با این حال، این همه ماجرا نبود. علاوه بر تعدد فضاهای مورد نظر، پیچیدگی روابط مطلوب بین یک محیط و محیط دیگر وجود داشت. چالش کوچکی نبود: سوئیت مستر باید دور از اتاق کودکان و در صورت امکان در طبقه دیگری قرار می گرفت. علاوه بر این، باید در همان طبقه اتاق نشیمن قرار می گرفت یا چند قدم از هم فاصله داشت. علاوه بر این، اتاق کودکان باید در مورد کوینچو باشد، اما بدون هیچ گونه سروصدایی. آنها همچنین می خواستند کوینچو به اتاق بازی و آشپزخانه نزدیک باشد. در نهایت، تمام مناطق اجتماعی خانه، و همچنین سوئیت، باید دارای منظره ای باز از زمین گلف باشد.

پس از چندین بار تکرار، که بخشی منظم از فرآیند طراحی ما هستند، ما توانستیم این الزامات را در یک طرح پیشنهادی که دارای ترکیب معماری قوی و استفاده دقیق از انرژی و منابع طبیعی بود، تطبیق دهیم. ساکنان خانه خانه FRN، از نظر ظاهری، یک پروژه ساده است: دو مستطیل در طرح. با این حال، معماری پیچیده ای را با فضایی فراتر از بدیهیات پیشنهاد می کند.

این دو مستطیل بسیار متفاوت از یکدیگر هستند، یکی حجم بسته و صمیمی است که اتاق خواب ها را در بر می گیرد. دیگری باز، برون گرا است که توسط دو صفحه افقی تشکیل شده است که شامل منطقه اجتماعی خانه است که در آن محدودیت های بین داخلی و خارجی رقیق شده است: یک سینی بتن مسلح بدون وقفه روی پایه تراورتن بدون هیچ ساختاری شناور می شود.

با توجه به سطح لعاب بزرگ، توجه ویژه ای به بهینه سازی انرژی معطوف شد: برآمدگی ها و پیشروها از نور خورشید در تابستان جلوگیری می کنند و اجازه ورود آن را در زمستان می دهند. علاوه بر این، تمام شیشه ها برای بهبود عملکرد آن پردازش می شوند و در اتاق خواب ها از آفتابگیر استفاده می شود. مراقبت از محیط زیست و پایداری را می توان در ترکیب سیستم استفاده مجدد از آب خاکستری، کلکتورهای خورشیدی برای آب گرم و پنل های خورشیدی برای تولید برق مشاهده کرد.