این پروژه مطابق با سنت معماری ایرانی ۲۵ درجه به سمت شمال شرقی جهت گیری شده است و نصب تراس ها و پانل های عمودی با کنترل ورود نور شدید خورشید آسایش را برای کاربران فراهم می کند. سهولت اجرا و تکرارپذیری بالقوه این راه حل ها باعث می شود که تأثیر گسترده تری داشته باشد. از دیگر عوامل موثر در طراحی پروژه می توان به محدودیت در پوشش گیاهی و سایه به دلیل سکوی آب و هوا، مورفولوژی ساختمان های اطراف و وجود پایگاه حمله هوایی در محل پروژه اشاره کرد که منجر به انتخاب انباشته افقی برای طرح ریزی شد.

در نتیجه محدودیت ها و راه حل ها، مصرف انرژی ساختمان سالانه ۳۶ درصد کاهش می یابد، در حالی که با حفظ نور طبیعی کافی، آسایش بصری و حرارتی بهبود می یابد. سازمان این طرح با اتصال اتاق ها از طریق فضاهای داخلی نیمه باز و بسته، تنوع فضایی ایجاد می کند و نقاط دسترسی متنوعی را برای کاربران فراهم می کند. ورودی های مجزا در ضلع جنوبی و شمالی، متصل به هسته مرکزی و یک راه پله معلق، کیفیت و انعطاف پذیری فضا را افزایش داده است.