چرچ هیل شمالی – رنسانس آرمسترانگ

چرچ هیل شمالی – آرمسترانگ رنسانس گسترش ۲۲ هکتاری محله‌ای بدون سرمایه‌گذاری در ریچموند، ویرجینیا است که به مسائل اجتماعی دیرینه و در عین حال احترام به میراث معماری افتخارآمیز شهر می‌پردازد. این طراحی کیفیت بالای فضای شهری را در توسعه ای که برای خانواده های بسیار کم درآمد مقرون به صرفه است تضمین می کند.

این پروژه تقریباً کامل، اولین حرکت در توسعه مجدد کریتون کورت است، یک منطقه بزرگ از مسکن عمومی در اواسط قرن، با ارتفاع کم، در پایان عمر طراحی خود، در East End. چرچ هیل شمالی – رنسانس آرمسترانگ شامل ساخت ۲۵۶ فضای زندگی در محل دبیرستان سابق آرمسترانگ است. این پروژه نشان‌دهنده یک «استراتژی اول ساخت» برای دادگاه‌های کریتون است – در مقابل «اولین تخریب» – که تضمین می‌کند هیچ جابجایی در این یا فازهای آینده وجود نخواهد داشت.

بنا به گفته تیم طراحی، معماری و طراحی منظر از نظر فیزیکی خیابان ها و فضاهای عمومی را به عنوان مکان هایی برای استفاده مشترک در سنت بهترین محله های ریچموند تعریف می کند. این طرح شامل ایوان‌ها، ساختمان‌های جانبی بسته‌کننده کوچه و منظره خیابانی است که همسایگی و تعامل را تشویق می‌کند. ترکیبی از انواع مسکن – خانه های ییلاقی، دوبلکس، خانه های شهری، و ساختمان های آپارتمانی که از زبان بومی شهر الهام گرفته شده اند- برای پاسخگویی به انواع نیازهای فردی و خانوادگی ارائه شده است. تمامی واحدها دارای استانداردهای ساختمان سبز (EarthCraft) هستند.

فضاهای عمومی شامل یک پارک جیبی، فضای سبز و میدان هایی است که توسط بلوار قاب شده اند. یک مرکز محله ۳۷۰۰ فوت مربعی در فضای سبز یک نقطه کانونی اجتماعی است. طراحی شهری بافت بلوک تاریخی محله مجاور را به سایت بزرگ دبیرستان سابق گسترش می دهد.

درس هایی از HOPE VI

این پروژه به درس‌هایی از احیای مسکن نوع HOPE VI و HOPE VI پاسخ می‌دهد که CNU و اعضای آن در دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ بر آن‌ها تأثیر گذاشتند. برخی از جنبه های HOPE VI عالی بود، یعنی اصولی که طراحی شهری آن را هدایت می کرد. این اصول در چرچ هیل شمالی – رنسانس آرمسترانگ و بسیاری از پیشرفت‌های مشابه ادامه یافت. بخش‌های دیگر ناقص بود – عدم جایگزینی یک به یک واحدهای مسکونی و سیاست‌های تدریجی که بسیاری از خانواده‌ها را آواره کرد. تورتی گالاس دو نقطه کانونی انتقاد را توصیف می کند:

• جابجایی ساکنان مسکن عمومی و جابجایی غیرعمدی دائمی آنها در حالی که مکان‌های مسکن عمومی هدف طی یک فرآیند چندین ساله تأمین منابع مالی مختلط، تخریب، توسعه سایت و ساخت‌وسازهای جدید – افراد و خانواده‌های «از دست رفته در سیستم» انجام شد.
• از دست دادن خالص مسکن عمومی و واحدهای مسکونی ارزان قیمت، زیرا پروژه‌های با تراکم بالا با تمرکز شدید فقر برای پاسخگویی بهتر به بافت شهری خود، تراکم زدایی شدند.

چرچ هیل شمالی – جابجایی مدارهای کوتاه رنسانس آرمسترانگ از طریق فازبندی آن و جایگزینی یک به یک. CNU یک مدافع و موتور مهم در شکل دادن به سیاست HOPE VI و اجرای اشکال فیزیکی آن بود. تیم طراحی می‌گوید CNU باید به میراث مداومی که به انتقادات از آن برنامه پاسخ می‌دهد، افتخار کند، همانطور که در چرچ هیل شمالی – رنسانس آرمسترانگ نشان داده شد.

احترام به تاریخ

تیم طراحی خاطرنشان می کند که دبیرستان آرمسترانگ در چهارمین دوره خود قرار دارد. «در اواخر قرن نوزدهم توسط دفتر فریدمن تأسیس شد، [the school] به طور مداوم به نیازهای آموزش متوسطه جوانان آفریقایی آمریکایی ریچموند پاسخ داده است. مکان و ساختار سال ۱۹۵۱ در سال ۲۰۰۴ بسته شد و مدرسه در یک مایلی شمال در ایست اند تغییر مکان داد.

به رسمیت شناختن میراث اجتماعی و فرهنگی دبیرستان سنگ بنای طراحی است، از جمله حفاظت از درختان از حیاط مدرسه و نام بازسازی، یک پارک، و مرکز محله جدید که به یاد و خاطره مدرسه ادای احترام می کند.

احیای محله

ایست اند محله ای است که اغلب نادیده گرفته می شود و سهم زیادی از مسکن عمومی ریچموند دارد. تیم طراحی می‌گوید از جمله اهداف این پروژه، نقشه‌برداری مجدد جغرافیای جداسازی شهر در قرن بیستم است.

«طراحی چرچ هیل شمالی بهترین بخش‌های شهر را به بخش شرقی ریچموند می‌آورد که قبلاً غفلت شده بود و به طور هدفمند جدا شده بود، جایی که سیاست‌های اواسط قرن بیستم مسکن عمومی را متمرکز کرد و جامعه را از بقیه شهر با درج بزرگراه‌ها و راه‌آهن‌ها جدا کرد – به معنای واقعی کلمه. در سمت اشتباه مسیرها.»

تیم طراحی گزارش می‌دهد که چرچ هیل شمالی – رنسانس آرمسترانگ شخصیت برخی از محله‌های تاریخی و آرزومند شهر را به ایست اند باز می‌کند، «به‌عنوان میراث مشترکی که برای برابری در قرن بیست و یکم تلاش می‌کند».