یکی از ویژگی‌های متمایز این طرح، «باغ سکوت» است، یک باغ چشم‌انداز خشک با درخت کاج و صخره‌هایی که در ترکیبی کاملاً متعادل چیده شده‌اند. صخره ها از داخل محوطه معبد می آیند و ارتباط باغ را با میراث سایت عمیق تر می کنند، در حالی که کاج سفید ژاپنی با دقت انتخاب شده کاملاً مکان را تکمیل می کند. از بازدیدکنندگان دعوت می‌شود تا روی صندلی‌های استراحت راحت در فضایی نیمه باز که به باغ نگاه می‌کند و در فضایی آرام احاطه شده و در عین حال خاطرات عزیزان درگذشته خود را گرامی می‌دارند، استراحت کنند. دیوارهای گچی سفید و استفاده گسترده از چوب در طراحی داخلی برجسته است و محراب بودایی به جای رنگ مشکی استاندارد به رنگ زرشکی ساخته شده بود که نور سرزمین خالص غربی و رنگ غروب خورشید را تداعی می کرد.

کار ما روی پروژه شامل ایجاد تعدادی بهبود در محوطه معبد بود. ما تأیید کردیم که تالار اصلی (ساخته شده در حدود سال ۱۷۵۰)، دروازه اصلی، برج ناقوس، و محله کشیش ها همگی الزامات آیین نامه ساختمانی فعلی را برآورده می کنند. علاوه بر این، یک بنای سنگی را جابجا کردیم. استخوان بند جدید به طور یکپارچه با چنین ساختارهای سنتی در محوطه معبد ادغام می شود. این ساختمان هم از نظر زیبایی شناسی دلپذیر و هم بدون مانع است، با عناصر کاربردی از جمله درب های اتوماتیک، سیستم تهویه مطبوع و آسانسور. طرح پرابها هم سبک معماری سنتی را به نمایش می گذارد و هم آن را تقویت می کند، و پروژه تکمیل شده مفهوم “قدیمی با جدید ملاقات می کند” را در هسته ایدئولوژی شرکت ما به نمایش می گذارد.