من قصد دارم ده پوند از دست بدهم. دوریتوها را رد کنید.

ایالت من، مینه‌سوتا، Vision Zero را به مرگ‌های آرزومند به سوی صفر کاهش داد، که نشان‌دهنده ناراحتی فرهنگی ما با خودفریبی است. ای کاش از نظر فرهنگی با مرگ و میر ناشی از تصادفات راحت نبودیم.

برای مکان‌هایی که می‌خواهند فراتر از اهداف بی‌معنا و پوچ حرکت کنند، رویکرد Vision Zero واقعی چگونه باید باشد؟ اگر دل بخواهد دنبال مرگ و میر صفر ترافیکی یعنی چه؟

به نظر می رسد کاملاً متفاوت از آنچه شهر شما در حال حاضر انجام می دهد.

اول، بیایید در مورد علت تقریباً هر مرگ و میر ناشی از ترافیک روشن کنیم. سرعت نیست رانندگی حواس پرت نیست. این نیست بی پروا، عصبانی یا رانندگان واکسینه نشده.

علت اصلی تقریباً هر مرگ و میر ناشی از ترافیک، طرحی است که سرعت و پیچیدگی را به اشتباه ترکیب می کند.

در مکان هایی که سرعت های کشنده وجود دارد – سرعت های بیش از ۱۵ مایل در ساعت – نمی تواند پیچیدگی داشته باشد. نمی تواند تصادفی در محیط وجود داشته باشد. نمی توان ترافیک را متوقف کرد، ترافیک چرخشی، مردم دوچرخه سواری، مردمی که راه می روند، بچه ای که به طور تصادفی یک توپ را به خیابان تعقیب می کند و غیره…

برعکس، جایی که یک زیستگاه پیچیده انسانی با تمام کارهای نامرتب و تصادفی که انسان ها انجام می دهند وجود دارد، نمی تواند سرعت ترافیک بالایی داشته باشد. نمی تواند سطوح کشنده ای از انرژی جنبشی وجود داشته باشد.

هنگامی که سرعت های کشنده با زیستگاه های پیچیده انسان تماس پیدا می کند، زمان زیادی است که یک اتفاق تصادفی منجر به تراژدی شود. تلاش‌های ناکارآمد Vision Zero بر روی اتفاقات تصادفی تمرکز می‌کنند. آنها از قول نسیم طالب استفاده می کنند. فریب تصادفی بودن، تمرکز بر توزیع آشفتگی انسان به جای بررسی علل زمینه ای.

اگر می‌خواهیم Vision Zero را واقعی کنیم، باید محیط‌هایی بسازیم که یکی از دو مورد درست باشد. یا (۱) وسایل نقلیه می توانند با سرعت بالا در یک محیط ساده شده و عاری از تصادف حرکت کنند، یا (۲) ما محیط های انسانی پیچیده ای می سازیم که در آن انرژی جنبشی با کاهش چشمگیر سرعت خودرو کاهش می یابد.

برای استفاده از زبان محلی Strong Towns، یا یک جاده یا یک خیابان می سازیم. جاده یک اتصال پر سرعت بین مکان ها است در حالی که یک خیابان سکویی برای ساخت یک مکان است. ما موفقیت یک جاده را با همه متغیرهای مهندسی معمولی مانند سرعت ترافیک، حجم و زمان سفر اندازه گیری می کنیم. ما موفقیت یک خیابان را با اندازه‌گیری بازده مالی سرمایه‌گذاری و ایجاد ثروت کل می‌سنجیم. هم جاده ها و هم خیابان ها ذاتا امن هستند.

در یک رویکرد موثر چشم انداز صفر، زمانی که به مقامات منتخب طرحی از پروژه حمل و نقل ارائه می شود، باید به آنها نیز گفته شود که آیا این طرح یک جاده است یا یک خیابان. سپس منطق طراحی باید واضح باشد.