طرح شهرستان لندن ۱۹۴۳، صفحه رنگی ۱، تجزیه و تحلیل اجتماعی و عملکردی

اجازه دهید اعتراف کنم: من نمی دانم که آیا طرح مورد علاقه من واقعاً یک نقشه است یا یک نقشه. مطمئناً این یک نمایش گرافیکی از ایده های انتزاعی ارائه شده بر روی نقشه است. این یک برنامه به معنای بیان قصد نیست. این گامی در راه رسیدن به یک استراتژی و بخشی از فرآیندی است که گدس آن را به عنوان «طرح بررسی-تحلیل» خلاصه کرد. این از طرح کانتی لندن در سال ۱۹۴۳ می آید که همراه با خواهر و برادرش طرح لندن بزرگ در سال ۱۹۴۴، چارچوبی را برای توسعه لندن برای چند دهه آینده تعیین کرد. پلاک ۱ با عنوان کلی تحلیل اجتماعی و عملکردی است و در افتتاحیه فصل اول طرح قرار دارد. صحنه را برای کل سند تنظیم می کند.

چرا من ازش خوشم میاد…

این طرح برخی از مفاهیم بسیار انتزاعی را به شیوه ای ساده خلاصه می کند. این تصور فوری از توپوگرافی منطقه و شیوه ای که جوامع خود را می دیدند به دست می دهد. این کار را بدون استفاده از الگوی جاده برای تعریف روابط بین مناطق انجام می دهد. از طریق استفاده از رنگ، نشان می دهد که چگونه دره ها و نواحی روستایی برای تعریف مناطق شهری کار می کنند. همچنین نشان می‌دهد که چگونه برخی مکان‌ها عملکردهای ویژه‌ای دارند: برای مثال، شهر و West End، و چگونه ممکن است این مکان‌ها با جوامع همپوشانی داشته باشند.

آنچه می توانیم از آن بیاموزیم….

مهمترین درس این است که جاده ها اسکلتی نیستند که یک منطقه را شکل می دهند. جوامع دارای تمرکز هستند و با توپوگرافی محدود می شوند. همانطور که کریستوفر الکساندر گفت: “شهر یک درخت نیست”. همچنین نشان می دهد که رنگ می تواند ایده های پیچیده را منتقل کند. تصویر بیولوژیکی به یاد ماندنی است. این نشان می‌دهد که چگونه جوامع از مرزها عبور می‌کنند و در برنامه‌ریزی نباید توسط آنها محدود شویم. شاید مهمترین درسی که نباید از این ترسیم به تنهایی آموخت: این است که هر چقدر هم که تفکر یا تحلیل عمیق باشد، یک برنامه استراتژیک فقط به اندازه ابزار اجرای آن خوب است. برخی از عناصر این طرح محقق شد: شهرک های اقماری ساخته شد، اما کمی از بازسازی بعدی در منطقه داخلی شهری. جوامع فردی هنوز برای حفظ شخصیت خاص خود تلاش می کنند. برای طراحان شهری چه معنایی دارد؟ این نشان می دهد که بومی سازی شهر چقدر مهم است. طراحی شهری به طور منحصربه‌فردی برای شناسایی و بهره‌برداری از آن ویژگی‌هایی مجهز است که یک مکان را خاص می‌کند و امکان ایجاد یک شهر انسانی را فراهم می‌کند. این طرح حداقل نشان می دهد که چگونه می توان نقطه شروعی برای طراحی مکان تعیین کرد.