توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. یک اقامتگاه خانوادگی در روستایی انتاریو. مشتریان این خانه در خارج از کشور زندگی می کنند اما به دنبال خانه ای در کانادا برای خانواده بزرگ و مهمانان خود بودند. در طول تعطیلات تابستانی و زمستانی، والدین می‌خواستند فرزندانشان در منظره‌ای در انتاریو غوطه‌ور شوند، مانند آنچه در آن بزرگ شده‌اند. آنها خواستار یک خانه سخاوتمندانه شدند که به نوجوانان جوان، خانواده بزرگ (و سگ های بزرگ) اجازه دهد تا در یک منطقه دورافتاده برای اقامت طولانی مدت راحت باشند و این امر باعث تشویق فعالیت هایی مانند پیاده روی و کفش های برفی می شود. از لحاظ تاریخی، هویت کانادایی با رابطه ما با سرزمین تعریف شده است. خانه با انجام وظایف مشتری، این ارتباط عاطفی را از طریق هماهنگی بصری و مادی با محیط اطراف خود ارج می نهد، اما علاوه بر این، از طریق منبع یابی مسئولانه مواد و انطباق سایت، و همچنین سیستم های صرفه جویی در انرژی. سهم کلیدی این پروژه در این منطقه این است که تقریباً کل منظره ای را که اشغال می کند حفظ می کند: یک منطقه صخره ای موجود مشرف به علفزار گل های وحشی که از قطع درختان اجتناب می کرد. تقریباً تمام زیستگاه طبیعی این ملک ۱۰۰ هکتاری از جمله تالاب های آن حفظ شد.

زیر یک سقف. هدف اصلی طراحی دستیابی به رویکردی معاصر به گرما و اجتناب از اشکال جعبه مانند مدرنیستی بود. فضای پیوسته خانه، با تنها اتاق خواب ها و حمام های بسته، چیدمانی است که از نزدیکی خانواده حمایت می کند. حوزه خانواده و والدین در سطح اصلی قرار دارد. اتاق خواب های بچه ها یک حجم تخته سنگی را تشکیل می دهند که ۱۲ متر بالاتر از طبقه اصلی توسط تیر الراس آویزان شده و توسط یک راهرو قابل دسترسی است. متمایزترین جنبه طراحی، سقف بلند، مسی و چادر مانند است که از توپوگرافی سایت پیروی می کند. یک چالش فنی اولیه ساختار سقف بود که علیرغم طول ۶۰ متری آن، طوری طراحی و مهندسی شده بود که سبک به نظر برسد. در سمت ورودی خانه، سقف مانند بال پرنده از فضای گاراژ زیر بلند می شود و یک تراس در فضای باز را پناه می دهد. سقف و تیرهای پشته پوشیده از بلوط، مسیر گردش پر پیچ و خم را در داخل خانه ترسیم می کنند و در نهایت نمایی به سمت جنگل را گسترش می دهند.

رویکردی معاصر به گرمی و نزدیکی. این پروژه معیاری را برای یک سطح دقیق تر، در نظر گرفته شده تر از هنر و مادی ایجاد کرد. توسعه طراحی این خانه با پیش‌زمینه کردن «نشان دست» به جای تقلید از زیبایی‌شناسی که از دوران پیش از ماشین‌کاری پدید می‌آید، دستور مشتری را برای «روستیستی» دوباره تفسیر می‌کند. ساخت و ساز معاصر بسیار با فناوری سنگین و اجزای تولید انبوه آمیخته شده است، با این حال، این پروژه نشان می دهد که چگونه “صنایع انسانی” هنوز می تواند بیان شود.

این خانه با استفاده قابل توجه از اتصالات فولادی اکسپوز ساخته شده توسط تاجران محلی، و پانل های سفارشی برای دیوارها و سقف ها توسط کارگران چوب محلی، از جمله پژواک الگوهای سنتی سقف تخته سنگ – که در اینجا برای دیوارها استفاده می شود، “نشان دست” را جشن می گیرد. . هدف در اینجا اجتناب از روش‌های مدرن ساختمانی نیست، به‌عنوان مثال، برخی از خانه‌های چوبی سنگین که ممکن است انجام دهند. هدف این بود که با فکر کردن و حل کردن جزئیات به صورت شخصی و دستی، و نه صرفاً روی صفحه رایانه، روحیه را به خانه بیاوریم. پایداری. ما با این پروژه پایداری را در چندین جبهه دنبال کرده ایم. یکی از رویکردهای کلیدی حفظ زیستگاه است. این خانه در یک مکان از قبل پاکسازی شده بالای تپه ساخته شده است که مشرف به ۱۰۰ هکتار از جنگل ها، مراتع و تالاب ها است. این نه تنها از قطع درختان برای ساخت خانه جلوگیری می کند، بلکه صاحبان خانه را نگهبان زیستگاه های طبیعی موجود می کند که به پرندگان و سایر حیات وحش پناه می دهد.

دومین رویکرد اصلی برای پایداری، کاهش ردپای کربن خانه با به حداکثر رساندن طول عمر آن، عمدتاً از طریق استفاده از مواد بسیار بادوام، روش‌های ساخت و ساز قوی، ساخت سفارشی جذاب، و طراحی زیبا و در عین حال کاربردی است. امیدواریم زیبایی کاربردی و در عین حال ساده خانه تضمین کند که برای سال‌های آتی گرامی خواهد ماند، حتی اگر فروخته شود. چند جزییاتی که این هدف را تأیید می‌کنند عبارتند از اتصالات فولادی آشکار ساخته شده توسط تاجران محلی و پانل‌های سفارشی ساخته شده برای دیوارها و سقف‌ها توسط کارگران چوب محلی (برخی از آنها منعکس کننده کاشی‌های تخته سنگی به کار رفته در نمای بیرونی هستند). اگر خانه بازسازی یا حتی تخریب شود، بسیاری از این مواد ارزش استفاده مجدد را دارند. نیمی دیگر از معادله طول عمر استفاده از مواد بادوام است که پاکت را با حداقل یا بدون تعمیر حفظ می کند. تخته سنگ کانادایی و بلوط سفید کانادایی با برداشت پایدار مواد اصلی مورد استفاده بودند. (این واقعیت که آنها نیز محلی هستند، ردپای کربن حمل و نقل را نیز کاهش می دهد.)

خانه همچنین از چندین تکنیک برای کاهش مصرف انرژی استفاده می کند. سقف بسیار خوب عایق بندی شده است و دیوارهای شیشه ای سه جداره هستند که اتلاف انرژی را به شدت کاهش می دهد. برآمدگی عمیق سقف نیز بهره خورشیدی غیرفعال را در تابستان کاهش می دهد. خانه با استفاده از پمپ حرارتی زمین گرمایی گرم و خنک می شود. از آنجایی که پمپ حرارتی با برق کار می کند، ردپای کربن بسیار کمتری نسبت به محبوب ترین روش گرمایش گاز طبیعی، یعنی سوخت فسیلی دارد (شبکه برق انتاریو در حال حاضر حدود ۹۰ درصد بدون گازهای گلخانه ای است). پمپ های حرارتی زمین گرمایی نه تنها می توانند در دمای بسیار پایین تری نسبت به پمپ های حرارتی منبع هوا کار کنند، بلکه از الکتریسیته کمتری نیز استفاده می کنند. وسایل و سیستم سپتیک دارای راندمان بالا هستند و استفاده مسئولانه از آب را تضمین می کنند.