نسخه اولیه تئوری تغییر شهرهای قوی – چیزی که ما در داخل برای بیان آن کار کردیم تا به رشد و اولویت‌های سازمان کمک کنیم. – به ایده “یک میلیون نفر که اهمیت می دهند” اشاره کرد. ایده این بود که اگر بتوانیم به طور گسترده در مورد نیاز به رویکردی بهتر برای رشد و توسعه در شهرها و شهرستان‌های آمریکا صحبت کنیم، و این کار را به‌اندازه کافی قانع‌کننده انجام دهیم تا آن افراد این خبر را منتشر کنند. خودشان، سپس می توانیم به جرم بحرانی برسیم.

رشد تصاعدی طی چند سال ما را به نقطه‌ای می‌رساند که دولت‌های محلی آمریکا نمی‌توانند جنبش شهرهای قوی را نادیده بگیرند.

هدف هر استارت‌آپی نرخ غیرممکنی از پذیرش محصول یا پیام خود است. در حالی که از سال ۲۰۱۵ تاکنون عضویت خود را در طول سال دو برابر نکرده ایم (هدفی فراتر از جاه طلبانه)، انتشار این پیام همچنان باورنکردنی بوده است.

من اخیراً از یک سخنرانی کتابی که فقط در اتاق ایستاده بود، داشتم با دوچرخه به خانه می رفتم (برای «بهشت سنگفرش شده» روزنامه نگار هنری گرابار: خواندنی شگفت انگیز و ورق برانگیز در مورد آسیب هایی که توسط اجباری پارکینگ و یارانه ها به شهرهای ما وارد شده است). در پمپ بنزین ایستادم تا کمی شیر بخرم. من واقعاً به این واقعیت توجه نکرده بودم که هنوز برچسب «پارکینگ اضافی ویرانه‌های شهرها» را روی پیراهنم می‌پوشیدم، تا زمانی که صندوقدار ۲۰ ساله گفت: «هی مرد، برچسبت را دوست دارم. دقیقا.” شروع کردیم به صحبت کردن

معلوم شد، او در حومه‌های دوردست سنت پل بزرگ شد، جایی که به نظر او بسیار منزوی بود. رسیدن به هر نقطه مورد علاقه نیاز به سواری داشت، و به نظر می رسید هیچ چیز در مورد محیط باعث ایجاد حس اجتماعی نمی شود. نقل مکان به شهر بعد از مدرسه به طرز باورنکردنی احساس آزادی می کرد – “من حتی ماشین شخصی ندارم، اما بالاخره می توانم مکان هایی پیدا کنم.” همکارش که سرگردان بود، قاطعانه موافقت کرد.

او سپس به من گفت: «و چه چیز دیوانه‌کننده‌تر، آیا همه آن حومه‌ها را می‌شناختی؟ حتی نمی توانند هزینه های خود را بپردازند؟ مثلاً، مالیات آن‌ها همه جاده‌ها و وسایلی را که می‌سازند پوشش نمی‌دهد.»

او نمی دانست من کی هستم. از او پرسیدم که آیا «شهرهای قوی» را می‌شناسد، زیرا مطالبی که می‌گفت مستقیماً از این سازمان حمایتی جالبی که او باید درباره‌اش می‌دانست به نظر می‌رسد. او به طور مبهم این نام را می دانست زیرا از چند نفر از سازندگان محبوب YouTube و TikTok در مورد آن شنیده بود. بهش گفتم برو چک کن (چند استیکر شبکه اصلاح پارکینگ مانند همان چیزی که پوشیده بودم برایش گذاشتم.)

من این تعاملات را بیشتر و بیشتر می کنم. یک منبع غیرقابل انکار احساسات، به ویژه در میان بسیاری از نوجوانان و جوانان، وجود دارد که روش غالب آمریکای شمالی برای ساخت شهرهایش پوسیده است. من دائماً با افرادی ملاقات می کنم که این احساس را به طور ذاتی دارند. آن‌ها از اینکه جاده‌های جامعه‌شان برای عبور یا قدم زدن در کنار آن ترسناک است، عصبانی هستند. آنها می دانند در مکان هایی که می خواهند زندگی کنند مسکن کافی وجود ندارد. آنها می دانند که اتوبوس باید بتواند شما را به آنجا برساند، و می دانند که نمی تواند. آنها می دانند که بودن در یک مکان عمومی که تعامل و ارتباط انسانی را تشویق می کند چه احساسی دارد و می دانند که چنین مکان های زیادی برای آنها قابل دسترسی نیست. آنها بهتر می خواهند.

وظیفه این است که مردم را متقاعد نکنیم. واقعاً تعداد قابل توجهی از مردم متقاعد شده اند و می خواهند آستین ها را بالا بزنند و دست به کار شوند.

با این حال، چیزی که ما به‌عنوان یک جنبش با آن روبرو هستیم، این واقعیت است که «دست به کار شدن» می‌تواند شبیه ایستادن در ساحل دریاچه سوپریور با یک سطل باشد و کسی بگوید: «باشه، بیایید شروع کنیم به خالی کردن این مکنده».

از ایجاد آگاهی تا تغییر رویه‌های پیش‌فرض

چیزهای زیادی برای تغییر وجود دارد. به عنوان مثال، من مجبور شدم از سه تقاطع بسیار خطرناک فقط در حین دوچرخه سواری به خانه عبور کنم، نقاطی که افراد زیادی در آن پیاده روی می کنند و دوچرخه سواری می کنند، اما این طرح باعث می شود که حرکت های ترافیکی با سرعت بالا ترغیب شود. افراد زیادی در شهر من هستند که مشکل را درک می کنند و تعداد زیادی از این افراد در شهرداری کار می کنند. فقط مقدار سرسام آوری برای تعمیر وجود دارد و بخش کارهای عمومی ما در حالت تریاژ دائمی است.

حال در نظر بگیرید:

• نزدیک به ۳۶۰۰۰ دولت شهری در ایالات متحده وجود دارد

• ۵۰۰۰۰۰ مقام منتخب محلی شامل ۱۳۵۰۰۰ شورای شهر و شهردار وجود دارد.

• آنها بر کار ۱۴ میلیون کارمند دولت محلی نظارت دارند.

• دولت های محلی در ایالات متحده بر ۳ میلیون مایل جاده، از مجموع ۴ میلیون مایل، نظارت می کنند.

سیستم عاملی که توسط آن آمریکای شمالی محیط ساخته شده را ایجاد می کند بد است. عواقب بد قابل پیش بینی ایجاد می کند. و این سیستم عامل در تعداد بسیار زیادی از مکان ها اجرا می شود. چگونه آن را تغییر می دهید؟

در طول کارم، با افراد زیادی آشنا شده ام که مستقیماً محیط ساخته شده را ایجاد می کنند (توسعه دهندگان، معماران، مهندسان و غیره). آنهایی که من در مدارشان قرار می‌گیرم اغلب واقعاً با وجدان کار می‌کنند تا مکان‌های بهتری را برای ما فراهم کنند. و آنها دائماً توسط قوانین احمقانه اعمال شده در خلبان خودکار مانع می شوند.

کارهایی که باید انجامشان آسان باشد، انجام دادنشان سخت است. و کارهایی که به جوامع ما آسیب جدی وارد می کند بسیار آسان است.

ساختن نوار عریض و استاندارد یک خیابان حومه شهر: آسان. بدون اصطکاک. اگر توسعه دهنده ای هستید که می خواهید این کار را انجام دهید تقریباً هیچ مانعی وجود ندارد.

ساختن یک خیابان دنج که سرعت پایین را تشویق می کند: موفق باشید. شما باید آتش نشانی را متقاعد کنید کامیون های آنها قادر به حرکت در محله خواهند بود. شما باید مهندسان را متقاعد کنید که، بله، کاشتن این درختان در کنار جاده اشکالی ندارد، و بله، اشکالی ندارد که آن پیچ آنقدر تنگ باشد و بله، اشکالی ندارد که آن گوشه گردتر نباشد. . شما به مجوز و بررسی دقیق زیادی نیاز دارید.

در بیشتر موارد، این یک نبرد ایدئولوژیک بزرگ در مورد چگونگی ساخت شهرها نخواهد بود. این در مورد متقاعد کردن مردم نیست که نوع خیابان آهسته و انسانی که می خواهید بسازید مکان خوبی برای زندگی است: یک رندر یا عکس برای متقاعد کردن ۹۰٪ از انسان ها کافی است. نه، مانع شما چیزی پیش پا افتاده تر است: یک سیستم عامل بد. صفحات و صفحات چک باکس که هر کدام هزینه و پیچیدگی بیشتری را تحمیل می کنند. مالیات بر انجام کار درست

فراهم کردن دریای پارکینگ برای توسعه شما: آسان. چند چک باکس دریافت این تنوع برای ارائه کمتر، متقاعد کردن وام دهنده پروژه شما که کمتر مشکلی ندارد، و تایید طرحی که دسترسی خودرو را از اولویت خارج می کند: سخت است.

ساختن یک جامعه جدید با طیف وسیعی از سبک های مسکن و قیمت ها دشوار است. چک باکس های بسیار بیشتری نسبت به ساختن یک نوع خانه در یک نقطه قیمت، بارها و بارها وجود خواهد داشت.

اگر جنبش شهرهای قوی خواهان یک محیط ساخته شده بهتر در مقیاس است، به بیش از یک میلیون نفر نیاز دارد که مراقب باشند و از وضعیت موجود متنفر باشند. باید سه کار را انجام دهد:

۱٫ از پذیرش بد به عنوان پیش فرض خودداری کنید

این جایی است که بخش «میلیون نفری که اهمیت می دهند» وارد می شود. این (امیدوارم) بچه ای است که در پمپ بنزین ملاقات کردم. این همه کسانی هستند که می‌دانند بهتر می‌خواهند، و مایلند وقتی که قدرت‌ها می‌خواهند «بدتر» را ارائه دهند، به هر شکلی که شخصاً آماده هستند، صحبت کنند. در یک جلسه عمومی صحبت کنید؛ با شخص شورای شهر خود تماس بگیرید. اگر نیاز دارید اعتراض کنید شاید با چند نفر از دوستان بیرون بروید و یک گذرگاه را در شب نقاشی کنید.

۲٫ در درون خود رهبران را پرورش دهید

این افراد باید اهرم‌های تغییر و روش‌های ظریف تداوم آسیب را درک کنند. جنبش به ارتش‌هایی از مردم در بخش‌های برنامه‌ریزی شهری نیاز دارد که دیگر حاضر نباشند پروژه‌های بد را در حالی که پروژه‌های خوب را با هزاران چک باکس در معرض مرگ قرار می‌دهند، نشان دهند، و به مقامات منتخب نیاز دارد که هنگام حرکت برای رفع مشکل، پشت خود را نگه دارند. -مشکل چک باکس این سازمان به افرادی در مؤسسات وام‌دهنده نیاز دارد که توسعه را تأمین مالی کنند و درک کنند که چگونه می‌توان ساخت بهتر را آسان‌تر کرد. به مهندسانی نیاز دارد که حقیقت را با قدرت بیان کنند و به مردم بیاموزند که چگونه در برابر بدترین ایده های زامبی در حرفه خود عقب نشینی کنند.

۳٫ به گسترش جنبش کمک کنید

شهرک های قوی (سازمان) نمی تواند مستقیماً با ۳۶۰۰۰ دولت محلی، ۱۳۵۰۰۰ شورای شهر یا ۱۴ میلیون کارمند صحبت کند. ما نمی توانیم. ما چی می توان انجام دهید ایجاد برنامه هایی است که همه شما – در آنجا، خواندن این – می تواند به گسترش کمک کند. این برنامه ها مانند یک پچ روی آن سیستم عامل بد عمل می کنند. نکته کلیدی این است که همه را وادار به نصب پچ کنید.

استودیوی تجزیه و تحلیل تصادف – پاسخی جایگزین به حوادث ترافیکی مرگبار که مستلزم سالها مطالعه و پریشان و فشار دادن دست نیست در حالی که هیچ چیز تغییر نمی کند – یکی از این وصله ها است.

برنامه هایی برای آموزش توسعه دهندگان افزایشی و کمک به آنها برای تشکیل گروه های محلی و متصل که می توانند پشتیبانی و منابع متقابل ارائه دهند – این یک وصله دیگر است.

دادن ابزارهای ساده به شهرها برای پرسیدن سؤالات بهتر در مورد، تأثیرات مالی توسعه ای که آنها تأیید می کنند یا تأثیر سیاست های منطقه بندی آنها بر در دسترس بودن مسکن – این چیزها می توانند شروع به ایجاد تغییرات قابل تکرار کنند.

در تجربه من، این جایی است که Strong Towns در مقایسه با اکثر سازمان‌های مدافع، بیشتر از وزن خود ضربه می‌زند. استرانگ تاونز دائماً نمی پرسد “آیا مقیاس خواهد شد؟” اما “آیا تکرار خواهد شد؟” (توصیه کلاه به مایک کین، یکی از قهرمانان رشد فزاینده من، برای این سوال.)

کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد، و جنبش شهرهای قوی به سختی سطح را خراشیده است، اما این حرکت برای ایجاد تغییرات قابل تکرار در تمام جوامع ما وجود دارد. من شما را تشویق می‌کنم که در این هفته با عضویت در Strong Towns یا تمدید عضویت، از این کار حمایت کنید.