر اساس تخمین های اولیه یک غیرانتفاعی ملی که نمایندگی دفاتر ایمنی حمل و نقل از تمام ۵۰ ایالت را نمایندگی می کند، مرگ و میر عابران پیاده در ایالات متحده بین سال های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ ۵٫۴ درصد کاهش یافته است. اگر این رقم در زمانی که مقامات فدرال آمار نهایی خود را در اواخر امسال منتشر می کنند، درست باشد، بزرگترین رقم خواهد بود. کاهش یک ساله از سال ۲۰۰۹، و خیره کننده ۴۱۹ زندگی را نجات داد.

اما هنوز ۱۴ درصد افزایش نسبت به تعداد مرگ و میر در سال ۲۰۱۹، آخرین سال کامل قبل از همه گیری است.

جاناتان ادکینز، مدیر عامل انجمن ایمنی بزرگراه فرمانداران که منتشر کرد، گفت: اولین واکنش من این بود: “هللویا، صحبت کردن در مورد مرگ و میرها واقعاً خوب است، زیرا ما واقعاً مدت زیادی است که چنین مکالمه ای نداشته ایم.” گزارش. “ما هنوز خیلی بالاتر از جایی که در همه گیری بودیم، و بسیار بالاتر از جایی که باید باشیم، هستیم. اما حداقل داستان بسیار بهتری برای گفتن داریم: افراد بیشتری با خیال راحت به خانه باز می گردند.”

اما ادکینز تاکید کرد که انجمن قرار نیست برای ۷۳۱۸ مرگ قابل پیشگیری “مهمانی” برگزار کند. برای یکی، تحقیقات دیگر نشان می دهد که فعالیت عابر پیاده خود ممکن است بسیار شیب دارتر از عابر پیاده باشد فوت‌شدگان، با گزارش یک شرکت بزرگ داده های تحرک الف ۳۶ درصد کاهش سفرهای پیاده‌روی در سراسر کشور بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲٫ اگر این روند تا سال ۲۰۲۳ ادامه یابد، می‌تواند به این معنا باشد که میزان تلفات عابران پیاده در هر سفر در واقع است. رو به افزایش به شدت

همچنین این سوال باز وجود دارد که چند زندگی توسط پدیده‌های غیرقابل پیش‌بینی، مانند نرخ های تاریخی آب و هوای شدید که ممکن است آمریکایی ها را تشویق کرده باشد که به جای قدم زدن در خانه بمانند.

ادکینز افزود: «مرگ کمتر مردم همیشه خبر خوبی است، اما من نمی‌خواهم فقط یک تشویق‌کننده باشم». “فقط یک سال است؛ ما راه درازی در پیش داریم و هنوز به طور قابل توجهی بالاتر از آنچه بودیم هستیم. تا زمانی که درک بهتری از اتفاقات رخ داده نداشته باشیم، درک خوبی از اینکه کدام عوامل قابل تکرار هستند، نخواهیم داشت.” .. و وقتی هنوز ۱۴ درصد نسبت به قبل از کووید بیشتر هستیم، هنوز تعداد زیادی از مردم بی دلیل می میرند.”

در همین حال، به نظر می رسد بسیاری از عوامل شناخته شده که باعث بحران مرگ عابران پیاده می شوند، حتی با بهبود روند کلی مرگ و میر بدتر می شوند.

در یک تجزیه و تحلیل دقیق تر از داده های سال ۲۰۲۲ که با تخمین های جدید همراه بود، انجمن، احتمالاً قابل پیش بینی، دریافت که رانندگان “کامیون های سبک” مانند خودروهای شاسی بلند و پیک آپ در درصد فزاینده ای از مرگ و میر واکرها دخیل هستند که از ۴۳٫۸ درصد افزایش یافته است. در سال ۲۰۱۲ به ۵۹٫۱ درصد ۱۰ سال بعد رسید. نویسندگان گزارش علت این افزایش را «خودروهایی با قسمت جلویی بالاتر و نمایه‌های بی‌حرکت» می‌دانند [that studies show are] احتمال مرگ و میر در تصادفات با عابران پیاده ۴۵ درصد بیشتر از خودروها و کامیون های کوچکتر است. عدم وجود مقررات خودرو برای مهار آن ویژگی های طراحی کشنده.

در همین حال، ۷۷ درصد از پیاده‌روهای ایالات متحده پس از تاریکی هوا در سال ۲۰۲۲ جان خود را از دست دادند، در حالی که این رقم در سال ۲۰۱۰، ۷۳ درصد بود که به طور بالقوه نشان‌دهنده این است که عواملی مانند روشنایی ضعیف جاده، افزایش دویدن در شب، و سایر متغیرهای سیستمی منحصر به فرد برای تصادفات شبانه به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی گیرند. همچنین سهم پیاده‌روهایی که در جاده‌های بدون پیاده‌رو جان خود را از دست دادند، از ۵۹ درصد در سال ۲۰۱۷ به ۶۶ درصد در سال گذشته افزایش یافت.

ما نیازی به تحقیق نداریم تا بدانیم که به پیاده روهای بیشتری نیاز داریم؛ واضح است که زیرساخت های مناسب وجود ندارد [everywhere that people are walking]ادکینز افزود: «اما مردم همیشه حق انتخاب ندارند [to avoid roads without infrastructure.] اگر باید به محل کارتان برسید و پیاده به آنجا می رسید، چه پیاده رو باشد و چه نباشد، باید به آنجا برسید.”

با وجود این ستاره ها، ادکینز می گوید که بسیاری از جوامع وجود دارد هستند در واقع نجات جان مردم به روش صحیح: با پذیرش اصول رویکرد سیستم‌های ایمن و ایجاد جاده‌های ایمن و سیاست‌های جاده‌ای که ساکنان به آن نیاز دارند. و اگر می‌خواهیم به کاهش مرگ‌ومیر ادامه دهیم، همه باید فوراً از موفقیت خود درس بگیرند.

به عنوان مثال، کالیفرنیا کاهش خیره کننده ۱۳ درصدی مرگ و میر یا ۱۵۱ تلفات جانی کمتر را ثبت کرد، این پیروزی که ادکینز معتقد بود تا حدی مدیون یک دفتر ایمنی بزرگراه های ایالتی آینده نگر است که فعالانه از پیشنهادات جوامع محلی برای دلارهای ایمنی فدرال حمایت می کند. او گفت که حتی داکوتای شمالی محافظه‌کار نیز اخیراً نسخه‌ای از Vision Zero را پذیرفته است که به گفته او برای یک ایالت به شدت روستایی “مناسب” است، حتی اگر هنوز به نجات جان عابران پیاده ترجمه نشده باشد.

اگر جوامع دیگر بتوانند بر روی این شتاب ایجاد کنند، ادکینز امیدوار است که کاهش مرگ عابران پیاده در سال ۲۰۲۳ فقط یک جرقه در تابه نباشد.

وی افزود: “هر زندگی از دست رفته مهم است و هر زندگی مهم است.” “اما ما باید چیزهایی را برجسته کنیم که کار می کنند، و باید کارهای بیشتری از آنها انجام دهیم. ما باید پول بیشتری به جوامع وارد کنیم؛ ما باید زیرساخت های بیشتری ایجاد کنیم و مشارکت عمومی بیشتری داشته باشیم… من به همه جا سفر می کنم. کشور، و گفتگو این نیست، “آیا ما به سیستم های ایمن نیاز داریم؟” دیگر، این است، “چگونه این کار را انجام دهیم؟” این یک مکالمه بسیار متفاوت با پنج یا ۱۰ سال پیش است.”