مکی که در سال ۱۹۲۸ در توکیو به دنیا آمد، سفر آکادمیک او در دانشگاه توکیو آغاز شد و به دنبال آن تحصیلات پیشرفته در دانشگاه توکیو آغاز شد. دانشکده طراحی فارغ التحصیل هاروارد. او بعداً به تدریس معماری و شهرسازی در دانشگاه هاروارد و واشنگتن ادامه داد. در واقع ماکی اولین پروژه خود را برای دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، مرکز هنری تالار اشتاینبرگ

میراث او شامل پروژه های شاخصی مانند مجتمع فرهنگی مارپیچ در منطقه آئویاما توکیو، مرکز همایش موکوهاری مسه در استان چیبا، و موزه طبیعی هنر مدرن در کیوتو. به عنوان شصت و هفتمین برنده مدال طلای AIA، این معمار به دلیل سلیقه متمایز خود در سبک مدرنیستی، که میراث ژاپنی را با اصول مدرنیستی ترکیب می کرد، مورد تجلیل قرار گرفت. او اغلب از یک پالت حداقل مواد از جمله فلز، بتن و شیشه استفاده می‌کرد و نوآوری در ساخت و ساز را در اولویت قرار می‌داد.

در سال ۱۹۶۰، ماکی در کنار معماران مشهور کیشو کوروکاوا و کیونوری کیکوتاکه به جنبش متابولیسم پیوست. پنج سال بعد، پس از بازگشت به ژاپن، او شرکت خود را تأسیس کرد، مکی و همکاران. برخی از دیگر پروژه های قابل توجه او شامل توسعه مجدد منطقه ایستگاه اصلی تایپه در تایوان در سال ۲۰۱۶ و موزه راینهارد ارنست در آلمان در سال ۲۰۲۱ است.

در سال ۱۹۹۳، ماکی جایزه معتبر پریتزکر را دریافت کرد. و در سال ۲۰۱۱ مدال طلا را از موسسه معماران آمریکا دریافت کرد. اثر ماکی با عنوان “آمیختن بهترین عناصر فرهنگ شرقی و غربی” به دلیل شخصیت غشایی سبکش مورد تحسین قرار گرفت. در واقع این سبک در پروژه هایی مانند دفتر مرکزی تلویزیون آساهی گسترش به آزمایشگاه رسانه MIT، و ۴ مرکز تجارت جهانی مشهور در نیویورک.

اخیراً، این معمار اولین طرح فرهنگی اختصاصی چین را طراحی کرد مرکز در شنژن. به دنبال غنی سازی محیط طراحی شنژن در سال ۲۰۱۷، این مؤسسه بستری را برای مؤسسات فرهنگی جهانی ارائه کرد و بحث را در مورد صنعت طراحی تقویت کرد. علاوه بر این، مکی و همکاران مرکز آقاخان را در لندن طراحی کردند در سال ۲۰۱۸٫ به طور کلی، این معمار به دلیل سبک خاص خود در جهان شهرت داشت و با بالاترین افتخارات معماری شناخته شده است.