واژگان معمار بر واژگان تازه اختراع شده (یا پذیرفته شده) در جامعه معماری تمرکز دارد. برای این قسمت، ما یک اصطلاح مرکزی برای چگونگی فناوری و هوش مصنوعی ممکن است به طور یکپارچه در ساختمان ها و شهرهای آینده گنجانده شود.

“محاسبات فراگیر“، همچنین به عنوان محاسبات فراگیر شناخته می شود، یک مفهوم است علوم کامپیوتر و مهندسی که در آن محاسبات در هر زمان و همه جا ظاهر می شود. در این نوع محاسبات، فناوری عملاً در زندگی ما نامرئی می شود. به جای یک دستگاه اختصاصی مانند رایانه رومیزی، محاسبات فراگیر می تواند با استفاده از هر دستگاه، در هر مکان و در هر قالبی رخ دهد. کاربر با رایانه تعامل دارد که می تواند به اشکال مختلف از جمله رایانه های لپ تاپ، تبلت ها و پایانه ها در اشیاء روزمره مانند یخچال یا یک عینک وجود داشته باشد.

هدف محاسبات فراگیر، ایجاد هوش محیطی است که در آن دستگاه‌های شبکه تعبیه‌شده در محیط، اتصال و سرویس‌های بدون مزاحمت را همیشه ارائه می‌دهند، بنابراین تجربه و کیفیت زندگی انسان را بدون آگاهی صریح از دستگاه‌ها و سیستم‌های درگیر بهبود می‌بخشند.

در یک زمینه معماری، ادغام محاسبات همه جا حاضر در معماری، ساختمان ها را به محیط های تعاملی و سازگاری تبدیل می کند که به طور هوشمندانه به حضور و رفتار انسان پاسخ می دهد و راحتی، ایمنی و کارایی را بهبود می بخشد. این منجر به توسعه آنچه اغلب “ساختمان های هوشمند” یا “ساختمان های هوشمند” نامیده می شود، می شود.شهرهای هوشمند“.

نمونه هایی از مفاهیم عمیق محاسبات همه جا حاضر در معماری عبارتند از:

1. سیستم های هوشمند ساختمان: با استفاده از حسگرها و محرک‌های تعبیه‌شده، ساختمان‌ها می‌توانند تنظیمات خود را با توجه به نیاز ساکنان یا بهره‌وری انرژی تطبیق دهند. به عنوان مثال، دما را می توان به طور خودکار بر اساس میزان اشغال تنظیم کرد و نورها را می توان بسته به میزان نور طبیعی روز کم یا روشن کرد.
2. دسترسی بهبود یافته: با محاسبات همه جا حاضر، ساختمان ها می توانند در دسترس تر شوند. به عنوان مثال، درها می توانند به طور خودکار برای افرادی که مواد غذایی حمل می کنند باز شوند یا آسانسورها را می توان از طریق تلفن هوشمند فراخوانی کرد.
3. ایمنی و امنیت: محاسبات همه جا حاضر می تواند ایمنی و امنیت ساختمان را افزایش دهد. سیستم های امنیتی می توانند هوشمندتر و فعال تر باشند. به عنوان مثال، آنها می توانند فعالیت غیرعادی را شناسایی کرده و به پرسنل امنیتی یا ساکنان ساختمان هشدار دهند.
4. نگهداری: حسگرهای تعبیه شده در زیرساخت ساختمان می توانند مشکلات بالقوه (مانند نشتی یا مشکلات الکتریکی) را قبل از اینکه قابل توجه باشند شناسایی کنند و امکان نگهداری پیشگیرانه را فراهم کنند.

محاسبات همه جا حاضر، در حالی که از جهات متعددی سودمند است، نگرانی های بالقوه ای را نیز به همراه دارد که به ویژه مربوط به حریم خصوصی، امنیت و وابستگی

شبکه گسترده حسگرها و دستگاه‌هایی که داده‌ها را جمع‌آوری می‌کنند، در صورت استفاده نادرست یا قرار گرفتن داده‌ها در دست افراد نادرست، می‌تواند تهدیدی جدی برای حریم خصوصی باشد. انبوهی از اطلاعات شخصی ثبت و پردازش می‌شود، از عادات و روال‌ها گرفته تا ترجیحات، به طور بالقوه سطحی از نظارت و نفوذ شخصی را که در حال حاضر بی‌نظیر است، ممکن می‌سازد. علاوه بر این، اتصال متقابل فراگیر می‌تواند ساختمان‌ها و شهرها را در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیر کند و سیستم‌ها و زیرساخت‌های حیاتی را مختل کند.