۱٫ معرفی

این تحقیق به ایده ای می پردازد که اغلب در عمان مورد بحث قرار می گیرد، اما فاقد تحقیقات قبلی از نظر سازگاری های مسکونی در مقیاس محله است. درک چگونگی همزیستی و اسکان مردم در یک محله مرکزی، به درک استراتژی ها و سیاست های مقابله با بخش مسکن با رویکرد سازگاری محلی از پایین به بالا کمک می کند.

۲٫ بررسی ادبیات

ذکر این نکته ضروری است که اگرچه مفهوم ناهمگونی و مهاجران را به طور کلی تحلیل می کنیم، اما در جبل الحسین، مهاجران سیاسی (پناهندگان) اکثریت را تشکیل می دهند، بنابراین در این تحقیق به دلیل درصدی که در همسایگی دارند، کانون کانونی خواهند بود. . در این راستا، دو سؤال برای بحث درباره ناهمگونی در محله‌های مسکونی ایجاد شد: امواج مهاجرت چه تأثیری بر پویایی محله‌ها دارد؟ و چه الگوهای توزیع فضایی در شکل دادن به فضا دارند؟ منتهی به این سوال که چیدمان مسکونی محله‌های ناهمگون در امان دارای کدام اشکال و گونه‌شناسی جدید است؟

۳٫ روش تحقیق

ما عمدتاً از روش‌های کیفی استفاده کردیم، زیرا «۲۸» مصاحبه با ساکنان طولانی‌مدت انجام دادیم، جایی که از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته برای درک موقعیت محلی استفاده کردیم. مصاحبه ها با ساکنانی انجام شد که ده ها سال در این منطقه زندگی می کردند و ساکنانی با پیشینه مهاجر در ۱۰ سال گذشته در این منطقه ساکن شده بودند. مصاحبه‌ها عمدتاً از طریق تاکتیک‌های گلوله برفی پردازش می‌شد، و در مورد ساکنان آگاه که سال‌ها در آنجا زندگی می‌کردند، سؤال می‌شد، که در آن جنسیت، ملیت و مدت اقامت در نظر گرفته می‌شد. این تاکتیک مصاحبه ضروری بود، زیرا نمونه برداری از گلوله برفی به ما این امکان را می داد تا به افرادی که منطقه را بیشتر می شناسند دسترسی داشته باشیم و آنها را با خودمان بیشتر آشنا کنیم، زیرا از طریق یکی از دوستان یا موارد دیگر با آنها آشنا شده ایم. بنابراین، آنها می توانستند راحت تر صحبت کنند.

روش شناسی در این معنا دو مسیر را طی کرده است. اولین مورد، تحلیل بافت شهری و گونه‌شناسی مسکن محله است. بررسی این اولین مسیر به شکل مشاهده و مستندسازی سطوح مختلف تغییرات شهری رخ داده در محله و همبستگی آنها با مناطق مورد توجه در مورد توزیع مهاجر است. مسیر دوم شکل پرسشنامه های توزیع شده انبوه را داشت که به صورت ناشناس در داخل محله با هدف مستندسازی وضعیت واقعی گونه شناسی های مسکونی تغییر یافته انجام شد. ما از یک نمونه ۴۰۰ نفری از جمعیت ۸۰۰۰۰ نفری استفاده کردیم که سطح اطمینان ۴٪ و فاصله اطمینان ۹۰٪ را تشکیل می دهند. کار میدانی انجام شده در جبل الحسین عمان در چارچوب موضوع و روش شناسی پایان نامه کارشناسی ارشد مصوب شورای تحصیلات تکمیلی و در راستای رویکردهای اجرا شده و مورد تایید دانشگاه و هیئت علمی پژوهشی بوده است. مصاحبه‌ها و داده‌ها در بازه‌های زمانی مختلف بین سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ برای خدمت به نتایج پایان‌نامه و همچنین توسعه بیشتر چیدمان شهری و ویژگی‌های آن و به دنبال آن مشاهدات و جمع‌آوری عکس بین سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ توسط نویسندگان انجام و جمع‌آوری شدند.

اینها برای تعریف شاخص های اصلی که باعث ایجاد و ایجاد چنین تغییر شهری شده اند، تجزیه و تحلیل شدند. برخی از این شاخص ها از طریق تمایل به خصوصی سازی منابع مسکونی و تغییر قیمت و اندازه به سمت گروه های هدف جدید، مانند مهاجران جدید، به تصویر کشیده شده اند.

ما معتقدیم که تمرکز بر ویژگی مسکونی برای درک شهر و الگوهای رشد آن به عنوان اولین قدم ضروری است. بر این اساس، این پژوهش با هدف پاسخگویی به دو پرسش کلیدی در رابطه با وضعیت ناهمگون جبل الحسین انجام شد:

پژوهش به دلیل ماهیت و حساسیت موضوع دارای محدودیت های متعددی بود. به عنوان مثال، ما در ابتدا با مقاومت در برابر همکاری، به ویژه از سوی پناهجویان تازه وارد مواجه شدیم، زیرا آنها نمی خواستند در هیچ کاری مرتبط با مهاجرت شرکت کنند. در کنار آن، حفظ هویت برای همه شرکت کنندگان بسیار مهم بود. از سوی دیگر، ماهیت پویای موضوع درک موقعیت را سخت‌تر می‌کند، «مثلاً درک اوایل دهه ۲۰۰۰»، زیرا شخصیت با امواج در حال ظهور تغییر می‌کرد، بنابراین باید روی مصاحبه‌ها و خاطرات مکان حساب می‌کردیم.

۴٫ محیط تحقیق

۵٫ تسخیر تغییر شهری و نیروهای محرکه وابسته در جبل الحسین

۶٫ به سوی یک محله فراگیرتر و انعطاف پذیرتر

مشاهدات دیگری که برای جبل الحسین مهم بود این است که شباهت در پیشینه فرهنگی و ترکیب قومی یک حائل روشن برای افزایش همزیستی مسکونی در منطقه ایجاد کرد. هم مناطق قومی و هم پدیده جانشینی قومی فقط تا حدودی عمر کوتاهی داشتند و آنقدر افراطی نبودند که در ادغام بین فرهنگی و مهاجرت می بینیم. بر اساس مصاحبه‌های اولیه مشخص شد که محاصره‌هایی که قبلاً ذکر شد در جبل الحسین، از لحاظ اقتصادی، یا در خانه‌های ارزان‌تر یا در خانه‌های مشترک برای چند خانواده، و نه از نظر قومی. با این حال، از آنجایی که به عنوان مثال، اکثر مهاجران سوری در بدو ورود دچار مشکلات مالی بودند، ما شاهد تجمع آنها در مناطق خاص و نه برای آسایش قومی بودیم.

این منطقه نمونه جالبی از ادغام پس از امواج مختلف را ارائه می دهد که با توانایی های اقتصادی متفاوت و پویایی همزیستی همراه است. این محله از داشتن یک کمپ پناهندگان گرفته تا یک منطقه طبقه متوسط، پتانسیل بسیاری از جویندگان مسکن را در بدو ورود داد. فرآیندهای همزیستی نشان‌داده‌شده در بخش املاک و مستغلات نشان می‌دهد که نحوه میزبانی از افراد بیشتر در زمان افزایش تقاضا و نحوه ارائه توانایی‌های اقتصادی مختلف، همه جنبه‌های بسیار مهمی برای یادگیری ایجاد محله‌های پویا، انعطاف‌پذیر و یکپارچه‌تر در اردن است. .

بیشتر این تغییرات از زنجیره های عرضه و تقاضا که به صورت محلی در حال تحول بودند، نیاز به مسکن و سپس نیاز به مقرون به صرفه بودن پدید آمدند. به موازات آن، عرضه اشکال جدید ساکنان و تحرک اجتماعی بود که امکان برآورده شدن نیاز را فراهم کرد. این زنجیره عرضه و تقاضا با توجه به جنبه‌های فرهنگی و آسایش ساکنان به صورت محلی در حال ظهور بود.

این واقعیت که ترکیب مسکونی منطقه را از نظر اجتماعی و بعداً فضایی تغییر داده بود، به عنوان فرآیندی از پایین به بالا در توسعه و اجرا ردیابی شد. این کاربران محلی بودند که نیازهای خود را تعریف می کردند و بر اساس آن کار می کردند. از سوی دیگر، به جز برخی از ابتکارات سازمان های غیردولتی همراه با تلاش های فردی که از طریق مشاهدات تغییر شهری در میان قومیت های دارای تمایز اجتماعی مشاهده شد، فقدان محلی از جنبه های مجاز یا تنظیم شده بیشتر مشاهده شد.

پویایی که قبلاً ذکر شد منجر به جنبه‌های نگران‌کننده بسیاری در منطقه شد، غالب‌ترین آنها این است که از آنجایی که همه این تاکتیک‌ها با آمدن موجی از درآمدها در حال ظهور بودند، این امر منجر به ایجاد ساختمان‌های خالی و خالی پس از اسکان مردم شد. این باعث یک فشار مسکونی شد که منجر به آپارتمان های خالی شد که در یک وضعیت انبوه مشاهده می شوند. جنبه دیگری که در بالای برخی از ساختمان ها مشاهده می شود که فاقد اقدامات ایمنی و دوام مناسب بوده و در آینده می تواند خطرات ایمنی را به همراه داشته باشد. جنبه دیگر عدم وجود قرارداد اجاره مستند و غیره در برخی خانوارها مانند آپارتمان های مشترک و غیره است. آخرین جنبه ای که مشهود است این واقعیت است که بسیاری از مالکان قوانین ساختمان را برای میزبانی از جوامع مورد نیاز، مانند اتاق های خودساخته پشت بام و مسکن مشترک، تغییر می دهند.

۷٫ توصیه ها

اگرچه جبل الحسین یک مطالعه موردی جالب را برای تعامل اجتماعی ناهمگون در یک محیط شهری نشان می دهد، تعمیم یک تاکتیک برای مقابله با وضعیت به دلیل پویایی و وضعیت همیشه در حال تغییر بسیار دشوار است. پویایی و وضعیت دائما در حال تغییر نیازمند انعطاف پذیری و راه حل های انعطاف پذیر مانند سازه های مسکن مقرون به صرفه برای جلوگیری از تاکتیک های منسوخ سفت و سخت پس از تغییر یا تغییر ترکیبات مسکونی به هر دلیلی است. این در بررسی نظری ثابت شده است، جایی که قومیت های مختلف می توانند خود را در یک جامعه تشکیل دهند. جالب است بدانیم که چنین مناطقی در طول تحقیقات ظاهر شده اند تا به الگوهای خود و جدید چیدمان های مسکونی تبدیل شوند که جامعه را در بر می گیرد و امکان سازگاری را تا حد مشخصی فراهم می کند. با این حال، طبق استراتژی‌های طرح‌ریزی شده در بالا، برای اطلاع‌رسانی به این منطقه خاص در بافت شهری آن و در تبادل منافع بین محله‌های مختلف برای حفظ خطی از الگوهای مسکونی که از طریق محیط رقابتی مقرون به صرفه هستند، به نقش برنامه‌ریزی نیاز است. این امر می تواند بیشتر از طریق گونه شناسی های جدید مقررات ساختمانی فعال شود که می تواند به طور غیرمستقیم و به تدریج جوامع را گرد هم آورد. از این رو، جوامع یکپارچه می توانند بدون توجه به موقعیت محلی یا مهاجر بودن، محیط خود را شکل دهند. از طریق چنین تکامل گام به گام، می توان نابرابری ها را مطابق با اهداف توسعه پایدار از یک طرف کاهش داد، اما این امر همچنین منجر به شناسایی هویت خاصی و امکان گذار آرام به حوزه مداخله بزرگتر می شود.

دلایل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی قدرت خود را در شکل‌دهی به ترکیب مسکونی از نظر اجتماعی و فضایی ثابت کرده‌اند، بنابراین همه این جنبه‌ها باید در فرآیند برنامه‌ریزی و همچنین همه ذینفعانی که برنامه‌ریزی در منطقه را هدایت می‌کنند، در نظر گرفته شود. تعادلی بین الگوهای ایجاد شده اجتماعی می تواند به دست آید و با مقررات همپوشانی داشته باشد تا از واحدها و الگوهای مسکونی برنامه ریزی شده پایدارتر، بادوام تر و بلندمدت اطمینان حاصل شود.

یک جنبه بسیار مهم که باید اذعان کرد این است که منطقه ثابت کرد که امواج درآمدی یک پدیده موقتی نیست. این بیشتر وضعیتی بود که دائماً در حال ظهور است و ماندن را تجربه می‌کردیم. به نظر می رسد که گونه شناسی وجود ثابت آنها پویاتر از یک “اسکان مجدد” ساده است، و این بخش دشواری است که باید با انعطاف پذیری و همکاری بین همه عوامل مورد بررسی قرار گیرد. نگاه کردن به تصویر بزرگتر به ویژه و به لحاظ اقتصادی می تواند فرصت های زیادی را برای تقویت و حفظ جریان مسکونی محله به ارمغان آورد. بنابراین، تجزیه و تحلیل، درک، و شامل همه شرکا باید به شیوه ای مشارکتی و منعطف برای برنامه ریزی و حفظ هویت محله در نظر گرفته شود، اما چشم انداز را برای گنجاندن محیط شهری به طور کلی گسترش دهد.