منابع مالی دولت محلی در طول و پس از رکود بزرگ

در این صفحه، آدام لنگلی رویکرد گسترده تری به امور مالی شهرداری دارد و با تأثیرات رکود بزرگ بر شهرهای ایالات متحده مقابله می کند. فروپاشی بازار مسکن در سال ۲۰۰۸ باعث کاهش درآمدهای مالیات بر دارایی در نتیجه کاهش ارزش مسکن شد. این امر با کاهش کمک های ایالتی و فدرال که به دلیل کاهش درآمدها، عمدتاً از محل مالیات فروش و درآمد، ضروری بود، تشدید شد. علاوه بر این، بحران مالی باعث بی ثباتی قابل توجهی در بازار اوراق قرضه شهرداری شد که سنگر تامین مالی زیرساخت های عمومی در سراسر کشور است.

با استفاده از داده های موسسه لینکلن شهرهای استاندارد مالی (FiSC) پایگاه داده، لنگلی تأثیر رکود بزرگ را بر منابع درآمدی عمده برای دولت‌های محلی در سراسر کشور و پاسخ‌های سیاستی آن‌ها، از جمله افزایش درآمد، کاهش هزینه‌ها، و استفاده از بودجه‌های روز بارانی را مستند می‌کند. لنگلی نشان می دهد که اگرچه دولت های محلی توانستند خود رکود بزرگ (۲۰۰۷-۲۰۰۹) را پشت سر بگذارند، درآمدها و اشتغال در سال ۲۰۱۰ شروع به کاهش کرد و تا سال ۲۰۱۲ ادامه یافت. تعهدات، کاهش ارزش اموال و کاهش مداوم کمک‌های ایالتی و فدرال، همچنان مانع بازگشت دولت‌های محلی به سطح درآمد و هزینه‌های قبل از رکود می‌شود.

این مقاله در کنفرانس سالانه سیاست زمین موسسه لینکلن در سال ۲۰۱۴ ارائه شد و فصل ۶ کتاب است. زمین و شهر.