سالمندان، آیا در رفت و آمد در شهر مشکل دارید؟

اگر بزرگ‌سالی هستید که سعی می‌کنید از یک خیابان عریض شهر عبور کنید، ممکن است با آن لحظه استرس‌زا که چراغ راهنمایی قرمز شروع به چشمک زدن می‌کند، آشنا باشید، اما هنوز در نیمه راه مانده‌اید و مطمئن نیستید که به موقع به آن برسید یا خیر. در حالی که رانندگان آشفته شروع به بوق زدن می کنند.

ممکن است راهبردهایی برای فرار از این وضعیت پرتنش ابداع کنید، یا شاید فقط در خانه بمانید و وقت دکتر یا گردهمایی اجتماعی را از دست بدهید زیرا نمی توانید کسی را پیدا کنید که شما را به آنجا برساند.

تو تنها نیستی.

توسط ۲۰۳۰، از هر ۵ آمریکایی حداقل ۱ نفر به سن بازنشستگی رسیده است و شهرها نقطه کانونی اصلی این جزر و مد جمعیتی هستند. در حال حاضر، از هر ۱۰ آمریکایی ۸ نفر سن ۶۵ سال یا بیشتر در حال حاضر در مناطق شهری زندگی می کنند، و بسیاری از آمریکایی های مسن تر به طور فزاینده ای ترجیح می دهند سن در جای خود با این حال، بسیاری از محله‌ها برای پاسخگویی به نیازهای جمعیت مسن‌تر طراحی نشده‌اند.

یک باریک پیاده رو، به سرعت در حال تغییر است روشنایی خیابان و گزینه های محدود برای مکان های استراحت می تواند رفت و آمد را خطرناک کند و فقدان فضاهای عمومی باز می تواند سالمندان را از ورزش و اوقات اجتماعی بسیار مورد نیاز باز دارد. در مناطق روستایی و حومه‌های وسیع، انتخاب‌های ناکافی حمل‌ونقل عمومی نیز خرید مواد غذایی، زندگی مستقل و ارتباط با خانواده و دوستان را برای افراد مسن دشوارتر می‌کند.

Times Opinion مایل است مستقیماً از افراد مسن در مورد دست اندازهای جاده ها، به معنای واقعی کلمه و مجازی، که هنگام حرکت در محله های خود با آن مواجه می شوند، بشنود. شهر یا شهر شما چه کاری می تواند انجام دهد تا سازگارتر و فراگیرتر باشد؟ ما میخواهیم بدانیم.

ما قصد داریم مجموعه ای از پاسخ ها را در یک پروژه آینده بگنجانیم. یک ویرایشگر Opinion قبل از انتشار نظرات شما با شما تماس خواهد گرفت.

تایمز متعهد به انتشار است تنوع حروف به سردبیر مایلیم نظر شما را در مورد این مقاله یا هر یک از مقالات ما بدانیم. در اینجا برخی از نکات. و این هم ایمیل ما: letters@nytimes.com.

بخش نظرات نیویورک تایمز را دنبال کنید فیس بوک، توییتر (@NYTopinion) و اینستاگرام.