شهر کارتاخنا در حال حاضر از شرایطی رنج می‌برد که تمامی شهرهای موزه جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد: آنها قلمرو را در تلاشی برای ایجاد خدمات و فعالیت‌هایی برای گردشگران برنامه‌ریزی می‌کنند، شهروند عادی را به عنوان ستون زندگی شهری رها می‌کنند و در نتیجه باعث ایجاد بی‌هوشیاری در تاریخ می‌شوند. سیستم های میراث با آن مدارهای فعال در زندگی روزمره ساکنان بومی. نتیجه این بی نظمی، تصاحب نادرست ساختارهای پاتریمونیال توسط شهروندان و استفاده نکردن از این ساختارهای روزمره است.

این پیشنهاد به دنبال پیوند مجدد Cartagenero با شهرش از تثبیت و پیوند آنچه ما حلقه میراث (منطقه توریستی کنونی – منطقه تاریخی مرکز شهر) می‌نامیم با حلقه فرهنگی (محله مسکونی-فرهنگی-خدمات فعلی-محله گتسمانی) است. به دنبال ایجاد مداری از حرکت عابر پیاده-سیکلروتا از سایه (عنصر حاکم بر فعالیت شهری امروز) است و از طریق این مسیر شناخت مجدد و تصاحب حافظه پدری شهر حاصل می شود. سپس سایه به عنصر اساسی مسیر شهری پیشنهادی تبدیل می‌شود و امکان سفر با آسایش بیشتر در شهر را فراهم می‌کند، زیرا دما به ۳۵ درجه سانتی‌گراد می‌رسد و عابران پیاده به دنبال محافظت دائمی در برابر نور خورشید هستند.

این پروژه به عنوان یک طب سوزنی شهری با مداخلات خاص که فضای موجود را تقویت می کند، با تمرکز بر اتصال عوامل ساختاری از هم گسیخته پیشنهاد شده است. برای دستیابی به این دگرگونی شهری، دو راهبرد اصلی پیشنهاد شده است: تثبیت و اتصال مجدد شهری و قدردانی از حافظه.