توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. Sa Taronja یک مکان منحصر به فرد در شهر است آندراتکس، در دامنه کوه های Serra de Tramuntana در جزیره مایورکا قرار دارد. تا اواخر دهه ۱۹۹۰، این بزرگترین مزرعه مرغ در جزایر بالئاریک بود که در دهه ۱۹۶۰ توسط خانواده بورگوس تأسیس شد. در سال ۱۹۹۷ یک نقاش آلمانی به نام هارتموت اوسادل در حال عبور بود که تابلوی فروش را در مزرعه دید. او با الهام گرفتن آن را خرید و به استودیوی هنری خود تبدیل کرد. اما دیدگاه هارتموت به همین جا ختم نشد. او مزرعه را به یک گالری و مرکز فرهنگی غیررسمی تبدیل کرد و از هنرمندان سراسر جهان برای خلق و نمایش آثارشان استقبال کرد. سه مرغداری اصلی ۸۰ متری به استودیو، گالری و حتی یک تئاتر کوچک تبدیل شدند. یکی از لحظات مهم این مرکز میزبانی کنسرت ارکستر سمفونیک برلین بود. پس از درگذشت هارتموت، دوست صمیمی او تینا هورنای تا سال ۲۰۱۷ مدیریت این مرکز را برعهده داشت، زمانی که مالک جدیدی با چشم انداز ادامه میراث فرهنگی سا تارونجا مسئولیت این مرکز را بر عهده گرفت. قدم گذاشتن در فضایی با چنین تاریخ غنی بسیار چالش برانگیز بود.

پروژه ما به دو مرحله تقسیم می شود. مرحله اول شامل مرمت یک خانه شهری سنگی ۳۰۰ ساله در حاشیه بود آندراتکس، که اخیراً آن را تکمیل کرده ایم. فاز دوم بر سه سالن طولانی متمرکز است که زمانی مرغداری و بعداً استودیوها و گالری های هنرمندان بودند. طرح هایی برای بازسازی آنها در حال انجام است و در حال مذاکره با شهرک است. هدف ما حفظ سنت سایت و پرورش حس فرهنگ اصیل است که فراتر از شهر و جزیره گسترش می یابد.

این خانه سنگی که بیش از ۳۰۰ سال قدمت دارد، عمدتاً به عنوان یک سکونت مورد استفاده قرار می گرفت، به جز در دهه گذشته که به عنوان فضای پشتیبانی برای فعالیت های آشپزی مرکز فرهنگی عمل می کرد. وظیفه ما این بود که آن را به یک مهمانخانه با چهار آپارتمان و یک دفتر برای مدیر (در محلی به نام “oficina”) تبدیل کنیم. با کمک کارگران محلی، ما تمام اضافات مدرن را حذف کردیم تا ساختار سنگی اصلی را به شکل طبیعی و جامد آن نمایان کنیم. در قسمت آشپزخانه مشترک، یک دهانه بزرگتر در نمای شمالی ایجاد کردیم تا نور طبیعی را بهبود بخشیده و با خیابان ارتباط برقرار کنیم. ما عناصر چوبی اصلی را برای ثبات و در عین حال حفظ رنگ اصلی آنها تقویت کردیم. ما از مواد محلی مانند سنگ ماریس برای افزودنی های جدید استفاده کردیم. در خارج، ما بر ارتباط بین خانه و پاسیو موجود تأکید کردیم که فضای سرپوشیده آن به طور طبیعی خانه را گسترش می دهد. با استفاده از یک شبکه چوبی ساده، یک الگوی سایه ایجاد کردیم که در سراسر خانه تکرار می شود و یک لمس مدرن به آن اضافه می کند.

در سرتاسر سایت، مصنوعات زیادی را کشف کردیم که آنها را در طراحی داخلی گنجاندیم. اینها شامل میز و صندلی های عتیقه، شیشه های معمولی مایورکا و آثار هنری دوران طلایی سا تارونجا به عنوان یک مرکز فرهنگی بود. برای بازسازی سالن ها، ما بر حفظ معماری صنعتی اصیل آنها تمرکز کردیم که مشخصه آن ساختار پیش ساخته ظریفی از پروفیل های L فولادی است که قصد داریم آن را بازسازی کنیم. ما روکش بیرونی مدولار را با یک نسخه جدید جایگزین می کنیم و طرح پنجره را برای بهبود عملکرد کمی تنظیم می کنیم. در داخل، ما یک سیستم منعطف برای تاسیسات ایجاد خواهیم کرد و اطمینان حاصل می کنیم که فضاها می توانند به راحتی برای استفاده های آینده سازگار شوند. ما معتقدیم که به لطف بازسازی برنامه ریزی شده بخش های باقی مانده از این ساختمان استثنایی، سا تارونجا بار دیگر به یک نقطه عطف فرهنگی بر روی نقشه تبدیل خواهد شد و به عنوان یک مولد فرهنگ در سطح محلی و بین المللی عمل می کند.