این رویداد به میزبانی مشترک UDG و موسسه چشم انداز (شعبه لندن) و به ریاست پل رینولدز، چگونگی مقابله با شرایط اضطراری آب و هوایی را با ایجاد طرح هایی پایدار و انعطاف پذیر برای بلندمدت بررسی کرد. لوئیز واکر (CIRIA) چگونگی تشویق بهترین تمرین برای تمرین‌کنندگان SuDS را تشریح کرد. تصاویر و جداول چهار ستون عملکرد خوب SuDS را برجسته می‌کنند، که کمیت و کیفیت آب را ارائه می‌کند، آرامش را ایجاد می‌کند و تنوع زیستی را تشویق می‌کند. SuDS به خوبی طراحی شده در مناطق شهری می تواند مکان های بهتری را با دوره بازپرداخت منطقی حدود ۱۲٫۵ سال ایجاد کند. راجر ناول و زک تودور (شورای شهر شفیلد) توضیح دادند که چگونه شهر مشکلاتی را با سیستم‌های فاضلاب ترکیبی که مسیرهای آب را آلوده می‌کنند و تأثیر وحشتناک سیل سال ۲۰۰۷ به ارث برده است. این منجر به ترویج یک سیاست سلامت و رفاه با سبز کردن شهری در امتداد جاده کمربندی قدیمی و فضاهای باغ سبز-آبی شد که تنوع زیستی را افزایش داد و لبه‌های سخت این شهر شمالی را نرم کرد.

پیتر مکی (چاپمن تیلور شانگهای) مفهوم شهر اسفنجی را معرفی کرد – شهری که به عنوان یک اسفنج در کاهش بلایای طبیعی عمل می کند – و آن را با طرح اصلی Xion'an چینی برنده رقابت خود نشان داد که از سیستم رودخانه موجود برای گسترش پارک های خطی استفاده می کرد. به مناطق ساخته شده تصاویر عالی نشان می دهد که چگونه آب طوفان در طول راهروهای اسفنجی تمیز و بازیافت می شود. یک مثال ساحلی در منطقه نیمه گرمسیری شنزن نشان داد که چگونه می توان اثرات طوفان را با دفاع پایدار شهر اسفنجی، از جمله جزایر حرا شناور کاهش داد. با دیدگاه مهندس زهکشی، اوون ریچاردز (مک گرگور کوکسال) توضیح داد که چگونه از روش های شهر اسفنجی چین برای مقابله با دریاچه های آلوده و بارندگی شدید استفاده می شود. رئیس‌جمهور چین از تامین بودجه برای پروژه تبدیل ۳۰ شهر به شهرهای اسفنجی با جایگزینی زیرساخت‌های سبز به جای خاکستری خبر داده بود. شهرنشینی عظیم چین تنها در ۳ سال ۶٫۶ میلیارد تن بتن مصرف کرده است. بنابراین نیاز به یک تغییر پارادایم برای اصول شهر اسفنجی برای کاهش تأثیر آن دارد.

ایان لانچبری (رامبول) نمونه‌های برنامه‌ریزی اصلی انعطاف‌پذیری «ابر انفجار» را از اسکاندیناوی، ملبورن و نیویورک نشان داد. COP 15 2009 در کپنهاگ یک استراتژی رویدادهای ابری را برای مدیریت طوفان های یک در صد سال در مقیاس حوضه، با سرمایه گذاری در زیرساخت های سبز آبی در هم افزایی با سایر ابتکارات و ترویج اصول شهر قابل زندگی تنظیم کرد. نسبت سود-هزینه ۱٫۸ ارزش خوبی برای سرمایه گذاری در برنامه ریزی کلان انفجار ابری نشان داد.

بسیاری از این مشکلات مدیریت آب در مناطقی که به سرعت در حال شهرنشینی هستند ممکن بود اجتناب شود اگر برنامه ریزان شهری بیشتری کتاب طراحی با طبیعت (۱۹۶۹) ایان مک هارگ را مطالعه می کردند، که اصول برنامه ریزی اکولوژیکی را با استفاده از سیستم های طبیعی ترویج می کرد.

مالکوم مور، معمار و مشاور مستقل در طراحی شهری و یکی از سردبیران آینده طراحی شهری (۲۰۰۶)