آیا موقعیت مکانی سرنوشت است؟
اریک ا. هانوشک تأثیر سرمایه انسانی بر نتایج اقتصادی را تحلیل می‌کند و استدلال می‌کند که مهارت‌های شناختی معیار بهتری برای سنجش سرمایه انسانی نسبت به سال‌های تحصیل هستند. او بر مدارس شهری تمرکز می کند زیرا مناطق بزرگ مدارس شهری تعداد نامتناسبی از دانش آموزان، به ویژه دانش آموزان سیاهپوست و اسپانیایی تبار را تشکیل می دهند. هانوشک خاطرنشان می‌کند که در حالی که تفاوت‌ها در میزان دستیابی به دبیرستان و نمرات NAEP در میان سفیدپوستان، سیاه‌پوستان و اسپانیایی‌ها تا حدودی به هم نزدیک شده‌اند، «شکاف‌ها در موفقیت واقعا خیره‌کننده هستند».
بر اساس بررسی ادبیات خود، او به این نتیجه رسید که یک کارگر سیاهپوست به طور متوسط در هر سال از زندگی کاری خود به دلیل شکاف موفقیت سیاه و سفید متحمل ۱۳ درصد از دست دادن درآمد می شود، در حالی که میانگین کارگر اسپانیایی تبار ۱۰ درصد ضرر می کند. هانوشک همچنین توانست تاثیر حذف این شکاف های دستاوردی را بر رشد اقتصادی ایالات متحده تخمین بزند. اگر ایالات متحده سیاست‌هایی را دنبال کند که مهارت‌های شناختی دانش‌آموزان سیاهپوست و اسپانیایی‌تبار را به سطح دانش‌آموزان سفیدپوست غیر اسپانیایی افزایش دهد، میانگین تولید ناخالص داخلی حدود ۷ درصد افزایش می‌یابد. همانطور که او اشاره می کند، این یک بازگشت عظیم برای سرمایه گذاری در آموزش است.
هانوشک در ادامه به بررسی آنچه که ادبیات کنونی در مورد علل شکاف موفقیت می گویند می پردازد. او تمرکز نژادی، کیفیت معلم و آموزش در دوران کودکی را به عنوان عوامل بالقوه تعیین کننده پیشرفت تحصیلی مورد بحث قرار می دهد و نتیجه می گیرد: “شاید قوی ترین و ثابت ترین یافته تحقیقات اخیر اهمیت کیفیت معلم در پیشرفت دانش آموزان باشد.”
مقاله او با ارزیابی روش‌های مختلف برای رسیدگی به شکاف‌های پیشرفت به پایان می‌رسد، اگرچه او به هیچ یک از سیاست‌های جایگزین، از جمله انتخاب مدرسه گسترده از طریق مدارس منشور خوشبین نیست. مدارس منشور می‌توانند گزینه‌هایی را برای خانواده‌های کم‌درآمدی که جایگزین‌های آنها قبلاً به جابجایی مسکونی یا مدارس خصوصی محدود می‌شد، ارائه دهند. با این حال، تحقیقات تا به امروز نشان داده است که مدارس منشور تأثیر نامشخصی بر عملکرد دانش آموزان دارند. بهترین مطالعات تجربی “یک تفاوت متوسط کوچک در رشد پیشرفت بین مدارس منشور و مدارس دولتی سنتی متناظر آنها، با تعداد زیادی از مدارس منشوری بسیار خوب و بسیار بد” را یافته اند.
این مقاله در کنفرانس سالانه سیاست زمین موسسه لینکلن در سال ۲۰۱۳ ارائه شد و فصل ۲ کتاب است. آموزش، زمین و موقعیت مکانی.