خود سالن حس صمیمیت با مجریان ایجاد می کند. کار با پروژه‌های تئاتر، یک طرح نعل اسبی همراه با چیدمان عمودی دراماتیک بالکن‌های صندلی‌های آن، اطمینان می‌دهد که مخاطب تا حد امکان به صحنه نزدیک است. صمیمیت با تأکید بر جلوی بالکن، با نمای طلایی سفید آنها در مقابل فضای داخلی غنی قرمز تیره، بیشتر تقویت می شود. آکوستیک طراحی شده توسط Bob Essert از Sound Space Design نیز با فشردگی سالن افزایش یافته است. جزئیات و پرداخت‌ها طنین صدای انسان را بهبود می‌بخشد و صدای ارکستر را غنی اما واضح می‌سازد. برای افزایش حس درام، یک لوستر وجود دارد که مخروط معکوس نور را ایجاد می کند و از مجموعه ای از ۳۲۰ میله اکریلیک تولید می شود که در ابتدای اجرا به سقف سالن بالا می رود. برای تکمیل سالن، هنرمند برجسته آرژانتینی، گیلرمو کوینترو، پرده ای مسحورکننده برای صحنه طراحی کرده است.

مناطق عمومی سرپوشیده در زیر سایه بان، که با درختان بومی پوشیده شده اند، از آب و هوای خنک و سایه دار بهره می برند. پانل‌های شیشه‌ای کشویی عمودی که در تمام طول نمای شرقی حرکت می‌کنند، به ساختمان با کافه و رستورانش اجازه می‌دهد تا به طور کامل باز شود و طبیعت انتقالی درون به بیرون فضا را بیشتر تقویت می‌کند. گراند پلازا به شبکه سایبان خانه اپرا با الگوی نمره گذاری شده در بتن پاسخ می دهد و به شبکه شهری گسترده تر ارجاع می دهد. دالاس. پلازا شامل مربع هایی با چمن کاری و کاشت گل های وحشی است که مرکز آن استخر اهدایی است. این آب‌نمای گرانیتی سیاه در سنگفرش قرار گرفته است، با فیلمی از آب که بالای نام اهداکنندگان پروژه می‌درخشد، که با حروف فولادی ضد زنگ به داخل سنگ هدایت می‌شود.