کار از خانه زمان رفت و آمد را حذف می کند و آزادی زمان بیشتری را می دهد، اما همچنین مرزهای بین زندگی عمومی و خصوصی را محو می کند و جابجایی بین کار و زندگی خانگی را دشوار می کند. در حالی که ما آزادی از روابط بین فردی دست و پا گیر را جشن می گیریم، هوس تعامل با دیگران را نیز داریم. برخی افراد محیطی می خواهند که بتوانند با دیگران ارتباط برقرار کنند و با کسی صحبت کنند، در حالی که برخی دیگر ترجیح می دهند در سکوت به تنهایی کار کنند. برخی دوست دارند موسیقی پخش کنند، در حالی که برخی دیگر گوش گیرها به آنها کمک می کند تا بهتر تمرکز کنند. برخی فضای روشن را ترجیح می دهند، در حالی که برخی دیگر فضای تاریک را ترجیح می دهند. تمرکز فرد کم و بیش به زمان روز، خلق و خو و شرایط فیزیکی بستگی دارد، بنابراین محیطی که صرفاً به کارایی اختصاص داده شده است ممکن است محیط مناسبی برای این کار نباشد. بهتر است جایی داشته باشید که بتوانید روحیه خود را تغییر دهید زیرا اگر فقط یک مکان برای تمرکز و کار وجود داشته باشد، خود مکان خسته کننده می شود. با این حال، پراکندگی محیط کاری در چندین مکان آسان نیست. افراد بسته به موقعیت خود ممکن است محیط های مختلفی را بخواهند. در حالی که سرپرستان باید بر کل کارکنان نظارت داشته باشند، کارکنان ممکن است همیشه خوب عمل نکنند وقتی دائما تحت نظر هستند. در حالی که فرد می‌خواهد آرامش داشته باشد و آزادانه‌تر رفتار کند، گاهی اوقات نیاز به احساس تنش متوسط ​​دارد.

به طور خلاصه، تنوع اجتماعی فقط در حال افزایش است و زمان صرف شده برای کار در یک اداره بسیار پویا است. برای پرداختن به این وضعیت پیچیده، آیا می‌توانیم به جای گروه‌بندی دفاتر تحت یک مفهوم واحد، دفتری را در یک شیب وسیع‌تر در نظر بگیریم که شامل گزینه‌های مختلف از جمله فضاهای بیرونی است؟ HAKUHODO Gravity یک شرکت تبلیغاتی متخصص در صنایع مد، لوکس و سبک زندگی است. در فکر کردن به دفتر جدید خود، مشتری کلمه کلیدی “مخلوط کردن” را مطرح کرد. اختلاط به معنای گرد هم آوردن افراد، ملاقات و ایجاد چیزی، مخلوط کردن آنها بدون خدشه دار کردن خصوصیات فردی آنها، متحد کردن آنها و غیره است. فکر می‌کردم این اصطلاح کاملاً حالت چندین رنگ را توصیف می‌کند که مانند یک کافه لاته تازه ساخته شده یا الگوی ایجاد شده توسط سنگ مرمر در هم آمیخته شده‌اند.

این پروژه شامل جابجایی دفتر به یک ساختمان تازه ساخته شده بود. اگرچه ساختمان جدید یک ساختمان اداری معمولی است، اما مستقیماً تفکری را که در پس COVID-19 و فراتر از آن وجود دارد بازتاب می دهد: دیوار پرده پشت ستون ها را می توان برای تهویه باز و بسته کرد، هر طبقه دارای یک تراس است، به علاوه نور تقریباً از چهار طرف در دسترس است. و می توان فضای سبز بیرون پنجره ها را دید. ایده ما طراحی حالتی بود که در آن عملکردهای مختلف به صورت گرادیان به هم متصل شوند و از این تهویه خوب و محیط نور استفاده کنیم. امروزه، پس از همه‌گیری COVID-19 و با داشتن یک محیط ارتباطی بهتر، مردم زحمت رفتن به دفتر را به خود می‌دهند زیرا فرصت‌های بیشتری برای تعامل و گزینه‌های رضایت‌بخش‌تری نسبت به خانه ارائه می‌دهد.

بنابراین، ما با فهرست کردن راه‌های ممکن برای گذراندن وقت در دفتر برای گسترش گزینه‌ها شروع کردیم. به عنوان مثال، لیست شامل موارد زیر است:

• بدون نگرانی در مورد چشمان دیگران، در یک اتاق خصوصی مانند خانه کار کنید
• در یک فضای مشترک با کسی کار کنید
• به هم ریختن
• به کار کسانی که در کنارتان هستند دقت کنید
• قهوه یا چای را در آشپزخانه دم کنید
• تنبلی کنید و استراحت کنید
• پاهای خود را دراز کنید
• چت کنید
• به تیم های دیگر در حال عمل نگاهی به پهلو بیندازید
• در “پشت” استراحت کنید، مانند یک منطقه سیگار
• در اطراف یک میز بزرگ بحث کنید
• یک رویداد با گروه بزرگی از مردم برگزار کنید
• خود را در یک فضای کوچک ببندید و غیره

اینها فقط چند نمونه هستند، اما وقتی به طور عینی به گزینه های فهرست شده در اینجا نگاه کردم، متوجه شدیم که می توان آنها را در امتداد محورها از فردی به تیم دیگر و از تمرکز تا آرامش خلاصه کرد. ما پلان طبقه را مورد مطالعه قرار دادیم تا حالتی ایجاد کنیم که آنها به جای ترتیب دادن جداگانه این محیط های متضاد، در یک اتاق باز بزرگ با هم ارتباط داشته باشند و با هم کار کنند. علاوه بر این، به دلیل اینکه پروژه مربوط به یک ساختمان جدید بود، باید جزئیات مربوط به کارهای داخلی را که باید توسط یک شرکت ساختمانی تعیین شده توسط مالک ساختمان، معروف به B Construction، در همان ابتدای فرآیند برنامه ریزی انجام شود، تعیین می کردیم. بنابراین، تصمیم گرفتیم با به حداقل رساندن تعداد پارتیشن ها و جداسازی فضاها با استفاده از مبلمان، دامنه B Construction را کاهش دهیم. طول عمر فضای داخلی در مقایسه با معماری بسیار کوتاه است و امکان تغییر آن نیز کم است. با نگاه به آینده، منطقی است که کارهای داخلی را تا حد امکان به حداقل برسانیم و از مبلمان برای ترکیب فضاها استفاده کنیم. هزینه ساخت و ساز B اغلب به طور غیر منطقی بالا است.

ابتدا، چیدمان سالن و فضای اداری را مطالعه کردیم تا از حداکثر فضای یک اتاق اطمینان حاصل کنیم. سالن بلافاصله خارج از آسانسور قرار دارد و فضای اداری U شکل اطراف سالن را احاطه کرده است. سالن پذیرایی برای همه باز است و یک فضای ملاقات بین سالن و فضای کاری قرار دارد که به عنوان یک خط امنیتی با دسترسی از هر طرف عمل می کند. ما چیدمان اداری U شکل را برای ایجاد فضایی اتخاذ کردیم که در آن دو محیط قطبی – فردی در مقابل تیمی یا تمرکز در مقابل آرامش، به جای اینکه کنار هم باشند، به یک فضای پیوسته تبدیل شوند. ضلع شرقی U شکل منطقه ای برای تمرکز افراد است و سمت غربی منطقه ای برای استراحت تیم ها است. ما آن را به گونه ای طراحی کردیم که این نواحی به تدریج به سمت مرکز U شکل تبدیل شوند.

در حالی که ضلع شرقی U شکل دارای صندلی ثابت برای افراد است، ما ترجیح می‌دهیم یک میز بزرگ مشترک داشته باشیم تا خوشه‌ای از قسمت‌های کوچک‌تر برای نشستن. علاوه بر این، میز را به شکل ارگانیک طراحی کردیم و گیاهان را طوری چیدیم که خطوط دید با هم قطع نشوند. برعکس، ضلع غربی مکانی برای استراحت با اعضای تیم است. در آنجا چندین کاراکتر از کاراکترهای مختلف در اطراف میزهای آدرس رایگان توزیع شده است. برای جلوگیری از ایجاد تأثیرات متفاوت در ضلع شرقی و غربی ساختمان، آنها در اطراف میزهای بزرگ و ارگانیک مونتاژ می شوند. این یکی همچنین دارای کاشت هایی است که به عنوان پارتیشن های موقت عمل می کنند تا خطوط دید با هم قطع نشوند.

باز هم، یک دفتر نتیجه یک وضعیت پیچیده است. یکی می خواهد با هم اختلاط کند اما نمی خواهد مزاحم شود. ما می‌خواستیم به افراد این امکان را بدهیم که بسته به خلق و خو و خلق و خوی خود، جایی را که می‌خواهند انتخاب کنند، اما همچنان گوشه‌هایی برای تعامل باقی بگذارند. بنابراین، ما عملکردهای ثابتی را که توسط بسیاری از افراد استفاده می‌شود، مانند کتابخانه، آشپزخانه، کمدها و اتاق‌های خصوصی پراکنده کردیم تا از ایجاد مناطقی که فقط تعداد محدودی از افراد در آن می‌روند، جلوگیری کنیم. برای مثال، قرار دادن یک اتاق خصوصی ویژه که در آن افراد می توانند در کنار محل نشستن مدیر تمرکز کنند، تعامل متقابل را تشویق می کند. به جای ایجاد یک اتاق کتابخانه مانند، قفسه‌هایی برای کتاب ساختیم تا دیوارهای قسمت میز آدرس آزاد را پر کنیم تا مردم به طور طبیعی به آنها مراجعه کنند. سینک آشپزخانه دارای شیرهایی است که از همه جهات قابل استفاده است، بنابراین چندین نفر می توانند در حین گفتگوی رودررو، به جای شستن ظروف در کنار هم مانند یک آشپزخانه کوچک اداری معمولی، از آب استفاده کنند.

علاوه بر این، از آنجایی که این ساختمان اداری دارای محیطی دلپذیر با فضای سبز فراوان از پنجره‌ها است، تصمیم گرفتیم تا صندلی‌های خاصی را در نزدیکی پنجره‌ها ایجاد کنیم. چیدمان صندلی به افراد مختلف اجازه می‌دهد در حین جستجوی صندلی‌های ویژه از آنجا عبور کنند و باعث ایجاد مکالمات پر جنب و جوش با افرادی که در صندلی‌های ثابت هستند، می‌شوند. به عنوان مثال، اطاقک های خصوصی به اندازه اطاقک های کوچک کافه مانگا بین دیوارهای پرده ای قرار می گیرند. آنها اتاقک های خصوصی بسیار محدود و در عین حال غنی هستند که چشم اندازی از پنجره ها را فراهم می کنند. علاوه بر این، غرفه‌ها، به اندازه یک غرفه غذاخوری، می‌توانند تا چهار نفر را در خود جای دهند و پارتیشن‌ها در ارتفاعی تنظیم می‌شوند تا هنگام نشستن، خط دید دیگران با دید دیگران تلاقی نکند. گوشه ای با چشم انداز خوب از فضای سبز دارای یک کوتاتسو (میز کم ارتفاعی است که با یک لحاف پوشیده شده و یک بخاری برقی کوچک در زیر قسمت بالایی آن پوشیده شده است). کوتاتسو محیطی را فراهم می کند که افراد می توانند پاهای خود را دراز کنند و کار کنند، امیدوارم به عنوان وسیله ای برای جمع آوری افراد و ایجاد تعامل خود به خود در هنگام ناهار و بعد از کار.

عقلانیت ساختمان های اداری – علاوه بر این سؤال که دفتر چیست و کار کردن به چه معناست، ما در هنگام توسعه این پروژه موضوع اصلی دیگری را در ذهن داشتیم: نوع شناسی ساختمان اداری. این یک هزینه بسیار شدید را فراهم می کند که افراد را تشویق به کار می کند. طبیعتاً بسیار سیستماتیک است و کارایی را در اولویت قرار می دهد. به طور معمول، کف از واحدهای مربعی ۵۰۰ میلی متر در ۵۰۰ میلی متر استفاده می کند که سیستم کف دسترسی آزاد را پوشش می دهد، که مسیریابی سیم کشی های الکتریکی، LAN و سایر سیم کشی های زیر کف را به همه صندلی ها تسهیل می کند و با کاشی های موکت که می توان به راحتی در قسمت هایی از آن جدا شد، به پایان رسید. و صدای پا را به حداقل برسانید. سیستم سقف، متشکل از واحدهای مربعی ۶۰۰mmx600mm، دارای تجهیزات تهویه مطبوع، روشنایی و پیشگیری از آتش سوزی است که به صورت شبکه ای چیده شده اند، که باعث می شود در آینده فقط با جایگزینی بخش های ضروری، پارتیشن ها را نسبتاً راحت مرتب کنید. در حالی که این سیستم‌ها برای کارآمدی طراحی شده‌اند، به هر حال، مناظر اداری کلیشه‌ای را نیز ارائه می‌دهند که یکنواخت و کلیشه‌ای هستند. در حالی که این سیستم‌ها به ساکنین اجازه می‌دهند بدون انجام کارهای داخلی بلافاصله اثاثیه خود را بیاورند و در آن جا نقل مکان کنند، به سختی به اندازه کافی انعطاف‌پذیر است که بتواند درخواست‌های غیرمنتظره را برآورده کند.

علاوه بر این، یکی از روش های مرسوم در بخش املاک و مستغلات ژاپن، تعهد مستاجرین برای بازگرداندن ملک به وضعیت اولیه آن هنگام نقل مکان است. عمل این است که مستاجران قبل از نقل مکان از وجود حداقل امکانات لازم اطمینان حاصل کنند تا مستاجر بعدی بتواند در اسرع وقت عملیات خود را آغاز کند. به عبارت دیگر مانند تعیین یک نقطه صفر است. در حالی که این عمل، مانند سیستم ساختمان اداری، به عنوان یک سیستم به خوبی سازماندهی شده است، به طرز تاسف باری برای راه حل ها و بی نظمی های فردی مناسب نیست. هر تغییر قابل توجهی نسبت به فضای داخلی موجود باید با دور انداختن واحدهای کف با دسترسی آزاد، واحدهای سقف و کاشی‌های فرش که به تازگی توسط اجاره‌گر قبلی به وضعیت اولیه خود بازگردانده شده بودند، شروع شود. در حالی که خود سیستم به خوبی سازماندهی شده است، ما نیازی به ایجاد یک چشم انداز اداری یکنواخت در این مورد نداریم. علاوه بر این، در حالی که بخشی از یک چرخه کاملاً بیهوده قابل قبول نیست، ابداع یک سیستم جدید از ابتدا نیز نگران کننده است. بنابراین، ما تصمیم گرفتیم طرحی را طراحی کنیم که از سیستم اداری موجود و املاک و مستغلات تا حد امکان استفاده کند و در عین حال آن را هک کند.

ابتدا، ما از مالک ساختمان و پیمانکار درخواست کردیم که سفارش کاشی‌های فرش را که در ابتدا قصد داشتند برای B Construction سفارش دهند، یکسان با پایان موجود، متوقف کنند. ایده ما این بود که واحدهای طبقه با دسترسی آزاد را به عنوان یک ماده بدون دور انداختن آنها و تبدیل آنها به انواع مبلمان مورد بررسی قرار دهیم. در هر صورت، راهی برای جلوگیری از اتلاف منابع با دور ریختن تا حد امکان بود. به طور خاص، طراحی ما واحدهای طبقه با دسترسی آزاد موجود را که در ابتدا کف سالن را پوشانده بودند، به مبلمان تبدیل کرد، از جمله مبل‌ها در قسمت سالن، پارتیشن‌های بین سالن و قسمت اداری، و یک کوتاتسو کوچک در منطقه اداری.

وسایل رزینی – در این پروژه، مبلمان بسیاری از جمله دستگیره کشو، دستگیره در، پارتیشن، قلاب، کابینت، میز و صندلی را طراحی کردیم. یکی از وسواس‌ها یا ویژگی‌های DDAA این است که همه چیز را کاملاً با استفاده از رنگ‌های محصولات و مواد اولیه تا حد امکان بدون تطابق رنگ‌ها با رنگ آمیزی بسازد. از آنجایی که مشتری یک شرکت تبلیغاتی متخصص در صنایع مد، لوکس و سبک زندگی است، ما موادی را انتخاب کردیم که اغلب در زمینه مد استفاده می شود، مانند طناب در ورودی غرفه خصوصی و پارچه کاپشن پرواز MA1 که برای دستگیره ها استفاده می شود. این بار، تنها مواردی که از رنگ استفاده می کنند، وسایل رزینی هستند. ما می‌خواستیم چیزی بسازیم که نمادی از مفاهیم “گرانش” و “اختلاط” باشد. دو قفسه بالای این قفسه سه طبقه دارای سوراخ هایی در خود هستند که از طریق آنها رزین که به طور طبیعی با رنگدانه های چند رنگ آمیخته شده است، چکه می کند و در قفسه های دوم و سوم حالتی ناشی از جاذبه ایجاد می کند. به عبارت دیگر، فیکسچر دارای “آمیختگی” رنگ های مختلف ناشی از “گرانش” است.