به جای یک استودیو واحد، بلوک‌های ساختمانی کوچک‌تر متفاوتی برای ایجاد حیاط‌های منظره‌سازی شده متعدد برنامه‌ریزی شده‌اند. اینها توسط راهروهای باز به هم متصل می شوند و یک انتقال بدون درز بین سطوح مختلف ایجاد می کنند. تمام بلوک‌های ساختمانی و حیاط‌ها توسط مسیرهای پیاده‌روی از طریق چشم‌انداز به هم متصل شده‌اند، که یک انتقال یکپارچه بین سطوح مختلف ایجاد می‌کند، در حالی که افراد حاضر در استودیو را مجبور می‌کند تا در طول روز بیرون بیایند. این گذرگاه‌ها نه تنها حرکت را تسهیل می‌کنند، بلکه به عنوان فضاهای جمعی عمل می‌کنند، برخوردهای تصادفی را تشویق می‌کنند و همکاری‌های خودجوش را در میان ساکنان استودیو تقویت می‌کنند.

حیاط مرکزی که توسط پنج بلوک ساختمانی اطراف تشکیل شده است، به عنوان یک نقطه کانونی عمل می کند، همکاری را تقویت می کند و تداوم بصری را فراهم می کند. در حالی که دادگاه دیگری در نزدیکی اتاق های جلسه، احاطه شده توسط علف لیموی بلند، به عنوان فضایی برای بحث های طولانی عمل می کند.

این سایت به گونه‌ای مدوله شده است که مناطق فرو رفته را در خود جای دهد تا کنتراست بین بلوک‌های بلند در غرب و سه ساختمان کوتاه‌تر در شرق را کاهش دهد. این صرفاً یک تلاش مجسمه‌سازی نیست، بلکه تلاشی عمدی برای افزایش ارتفاع سه بلوک به سمت شرق است و در عین حال حس عمیق‌تر رفتن در جایی دور از خیابان‌های آشفته را به شما می‌دهد.

بازدیدکنندگان در حیاط ها شرکت کنندگان فعالی در این روایت آشکار از یک روز در استودیو می شوند. در طول روز می‌توان افرادی را در فضاهای بیرونی مختلف پیدا کرد، با یک قهوه بحث می‌کردند، با تلفنی با کسی بحث می‌کردند، ماهی‌های ریز در برکه را تماشا می‌کردند که توسط حواصیل‌ها خورده می‌شدند یا فقط نشسته بودند و طراحی می‌کردند.

ساختار فلزی نازک با لعاب باعث می شود که این امر در فضاهای داخلی نیز ادامه یابد. خنثی بودن دیوارهای سنگی سیاه، نوارهای بتنی و شن به همراه رنگ های خاکی سفالی مسیرهای آجری، دیوارهای گچ بری شده و سقف های راه راه به طور هماهنگ با سایه های متنوع سبز در مناظر اطراف ترکیب می شوند و به این حس آرامش می افزایند که در نهایت به پرورش کمک می کند. خلاقیت