رقابت پذیری، پایداری و انعطاف پذیری یک شهر نیز اساساً با عرضه فضاهای سبز و باز – و کیفیت آنها سنجیده می شود. با مفهوم Freiraum Mannheim2 – روبانهای سبز، جریانهای آبی، طرحی در سطح شهر وجود دارد که چشماندازی برای فضاهای باز مانهایم تا سال ۲۰۳۰ تدوین میکند و در نظر گرفته شده تا انگیزههایی برای توسعه شهری پایدار فراهم کند.
در چهار اتاق عمل، مسائل محلی ملموس و به طور کلی مسائل اجتماعی پرداخته شده و در مفاهیم کنش فردی توضیح داده شده است. نوارهای سبز ساختار فضای باز باربر را تشکیل می دهند که هنوز نمی توان آن را به عنوان فضای سبز پیوسته تجربه کرد. مفهوم فضای باز استراتژی های متمایز پروفایل را توسعه می دهد. رودخانه های آبی یعنی رودخانه های راین و نکار در مناطق شهری چندان حضور ندارند. شهر باید به این جریانهای شهری و منظرهساز نزدیکتر شود و کرانههای خود را دوباره کشف کند. فضاهای متحرک نشان دهنده تحرک و حرکت در شهر و این سوال است که مانهایم چگونه می تواند با میراث شهر دوستدار خودرو در آینده برخورد کند. واحه های شهری به فضای باز ارائه شده در محله ها اطلاق می شود که در زندگی روزمره مردم اهمیت ویژه ای دارد و برای کیفیت زندگی تعیین کننده است.
در فضاهای ذره بین، اقدامات و راهبردها به صورت مثال زدنی قرار گرفته و کسری های شناسایی شده فضای باز مانهایم را به عنوان نمونه حل می کند.





معماران: یلوز
محل: مانهایم
اعضای تیم: الیور بورمن، سیمون ریسه
مشتری: بخش چهارم شهر مانهایم – ساختمان، برنامه ریزی، حمل و نقل، ورزش، گروه برنامه ریزی شهری / تبدیل گروه پروژه
برنامه: مفهوم فضای باز در سطح شهر
وضعیت: تکمیل شد
منطقه سایت: ۱۴۴ هکتار
سال پروژه: ۲۰۱۷ – ۲۰۱۸
همکاران: معماران منظر BGMR