برای مقابله با تغییرات اقلیمی، آدریان مک گرگور، طراح استرالیایی، خواستار اندیشیدن به شهرها به عنوان بخشی از طبیعت است، نه در تضاد با طبیعت. همانطور که کایرا رایت در مصاحبه ای با مک گرگور برای بلومبرگ توضیح می دهد، «با توجه به شهرهایی که بیش از ۷۵ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای را بر عهده دارند، طراحی شهرهای هوشمند و پایدار تنها چالش برانگیزترین چالش در مواجهه با آن است. تغییرات آب و هوایی“

مک گرگور شهرها را به عنوان «سیستم‌های زنده و پویا که با ما تکامل می‌یابند» می‌بیند که باید به‌عنوان «طبیعت بدیع» یا «زیست بومی اصلاح‌شده توسط انسان» طبقه‌بندی شوند تا بفهمیم چگونه می‌توان تاب‌آوری شهرها را در برابر تغییرات آب و هوایی افزایش داد. مفهوم زیست بورانیسم مک گرگور «روی ارگانیسم شهری تمرکز دارد و آن را با توجه به پویایی درونی و بیرونی و تعاملات متقابل آنها به عنوان یک سیستم ابرپیچیده در نظر می گیرد». این مفهوم شامل یک ساختار شهری است که بر ۱۰ سیستم به هم پیوسته متمرکز شده است: شهروندان، اقتصاد، انرژی، زیرساخت، تحرک، فناوری، آب، زباله، چشم‌انداز و غذا.

با وجود تمرکز بر سیستم های طبیعی، مک گرگور همچنین معتقد است که فناوری می تواند نقش مهمی در کاهش اثرات تغییرات آب و هوا و کمک به کاهش ردپای کربن ما داشته باشد. یک مثال «دوقلوهای دیجیتال» است، «مدل‌هایی که یک شهر واقعی را شبیه‌سازی می‌کنند که به داده‌های واقعی مرتبط است و می‌تواند دولت‌ها را قادر به انجام آزمایش‌های تأثیر آب و هوا و همچنین برنامه‌ریزی برای انعطاف‌پذیری با اولویت‌بندی سرمایه‌گذاری و هزینه‌های زیرساختی در مکان‌های مناسب باشد». رویکرد مبتنی بر داده و فناوری مک گرگور بر شفافیت و دسترسی به داده ها به عنوان اولین گام در درک و کاهش مصرف انرژی و کربن زدایی.