ایجاد پارک های جدید نشان دهنده راه قدرتمندی برای بازسازی زمین و جوامعی است که در آن زندگی می کنند. پارک ها با احیای مناظر آسیب دیده، فراهم کردن فضاهای سبز ارزشمند، و تقویت آموزش و آگاهی زیست محیطی می توانند نقش مهمی در بهبود زمین و ایجاد جوامع پایدارتر و تاب آور تر ایفا کنند.

همانطور که کلمنت لاو، برنامه ریز پارک در این مقاله توضیح می دهد، ایجاد پارک های جدید، به ویژه در مناطقی که توسط صنعتی شدن، شهرنشینی، و/یا تخریب محیط زیست آسیب دیده اند، می تواند به عنوان یک نیروی دگرگون کننده عمل کند و هم زمین و هم جوامع اطراف آن را بازسازی کند. او برجسته می کند فرشتگان تلاش‌های شهرستان برای اجرای توصیه‌های ارزیابی نیاز پارک‌ها به علاوه (PNA+) که حفاظت را از طریق دریچه‌ای برابری به تصویر می‌کشد تا هم حفاظت از زمین‌های طبیعی و هم احیای زمین‌های تخریب‌شده، به‌ویژه در جوامع رنگین کم‌درآمد که جمعیت‌های آسیب‌پذیر و محیط‌زیست را دربرمی‌گیرد. بارها متمرکز شده اند.

پارک ها تنها فضاهای فراغتی و تفریحی نیستند، بلکه پناهگاه های پایداری طبیعت و امید بشر نیز هستند. سایت های صنعتی سابق، محل های دفن زباله و سایر مناطق آسیب دیده می توانند به فضاهای سبز پر جنب و جوش تبدیل شوند که سرشار از تنوع زیستی هستند. از طریق برنامه ریزی مدبرانه و تلاش های مرمتی، این پارک ها می توانند به بهبود زمین، رفع نیازهای مختلف جامعه، بهبود کیفیت خاک، احیای پوشش گیاهی بومی و ایجاد زیستگاه برای حیات وحش کمک کنند. این بازسازی نه تنها زیبایی شناسی منطقه را بهبود می بخشد، بلکه به سلامت اکوسیستم و کاهش آسیب های زیست محیطی کمک می کند.