تمایل به پرداخت هزینه برای سازگاری با آب و هوا
آگاهی جهانی در حال افزایش است که علیرغم تلاش ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، سازگاری با تغییرات آب و هوایی ضروری است. استرس های اضافی مربوط به تغییرات آب و هوایی، از جمله افزایش سطح دریا، طغیان رودخانه ها، جزایر گرمایی شهری، و بارندگی شدید و خشکسالی، چالشی در حال ظهور برای زیرساخت های شهری عمومی است. دولتهای محلی ملزم به تسهیل سرمایهگذاریهای اضافی در استراتژیهای زیرساخت عمومی مقاوم در برابر آب و هوا، مانند روسازیهای نفوذپذیر، جداسازی آب طوفان و فاضلاب، کاربرد استراتژیک فضای سبز و درختان، ذخیره و نگهداری آب، و برنامههای زهکشی و درجهبندی بهبودیافته هستند. با این حال، در زمان استرس مالی، هر گونه سرمایه گذاری زیرساختی جدید یک چالش مالی اساسی برای شهرداری ها ایجاد می کند. اگرچه شواهدی کاملاً مبنی بر تأثیر مثبت سازگاری با تغییرات آب و هوایی بر ارزشهای دارایی وجود دارد، که بدون شک به نفع موارد تجاری سازندگان املاک است، هنوز اطلاعات زیادی در مورد تمایل توسعهدهندگان املاک برای مشارکت در این سرمایهگذاریهای زیرساختی عمومی وجود ندارد. هدف این مطالعه پر کردن این شکاف، با مطالعه موردی مقایسهای سه شهر است که بهترتیب شهرهای چارلستون، چارلستون شمالی و ماونت، به دلیل قرار گرفتن در مناطق ساحلی، در برابر خطرات اقلیمی آسیبپذیر هستند و نیاز به اقدامات سازگاری با آب و هوا دارند. Pleasant (کارولینای جنوبی، ایالات متحده)، منطقه شهر لیورپول (بریتانیا) و شهر روتردام (هلند). مطالعات موردی، نقش فعلی جذب ارزش زمین (LVC) و مشارکت توسعهدهندگان املاک و مستغلات را در استراتژیهای انطباق با آب و هوای شهری فراگیر، و نقش آیندهنگر LVC ممکن است ایفا کند، اگر شرایط مطلوبی برای مشارکت توسعهدهندگان ایجاد شود.