«کاری که در شهرهای خود انجام می دهید در سراسر جهان طنین انداز می شود. وقتی شهرهایتان را سبز و پایدار می کنید، فقط قهرمانان محلی نیستید، قهرمانان جهانی هستید.» این سخنان الهام‌بخشی بود که اینگر اندرسون، مدیر برنامه محیط‌زیست سازمان ملل (UNEP) با شرکت‌کنندگان در این برنامه به اشتراک گذاشت. UNEA-6 اجلاس شهرها و مناطق در نایروبی، کنیا، در فوریه ۲۰۲۴٫

بدون شک، شهرها در مرکز اقدامات اقلیمی قرار دارند. شهرها محل زندگی نیمی از جمعیت جهان و مسئول حدود ۷۰ درصد از انتشار کربن در جهان و بیش از نیمی از زباله های جهانی هستند. بحران سیاره ای سه گانه (تغییرات آب و هوا، آلودگی هوا و از دست دادن تنوع زیستی) – و بسیاری از راه حل های مقابله با آنها. همانطور که وید کروفوت، وزیر منابع طبیعی ایالت کالیفرنیا، ایالات متحده تاکید کرد، “تغییر آب و هوا و حفاظت از تنوع زیستی دو روی یک سکه هستند” و شهرها و مناطق جایی هستند که می توان هم افزایی قوی را تحقق بخشید.

اما شهرها، همانطور که در اجلاس سران مشخص شد، در خلاء عمل نمی کنند. سیاست‌ها و اقدامات در شهرها بر چارچوب‌های جهانی مهمی مانند اهداف توسعه پایدار تأثیر می‌گذارند و برای اجرای تغییرات دگرگون‌کننده به حمایت ساختارهای حاکمیتی ملی و جهانی بستگی دارند. و برای اجرای موفقیت‌آمیز سیاست‌ها و ابتکارات اقلیمی، شهرها اغلب به مکانیسم‌های تامین مالی بزرگ‌تری وابسته هستند.

بنابراین، ساختارهای حاکمیتی متحول کننده و مکانیسم های تامین مالی که می توانند قفل کنش های محلی دگرگون کننده را باز کنند، کدامند؟

چگونه شهرها و مناطق از طریق حکمروایی چند سطحی شکاف اقدام زیست محیطی را پر می کنند

شهرستان کیسومو، واقع در ساحل شرقی دریاچه ویکتوریا کنیا، با تهدیدات قریب‌الوقوع ناشی از نوسانات سطح آب ناشی از تغییرات آب و هوایی و با عواقب عمیقی برای ۵۰ درصد از جمعیت آن که در سکونتگاه‌های غیررسمی ساکن هستند، مواجه است. پیتر آنیانگ نیونگو، فرماندار شهرستان کیسومو، گفت: «برای مقابله با تأثیرات تغییرات آب و هوایی، ما باید با جایی که بیشترین مشکلات در بخش غیررسمی است، مقابله کنیم. فرماندار با درک اهمیت دولت‌های محلی در جمع‌آوری داده‌ها برای سیاست‌های اقلیمی و توسعه راه‌حل‌های مربوط به زمینه، اظهار داشت: «امیدوارم که مؤسسات سازمان‌یافته دولت‌های محلی به‌طور رسمی در نهادهای بین‌المللی مانند سازمان ملل متحد حضور داشته باشند، زیرا آنها بر مردم یا مردم حکومت می‌کنند. جهانی که اثرات تغییرات آب و هوایی در آن رخ می دهد – چیزی که من آن را جایی که لاستیک زمین را لمس می کند، می نامم.

برای دستیابی به اهداف جهانی تعیین شده در اهداف توسعه پایدار، چارچوب جهانی تنوع زیستی و موافقت نامه های چندجانبه زیست محیطی، اقدام باید مقطعی، فراگیر و محلی باشد.

دولت‌های محلی به‌طور منحصربه‌فردی برای تحقق راه‌حل‌هایی برای چالش‌های پایدار پایداری که در چارچوب‌های جهانی مطرح شده‌اند، موقعیت دارند. دولت‌های محلی و منطقه‌ای به‌عنوان یکی از نزدیک‌ترین سطوح دولت به ساکنان شهری، می‌توانند نقش مهمی در توسعه و اجرای راه‌حل‌های پاسخگو و حساس به زمینه ایفا کنند. آنها می توانند جمع آوری داده های خاص و محلی را تسهیل کنند، برابری بین نسلی را با درگیر کردن جوانان بهبود بخشند، و برنامه های اقدام مناسب برای رسیدگی به شرایط خاص جغرافیایی، اقتصادی و فرهنگی را توسعه دهند. نزدیکی آنها به چالش‌های تغییرات آب و هوایی و افرادی که بیشتر تحت تأثیر آن هستند، دولت‌های محلی را به عنوان مجرای تبدیل تعهدات جهانی به اقدامات و نتایج ملموس از طریق اجرای و اجرای سیاست‌ها قرار می‌دهد.

اجلاس شهرها و مناطق UNEA-6 بستری را برای رهبران شهری و منطقه ای ارائه کرد تا از دولت های ملی بخواهند ترتیبات و رویه های نهادی را برای مشارکت زیرملی در اجرای توافق نامه ها و تعهدات چندجانبه جهانی و منطقه ای رسمی کنند و در عین حال منابعی را برای اجرا فراهم کنند. نمونه ها و فرصت های مشخص در این اجلاس به اشتراک گذاشته شد. کلمبیا، میزبان کنفرانس تنوع زیستی سازمان ملل متحد از طرفین کنوانسیون سازمان ملل در مورد تنوع زیستی (COP16) در پایان سال ۲۰۲۴، اعلام کرد که “روز شهرها” تشکیل خواهد شد تا فضایی برای بحث بیشتر در مورد حکمرانی چند سطحی فراهم شود. انتقال به سمت شهرهای مقاوم در برابر آب و هوا و تنوع زیستی و رهبران محلی و منطقه‌ای تأکید کردند که چگونه سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان ملل می‌توانند معیارها، شاخص‌ها و پلتفرم‌های گزارش‌دهی محیطی را برای بازتاب و اندازه‌گیری پیشرفت‌های محلی در رسیدگی به بحران سیاره‌ای سه‌گانه توسعه و ارتقا دهند.

نیاز به حمایت مالی مناسب

در حالی که مشارکت اقدامات آب و هوایی محلی و منطقه ای برای دستیابی به اهداف استراتژی های جهانی ضروری است، دولت های محلی اغلب فاقد منابع و بودجه برای رسیدگی موثر به این مسائل هستند. طبق گفته Cities Climate Finance Leadership Alliance، ما نیاز به سرمایه گذاری داریم بیش از ۴٫۵ تریلیون دلار در سال در زیرساختکه تا ۲۷ درصد آن باید به ساخت این زیرساخت کم انتشار و مقاوم در برابر آب و هوا اختصاص یابد.

در قلب موضوع بودجه برای اقدام محلی و منطقه ای آب و هوا، این واقعیت است که ساختار مالی جهانی موجود بر اساس نیازهای کشورها ساخته شده است. برای حصول اطمینان از اینکه بودجه برای تاب‌آوری و سازگاری آب و هوا به شهرها و مناطق می‌رسد، سرمایه‌گذاران و دولت‌ها باید مدل‌های جدید و نوآورانه‌ای ایجاد کنند تا موانع حمایت و کمک به کشورهای کم‌درآمد و متوسط ​​را در غلبه بر چالش‌ها برای جذب منابع مالی، از اعتبار پایین گرفته تا کاهش دهند. عدم دسترسی مستقیم به بانک های توسعه ای کوکو لیسک، معاون شهردار فری‌تاون، سیرالئون، هنگام توضیح اینکه چگونه ابتکار فری‌تاون توسط توکن‌هایی که در بازارهای خصوصی و کربن فروخته می‌شوند، تامین مالی می‌شود، تاکید کرد: «نوآوری همیشه سنگ بنای پیشرفت بوده است. وقتی صحبت از تامین مالی توسعه شهری و سرزمینی فراگیر می شود، رویکرد نوآورانه نه تنها مطلوب، بلکه ضروری است.

در کنار این دگرگونی‌های ضروری، بخش خصوصی نیز می‌تواند نقش قوی‌تری در تقویت سرمایه‌گذاری در پروژه‌های آب و هوایی محلی از طریق مکانیسم‌هایی مانند مشارکت عمومی-خصوصی، اوراق قرضه سبز و بازارهای کربن ایفا کند. برای جذب سرمایه‌گذاری خصوصی، دولت‌ها باید از امکان‌سنجی و بازدهی قوی در مشارکت در چنین طرح‌هایی اطمینان حاصل کنند. سازمان‌های بین‌المللی می‌توانند نقش کلیدی در ایجاد ظرفیت در میان دولت‌ها و بازیگران بخش خصوصی برای توسعه پروژه‌های تاب‌آوری آماده سرمایه‌گذاری ایفا کنند. این اجلاس راه‌های متعددی را مطرح کرد که در آن سازمان‌های بین‌المللی می‌توانند به عنوان مجرای بین پروژه‌های تحول‌آفرین و تأمین‌کنندگان مالی بالقوه عمل کنند. مثلا، کارخانه بازسازی UNEP کارآفرینان را در حال توسعه پروژه های راه حل های مبتنی بر طبیعت راهنمایی می کند و به آنها کمک می کند با سرمایه گذاران ارتباط برقرار کنند. UrbanShift طیف وسیعی از منابع را به دولت های محلی ارائه می دهد آکادمی های مالی، که نمایندگان را مستقیماً با سرمایه گذاران مرتبط می کند تا یاد بگیرند که چگونه جذابیت پروژه های انعطاف پذیری خود را برای سرمایه گذاران تقویت کنند. ابتکاراتی مانند برنامه اقدامات تحول آفرین ICLEI به دولت های محلی کمک کنید تا طرح های پیشنهادی پروژه را تقویت کنند تا از قابلیت بانکداری و موفقیت اطمینان حاصل شود.

اتصال صدای شهرها و مناطق به کشورهای عضو

تا زمانی که نقش حیاتی دولت های محلی و محلی به طور کامل شناسایی و توانمند نشود، جوامع ما در برابر تأثیرات تغییرات آب و هوایی، از دست دادن طبیعت و تنوع زیستی، و آلودگی و زباله آسیب پذیر خواهند بود. برای اینکه دولت های محلی و محلی به طور موثر با بحران سه گانه سیاره ای مقابله کنند، به یک رویکرد “همه دست روی عرشه” برای سرمایه گذاری در اقلیم و طبیعت و افزایش مدیریت چند سطحی از طریق مشارکت های معنادار بین تمام سطوح دولت ها نیاز است. و همچنین ذینفعان مربوطه. UrbanShift با تسهیل گفت‌وگوهای چند سطحی، ارائه پشتیبانی ظرفیت‌سازی و ارتباطات مستقیم با سرمایه‌گذاران و بخش خصوصی، فعالانه در تلاش است تا این شکاف‌ها را در شبکه شهرها و کشورهای خود ببندد، و انجمن‌هایی مانند اجلاس سران برای تقویت این فراخوان حیاتی هستند. دگرگونی.

پس از اجلاس شهرها و مناطق، جوی بلمونته، شهردار شهر Quezon، فیلیپین، اطمینان حاصل کرد که آموخته ها و بینش های حاصل از این رویداد با کشورهای عضو شرکت کننده در جلسه عمومی افتتاحیه به اشتراک گذاشته شده است. لحظه-۶، تاکید بر لزوم قرار گرفتن شهرها و مناطق در مرکز اقدامات اقلیمی. او گفت: «در هماهنگی، صدای شهرداری‌های محلی به ارگان‌های منطقه‌ای، دولت‌های ملی و سازمان‌های بین‌المللی به شدت بر اهمیت همکاری با یکدیگر، از جمله جوامع محلی و بخش خصوصی تأکید کرد… ما مشتاقانه منتظر بحث‌های سازنده در UNEA-6 هستیم. با رهبری شما، ما می‌توانیم شهرهای انعطاف‌پذیر و پایدار بسازیم تا دنیایی که آرزوی آن را داریم محقق کنیم.»

این مقاله در ابتدا در ShiftCities.org ظاهر شد.

الی آنزیلوتی رهبر ارتباطات برای UrbanShift با مرکز WRI Ross برای شهرهای پایدار است.

السا لفور رهبری جهانی حمایت برای تغییر شهری با UNEP است.