شهر کارتاخنا در حال حاضر از شرایطی رنج می‌برد که تمامی شهرهای موزه جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد: آنها قلمرو را در تلاش برای ایجاد خدمات و فعالیت‌هایی برای گردشگران برنامه‌ریزی می‌کنند، شهروند عادی را به عنوان ستون زندگی شهری رها می‌کنند و در نتیجه باعث ایجاد بی‌آرامی در تاریخ می‌شوند. سیستم های میراث با آن مدارهای فعال در زندگی روزمره ساکنان بومی. نتیجه این بی نظمی، سوء استفاده شهروندان از ساختارهای پاتریمونیال و استفاده روزمره از این ساختارها است.

این پیشنهاد به دنبال پیوند مجدد Cartagenero با شهرش از تثبیت و پیوند آنچه ما حلقه میراث می نامیم (منطقه توریستی فعلی – منطقه تاریخی مرکز شهر) با حلقه فرهنگی (محله مسکونی-فرهنگی-خدمات فعلی-محله گتسمانی) است. به دنبال ایجاد مداری از حرکت عابر پیاده-سیکلروتا از سایه (عنصر حاکم بر فعالیت شهری امروز) است و از طریق این مسیر شناخت مجدد و تصاحب حافظه پدری شهر حاصل می شود. سپس سایه به عنصر اساسی مسیر شهری پیشنهادی تبدیل می‌شود و امکان سفر با آسایش بیشتر در شهر را فراهم می‌کند، زیرا دما به ۳۵ درجه سانتیگراد می‌رسد و عابران پیاده به دنبال محافظت دائمی در برابر نور خورشید هستند.

این پروژه به عنوان یک طب سوزنی شهری با مداخلات خاص که فضای موجود را تقویت می کند، با تمرکز بر اتصال عوامل ساختاری از هم گسیخته پیشنهاد شده است. برای دستیابی به این دگرگونی شهری، دو استراتژی اصلی پیشنهاد شده است: تثبیت و اتصال مجدد شهری و درک حافظه.