خلاصه

با انگیزه های اقتصادی، توسعه روستایی با محوریت مهندسی فعلی در چین منجر به تخریب سیستم های زیرساختی بومی با اهمیت فرهنگی، زیست محیطی و اجتماعی شده است. این مقاله بر روی روستای هنگچا و زیرساخت‌های آبی آن تمرکز دارد و با استفاده از روشی طراحی‌محور به دو سؤال اساسی می‌پردازد: چه ارزش‌ها و دانش‌هایی را می‌توان از زیرساخت‌های آبی محلی مانند هنگ‌چا استخراج و جذب کرد و چگونه می‌توان چنین دانش بومی را افزایش داد. عملکرد آینده زیرساخت و توسعه آب؟ با تکیه بر بینش به‌دست‌آمده از بررسی مسیر توسعه و مکانیسم کار زیرساخت‌های آب بومی در Hengcha، مجموعه‌ای از طرح‌های پیشنهادی برای بررسی راه‌های مختلف ادغام زیرساخت‌های آب بومی در توسعه آینده و ارائه جایگزین‌هایی برای روش‌های مهندسی‌محور ایجاد شده است. یافته‌های این تحقیق بر اهمیت در نظر گرفتن زیرساخت‌های بومی به عنوان میراث زیست‌محیطی و اجتماعی و روشن کردن رویکردی فراگیرتر و محلی‌تر برای توسعه زیرساخت‌های آب در روستاهای چین و فراتر از آن تاکید می‌کند.