Thursday, 21 September , 2023
امروز : پنج شنبه, ۳۰ شهریور , ۱۴۰۲
شناسه خبر : 38575
  پرینتخانه » مقالات خارجی شهرسازی تاریخ انتشار : 23 جولای 2023 - 4:30 | 13 بازدید | ارسال توسط :

پایان نامه ساختمانها، جلد. ۱۳، صفحات ۱۸۶۷: مدل بهینه سازی مسئله زمان بندی تعمیر و نگهداری برای ساختمان های میراث با برنامه ریزی محدودیت

ساختمانها، جلد. ۱۳، صفحات ۱۸۶۷: مدل بهینه سازی مسئله زمان بندی تعمیر و نگهداری برای ساختمان های میراث با برنامه ریزی محدودیت | ۲۰۲۳-۰۷-۲۳ ۰۴:۳۰:۰۰ دسترسی آزادمقاله مدل بهینه‌سازی مسئله زمان‌بندی تعمیر و نگهداری ساختمان‌های میراثی با برنامه‌ریزی محدودیت توسط شو-شون لیو شو-شون لیو Scilit Preprints.org Google Scholar ۱،*، پرنسس اوتامی پرنسس اوتامی Scilit Preprints.org […]

 ساختمانها، جلد.  13، صفحات 1867: مدل بهینه سازی مسئله زمان بندی تعمیر و نگهداری برای ساختمان های میراث با برنامه ریزی محدودیت

ساختمانها، جلد. ۱۳، صفحات ۱۸۶۷: مدل بهینه سازی مسئله زمان بندی تعمیر و نگهداری برای ساختمان های میراث با برنامه ریزی محدودیت
| ۲۰۲۳-۰۷-۲۳ ۰۴:۳۰:۰۰

مقاله

مدل بهینه‌سازی مسئله زمان‌بندی تعمیر و نگهداری ساختمان‌های میراثی با برنامه‌ریزی محدودیت

۱
گروه مهندسی عمران و ساخت و ساز، دانشگاه ملی علم و فناوری یونلین، یونلین ۶۴۰، تایوان
۲
گروه مهندسی عمران، دانشگاه دولتی سمارنگ، سمارنگ ۵۰۲۲۹، اندونزی
*
نویسنده ای که مسئول است باید ذکر شود.
ساختمان ها ۲۰۲۳، ۱۳(۷)، ۱۸۶۷; https://doi.org/10.3390/buildings13071867 (ثبت DOI)
دریافت: ۷ ژوئن ۲۰۲۳
/
بازبینی شده: ۸ ژوئیه ۲۰۲۳
/
پذیرش: ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۳
/
تاریخ انتشار: ۲۳ جولای ۲۰۲۳

(این مقاله متعلق به شماره ویژه است سلامت و پایداری در ساختمان ها)

خلاصه

:

حفظ و نگهداری ساختمان‌های باستانی، به‌ویژه ساختمان‌های میراثی، فرآیند پیچیده‌ای است که نیازمند بررسی دقیق چندین جنبه از جمله برنامه‌های نگهداری و در دسترس بودن بودجه است. یک برنامه نگهداری طولانی مدت موثر برای حفظ ارزش تاریخی و وضعیت این بناها بسیار مهم است. هدف اصلی چنین طرحی محدود کردن فرسودگی ساختمان، حفظ عملکرد بهینه ساختمان، به حداقل رساندن هزینه های عملیاتی و اطمینان از برآورده شدن محدودیت های بودجه است. این مطالعه یک روش ابتکاری را برای بهینه‌سازی استراتژی‌های نگهداری ساختمان‌های میراثی در سناریوهای مختلف، از جمله شرایط عادی و عواقب رویدادهای فاجعه‌بار احتمالی، معرفی می‌کند. روش پیشنهادی پارامترهای مختلف مانند شرایط ساختمان، عمر سرویس ساختمان و انواع مختلف مداخلات تعمیر و نگهداری را با هم مقایسه می‌کند. با این حال، در دسترس بودن بودجه یک چالش مهم در بسیاری از مطالعات موردی ایجاد می‌کند و پرداختن به محدودیت‌های بودجه بسیار دشوار است. بودجه های محدود ممکن است مانع از اجرای فعالیت های تعمیر و نگهداری مورد نظر شود و بهینه سازی برنامه تعمیر و نگهداری برای غلبه بر این مسائل را ضروری می کند. برای پرداختن به این چالش ها، این مطالعه از برنامه نویسی محدودیت (CP) به عنوان یک ابزار بهینه سازی استفاده می کند. برنامه نویسی محدودیت یک روش بهینه سازی قدرتمند است که به مسائل ترکیبی با فرمول بندی آنها به عنوان مدل های ریاضی و مدیریت محدودیت های مرتبط می پردازد. با نمایش مشکل به عنوان یک یا چند نمونه از مشکل رضایت محدودیت (CSP)، برنامه نویسی محدودیت، حل مشکل کارآمد و موثر را امکان پذیر می کند. مدل CP پیشنهادی یک ابزار ارزشمند در حل مشکلات زمان‌بندی تعمیر و نگهداری ساختمان‌های میراثی است. نتایج این مطالعه برای کمک به تصمیم گیرندگان در توسعه برنامه های نگهداری بلندمدت برای حفاظت از بناهای میراثی در نظر گرفته شده است.

۱٫ معرفی

روش‌های تعمیر و نگهداری مؤثر نقش مهمی در کنترل فرسودگی ساختمان از مرحله اولیه آن و جلوگیری از خرابی اجزای آن دارند. اقدامات تعمیر و نگهداری مناسب می تواند به طور موثر روند اجتناب ناپذیر زوال را مدیریت کند و به طور قابل توجهی عمر فیزیکی سازه را افزایش دهد. [۱,۲]. نگهداری از بناهای میراث قدیمی به ویژه چالش برانگیز است [۳]. شاغلین به دلیل ساختارهای شکننده، اغلب با تصمیمات سختی در نگهداری ساختمان های میراثی مواجه می شوند. چندین مطالعه [۴,۵,۶,۷] بر اهمیت حفظ بناهای میراثی با در نظر گرفتن ارزش معماری، سنت های تاریخی، اهمیت علمی آنها تاکید کرده اند. [۸]، جذابیت زیبایی شناختی برای گردشگری [۹] و اهمیت فرهنگی [۱۰]. با این حال، کمبود مطالعات جامع در مورد بهبود فرآیند تصمیم گیری برای تعیین مناسب ترین زمان بازسازی وجود دارد. این امر چالش های مهمی را برای مدیران ساختمان های میراث در توسعه برنامه های نگهداری مقرون به صرفه و اجرای عملیات تعمیر و نگهداری مناسب ایجاد می کند. [۱۱].
طرح‌های نگهداری در ساختمان‌های میراثی به عنوان یک ابزار استراتژیک برای دستیابی به اهداف مختلف مانند کنترل تخریب، حفظ عملکرد بهینه ساختمان، کاهش هزینه‌های عملیاتی و برآورده کردن الزامات بودجه عمل می‌کنند. [۱۲,۱۳]. بنابراین، نیاز به روشی مقرون به صرفه برای ایجاد برنامه های نگهداری وجود دارد.
به گفته رایلی و کوتگریو [۱۴]تعمیر و نگهداری معیوب را می توان به دو دسته تقسیم کرد. بودجه ناکافی در نهایت می تواند منجر به شکست یک ساختمان شود که اهمیت برنامه ریزی و تخصیص بودجه مناسب را برجسته می کند. آگاپیو و همکاران [۱۵] اشاره کرد که تعمیر و نگهداری بناهای میراثی به ویژه پرهزینه است و محدودیت های مالی ممکن است مانع اجرای برنامه ریزی بلندمدت مناسب به ویژه در سازه های قدیمی با اجزای قدیمی شود. با توجه به ساختارهای شکننده بناهای میراثی، یک رویداد فاجعه بار ممکن است منجر به خرابی قابل توجهی شود. [۳,۱۶]. بنابراین، این ساختمان ها نیازمند تلاش های مستمر و قابل توجهی برای نگهداری و مرمت هستند [۱۷,۱۸]. عملیات تعمیر و نگهداری ناکارآمد و نامناسب، همراه با فقدان ابزار تصمیم‌گیری برای بهینه‌سازی فعالیت‌های نگهداری پیشگیرانه در ساختمان‌های میراثی، می‌تواند منجر به هزینه‌های بیش از حد و حتی غیرضروری شود. [۱۹]. همانطور که فراهانی و همکاران اشاره کردند. [۹]این مسائل زمانی پیچیده تر می شوند که بودجه تعمیر و نگهداری و بازسازی محدود می شود و مسائل اجتماعی-اقتصادی فراوان است.
هنگام تعریف سیاست های تعمیر و نگهداری، توجه به عوامل عینی و در دسترس بودن منابع مالی در فرآیند تصمیم گیری بسیار مهم است. [۲۰]. راه حل جایگزین برای حل آن چالش ها در مدیریت تعمیر و نگهداری ساختمان، اتخاذ رویکرد نگهداری پیشگیرانه است [۱,۵,۲۱]. این رویکرد نقش مهمی در محاسبه و انباشت اثربخشی استفاده از هزینه دارد [۲۲]. با تخصیص هزینه پیش بینی شده به بودجه تعمیر و نگهداری ساختمان، می توان اقدامات پیشگیرانه نگهداری را برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت ساختمان توسعه داد. [۶,۲۳]. کوون و همکاران و چان و همکاران [۲۳,۲۴] اشاره کرد که این رویکرد پیشگیرانه به کاهش مشکلات آینده کمک می کند و طول عمر و پایداری ساختمان را تضمین می کند.
توسط پریتو و همکاران پشتیبانی می شود. [۳]آخرین داده‌های جمع‌آوری‌شده ورودی تازه‌ای هستند که از ذینفعان در تصمیم‌گیری بهتر در رابطه با فعالیت‌های تعمیر و نگهداری ساختمان‌های میراث حمایت می‌کنند. در این مطالعه، داده های وضعیت ساختمان از مرکز حفاظت میراث فرهنگی جاوه مرکزی در اندونزی جمع آوری شد [۲۵] و بر اساس بررسی های میدانی دقیق و ارزیابی های کارشناسی طبقه بندی شده است. هدف از این مطالعه، تدوین یک برنامه نگهداری پیشگیرانه بناهای میراثی با استفاده از داده های موجود است. تمرکز اصلی در تدوین یک استراتژی نگهداری طولانی مدت است که طول عمر این سازه های ارزشمند را به حداکثر می رساند و در عین حال به محدودیت های ناشی از در دسترس بودن بودجه پایبند است. این استراتژی چندین سطح شرایط ساختمانی را نیز در نظر می گیرد که می توانند نرمال یا سطح پایین ناشی از رویدادهای فاجعه آمیز باشند. در شرایط عادی، داده‌های بلادرنگ به‌دست‌آمده از وضعیت فعلی ساختمان‌ها با فرض عدم وجود رویدادهای پیش‌بینی نشده مانند حوادث فاجعه‌بار استفاده می‌شود. با این حال، در شرایط فاجعه‌بار، ما یک حالت فرسوده را شبیه‌سازی می‌کنیم که در آن انتظار می‌رود ساختمان‌ها در وضعیت بدتری نسبت به وضعیت فعلی خود باشند. هنگامی که چنین شرایطی رخ می دهد، رسیدگی به نیازهای فوری ساختمان ها بسیار مهم می شود، زیرا فعالیت هایی که می توانند ساختمان ها را تحت تاثیر قرار دهند ممکن است به طور بالقوه منجر به خرابی قابل توجهی شوند. برای مقابله با این چالش، یک رویکرد بهینه سازی در چارچوب چرخه عمر تعمیر و نگهداری ساختمان اتخاذ می شود که امکان توسعه یک برنامه تعمیر و نگهداری جامع را فراهم می کند.

۲٫ بررسی ادبیات

بسیاری از مسائل مربوط به حفاظت تاریخی به ویژه در مورد بناهای میراثی در مناطق شهری مستند شده است. با توجه به اینکه ارزش تاریخی بنا باید حفظ شود، چند جنبه مهم است [۲۴,۲۶]. بنابراین، تعمیر و نگهداری باید در اولویت قرار گیرد، زیرا نه تنها از عملکرد ساختار اصلی محافظت می کند، بلکه محیط اجتماعی-اقتصادی در مجاورت آن را نیز بهبود می بخشد. [۲۷]. فرسودگی ساختمان‌های میراثی نه تنها هزینه‌های نگهداری بالایی را به همراه دارد، بلکه قابلیت استفاده و ایمنی آنها را نیز کاهش می‌دهد، که در درجه اول به دلیل قدمت آنها ایجاد می‌شود.
استفاده مجدد تطبیقی ​​از ساختمان‌های میراثی موضوع مورد توجه محققان با هدف به حداکثر رساندن استفاده از ساختارهای باقی‌مانده بوده است. سانچز و همکاران [۲۸] از تجزیه و تحلیل چرخه زندگی (LCA) برای انتخاب رویکرد برنامه ریزی ساختارشکنی برای استفاده مجدد تطبیقی ​​استفاده کرد و یک راه حل اکتشافی نزدیک به بهینه به دست آورد. استفاده مجدد تطبیقی ​​در ساختمان های میراثی با در نظر گرفتن عوامل اقتصادی و محیطی انجام می شود. به گفته فاستر [۲۹]، مفهوم استفاده مجدد تطبیقی ​​می تواند مزایای اقتصادی را به همراه داشته باشد، که در آن بناهای میراثی باید نه تنها به دلایل فرهنگی بلکه به دلایل اقتصادی نیز حفظ شوند، همانطور که فورستر و همکاران بیان کردند. [۳۰]. یونگ و چان [۳۱] بر اهمیت حفظ بناهای میراثی با استفاده مجدد از امکانات موجود و افزایش عمر آنها از طریق توسعه مفهومی پایدار تأکید کرد. این امر می تواند از طریق روش های مختلفی مانند استفاده مجدد، تعمیر، نوسازی، بازسازی و تغییر کاربری سازه ساختمان به دست آید. منارم و غیسی [۳۲] LCA را در تحقیقات خود به عنوان یک شاخص پیش بینی کننده اثرات زیست محیطی نشان دادند. فری و همکاران [۳۳] از LCA برای تجزیه و تحلیل عملیات تعمیر و نگهداری مختلف و تأثیر آنها بر اکوسیستم استفاده کرد. یافته های آنها نشان می دهد که هر عملیات بر اکوسیستم تأثیر داشته است. مصرلسوی و گونچه [۳۴]از سوی دیگر، متغیرهایی را بررسی کرد که بر فرآیند تصمیم‌گیری برای ایجاد یک مدل جامع برای ساختمان‌های میراثی که شامل رویکرد استفاده مجدد تطبیقی ​​است، تأثیر می‌گذارد.
به منظور نگهداری موثر ساختمان‌های میراثی، استراتژی‌ها و ابزارهای مناسب برای کمک به مدیریت فعالیت‌های نگهداری مطابق با استانداردها ضروری است. چو و یون [۱۱] از مدل سازی ریاضی به عنوان ابزاری برای ساده سازی فرآیند مدیریت تعمیر و نگهداری ساختمان استفاده می کند. آنها در مورد مقایسه تامین مالی موثر برای شرایط قبل و بعد از بازسازی ساختمان بحث کردند. علاوه بر این، آنها تحلیل هزینه چرخه عمر تجمعی (LCCA)، از جمله هزینه اولیه (IC)، هزینه عملیاتی (OC) و هزینه تخریب (DO) را در نظر گرفتند. بنابراین می تواند مرجعی برای پیش بینی زمان مقرون به صرفه بازسازی باشد. آنها در تحقیقات خود الگوریتمی برای تعیین زمان مقرون به صرفه بازسازی ایجاد کردند. فلورس کولن و دی بریتو [۱] روش هزینه چرخه عمر (LCC) را اعمال کرد و چندین سناریو را در استراتژی تعمیر و نگهداری ساختمان به عنوان یک تلاش پیشگیرانه در برابر تخریب احتمالی شرایط ساختمان توسعه داد. آنها چندین پارامتر مانند عمر سرویس، عملکرد، حداقل سطح کیفیت، فرکانس عملیات تعمیر و نگهداری فعالیت های تعمیر و نگهداری و هزینه ها را در نظر گرفتند. گرانت و ریس [۳۵] یک پیش‌بینی عمر سرویس ساختمان به منظور نشان دادن عمر سرویس در چارچوب LCA و در نظر گرفتن اثر محیطی ایجاد کرد. این مطالعه بر ارتباط بین مواد و سیستم در عملیات تعمیر و نگهداری ساختمان متمرکز شده است. در نتیجه، چرخه عمر ساختمان پیش بینی شده دقیق تر و کامل تر است. مورکوس و لونیس [۳۶] با ارائه یک جایگزین برای امکانات زیرساخت شبکه با استفاده از یک الگوریتم ژنتیک، یک استراتژی تعمیر و نگهداری پیشنهاد کرد. هدف آنها به حداقل رساندن هزینه های چرخه عمر و در عین حال برآورده کردن الزامات و عملکرد برنامه جهانی بود. لونیس و وانیر [۱۳] مطالعه ای بر روی سیستم های تعمیر و نگهداری سقف انجام داد که هدف آن دستیابی به اهداف متعدد از جمله کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری، به حداکثر رساندن عملکرد شبکه و به حداقل رساندن خطر خطا در فرآیند تعمیر و نگهداری بود. برای دستیابی به این اهداف، آنها از روش برنامه‌نویسی سازش با مفهوم چرخه حیات با استفاده از زنجیره مارکوف استفاده کردند. در مطالعات قبلی، همانطور که قبلاً ارائه شد، استفاده از تجزیه و تحلیل هزینه چرخه زندگی (LCCA) به طور کلی مشاهده شده است، همانطور که توسط چو و همکاران، فلورس-کولن و همکاران، گرانت و همکاران انجام شده است. و مورکوس و همکاران در نتیجه، در این تحقیق می توان از محاسبات LCCA به عنوان مبنای منطقی برای تعیین نرخ تورم در برآورد ارزش هزینه آتی استفاده کرد.
سیستم نگهداری ساختمان های قدیمی، به ویژه، اغلب به دلیل کاهش وضعیت ساختمان، ناکافی است [۳۷]. . . کالمن و لتورنو [۲۶] بیان کرد که نگهداری از بناهای میراثی برای حفظ ارزش آنها ضروری است. منارم و غیسی [۳۲] تحقیقات مربوط به نگهداری ساختمان های میراثی را برای به حداقل رساندن اثرات منفی قابل توجه بر محیط زیست انجام داد. آنها تأثیر بهبود ساختمان میراث را بر محیط اطراف در نظر گرفتند. کوون و همکاران [۲۳] استفاده از ساختمان های قدیمی در مناطق شهری به عنوان مطالعه موردی. در مقاله خود، آنها با اتخاذ استدلال مبتنی بر مورد (CBR) به عنوان یک روش، مدلی را توسعه دادند که در آن وزن چندین مورد مشابه انجام شد و یک الگوریتم ژنتیک (GA) برای بهینه‌سازی وزن‌دهی مقادیر تولید شده از CBR استفاده شد. تجزیه و تحلیل شامل شبیه‌سازی مونت کارلو بر اساس نتایج GA برای پیش‌بینی هزینه‌های تعمیر و نگهداری ساختمان‌های قدیمی چند خانواری بود. بنابراین، نتایج مدل در مورد برنامه ریزی بلندمدت فعال در مرحله تعمیر و نگهداری استفاده شد.
فراهانی و همکاران [۱۲] یک تکنیک بهینه‌سازی چند هدفه برای برنامه‌های تعمیر و نگهداری و نوسازی پیشنهاد کرد که از یک تابع تخریب اصلاح‌شده برای مطالعات امید به زندگی استفاده می‌کند. این تکنیک با تجزیه و تحلیل هزینه چرخه عمر خدمات (LCCA) برای برنامه ریزی تعمیر و نگهداری و بازسازی برای دو ساختمان یکسان در سنین مختلف و نشان دادن اثربخشی رویکرد ترکیب شد. چندین مطالعه قبلی [۳۸,۳۹,۴۰,۴۱,۴۲] بر اولویت بندی و اجرای تعمیر و نگهداری پیش بینی بر اساس سطح وضعیت ساختمان تمرکز کرده اند. علاوه بر این، مطالعات قبلی [۷,۴۳,۴۴,۴۵] پژوهشی را در زمینه ارزیابی اولویت‌های حفاظت از بناهای تاریخی با استفاده از روش‌های ARAS و AHP پیشنهاد کرده‌اند. در این مطالعات برخی از ارزش‌های موجود در بناهای تاریخی مانند بحث‌های باستان‌شناسی، تاریخی، معماری، اقتصادی، اجتماعی و غیره مورد توجه قرار گرفت. در نتیجه، این تحقیقات معیارهای ارزیابی متعددی را برای پروژه‌های نوسازی جایگزین ساختمان‌های میراث فرهنگی ایجاد کرده است.
چندین محقق منطق فازی را برای طبقه بندی و تعیین سطوح شرایط ساختمان به چندین طبقه بندی بر اساس جنبه های مختلف توسعه داده اند. پیش از این، منطق فازی برای تجزیه و تحلیل عمر خدمات ساختمان های تاریخی استفاده شده است. پریتو و همکاران [۴۶] یک رویکرد محاسباتی جدید مبتنی بر سیستم‌های فازی ایجاد کرد که بر مدیریت ساختمان‌های تاریخی متمرکز است و عمدتاً متغیرهای مرتبط با ریسک ذاتی سازه‌ها در یک محیط محلی معین را در نظر می‌گیرد. در مطالعه دیگری پریتو و همکاران، [۴۷] پیشنهاد استفاده بهبود یافته از مدل فازی ممدانی (MFM) برای ارزیابی قابلیت سرویس دهی سازه های تاریخی معماری. این روش به ویژه برای تعیین اولویت های حفاظت پیشگیرانه در گروه هایی از سازه های تاریخی مشابه، بر اساس معیارهای عملکردی آنها مناسب است. علاوه بر این، تکنیک های آماری برای تخمین عمر خدمات عملکردی میراث معماری به کار گرفته شده است. [۴۸]. یک روش استنتاج فازی برای رتبه‌بندی میراث معماری از نظر عمر خدمات کاربردی استفاده شد، که امکان اولویت‌بندی فعالیت‌های نگهداری و حفاظت پیشگیرانه در گروه‌های همگن ساختمان‌ها و همچنین بهینه‌سازی هزینه‌های نگهداری را فراهم می‌آورد.
علاوه بر این، برخی از مطالعات بر توسعه تحلیل‌های چند سناریویی برای ارزیابی سناریوهای بالقوه آینده که ممکن است بر ساختمان‌های میراث تاثیر بگذارد، متمرکز شده‌اند. پریتو و همکاران [۴۹] رویکردی برای تخمین عمر خدمات عملکردی سازه های تاریخی در یک منطقه معین پیشنهاد کرد. این مطالعه یک تجزیه و تحلیل چند سناریویی را ارائه کرد و خطرات زیست محیطی را بر اساس کاربری مورد نظر ساختمان ارزیابی کرد. این تجزیه و تحلیل خطرات سازه ای استاتیک و همچنین داده های تاریخی مربوط به چرخه عمر ساختمان را بر اساس سوابق تاریخی در نظر گرفت و درجه آسیب پذیری ساختمان را در طول زمان ارزیابی کرد. یافته‌های این مطالعات با استفاده از روش‌های منطق فازی، پارامترهای ارزشمندی را برای پیش‌بینی و اولویت‌بندی مداخلات برای ساختمان‌های میراثی فراهم کرده‌اند. طبق اظهارات متعددی که توسط AJ Prieto و همکارانش بیان شده است، [۴۶,۴۷,۴۸,۴۹] ارزش میراث یک عامل بسیار مهم در حفظ بناهای تاریخی است. با این حال، هیچ یک از این مطالعات قبلی به شرایط فاجعه بار در استراتژی حفاظت پرداخته اند.

۳٫ توسعه مدل

روش مورد استفاده در این مطالعه شامل استفاده از برنامه نویسی محدودیت (CP) است که در تحقیقات قبلی ثابت کرده است که در حل مسائل زمان بندی در حوزه های کاربردی مختلف موثر و کارآمد است. CP یک روش بهینه سازی است که برای حل مسائل ترکیبی استفاده می شود. تعریف این مسائل بهینه سازی ترکیبی در یک یا چند مورد از مسئله رضایت محدودیت (CSP) یک راه متداول برای حل مسئله است. [۵۰]. به طور خاص، زمان‌بندی به عنوان یکی از حوزه‌هایی شناخته شده است که برنامه‌نویسی محدودیت (CP) اثربخشی خود را نشان می‌دهد. [۵۱]. لیو و همکاران [۲۱,۵۲] مفهوم مشکلات زمانبندی تعمیر و نگهداری را با استفاده از روش برنامه ریزی محدودیت (CP) پیشنهاد کرد. مطالعه آنها یک رویکرد جدید برای برنامه ریزی تعمیر و نگهداری سازه را با استفاده از یک استراتژی نگهداری پیشگیرانه بر اساس داده های تاریخی از یک مطالعه قبلی مورد بررسی قرار داد. آنها از رویکرد برنامه نویسی محدودیت (CP) برای ایجاد یک چارچوب بهینه سازی استفاده کردند که محدودیت بودجه را در نظر می گیرد. با توجه به اثربخشی و کارایی CP در حل مسائل ترکیبی، به عنوان روش تحقیق حاضر انتخاب شد. برای حل مدل بهینه‌سازی زمان‌بندی توسعه‌یافته در این مطالعه، IBM ILOG CPLEX Optimization Studio IDE 12.10.0 به عنوان پلت فرم بهینه‌سازی استفاده شد.

۳٫۱٫ تعریف مشکل

اولین گام در توسعه یک برنامه نگهداری ساختمان تاریخی، تعریف مشکلی است که باید حل شود. این مشکل به صورت زیر تعریف می شود:
  • بسیاری از بناهای تاریخی برای عملکرد صحیح نیاز به تعمیر و نگهداری دارند.
  • قبل از اجرای طرح نگهداری، این ساختمان ها شرایط اولیه متفاوتی دارند.
  • وضعیت ساختمان با افزایش طول عمر آن بدتر می شود. بنابراین در صورت وقوع یک فاجعه، وضعیت آن بدتر می شود.
  • استفاده از بناهای میراثی زمانی می تواند ارزشمند باشد که ساختمان ها شرایط لازم را داشته باشند.
  • تعمیر و نگهداری ساختمان وضعیت آن را به طور مداوم بهبود می بخشد.
  • حفظ ساختمان با محدودیت های بودجه محدود شده است.
  • داشتن یک برنامه نگهداری که بتواند شرایط مناسب ساختمان را برای طولانی ترین مدت ممکن حفظ کند، ضروری است.
بر اساس این مسائل افزایش سطح نگهداری می تواند وضعیت ساختمان را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. با این حال، با افزایش بودجه مورد نیاز نیز همراه است. این مدل تعمیر و نگهداری ساختمان تاریخی در نظر گرفته شده است تا با در نظر گرفتن بودجه موجود به طولانی ترین عمر بنای تاریخی برسد. با توجه به این نگرانی ها، هدف ما ارائه یک مفهوم پیشرفته است که به طور موثر به این مسائل رسیدگی می کند.

۳٫۲٫ فرمولاسیون مدل

به منظور حل مشکل همانطور که قبلاً تعریف شد، ما اجزای کلیدی را که نیاز به توجه دارند شناسایی و دسته بندی کردیم. در این بخش قصد داریم مشکلاتی را که باید حل شوند خلاصه کنیم و مدل پیشنهادی در روش شناسی به شرح زیر است:
  • شرایط ساختمان به چند سطح طبقه بندی می شود.
  • ساختمان در صورتی قابل استفاده مجدد است که شرایط آن در سطح قابل قبولی تحت استاندارد مورد نیاز باشد.
  • نگهداری برنامه ریزی شده ساختمان های میراث شامل چندین بسته فعالیت تعمیر و نگهداری است. بسته های فعالیت مستلزم آن است که مقادیر هزینه ها جداگانه باشد و باعث بهبود شرایط ساختمانی برای هر ساختمان میراثی به صورت جداگانه شود.
با توجه به این اصول، زمانی که وضعیت بنای میراث ضعیف است، ضروری است که بلافاصله مداخلات اساسی برای جلوگیری از فرسودگی تصاعدی بنا انجام شود. با این حال، برای ساختمان‌های میراثی که در ابتدا در شرایط خوبی هستند و به خوبی نگهداری شده‌اند، ممکن است از همان ابتدای مداخله، اقدامات تعمیر و نگهداری عمده لازم نباشد.
برای ایجاد مدل پیشنهادی، سطوح مختلف شرایط ساختمان (BCL) را برای هر ساختمان در ابتدای دوره در نظر می گیریم، همانطور که در نشان داده شده است. میز ۱. بر اساس BCL، مدل، نوع نگهداری مناسب مورد نیاز برای هر ساختمان را، همانطور که در نشان داده شده است، تنظیم می کند جدول ۲. به گفته کالمن و همکاران. [۲۶]فعالیت‌های نگهداری ساختمان‌های میراثی باید تا حد امکان انجام شود تا تعمیرات اساسی به حداقل برسد، که هدف آن حفظ ارزش موجود در ساختمان میراث است. بنابراین گزینه های مختلفی در رابطه با نوع نگهداری وجود دارد.
ارزیابی پیمایش شامل استانداردهای مقررات حفاظت از بناهای میراثی ساختمان و برنامه ریزی محیطی منطقه قدیمی شهر (BEP)، سمارنگ بود. [۵۳]. در این مطالعه، داده‌های وضعیت ساختمان از یک بررسی میدانی که در سال ۲۰۱۹ انجام شد، با تمرکز بر فهرستی از ساختمان‌های میراثی در منطقه شهر قدیمی سمارانگ، اندونزی جمع‌آوری شد. [۲۵]. طبقه بندی وضعیت ساختمان در نشان داده شده است میز ۱.
علاوه بر این، نوع اقدام تعمیر و نگهداری با استفاده از داده های اقدامات تعمیر و نگهداری قبلی تعیین می شود. انواع اقدامات تعمیر و نگهداری در ارائه شده است جدول ۳. طبقه بندی فعالیت های تعمیر و نگهداری اصلی و جزئی نشان می دهد که آنها تأثیر متفاوتی بر افزایش ارزش عمر مفید ساختمان از بالاترین تا کمترین دارند. هر مداخله بر افزایش تخمینی عمر مفید تأثیر می گذارد، که با افزایش سن ساختمان پس از فعالیت های اصلی و جزئی نشان داده می شود. همانطور که در نشان داده شده است، هزینه هر نوع مداخله نیز بر اساس تجربه متخصص تعیین می شود جدول ۳. در این مدل، که از چندین مفهوم از دنباله ای از فعالیت های تعمیر و نگهداری ساختمان استفاده می کند، همانطور که در نشان داده شده است جدول ۲، انتخاب اولیه بر اساس سطح شرایط اولیه ساختمان (BCL) است.
از اطلاعات بالا، ما مدلی را برای تعیین اقدام تعمیر و نگهداری مناسب بر اساس طبقه بندی سطح شرایط ساختمان (BCL) فرموله کردیم. این بدان معنی است که وقتی یک BCL خاص شناسایی می شود، اقدام تعمیر و نگهداری مربوطه انتخاب می شود. فعالیت بعدی به دنبال اقدام مورد نیاز مانند تعویض یا تمیز کردن است. همانطور که در نشان داده شده است جدول ۲فعالیت های تعمیر و نگهداری باید بدون هیچ گونه شکافی بین فعالیت های برنامه ریزی بلند مدت انجام شود. علاوه بر این، طول عمر باقیمانده هر ساختمان باید هنگام تعیین زمان شروع فعالیت های تعمیر و نگهداری در نظر گرفته شود. رابطه تعاملی در این تحقیق نشان می دهد که پس از پایان فعالیت قبلی، فعالیت بعدی بلافاصله شروع می شود. بدون شکاف بین فعالیت های تعمیر و نگهداری، تعمیر و نگهداری اولیه باید انجام شود تا BCL به طور قابل توجهی افزایش یابد. توجه به این نکته مهم است که در برخی موارد، مدل ممکن است به جای ترکیبی از مداخلات جزئی، یک مداخله عمده را به تنهایی توصیه کند. دوره بعدی در آن ساختمان مستقیماً مداخله اصلی بعدی مرتبط با قابلیت طول عمر ساختمان را انتخاب می کند که مداخله می تواند به طور قابل توجهی افزایش یابد، مانند بازسازی، بازسازی، تقویت و گسترش. این مدل همچنین بودجه در دسترس را در طول دوره برای ارزیابی احتمالات انتخاب در نظر می گیرد. شکل ۱ بیشتر مفهوم توالی فعالیت را در بین BCLهای مختلف نشان می دهد، که در آن مناطق سایه نشان دهنده مدت زمان ساخت و ساز فعالیت های تعمیر و نگهداری است.
تمام پارامترها و متغیرهای مدل در نشان داده شده است جدول ۴. برای حل مشکل برنامه ریزی تعمیر و نگهداری، این مدل برای به حداکثر رساندن عمر خدمات ساختمان های میراثی در یک دوره برنامه ریزی معین طراحی شده است. برای دستیابی به این هدف، مفهوم برنامه‌ریزی نگهداری طولانی‌مدت اعمال می‌شود و محدودیت‌های مرتبط در زیر بیان شده‌اند.

م آ ایکس من متر من z ه ب = ۱ ه w ب × D ب
تابع هدف در معادله (۱) ارائه شده است، که در آن هدف اولیه به حداکثر رساندن طول عمر هر بنای میراثی با وزن اهمیت اولویت بندی شده هر ساختمان است، همانطور که توسط مقررات حفاظت از بناهای میراث در مطالعه موردی مورد نیاز است.

س r ب = ۰ د r ب = ۰
طبق رابطه (۲) اگر شرایط ساختمان به شدت آسیب دیده باشد، به این معنی است که عمر باقیمانده ساختمان صفر است و زمان بیشتری باقی نمانده است. بنابراین، همانطور که در رابطه (۷) توضیح داده شد، فعالیت های تعمیر و نگهداری باید به طور مداوم انجام شود.

س r ب = ۰ س r ب = اس جی آ پ ب
همانطور که قبلا ذکر شد، هنگامی که معادله (۲) راه اندازی می شود، اجرای معادله (۳) را فعال می کند. در واقع، زمانی که طول عمر باقیمانده صفر باشد، زمان شروع زمان باقیمانده معادل زمان شروع فعالیت اصلی اولیه است.

ه r ب = س r ب + د r ب
برای تعریف زمان پایان زمان باقی مانده در هر بنای میراثی به صورت جداگانه، از رویکردی استفاده می شود که هم شروع و هم طول زمان باقی مانده در هر ساختمان را در نظر می گیرد. این رویکرد در معادله (۴) برای درک واضح تر بیان شده است.

ه r ب = اس جی آ پ ب
محدودیت مربوط به پایان زمان باقیمانده بر اساس سطح وضعیت ساختمان از بررسی میدانی انجام شده توسط دولت در معادله (۵) ارائه شده است. وقتی زمان باقیمانده تمام می شود، این معادله نشان می دهد که مداخله بزرگ یا مداخله کوچک باید شروع شود. در نتیجه، هیچ اقدام تعمیر و نگهداری بدون کار در کل ساختمان وجود ندارد. در نتیجه، کل ساختار به اندازه کافی نگهداری می شود.

و ipb = دکتر ب + دی جی apb
معادله (۶) فعالیت تعمیر و نگهداری جزئی انجام شده از زمان باقیمانده و فعالیت اصلی تعمیر و نگهداری را تعریف می کند. هنگامی که مدت زمان به پایان رسید، فعالیت جزئی باید بیشتر انجام شود. بنابراین در ادامه بحث ذکر این نکته ضروری است که زمان شروع فعالیت های جزئی بر اساس زمان شروع، مدت زمان باقی مانده و مدت مداخله اصلی تعیین می شود.

D آر ب = ۰ ۱ اس جی آ پ ب ۲
هنگامی که طول عمر باقیمانده در معادله (۷) ۰ باشد، فعالیت اصلی بعدی باید فعالیت اصلی ۱ یا ۲ باشد، که بازسازی یا بازسازی ساختمان است که باید انجام شود.

۱ D آر ب ۵ ۲ اس جی آ پ ب ۴
معادله (۸) نشان می دهد که، زمانی که طول عمر باقیمانده بین ۱ تا ۵ باشد، فعالیت اصلی بعدی یک مداخله بازسازی، تقویت یا توسعه برای ساختمان است.

۵ D آر ب ۱۰ ۳ اس جی آ پ ب ۵
از طرف دیگر، اگر طول عمر باقیمانده بین ۵ تا ۱۰ باشد، طبق رابطه (۹)، فعالیت اصلی بعدی باید یک مداخله تقویت، گسترش یا جایگزینی باشد.

۱۰ D آر ب ۱۵ ۴ اس جی آ پ ب ۶
هنگامی که طول عمر باقیمانده بین ۱۰ تا ۱۵ باشد، فعالیت اصلی بعدی باید توسعه، تعویض یا تمیز کردن ساختمان را انجام دهد، همانطور که در رابطه (۱۰) بیان شده است.

۱۵ D آر ب ۲۰ ۵ اس جی آ پ ب ۶
به طور مشابه، اگر طول عمر باقیمانده بین ۱۵ تا ۲۰ باشد، فعالیت اصلی بعدی باید مطابق با معادله (۱۱) برای بررسی تعویض یا تمیز کردن ساختمان انجام شود.

۲۰ D آر ب ۲۵ اس جی آ پ ب = ۶
زمانی که طول عمر باقیمانده برابر یا بیشتر از ۲۰ اما کمتر یا مساوی ۲۵ باشد، معادله (۱۲) حکم می‌کند که مداخله اصلی بعدی باید شامل تمیز کردن ساختمان باشد. در نتیجه اظهارات فوق، زمانی که طول عمر باقیمانده بین ۵ تا ۱۰ سال باشد، ساختمان به عنوان سطح ۶ طبقه بندی می شود. در چنین مواردی، ارزیابی بصری ساختمان به عنوان جایگزینی برای انجام بازرسی فیزیکی عمل می کند. مداخله تعمیر و نگهداری توصیه شده برای ساختمان ها در این سطح حداقل است، زیرا وضعیت ساختمان به طور مداوم عالی است. تمرکز باید بر حفظ پایداری سطح ساختمان به جای انجام مداخلات گسترده باشد.

آ = ۰ ه ج j آ [ ۱ + r y ] y × جی apb = سی جی آ پ ب من = ۰ ساعت ج من من [ ۱ + r y ] y × من ipb = CI من پ ب ب = ۱ ه پ = ۱ f آ = ۰ g من = ۰ ساعت سی جی آ پ ب + CI ipb پ = ۱ f y = ۰ متر پ ب ب پ پ [ ۱ + r ] y
معادله (۱۳) هزینه ای را که باید در نظر گرفته شود را نشان می دهد. این نشان دهنده الزامی است که هزینه نگهداری در دوره پ باید کمتر یا برابر ظرفیت بودجه باشد.

است ب SJ apb و ipb
معادله (۱۴) نشان می دهد که طول عمر باقی مانده باید به پایان برسد. سپس فعالیت اصلی و فعالیت جزئی پس از پایان فعالیت قبلی انجام می شود.

آ = ۰ g د آ × جی apb = دی جی آ پ ب من = ۰ ساعت د من × من ipb = از جانب من پ ب آ = ۰ g من = ۰ ساعت پ = ۰ f [ dr b + DJ apb + DI ipb ] = D ب
تعیین چارچوب زمانی مورد انتظار برای تخصیص بودجه هنگام برنامه ریزی فعالیت های تعمیر و نگهداری بسیار مهم است. زمان هدف سرویس را می توان با اضافه کردن زمان باقی مانده، زمان فعالیت اصلی و زمان فعالیت جزئی محاسبه کرد. این فرمول در رابطه (۱۵) نشان داده شده است.

r پ ب D ب متر پ ب
به منظور تجزیه و تحلیل بودجه مناسب، محاسبه زمان مورد انتظار برای انجام تعمیر و نگهداری ساختمان در حین ایجاد یک برنامه ضروری است. تخصیص بودجه نیاز به در نظر گرفتن نیازهای تعمیر و نگهداری ساختمان دارد و اطمینان حاصل می کند که اهداف تعمیر و نگهداری مورد نظر می تواند در بودجه موجود محقق شود. معادله (۱۶) برای تعیین محدودیت های مدل، به طور خاص تعیین حداقل زمان مورد نیاز برای دستیابی به اهداف تعمیر و نگهداری استفاده می شود. در این صورت کل زمان فعالیت باید در کمتر یا مساوی زمان تخصیص بودجه برنامه ریزی از سوی مسئولین که ۳۰ سال است انجام شود. علاوه بر این، بر اساس [۳۵]با توجه به چرخه عمر تقریبی، حداکثر مدت زمان تخمین زده شده در یک چرخه برنامه ریزی نگهداری ۵۰ سال است.

۳٫۳٫ سناریوی پیاده سازی

به منظور پرداختن موثر به حفاظت از خوشه های ساختمانی میراث، در نظر گرفتن سناریوهای مختلفی که ممکن است در طول فرآیند حفاظت به وجود بیاید، مهم است. هدف این تحقیق شبیه‌سازی این سناریوها و توسعه یک برنامه تعمیر و نگهداری است که هم رویدادهای عادی و هم فاجعه‌بار را در بر می‌گیرد.
سناریوهای مختلف، مانند ارزیابی شرایط، شبیه سازی شده و محدود به موضوع خرید صندوق است. برنامه نویسی محدودیت (CP) به عنوان تکنیکی برای رسیدگی به چالش های بهینه سازی هدف استفاده می شود. علاوه بر این، هدف کمک به ذینفعان، متخصصان، مشتریان و تصمیم‌گیرندگان در اتخاذ استراتژی برنامه‌ریزی حفاظت از بنای میراث با استفاده از مداخله برنامه‌ریزی بلندمدت، مانند تخصیص بودجه و امید به زندگی است. شکل ۲ چارچوب تحقیق انجام شده را به تصویر می کشد.
این مطالعه یک روش فاز سیستماتیک را ارائه می‌کند که هدف آن ارائه پشتیبانی فنی برای مدیریت بازرسی و نگهداری با ادغام مجموعه داده‌های مرتبط با استراتژی‌های مختلف تعمیر و نگهداری است. در این تحقیق سه سناریو انجام شده و استدلال های آنها به شرح زیر توضیح داده شده است.

۳٫۳٫۱٫ سناریوی ۱: نگهداری پیشگیرانه بر اساس شرایط فعلی

بر اساس شرایط فعلی و در نظر گرفتن رویه ها و رویکردهای روشمند مناسب، مدیریت پیشگیرانه برای سازه های میراث حیاتی است. برای افزایش طول عمر یک ساختمان، باید قبل از اینکه تعمیرات یا تعمیرات اساسی ضروری شود، نگهداری پیشگیرانه برنامه ریزی شود [۲۴]. در این مورد، پارامترهای مربوط به طول عمر مورد انتظار ساختمان و در دسترس بودن تدارکات بودجه از دوره های قبل باید در نظر گرفته شود. در سناریوی ۱، هدف تلاش می‌کند تا پایداری ساختمان را برای مدت طولانی‌تری حفظ کند. به حداکثر رساندن طول عمر ساختمان همراه با در نظر گرفتن بودجه در دسترس ضروری است.

۳٫۳٫۲٫ سناریو ۲: مداخله تعمیر و نگهداری هنگامی که شرایط فاجعه بار رخ می دهد

رویدادهای پیش بینی نشده می تواند تأثیر قابل توجهی بر شرایط بناهای میراثی داشته باشد و منجر به رویدادهای فاجعه آمیز در طول زمان شود. برای مدیریت اثرات ناشی از فرسودگی طبیعی و حفظ سطح وضعیت بناهای میراثی، نگهداری پیشگیرانه باید به صورت سیستماتیک اجرا شود. [۵۴]. وقایع فاجعه آمیز، زمانی که رخ می دهند، می توانند به طور همزمان به ساختمان های میراثی در همان منطقه آسیب جدی وارد کنند و اغلب ذینفعان را وادار می کنند که نیاز به مداخله فوری و اقدامات مناسب را تشخیص دهند. [۳,۵]. این امر به ویژه در مناطق مستعد بلایای طبیعی مکرر و حوادث فاجعه آمیز بسیار مهم است. بنابراین، ایجاد رویه‌ها و استانداردهای مناسب برای مدیریت خرابی‌های احتمالی در آینده بسیار مهم است [۵۵]. در سناریوی ۲، دستیابی به نتیجه مطلوب در مورد وضعیت ساختمان که نیاز به تعمیرات اضطراری دارد، برای مدیران بسیار چالش برانگیز است. با این حال، برای جمع آوری هزینه هایی که باید هزینه شود، سعی می کنیم از کل هزینه در سناریوی ۱ به عنوان سقف بودجه استفاده کنیم. این رویکرد منجر به تأثیر بر نتیجه نهایی می شود، زیرا به اولویت بندی و تخصیص مؤثر منابع موجود کمک می کند.

۳٫۳٫۳٫ سناریو ۳: تعدیل بودجه ناقص

امکان سنجی هر طرح نگهداری بستگی به کفایت بودجه دارد. ارزیابی مدت زمان مورد نیاز برای نگهداری تمام سازه ها در شرایط کاملاً قابل سرویس و با حداقل هزینه در طول چرخه برنامه ریزی مهم است. [۴۴,۴۵]. در سناریوی ۳، نگرانی اصلی حول دستیابی به تعمیر و نگهداری جامع ساختمان ها برای تحقق چارچوب زمانی مورد انتظار است. با این حال، هدف اصلی دستیابی به تعمیر و نگهداری جامع ساختمان ها با در نظر گرفتن بودجه محدود برای تامین طول عمر مورد انتظار است. اگر نتایج سناریوی ۲ رضایت بخش تلقی شود، جایی که محدودیت بودجه بر اساس سناریو ۱ ایجاد شده است، ممکن است لازم باشد که تنظیمات مربوط به ظرفیت بودجه به منظور اطمینان از نگهداری جامع ساختمان ها انجام شود. در چنین مواردی، سناریوی ۳ می تواند گهگاهی اجرا شود که مستلزم مداخلات در اکثر اجزای ساختمان تا رسیدن به طول عمر مورد انتظار است.

۴٫ مطالعه موردی

رویکرد ارائه شده در این مطالعه به فرآیندهای تصمیم گیری برای برنامه ریزی استراتژی های پیشگیرانه برای ساختمان های میراث کمک می کند. این رویکرد سوابق تاریخی را در نظر می گیرد و از آنها برای تصمیم گیری آگاهانه استفاده می کند. شایان ذکر است که انتخاب محدوده شهر قدیم به عنوان مطالعه موردی بر اساس نزدیکی آن به مرکز اقتصادی شهر بوده است. با این حال، مهم است که اذعان کنیم که منطقه شهر قدیمی سمارنگ از نظر جغرافیایی در معرض وقوع حوادث فاجعه‌بار است. [۲۵].
علاوه بر این، داده‌ها شامل اطلاعاتی در مورد فعالیت‌های نگهداری و تعمیرات مختلف انجام شده در ساختمان‌های میراثی در اندونزی، به صورت جداگانه است. در این مطالعه، مجموعه داده از فهرستی از بناهای میراثی در منطقه شهر قدیمی، سمارانگ، اندونزی گرفته شده است. ۴۰ بنای میراثی وجود دارد که به ۶ طبقه بندی شرایط ساختمانی تقسیم می شوند. داده ها از نظرسنجی میدانی انجام شده در سال ۲۰۱۹ جمع آوری شده است [۲۵]. در این مطالعه، سناریوهای مختلفی را شبیه‌سازی می‌کنیم که ممکن است در شرایط مختلف رخ دهند. برای شرایط عادی، ما از داده های بلادرنگ به دست آمده از وضعیت فعلی ساختمان ها استفاده می کنیم. در مقابل، برای شرایط فاجعه‌بار، ما یک حالت فرسوده را شبیه‌سازی می‌کنیم که در آن انتظار می‌رود ساختمان‌ها در وضعیت بدتری نسبت به وضعیت فعلی باشند. داده های بررسی توسط کارشناسان میدانی بر اساس شرایط خاص هر ساختمان ارزیابی می شود. در نتیجه، هر بنای میراثی که در فهرست گنجانده شده است دارای ارزش مشخصی برای سطح وضعیت اولیه ساختمان، طول عمر باقیمانده و هزینه های مربوطه است، همانطور که در نشان داده شده است. جدول ۵.

۵٫ نتیجه و بحث

برای ارزیابی عملکرد مدل در مورد توزیع هزینه‌ها در شرایط عادی، از تکنیک تخمین انحراف استاندارد برای ارزیابی هر سناریو روی نمودار استفاده می‌شود. بررسی اینکه آیا نتایج بهینه سازی توزیع رضایت بخشی را نشان می دهند بسیار مهم است. نتیجه مطلوب زمانی نشان داده می شود که مقدار متوسط ​​در اکثر دوره های تکمیل در نمودار با حداکثر طول عمر مورد انتظار ۵۰ سال مطابقت داشته باشد و بازه زمانی مورد نظر را برآورده کند. اگر نمودار نشان دهد که بیش از ۸۰٪ از کل مدت زمان ساختمان در محدوده کنترل بالایی (UCL) یا حد کنترل پایینی (LCL) قرار می گیرد، و اگر در نزدیکی خط میانگین قرار گیرد، این نشان می دهد که نتایج به طور قابل توجهی بی نظم نیستند. این نشان می دهد که مدل با موفقیت به توزیع متعادل و تخصیص بودجه در هر ساختمان دست می یابد. ارزیابی اینکه آیا نتایج قابل قبول هستند یا رد بسیار مهم است. این یافته‌ها نشان‌دهنده یک استراتژی بلندمدت پایدار است و می‌تواند به عنوان یک برنامه قوی در نظر گرفته شود. بنابراین، آنها را می توان به عنوان یک برنامه بلند مدت مستحکم در نظر گرفت، زیرا هر ساختار می تواند در بازه زمانی مشخص تکمیل شود، همانطور که در تصویر نشان داده شده است. شکل ۳ و شکل ۴ برای سناریو ۱، شکل ۵ و شکل ۶ برای سناریوی ۲ و شکل ۷ و شکل ۸ برای سناریو ۳

۵٫۱٫ نتایج سناریو ۱

هدف در این سناریو، به حداکثر رساندن طول عمر ساختمان‌های میراثی به طور جامع، با استفاده از ارزیابی‌های پیمایش میدانی و ورودی کارشناسان در زمینه میراث است. نتایج، به تصویر کشیده شده در شکل ۳، زمان تکمیل اقدامات تعمیر و نگهداری را در دوره برنامه ریزی تخمینی نشان می دهد. بر اساس یافته های ارائه شده در شکل ۳شایان ذکر است که ۸۰٪ از کل ساختمان ها طول عمر مورد انتظار ۵۰ سال را برآورده می کنند. این نتیجه حاکی از دستیابی موفقیت آمیز به هدف مدل پیشنهادی است، یعنی به حداکثر رساندن طول عمر ساختمان ها با توزیع موثر بودجه موجود بین آنها. شکل ۴ یک برنامه جامع از تمام فعالیت های تعمیر و نگهداری به دست آمده از طریق مدل بهینه سازی را نشان می دهد. این مدل مفهوم رابطه تقدم را در بر می گیرد و آن را قادر می سازد تا اقدامات خاصی را بر اساس شرایط ساختمان اولویت بندی کند. در مواردی که یک ساختمان در وضعیت نامناسبی قرار دارد و نیاز به بهبود اساسی دارد، مدل به گزینه هایی مانند بازسازی یا بازسازی در مراحل اولیه عمر ساختمان اولویت می دهد. این رویکرد تضمین می‌کند که اقدامات حیاتی برای رسیدگی به نیازهای نگهداری قابل توجه انجام می‌شود. نتایج نمایش داده شده در شکل ۴ زمان شروع تنظیم شده برای فعالیت های تعمیر و نگهداری را بر اساس وضعیت ساختمان، همانطور که در نشان داده شده است، نشان دهید میز ۱. قابل ذکر است، ساختمان هایی مانند b4، b5، b7، b10، b11، b13، b20، b24، b26، b39 و b40 در اولویت فعالیت های تعمیر اساسی در سال اول قرار دارند. این رویکرد پیشگیرانه با هدف به حداکثر رساندن طول عمر این ساختمان ها، حصول اطمینان از رسیدن آنها به بازه زمانی مورد انتظار ۵۰ ساله، در عین دستیابی به هدف مدیریتی برای به حداکثر رساندن طول عمر است.
علاوه بر این، بر اساس نتایج به‌دست‌آمده در سناریوی ۱، اقدامات نگهداری خاص برای ساختمان‌های مختلف توصیه می‌شود. ساختمان شماره b24 نیاز به بازسازی دارد و عمر تخمینی آن ۳۰ سال است. در همین شرایط، ساختمان‌هایی با سطح شرایط ۱، یعنی b4، b5، b7، b10، b11، b13، b20، b26، b39 و b40، با طول عمر مورد انتظار ۲۵ سال برای بازسازی توصیه می‌شوند. ساختمان شماره های b30 و b31 از اقدامات تعمیر و نگهداری تقویتی سود می برند که می تواند طول عمر آنها را ۲۰ سال افزایش دهد. اقدامات تعمیراتی برای شماره ساختمان های b14، b21 و b28 پیشنهاد شده است که منجر به افزایش تخمینی طول عمر آنها تا ۱۰ سال می شود. از طرف دیگر، ساختمان های شماره b6، b12، b25، b27 و b32 نیاز به تعمیرات تعویض دارند که می تواند عمر آنها را تا ۵ سال افزایش دهد. در نهایت، ساختمان شماره های b1، b2، b3، b8، b9، b15، b16، b17، b18، b19، b22، b23، b29، b33، b34، b35، b36، b37 و b38 از تعمیرات سبک در قالب نظافت بهره مند می شوند که می تواند عمر آنها را تا ۲ سال افزایش دهد. این اقدامات تعمیر و نگهداری مرحله اولیه طرح تعمیر و نگهداری را تشکیل می دهند و اقدامات بعدی بر اساس شرایط بودجه باقی مانده تعیین می شوند. برنامه بلندمدت، که منعکس کننده این اقدامات است، در ارائه شده است شکل ۴. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که با شرایط ساختمان در سناریوی ۱، مدل با موفقیت انتظارات سال عمر مورد نظر را برآورده می کند و بودجه را به طور مساوی بین ۴۰ ساختمان در مطالعه موردی تخصیص می دهد.

۵٫۲٫ نتایج سناریو ۲

در سناریوی ۲، فوریت اقدامات تعمیر و نگهداری به دلیل بدتر شدن شرایط ساختمان ناشی از حوادث فاجعه آمیز افزایش می یابد. در این سناریو، ساختمان ها کمترین سطح وضعیت را دارند. شبیه سازی نشان می دهد که اکثر ساختمان ها دارای سطح شرایط ساختمانی متوسط ​​تا پایین (BCL) هستند. فرض بر این است که این خرابی‌ها نتیجه رویدادهای فاجعه‌بار بالقوه، مانند بلایای طبیعی یا خطرات ناشی از انسان مانند خرابکاری است. این رویدادها تأثیر قابل توجهی بر BCL اولیه هر ساختمان میراثی دارند که به نوبه خود بر چندین متغیر ارزیابی شده در مدل تأثیر می گذارد. در نتیجه، این تنظیمات تأثیر قابل توجهی بر نتایج مدل پیشنهادی دارد.
در سناریوی ۲، بودجه تخصیص یافته از سناریوی قبلی ۱ برای تطبیق با کل هزینه تولید شده توسط مدل تنظیم می شود. ساختمان هایی که اکثر آنها به دلیل حوادث فاجعه بار به زیر حد قابل قبول رسیده اند، نیاز به اقدام فوری و قاطع برای احیای شرایط خود دارند. این سناریو کاهش قابل توجهی در زمان باقی مانده برای هر ساختمان را برجسته می کند و بر فوریت وضعیت تأکید می کند. علاوه بر این، میانگین بهبود مورد نیاز به سمت مداخلات عمده گرایش پیدا می‌کند، و چالشی را برای مدل ارائه می‌کند تا توانایی خود را در به حداکثر رساندن طول عمر ساختمان‌ها در برنامه بلندمدت نشان دهد و در عین حال به محدودیت‌های بودجه تعیین‌شده در سناریوی ۱ پایبند باشد. در این سناریو، تعداد قابل‌توجهی از ساختمان‌ها از همان ابتدا به مداخلات عمده نیاز دارند تا سطح وضعیت ساختمان خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. شرایط ساختمان شبیه سازی شده در سناریوی ۲ تأثیر قابل توجهی بر پوشش طول عمر دارد، همانطور که در تصویر نشان داده شده است. شکل ۶. این به نوبه خود تأثیر عمیقی بر تخصیص بودجه برای هر ساختمان دارد. در نتیجه، غلبه نتایج ارائه شده در سناریوی ۲ که در آن حداکثر طول عمر ۴۷ سال به دست می آید، بسیار منطقی و قابل توجیه است. توانایی مدل برای انطباق با شرایط خراب ساختمان و بهینه سازی تخصیص منابع به معقول بودن این نتایج کمک می کند.
بر اساس نتایج نشان داده شده در شکل ۵مشاهده می‌شود که اکثر ساختمان‌ها نمی‌توانند طول عمر مورد انتظار ۵۰ سال را برآورده کنند و ۸۵٪ از کل ساختمان‌ها در محدوده حد کنترل بالا (UCL) و حد کنترل پایین (LCL) قرار می‌گیرند. این نشان می دهد که مدل پیشنهادی در تنظیم و توزیع یکنواخت بودجه موجود در هر ساختمان مهارت دارد. این سازگاری در شرایط اضطراری که در آن محدودیت های بودجه ای وجود دارد، بسیار مهم است. بر اساس نتایج نشان داده شده در شکل ۶بدیهی است که انواع مداخلات خاصی برای رسیدگی به شرایط خراب چندین ساختمان مورد نیاز است. به عنوان مثال، ساختمان شماره های b4، b7، b13، b14، b22 و b26 نیازمند مداخلات بازسازی هستند که پیش بینی می شود عمر آنها ۳۰ سال افزایش یابد. ساختمان شماره های b5، b10، b11، b20، b24، b39 و b40 برای افزایش طول عمرشان تا ۲۵ سال نیاز به اقدامات تعمیر و نگهداری دارند. به‌علاوه، ساختمان‌های شماره b9، b12، b21، b23، b29 و b30 از اقدامات تقویتی سود می‌برند و تخمین زده می‌شود که طول عمر آنها ۲۰ سال افزایش یابد. برای شماره ساختمان های b6، b18، b19، b25، b27، b28 و b33، کار توسعه برای بهبود شرایط آنها و افزایش طول عمر آنها تا ۱۰ سال ضروری است. علاوه بر این، شماره‌های ساختمان b1، b2، b8، b9، b15، b16، b17، b31، b32، b34، b35، b36، b37 و b38 نیازمند اقدامات جایگزینی هستند که انتظار می‌رود طول عمر آنها ۵ سال افزایش یابد. با این حال، باید توجه داشت که برای جلوگیری از تخریب بیشتر و بهبود سریع BCL، اقدامات تعمیری ضروری است و بنابراین، تمیز کردن به عنوان یک فعالیت اولیه لحاظ نمی شود.
بنابراین، بر اساس یافته های ارائه شده در شکل ۶، بدیهی است که چندین ساختمان به اندازه کافی برای دستیابی به طول عمر تخمینی ۵۰ سال نگهداری نمی شوند. این کمبود را می توان در درجه اول به محدودیت های بودجه نسبت داد، همانطور که در شکل نشان داده شده است، که در نهایت منجر به کاهش طول عمر مورد انتظار برای این ساختمان های خاص می شود. نتایج به‌دست‌آمده در سناریوی ۲، که توانایی مدل را در به حداکثر رساندن مؤثر طول عمر ساختمان‌ها و تخصیص بودجه به طور مساوی نشان می‌دهد، می‌تواند یک رویکرد برنامه‌ریزی تعمیر و نگهداری موفق درازمدت در نظر گرفته شود.

۵٫۳٫ نتایج سناریو ۳

در سناریوی ۳، با بودجه محدود در دسترس، باید تنظیماتی برای رسیدگی به شرایط نامناسب ساختمان ها انجام شود، مشابه سناریو ۲٫ در این سناریو، شرایط ساختمان مشابه سناریوی ۲ با تمایل به شرایط نامناسب فرض می شود. با این حال، در پاسخ به این وضعیت، تصمیم‌گیرندگان فرآیند مذاکره بودجه را شبیه‌سازی می‌کنند که آنها را مجبور می‌کند برای بهینه‌سازی بیشتر تلاش کنند تا به برنامه‌ریزی حفاظت بلندمدت جامع برای همه ساختمان‌ها دست یابند. این فرآیند مذاکره در توسعه برنامه‌های بلندمدت در داخل دولت یا ارگان‌های معتبر رایج است. در نتیجه، تخصیص بودجه باید دنباله ای از اقدامات تعمیر و نگهداری را اولویت بندی کند و مدل پیشنهادی بهترین عملکرد ممکن را ارائه دهد.
نتایج ارائه شده در شکل ۷ نشان می دهد که ۹۷٪ از کل ساختمان ها در محدوده حد کنترل بالا (UCL) و حد کنترل پایین (LCL) قرار می گیرند، که نشان می دهد که مدل به طور موثر بودجه موجود را به طور مساوی به هر ساختمان تخصیص می دهد. این دستاورد نشان‌دهنده موفقیت مدل در بهینه‌سازی تخصیص بودجه و تحقق هدف آن برای به حداکثر رساندن طول عمر ساختمان در حالی که در محدودیت‌های بودجه محدود عمل می‌کند، است. مدل توسعه‌یافته توانایی خود را در بهینه‌سازی تخصیص وجوه، تضمین حداکثر طول عمر برنامه اقدام تعمیر و نگهداری بلندمدت در بازه زمانی مشخص، ثابت کرده است.
در سناریوی ۳، برای زمانبندی نشان داده شده در شکل ۸، اقدامات نگهداری خاص برای ساختمان های مختلف توصیه می شود. تعمیر و نگهداری بازسازی برای شماره ساختمان های b4، b5، b7، b10، b11، b13، b14، b20، b22، b24، b26، b28، b39 و b40 با افزایش طول عمر تخمینی ۲۵ سال مورد نیاز است. با توجه به محدودیت بودجه، در ابتدا هیچ کار بازسازی در این سناریو برنامه ریزی نشده است. ساختمان شماره b25 برای افزایش طول عمر خود تا ۲۰ سال نیاز به اقدامات تقویتی دارد. ساختمان شماره های b2، b3، b6، b12، b17، b18، b19، b21، b23، b27، b29، b30، b33، b34 و b36 نیاز به عملیات تعمیر و نگهداری توسعه دارند که طول عمر آنها را ۱۰ سال افزایش می دهد. علاوه بر این، کار جایگزینی برای ساختمان شماره های b1، b8، b9، b15، b16، b31، b32، b35، b37 و b38 مورد نیاز است که منجر به افزایش طول عمر ساختمان ۵ سال می شود. از آنجایی که تمرکز اصلی بر جلوگیری از تخریب بیشتر و بهبود سریع سطح شرایط ساختمان (BCL) است، اقدامات تمیز کردن در این سناریو به دلیل تعمیرات قابل توجهی که توسط اکثر ساختمان‌ها مورد نیاز است، اولویت بندی نمی‌شوند. در سناریوی ۳، تأمین بودجه اضافی به منظور برآورده کردن طول عمر مورد انتظار ساختمان ها، به ویژه در مواجهه با رویدادهای فاجعه بار شبیه سازی شده که به طور قابل توجهی بر شرایط آنها تأثیر گذاشته است، به یک ملاحظات اساسی تبدیل می شود. نتایج سناریوی ۳ اهمیت تخصیص بودجه اضافی برای رفع نیازهای فوری تعمیر و نگهداری و تضمین طول عمر ساختمان ها را برجسته می کند. با در نظر گرفتن چالش های بالقوه ناشی از شرایط بد، تصمیم گیرندگان باید گزینه تامین بودجه اضافی را برای دستیابی به طول عمر مطلوب و حفظ ساختمان ها در وضعیت رضایت بخشی به دقت ارزیابی کنند.
جدول ۶ یک نمای کلی از نوسانات هزینه کل در طول عمر تخمینی ۵۰ ساله ارائه می دهد. هزینه ها به صورت دوره ای هر ۵ سال، از P1 تا P10 جمع می شوند، در مجموع ۱۰ دوره استفاده، که بینشی در مورد پیامدهای مالی بلند مدت فعالیت های تعمیر و نگهداری جامع ارائه می دهد. این یافته‌ها تأثیر قابل‌توجه شرایط ساختمان فردی را که با سطح شرایط ساختمان (BCL) و کل منطقه نگهداری نشان داده می‌شود، برجسته می‌کند. نوع خاص مداخله نگهداری مورد نیاز، صرف نظر از اینکه بازسازی، بازسازی، تقویت، گسترش، جایگزینی یا تمیز کردن باشد، بر اساس نیازهای منحصر به فرد هر ساختمان تعیین می شود. مدل پیشنهادی به طور موثر با این محدودیت ها سازگار می شود و اطمینان حاصل می کند که بهینه ترین و مقرون به صرفه ترین نتایج حاصل می شود.
جدول ۶ کل هزینه نگهداری را در سناریوی ۱ خلاصه می کند که بالغ بر ۷,۷۸۰,۳۵۰٫۸۸ دلار است. تخصیص بودجه برای طرح نگهداری بر اساس سقف بودجه ای است که از برنامه های قبلی منتقل شده است. فعالیت های تعمیر و نگهداری، همانطور که از مدل مشتق شده است، برای ایجاد یک برنامه تعمیر و نگهداری جامع ۵۰ ساله، همانطور که در شکل ۴. نوسان هزینه در دوره های استفاده P1 تا P10 نشان داده شده است.
در سناریوی ۲، که در آن شرایط ساختمان به طور قابل‌توجهی تحت تأثیر رویدادهای فاجعه‌بار قرار می‌گیرد و سقف بودجه بر اساس ظرفیت بودجه سناریوی ۱ است، مدل توانایی خود را در ایجاد راه‌حل‌های بهینه با وجود این محدودیت‌های چالش برانگیز نشان می‌دهد. با وجود مشکلات در تعیین این محدودیت‌ها، این مدل با موفقیت نیازهای تعمیر و نگهداری فوری را که از رویدادهای فاجعه‌بار ناشی می‌شوند، برطرف می‌کند. هزینه کل در سناریوی ۲ ۷,۸۱۰,۵۲۶٫۳۲ دلار است، همانطور که در تجزیه و تحلیل نشان داده شده است. پس از ارزیابی شکل ۶آشکار می شود که برنامه ریزی تعمیر و نگهداری از دستیابی به طول عمر تخمینی برای چندین ساختمان کوتاه است، حتی اگر حداقل مدت در چرخه عمر ۳۰ سال تعیین شده باشد.
بعلاوه، سناریوی ۳ برای پاسخگویی به تقاضای متداول تصمیم گیرندگان برای یک برنامه جامع تعمیر و نگهداری بلندمدت معرفی شده است. با مقایسه سناریو ۲ و سناریو ۳ می توان عوامل مختلفی را که باید در نظر گرفت کاملاً در نظر گرفت. تعیین هزینه کل بر اساس سناریوی ۲، که در آن ساختمان ها تا طول عمر تخمینی ۵۰ سال به طور کامل نگهداری می شوند، بسیار مهم است. در سناریوی ۳، کل هزینه بالغ بر ۸,۳۴۸,۷۷۱٫۹۳ دلار آمریکا است که بالاتر از هزینه کل در سناریوی ۲ است. این هزینه بالاتر در سناریوی ۳ نشان دهنده ماهیت جامع برنامه نگهداری بلند مدت است که شامل تمام مداخلات لازم برای تضمین طول عمر ساختمان ها می شود.
اگرچه دستیابی به بودجه بالاتر می تواند چالش برانگیز باشد، اما ارزش تخصیص پیشنهادی بودجه اضافی به مشکل برنامه ریزی تعمیر و نگهداری بر اساس نتایج را دارد. مقایسه میانگین هزینه نگهداری در جدول ۷ نشان می دهد که میانگین هزینه ساختمان در سناریوی ۳ کمتر از سناریوی ۲ است. این یافته نشان می دهد که افزایش گاه به گاه در تخصیص بودجه می تواند تصمیم عاقلانه ای باشد. با انجام این کار، نه تنها می توان عمر مورد انتظار ساختمان ها را به میزان قابل توجهی برآورده کرد، بلکه می تواند منجر به صرفه جویی در هزینه ها در دراز مدت شود. بنابراین، در نظر گرفتن افزایش‌های گاه به گاه در تخصیص بودجه، اقدامی محتاطانه برای اطمینان از نگهداری جامع و پایدار ساختمان‌ها است، حتی اگر ممکن است مستلزم درخواست بودجه بیشتر باشد.

۶٫ نتیجه گیری

نگهداری از بناهای میراثی به دلیل افزایش تعداد سازه های در حال تخریب چالش های پیچیده و حیاتی را به همراه دارد. تخریب به طور قابل توجهی بر این ساختمان ها تأثیر می گذارد و بازسازی سازه های قدیمی را پرهزینه، زمان بر و چالش برانگیز می کند. برای رسیدگی به این چالش ها، شیوه های مدیریت تعمیر و نگهداری ساختمان فعال باید از مرحله ساخت و ساز اتخاذ شود. برآورد دقیق کل طول عمر ساختمان و ارزیابی هزینه های نگهداری مرتبط برای توسعه برنامه های نگهداری پایدار بسیار مهم است.
برای مقابله با این چالش‌ها، این مطالعه یک مدل پیش‌بینی را معرفی می‌کند که هدف آن به حداکثر رساندن طول عمر ساختمان‌های میراثی با در نظر گرفتن هزینه‌های نگهداری است. این مطالعه بر روی ۴۰ ساختمان میراثی در سمارانگ، اندونزی، با هدف شناسایی اقدامات نگهداری خاص برای هر ساختمان تمرکز دارد. روش پیشنهادی شامل توسعه مدل‌های پیش‌بینی بر اساس سطح شرایط ساختمان (BCL) است. BCL ها از طریق بحث های مشترک با کارشناسان، با در نظر گرفتن معیارهای ارزیابی استاندارد برای ساختمان های میراث تعیین می شوند. به هر ساختمان بر اساس وضعیت آن یک سطح عددی اختصاص داده می شود که طبقه بندی و اولویت بندی مداخلات تعمیر و نگهداری را تسهیل می کند. این مطالعه از روش برنامه‌ریزی محدودیت استفاده می‌کند که از طریق یک مدل ریاضی توضیح داده شده است، تا محدودیت‌های مختلف درگیر در مسئله را مدیریت کند.
بر اساس ملاحظات فوق الذکر، نتایج سناریوی جامع نشان می دهد که این مدل دارای چندین مزیت قابل توجه است که به شرح زیر است:
  • سازگاری: این مدل توانایی خود را برای انطباق با شرایط مختلف، شامل شرایط عادی و شدید، نشان می دهد. این می تواند به طور موثر به شرایط مختلف ساختمان رسیدگی کند و اقدامات تعمیر و نگهداری را بر این اساس اولویت بندی کند.
  • مدیریت بودجه: مدل اثربخشی خود را در رسیدگی به محدودیت‌های بودجه نشان می‌دهد، همانطور که عملکرد آن در سناریوی ۲ نشان می‌دهد. با وجود بودجه‌های محدود، مدل تخصیص بودجه را برای رسیدگی به نیازهای فوری تعمیر و نگهداری و تضمین طول عمر ساختمان‌ها بهینه می‌کند.
  • تخصیص بودجه یکنواخت: در سناریوی ۳، مدل در تخصیص بودجه موجود به طور مساوی بین هر ساختمان برتری دارد. این امر توزیع عادلانه منابع را تضمین می کند و برنامه ریزی جامع تعمیر و نگهداری را برای همه ساختمان ها ممکن می سازد.
  • حداکثر سازی طول عمر: این مدل با موفقیت طول عمر ساختمان ها را در بودجه اختصاص داده شده به حداکثر می رساند. با بهینه سازی اقدامات نگهداری و در نظر گرفتن نیازهای خاص هر ساختمان، به طور موثر طول عمر آنها را افزایش می دهد و شرایط کلی آنها را بهبود می بخشد.
به طور کلی، سازگاری مدل، قابلیت‌های مدیریت بودجه، حتی تخصیص بودجه و به حداکثر رساندن طول عمر، اثربخشی آن را در حمایت از برنامه‌ریزی نگهداری بلندمدت برای ساختمان‌های میراثی برجسته می‌کند. این بینش و راهنمایی ارزشمندی را به تصمیم گیرندگان برای تخصیص مؤثر منابع و حفظ ارزش تاریخی و یکپارچگی این ساختارها ارائه می دهد.

مشارکت های نویسنده

مفهوم سازی، S.-SL، MFAA و PU. تجزیه و تحلیل رسمی، S.-SL، PU و MFAA. بررسی، S.-SL و PU. روش، S.-SL و PU. نوشتن – آماده سازی پیش نویس اصلی، S.-SL و PU. نوشتن-بررسی و ویرایش، S.-SL و AB. تجسم، AB و FSP. نظارت، S.-SL همه نویسندگان نسخه منتشر شده نسخه خطی را خوانده و با آن موافقت کرده اند.

منابع مالی

این تحقیق هیچ بودجه خارجی دریافت نکرد.

بیانیه در دسترس بودن داده ها

قابل اجرا نیست.

تضاد علاقه

نویسندگان هیچ تضاد منافع را اعلام نمی کنند.

منابع

  1. فلورس-کولن، آی. de Brito, J. یک رویکرد سیستماتیک برای بودجه بندی تعمیر و نگهداری نماهای ساختمان بر اساس استراتژی های پیش بینی و پیشگیرانه. ساخت و ساز ساختن. ماتر ۲۰۱۰، ۲۴، ۱۷۱۸-۱۷۲۹٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  2. جویدن، MYL؛ قهوهای مایل به زرد، SS; کانگ، KH قابلیت نگهداری ساختمان – بررسی وضعیت هنر. جی آرچیت. مهندس ۲۰۰۴، ۱۰، ۸۰-۸۷٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  3. پریتو، ای جی؛ Macías-Bernal، JM; چاوز، M.-J. آلخاندر، اف جی. سیلوا، الف. تأثیر نگهداری، بازسازی، و سایر مداخلات بر عملکرد ساختمان‌های میراثی. J. اجرا کنید. ساخت و ساز آسان. ۲۰۱۹، ۳۳، ۴۰۱۹۰۱۱٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  4. İpekoğlu، B. یک روش ارزیابی معماری برای حفاظت از خانه های سنتی. ساختن. محیط زیست ۲۰۰۶، ۴۱، ۳۸۶-۳۹۴٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  5. سیلوا، او؛ Henriques، FMA حفاظت پیشگیرانه از بناهای تاریخی در آب و هوای معتدل. اهمیت تحلیل مبتنی بر ریسک در فرآیند تصمیم گیری. انرژی ساخت. ۲۰۱۵، ۱۰۷، ۲۶-۳۶٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  6. لورنزونی، اف. کاسارین، اف. کالدون، ام. اسلامی، ک. مودنا، سی. کمی سازی عدم قطعیت در پایش سلامت سازه: کاربردها در ساختمان های میراث فرهنگی. مکانیک. سیستم فرآیند سیگنال ۲۰۱۶، ۶۶-۶۷، ۲۶۸-۲۸۱٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  7. کوتوت، وی. Zavadskas، EK; Lazauskas, M. ارزیابی جایگزین های اولویت دار برای حفاظت از بناهای تاریخی با استفاده از مدل بر اساس روش های ARAS و AHP. قوس. مدنی من مهندس ۲۰۱۴، ۱۴، ۲۸۷-۲۹۴٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  8. Embaby, ME Heritage Conservation and Architectural Education: “روش آموزشی برای استودیوهای طراحی”. HBRC J. 2014، ۱۰، ۳۳۹–۳۵۰٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  9. Mcdonald، M. Tourism، ​​Heritage Buildings, and Tax Relief. J. Travel Res. 2000، ۳۸، ۲۸۲-۲۹۱٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  10. قلی تبار، س. علیپور، ح. دا کوستا، CMM بررسی تجربی مفاهیم مدیریت میراث معماری برای گردشگری: مورد پرتغال. پایداری ۲۰۱۸، ۱۰، ۹۳٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  11. چو، ک. Yoon, Y. مدل پشتیبانی تصمیم برای تعیین زمان نوسازی مقرون به صرفه. جی. مناگ. مهندس ۲۰۱۶، ۳۲، ۴۰۱۵۰۵۱٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  12. فراهانی، ع. والبام، اچ. دالن باک، جی.-ا. برنامه ریزی نگهداری و نوسازی با هزینه بهینه در ساختمان های چندخانواری با محدودیت بودجه سالانه. J. Constr. مهندس مدیریت ۲۰۲۰، ۱۴۶، ۴۰۲۰۰۰۹٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  13. لونیس، ز. Vanier، DJ یک سیستم چندهدفه و تصادفی برای مدیریت تعمیر و نگهداری ساختمان. محاسبه کنید. مدنی زیرساخت. مهندس ۲۰۰۰، ۱۵، ۳۲۰-۳۲۹٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  14. رایلی، ام. کوتگریو، ا. فناوری ساخت و ساز ۳: فناوری نوسازی و نگهداری; آموزش عالی بین المللی مک میلان: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۱۱; شابک ۰۲۳۰۳۴۶۱۷۰ . [Google Scholar]
  15. آگاپیو، ع. لیساندرو، وی. الکساکیس، دی. Themistocleous، K. کوکا، بی. آرگریو، ا. ساریس، ا. Hadjimitsis، مدیرکل مدیریت میراث فرهنگی و نظارت با استفاده از داده های سنجش از دور و gis: مطالعه موردی منطقه پافوس، قبرس. محاسبه کنید. محیط زیست سیستم شهری ۲۰۱۵، ۵۴، ۲۳۰-۲۳۹٫ [gis:+The+Case+Study+of+Paphos+Area,+Cyprus&author=Agapiou,+A.&author=Lysandrou,+V.&author=Alexakis,+D.D.&author=Themistocleous,+K.&author=Cuca,+B.&author=Argyriou,+A.&author=Sarris,+A.&author=Hadjimitsis,+D.G.&publication_year=2015&journal=Comput.+Environ.+Urban+Syst.&volume=54&pages=230%E2%80%93239&doi=10.1016/j.compenvurbsys.2015.09.003″ class=”google-scholar” target=”_blank” rel=”noopener noreferrer”>Google Scholar] [CrossRef]
  16. ایندیرلی، م. کوریس، LAS؛ فرمیسانو، آ. بورگ، RP; Mazzolani، ارزیابی آسیب لرزه ای FM سازه های بنایی تقویت نشده پس از زلزله آبروزو ۲۰۰۹: مطالعه موردی مراکز تاریخی L’Aquila و Castelvecchio Subequo. بین المللی جی آرچیت. میراث. ۲۰۱۳، ۷، ۵۳۶-۵۷۸٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  17. کوون، ن. آهنگ، ک. پارک، ام. جانگ، ی. یون، من. Ahn، Y. مدل تخمین عمر سرویس اولیه برای اجزای MEP با استفاده از استدلال مبتنی بر مورد و الگوریتم ژنتیک. پایداری ۲۰۱۹، ۱۱، ۳۰۷۴٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  18. Ighravwe، DE; Oke, SA یک چارچوب تصمیم گیری چند معیاره برای انتخاب یک استراتژی نگهداری مناسب برای ساختمان های عمومی با استفاده از معیارهای پایداری. جی. ساخت. مهندس ۲۰۱۹، ۲۴، ۱۰۰۷۵۳٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  19. سیلوا، ا. دی بریتو، جی. گاسپار، PL روش‌شناسی برای پیش‌بینی عمر سرویس ساختمان‌ها: با تمرکز بر روکش‌های نما; Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، ۲۰۱۶; شابک ۳۳۱۹۳۳۲۹۰۲٫ [Google Scholar]
  20. آلبا رودریگز، دکتر. مارتینز-روکامورا، آ. گونزالس-والخو، پ. فریرا سانچز، آ. ماررو، ام. بازسازی ساختمان در مقابل تخریب و ساخت و ساز جدید: ارزیابی اقتصادی و زیست محیطی. محیط زیست ارزیابی تاثیر کشیش ۲۰۱۷، ۶۶، ۱۱۵-۱۲۶٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  21. لیو، اس.-اس. فیزل اردیانسیه آریفین، M. مدل نگهداری پیشگیرانه برای ساختمان های مدارس ملی در اندونزی با استفاده از رویکرد برنامه نویسی محدودیت. پایداری ۲۰۲۱، ۱۳، ۱۸۷۴٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  22. فرانگوپول، DM; لیو، ام. تعمیر و نگهداری و مدیریت زیرساخت های عمرانی بر اساس شرایط، ایمنی، بهینه سازی و هزینه چرخه عمر∗. ساختار. زیرساخت. مهندس ۲۰۰۷، ۳، ۲۹-۴۱٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  23. کوون، ن. آهنگ، ک. Ahn، Y. پارک، ام. Jang, Y. پیش‌بینی هزینه تعمیر و نگهداری برای ساختمان‌های مسکونی قدیمی بر اساس استدلال مبتنی بر مورد و الگوریتم ژنتیک. جی. ساخت. مهندس ۲۰۲۰، ۲۸، ۱۰۱۰۰۶٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  24. چان، تعمیر و نگهداری ساختمان پایدار DWM برای شهرهای ایمن و سالم تر: استراتژی های موثر برای اجرای طرح بازرسی ساختمان اجباری (MBIS) در هنگ کنگ. جی. ساخت. مهندس ۲۰۱۹، ۲۴، ۱۰۰۷۳۷٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  25. مرکز حفاظت از میراث فرهنگی جاوا مرکزی در حال به روز رسانی داده های میراث فرهنگی در شهر قدیمی سمارنگ فاز چهارم; وزارت آموزش و پرورش و فرهنگ: سمارنگ، اندونزی، ۲۰۱۹; پ. ۱۷۸٫
  26. کالمن، اچ. لتورنو، آقای برنامه ریزی میراث: اصول و فرآیند; راتلج: ابینگدون، بریتانیا، ۲۰۲۰؛ شابک ۰۴۲۹۴۳۱۶۹۴٫ [Google Scholar]
  27. ون دن بومن، م. اسپان، MTJ؛ شانگ، ی. Wolfert، ARM Infrastructure Maintenance and Replacement Optimization تحت چندین عدم قطعیت و انعطاف مدیریتی. ساخت و ساز مدیریت اقتصاد ۲۰۲۰، ۳۸، ۹۱-۱۰۷٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  28. سانچز، بی. راوش، سی. هاس، سی. برنامه ریزی ساختارشکنی برای استفاده مجدد تطبیقی ​​از ساختمان ها. با ماشین. ساخت و ساز ۲۰۱۹، ۱۰۷، ۱۰۲۹۲۱٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  29. فاستر، جی. استراتژی‌های اقتصاد دایره‌ای برای استفاده مجدد تطبیقی ​​از ساختمان‌های میراث فرهنگی برای کاهش اثرات زیست‌محیطی. منبع. حفظ کنید. بازیافت. ۲۰۲۰، ۱۵۲، ۱۰۴۵۰۷٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  30. فورستر، AM; کارتر، ک. Banfill، PFG; کایان، بی. نگهداری سبز برای بناهای بنایی تاریخی: یک مفهوم در حال ظهور. ساختن. Res. Inf. 2011، ۳۹، ۶۵۴-۶۶۴٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  31. یونگ، EHK; چان، چالش‌های پیاده‌سازی EHW برای استفاده مجدد تطبیقی ​​از ساختمان‌های میراثی: به سوی اهداف شهرهای پایدار و کم کربن. Habitat Int. 2012، ۳۶، ۳۵۲-۳۶۱٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  32. مناریم، یو. قیسی، ه. امکان سنجی زیست محیطی بازسازی بناهای میراثی. تمدید کنید. حفظ کنید. انرژی Rev. 2016، ۵۸، ۲۳۵-۲۴۹٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  33. فری، پی. دان، ال. کوکران، آر. اسپاتارو، ک. مک لنان، جی اف. دی نولا، آر. هایدر، بی (۱۹۹۹). سبزترین ساختمان: کمی کردن ارزش زیست محیطی استفاده مجدد از ساختمان; آزمایشگاه سبز حفاظت، اعتماد ملی برای حفاظت تاریخی: واشنگتن، دی سی، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۱۱٫ [Google Scholar]
  34. Mısırlısoy، D. Günçe، K. استراتژی‌های استفاده مجدد تطبیقی ​​برای ساختمان‌های میراثی: رویکردی جامع. حفظ کنید. جامعه شهرها ۲۰۱۶، ۲۶، ۹۱-۹۸٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  35. گرانت، آ. Ries, R. تأثیر مدل‌های عمر خدماتی ساختمان بر ارزیابی چرخه زندگی. ساختن. Res. Inf. 2013، ۴۱، ۱۶۸-۱۸۶٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  36. مورکوس، جی. Lounis, Z. بهینه سازی نگهداری شبکه های زیرساخت با استفاده از الگوریتم های ژنتیک. با ماشین. ساخت و ساز ۲۰۰۵، ۱۴، ۱۲۹-۱۴۲٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  37. سیلوا، ا. پریتو، ای جی؛ گلوتی، ک. جورجی، م. فاور، دی. لاسوو، اس. برانت، ای. مورلی، م. دی بلی، ن. Van Belleghem، B. رویکرد احتمالی به پیش‌بینی عمر سرویس پوشش‌های الواری. در مجموعه مقالات پانزدهم کنفرانس بین المللی دوام مصالح و اجزای ساختمانی (DBMC 2020)، بارسلون، اسپانیا، ۳۰ ژوئن تا ۳ ژوئیه ۲۰۲۰٫ [Google Scholar]
  38. فلورس-کولن، آی. دی بریتو، جی. Freitas, V. بحث ضوابط اولویت بندی نگهداری پیش بینی کننده نمای ساختمان: نظرسنجی از ۳۰ خبره. J. اجرا کنید. ساخت و ساز آسان. ۲۰۱۰، ۲۴، ۳۳۷-۳۴۴٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  39. نیازهای داده پیت، تی جی برای اولویت بندی تعمیر و نگهداری ساختمان پیش بینی شده. امکانات ۱۹۹۷، ۱۵، ۹۷-۱۰۴٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  40. رویز-جارامیلو، جی. مونوز-گونزالس، سی. جویانز-دیاز، دکتر. خیمنز مورالس، ای. لوپز-اوسوریو، جی.ام. باریوس پرز، آر. Rosa-Jiménez, C. Heritage Risk Index: ابزار تصمیم گیری چند معیاره برای اولویت بندی پروژه های حفاظت تاریخی شهرداری. پیشانی. آرشیت. Res. 2020، ۹، ۴۰۳-۴۱۸٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  41. مهدی زاده سراج، ف. اولویت بندی بناهای تاریخی بر اساس ارزش آنها. دانشگاه ایران علمی تکنولوژی ۲۰۱۱، ۱۰، ۱۷-۲۶٫ [Google Scholar]
  42. لازار، ن. چیترا، ک. اولویت‌بندی ابعاد و مقوله‌های پایداری برای ساختمان‌های مسکونی با اقلیم گرمسیری: رویکرد تصمیم‌گیری چند معیاره. جی. ساخت. مهندس ۲۰۲۱، ۳۹، ۱۰۲۲۶۲٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  43. تورسکیس، ز. Zavadskas، EK; Kutut، V. مدلی مبتنی بر روش‌های ARAS-G و AHP برای اولویت‌بندی چند معیاره ارزش میراث. بین المللی J. Inf. تکنولوژی تصمیم می گیرد. ماک ۲۰۱۳، ۱۲، ۴۵-۷۳٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  44. هانس، ال. هنری، ام. استراتژی های تعمیر و نگهداری ساختمان: برنامه ریزی در شرایط عدم قطعیت. مناگ. ۲۰۱۲، ۳۰، ۱۴-۲۸٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  45. گید، AN; جنسن، RL; لارسن، تی اس؛ Nissen, SB; Andresen، I. تصمیم گیری مبتنی بر ارزش در مرحله پیش طراحی پروژه های نوسازی ساختمان پایدار – بررسی دو روش برای وزن دهی معیارها. بین المللی J. Constr. مدیریت ۲۰۲۱، ۲۱، ۶۴۸-۶۶۳٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  46. پریتو، AJ Fuzzy Systems در مدیریت دیجیتال ساختمان های چوبی میراث در جنوب شیلی. ساختن. Res. Inf. 2021، ۴۹، ۸۷۸-۸۹۲٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  47. پریتو، ای جی؛ Macías-Bernal، JM; چاوز، ام.-جی. الژاندر، FJ مدل سازی فازی عمر خدماتی کاربردی ساختمان های میراث معماری. J. اجرا کنید. ساخت و ساز آسان. ۲۰۱۷، ۳۱، ۴۰۱۷۰۴۱٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  48. پریتو، ای جی؛ سیلوا، ا. دی بریتو، جی. Macías-Bernal، JM; الژاندر، مدل‌های رگرسیون خطی چندگانه FJ و منطق فازی برای پیش‌بینی عمر خدمات کاربردی میراث فرهنگی به کار گرفته شده‌اند. J. Cult. میراث. ۲۰۱۷، ۲۷، ۲۰-۳۵٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  49. پریتو، ای جی؛ Macias-Bernal، JM; سیلوا، ا. Ortiz، P. سیستم تصمیم-حمایت فازی برای حفاظت از میراث فرهنگی ملموس و ناملموس. پایداری ۲۰۱۹، ۱۱، ۳۹۵۳٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  50. روسی، اف. ون بیک، پی. والش، تی. فصل ۴ برنامه نویسی محدودیت. که در راهنمای بازنمایی دانش; van Harmelen, F., Lifschitz, V., Porter, B., Eds. مبانی هوش مصنوعی؛ الزویر: آمستردام، هلند، ۲۰۰۸; جلد ۳، صص. ۱۸۱-۲۱۱٫ [Google Scholar]
  51. لابوری، پی. راجری، جی. شاو، پی. Vilím، P. IBM ILOG CP Optimizer for Scheduling. محدودیت ها ۲۰۱۸، ۲۳، ۲۱۰–۲۵۰٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  52. لیو، اس.-اس. هوانگ، H.-Y. Risna Dyah Kumala، N. مدل بهینه‌سازی دو مرحله‌ای برای برنامه‌ریزی نگهداری چرخه حیات زیرساخت پل. Appl. علمی ۲۰۲۰، ۱۰، ۸۸۸۷٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  53. منطقه، BPP; شماره، PDKS 2003 در مورد طرح ساختمان و طرح محیطی (RTBL) برای منطقه قدیمی شهر; باپدا: سمارانگ، اندونزی، ۲۰۰۳٫ [Google Scholar]
  54. پارک، ام. کوون، ن. لی، جی. لی، اس. Ahn، Y. تحلیل هزینه نگهداری احتمالی برای مسکن چند خانواده سالمند. پایداری ۲۰۱۹، ۱۱، ۱۸۴۳٫ [Google Scholar] [CrossRef]
  55. پریتو، ای جی؛ واسکز، وی. سیلوا، ا. هورن، ا. آلخاندر، اف جی. Macías-Bernal، ارزش حفاظتی JM و عمر خدمات کاربردی ساختمان‌های چوبی میراث. ساختن. Res. Inf. 2019، ۴۷، ۵۶۷–۵۸۴٫ [Google Scholar] [CrossRef]
شکل ۱٫
طرح توالی فعالیت اقدامات تعمیر و نگهداری.

شکل ۱٫
طرح توالی فعالیت اقدامات تعمیر و نگهداری.
Buildings 13 01867 g001
شکل ۲٫
فلوچارت مفهومی مسئله برنامه ریزی نگهداری برای ساختمان میراث با سه سناریو.

شکل ۲٫
فلوچارت مفهومی مسئله برنامه ریزی نگهداری برای ساختمان میراث با سه سناریو.
Buildings 13 01867 g002
شکل ۳٫
زمان اتمام عملیات تعمیر و نگهداری ساختمان (سناریو ۱).

شکل ۳٫
زمان اتمام عملیات تعمیر و نگهداری ساختمان (سناریو ۱).
Buildings 13 01867 g003
شکل ۴٫
برنامه نمودار گانت برای سناریوی ۱٫

شکل ۴٫
برنامه نمودار گانت برای سناریوی ۱٫
Buildings 13 01867 g004
شکل ۵٫
زمان اتمام اقدامات نگهداری ساختمان (سناریو ۲).

شکل ۵٫
زمان اتمام اقدامات نگهداری ساختمان (سناریو ۲).
Buildings 13 01867 g005
شکل ۶٫
برنامه نمودار گانت برای سناریوی ۲٫

شکل ۶٫
برنامه نمودار گانت برای سناریوی ۲٫
Buildings 13 01867 g006
شکل ۷٫
زمان تکمیل اقدامات نگهداری ساختمان (سناریو ۳).

شکل ۷٫
زمان تکمیل اقدامات نگهداری ساختمان (سناریو ۳).
Buildings 13 01867 g007
شکل ۸٫
برنامه نمودار گانت برای سناریوی ۳٫

شکل ۸٫
برنامه نمودار گانت برای سناریوی ۳٫
Buildings 13 01867 g008
میز ۱٫
طبقه بندی سطح وضعیت ساختمان (BCL). [25].
میز ۱٫
طبقه بندی سطح وضعیت ساختمان (BCL). [25].
سطح وضعیت ساختمان وضعیت ساختمان طول عمر باقیمانده تخمینی (سال)
۱ به شدت آسیب دیده است ۰
۲ آسیب دیده ۱-۵
۳ ضعیف نگهداری می شود ۵-۱۰
۴ کمتر نگهداری شده است ۱۰-۱۵
۵ نگهداری ۱۵-۲۰
۶ به خوبی حفظ شده ۲۰-۲۵
جدول ۲٫
رابطه تقدم فعالیت های تعمیر و نگهداری بین BCL ها.
جدول ۲٫
رابطه تقدم فعالیت های تعمیر و نگهداری بین BCL ها.
سطح وضعیت ساختمان
(BCL)
دنباله فعالیت
سلف، اسبق، جد جانشین
۱ بازسازی جایگزینی/
نظافت / فعالیت اصلی در دوره بعدی
توانبخشی
۲ توانبخشی جایگزینی/
نظافت / فعالیت اصلی در دوره بعدی
تقویت
گسترش
۳ تقویت جایگزینی/
نظافت / فعالیت اصلی در دوره بعدی
گسترش
جایگزینی
۴ گسترش جایگزینی/
نظافت / فعالیت اصلی در دوره بعدی
جایگزینی
تمیز کردن
۵ جایگزینی
تمیز کردن
جایگزینی/
نظافت / فعالیت اصلی در دوره بعدی
۶ تمیز کردن جایگزینی/
نظافت / فعالیت اصلی در دوره بعدی
جدول ۳٫
نوع اقدام نگهداری برای ساختمان میراثی [۳].
جدول ۳٫
نوع اقدام نگهداری برای ساختمان میراثی [۳].
مقیاس فعالیت نوع مداخله افزایش عمر خدمات تخمینی (سال) هزینه
(USD/m2)
فعالیت عمده بازسازی ۳۰ ۲۱۰٫۴۵
توانبخشی ۲۵ ۱۴۰٫۳۰
تقویت ۲۰ ۱۰۵٫۲۲
گسترش ۱۰ ۷۰٫۱۵
فعالیت جزئی جایگزینی ۵ ۴۲٫۰۹
تمیز کردن ۲ ۲۸٫۰۶
هزینه از روپیه اندونزی (IDR) به دلار آمریکا (USD) تبدیل می شود. نرخ ارز: IDR/USD = 14250 (نرخ رایج در ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱).
جدول ۴٫
پارامترها و متغیرهای مدل پیشنهادی.
جدول ۴٫
پارامترها و متغیرهای مدل پیشنهادی.
شاخص ها تعریف
ب فهرست ساختمان ها
پ شاخص دوره ها
آ شاخص مداخلات عمده
من شاخص مداخلات جزئی
y شاخص سالهایی که مداخلات انجام شده است
مجموعه ها تعریف
ب مجموعه شماره ساختمان، جایی که ب = ۱،۲، ۳، … ه
پ مجموعه اعداد دوره، که در آن پ = ۱، ۲، ۳، … f
آ مجموعه ای از نوع شماره های مداخله اصلی، که در آن آ = ۱، ۲، ۳، … g
من مجموعه ای از نوع شماره های مداخله جزئی، که در آن من = ۱، …، h
دبلیو مجموعه وزن ساختمان
مولفه های تعریف
ه مجموع ساختمان ها
f مجموع دوره ها
g مجموع مداخلات عمده
ساعت مجموع مداخلات جزئی
wب اهمیت وزن ساختمان ب
توپ محدودیت بودجه در دوره پ
دکترب طول عمر باقیمانده برای ساختمان ب
srب زمان شروع عمر باقیمانده برای ساختمان ب، جایی که srب = ۰
استب زمان پایان عمر باقیمانده ساختمان ب
دی جیapb طول عمر تخمینی فعالیت اصلی آ
ازipb طول عمر تخمینی فعالیت جزئی من
cjآ هزینه فعالیت عمده آ
rpب حداقل زمان هدف برنامه ریزی در ساختمان ب
mpب حداکثر زمان هدف برنامه ریزی نگهداری در ساختمان ب
ciمن هزینه فعالیت جزئی من
r نرخ تورم سالانه در سال y
متغیرها تعریف
Dب کل طول عمر ساختمان ب
جیapb تقاضای نوع فعالیت آ در دوره پ برای ساختن ب
منapb تقاضای نوع فعالیت من در دوره پ برای ساختن ب
SJapb زمان شروع فعالیت اصلی آ در دوره پ برای ساختن ب
دی جیapb طول عمر تخمینی فعالیت اصلی آ در دوره پ برای ساختن ب
ای جیapb زمان پایان فعالیت اصلی آ در دوره پ برای ساختن ب
وipb زمان شروع فعالیت های جزئی من در دوره پ برای ساختن ب
از جانبipb طول عمر تخمینی فعالیت جزئی من در دوره پ برای ساختن ب
نهipb زمان پایان فعالیت جزئی من در دوره پ برای ساختن ب
سی جیapb هزینه فعالیت عمده آ برای ساختن ب
CIipb هزینه فعالیت عمده من برای ساختن ب
جدول ۵٫
داده های ساختمان میراث در فهرست بررسی.
جدول ۵٫
داده های ساختمان میراث در فهرست بررسی.
تعداد ساختمان ها وضعیت شرایط اولیه سناریو ۱ سناریو ۱ عمر باقی مانده است شرایط اولیه سناریو ۲ سناریو ۲ مادام العمر باقی مانده است مساحت زمین هزینه مداخله (میلیون دلار آمریکا)
تشخیص میدهم توانبخشی تقویت کنید بسط دادن جایگزین کردن تمیز کردن
۱ نگهداری ۶ ۲۳ ۳ ۷ ۲۷۹ متر۲ ۰٫۰۵۹ ۰٫۰۳۹ ۰٫۰۲۹ ۰٫۰۲۰ ۰٫۰۱۲ ۰٫۰۰۸
۲ نگهداری ۶ ۲۲ ۳ ۱۰ ۵۳ متر۲ ۰٫۰۱۱ ۰٫۰۰۷ ۰٫۰۰۶ ۰٫۰۰۴ ۰٫۰۰۲ ۰٫۰۰۱
۳ به خوبی حفظ شده ۵ ۱۷ ۲ ۴ ۳۴۴ متر۲ ۰٫۰۷۲ ۰٫۰۴۸ ۰٫۰۳۶ ۰٫۰۲۴ ۰٫۰۱۴ ۰٫۰۱۰
۴ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۲۹۶ متر۲ ۰٫۰۶۲ ۰٫۰۴۱ ۰٫۰۳۱ ۰٫۰۲۱ ۰٫۰۱۲ ۰٫۰۰۸
۵ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۱۳۸ متر۲ ۰٫۰۲۹ ۰٫۰۱۹ ۰٫۰۱۴ ۰٫۰۱۰ ۰٫۰۰۶ ۰٫۰۰۴
۶ ضعیف نگهداری می شود ۳ ۱۰ ۳ ۵ ۲۰۱ متر۲ ۰٫۰۴۲ ۰٫۰۲۸ ۰٫۰۲۱ ۰٫۰۱۴ ۰٫۰۰۸ ۰٫۰۰۶
۷ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۵۹ متر۲ ۰٫۰۱۲ ۰٫۰۰۸ ۰٫۰۰۶ ۰٫۰۰۴ ۰٫۰۰۲ ۰٫۰۰۲
۸ نگهداری ۶ ۲۴ ۳ ۸ ۲۴۴ متر۲ ۰٫۰۵۱ ۰٫۰۳۴ ۰٫۰۲۶ ۰٫۰۱۷ ۰٫۰۱۰ ۰٫۰۰۷
۹ نگهداری ۶ ۲۲ ۳ ۶ ۹۳ متر۲ ۰٫۰۲۰ ۰٫۰۱۳ ۰٫۰۱۰ ۰٫۰۰۷ ۰٫۰۰۴ ۰٫۰۰۳
۱۰ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۲۵۰ متر۲ ۰٫۰۵۳ ۰٫۰۳۵ ۰٫۰۲۶ ۰٫۰۱۸ ۰٫۰۱۱ ۰٫۰۰۷
۱۱ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۳۲۷ متر۲ ۰٫۰۶۹ ۰٫۰۴۶ ۰٫۰۳۴ ۰٫۰۲۳ ۰٫۰۱۴ ۰٫۰۰۹
۱۲ به خوبی حفظ شده ۵ ۱۸ ۲ ۲ ۲۷۹ متر۲ ۰٫۰۵۹ ۰٫۰۳۹ ۰٫۰۲۹ ۰٫۰۲۰ ۰٫۰۱۲ ۰٫۰۰۸
۱۳ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۷۵۲ متر۲ ۰٫۱۵۸ ۰٫۱۰۵ ۰٫۰۷۹ ۰٫۰۵۳ ۰٫۰۳۲ ۰٫۰۲۱
۱۴ کمتر نگهداری شده است ۴ ۱۲ ۱ ۰ ۱۹۰ متر۲ ۰٫۰۴۰ ۰٫۰۲۷ ۰٫۰۲۰ ۰٫۰۱۳ ۰٫۰۰۸ ۰٫۰۰۵
۱۵ نگهداری ۶ ۲۰ ۳ ۹ ۴۸۶ متر۲ ۰٫۱۰۲ ۰٫۰۶۸ ۰٫۰۵۱ ۰٫۰۳۴ ۰٫۰۲۰ ۰٫۰۱۴
۱۶ نگهداری ۶ ۲۱ ۳ ۸ ۱۷۵۴ متر۲ ۰٫۳۶۸ ۰٫۲۴۶ ۰٫۱۸۴ ۰٫۱۲۳ ۰٫۰۷۴ ۰٫۰۴۹
۱۷ نگهداری ۶ ۲۲ ۳ ۶ ۸۹۹ متر۲ ۰٫۱۸۹ ۰٫۱۲۶ ۰٫۰۹۴ ۰٫۰۶۳ ۰٫۰۳۸ ۰٫۰۲۵
۱۸ به خوبی حفظ شده ۵ ۱۷ ۲ ۴ ۱۰۴۴ متر۲ ۰٫۲۱۹ ۰٫۱۴۶ ۰٫۱۱۰ ۰٫۰۷۳ ۰٫۰۴۴ ۰٫۰۲۹
۱۹ به خوبی حفظ شده ۵ ۱۹ ۲ ۵ ۲۳۷۹ متر۲ ۰٫۵۰۰ ۰٫۳۳۳ ۰٫۲۵۰ ۰٫۱۶۷ ۰٫۱۰۰ ۰٫۰۶۷
۲۰ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۱۸۸ متر۲ ۰٫۰۳۹ ۰٫۰۲۶ ۰٫۰۲۰ ۰٫۰۱۳ ۰٫۰۰۸ ۰٫۰۰۵
۲۱ آسیب دیده ۲ ۱ ۲ ۳ ۳۷۴ متر۲ ۰٫۰۷۹ ۰٫۰۵۲ ۰٫۰۳۹ ۰٫۰۲۶ ۰٫۰۱۶ ۰٫۰۱۰
۲۲ به خوبی حفظ شده ۵ ۱۹ ۲ ۰ ۱۱۱ متر۲ ۰٫۰۲۳ ۰٫۰۱۶ ۰٫۰۱۲ ۰٫۰۰۸ ۰٫۰۰۵ ۰٫۰۰۳
۲۳ به خوبی حفظ شده ۵ ۱۵ ۲ ۲ ۲۴۲ متر۲ ۰٫۰۵۱ ۰٫۰۳۴ ۰٫۰۲۵ ۰٫۰۱۷ ۰٫۰۱۰ ۰٫۰۰۷
۲۴ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۲۶۸ متر۲ ۰٫۰۵۶ ۰٫۰۳۸ ۰٫۰۲۸ ۰٫۰۱۹ ۰٫۰۱۱ ۰٫۰۰۸
۲۵ به خوبی حفظ شده ۵ ۱۶ ۲ ۵ ۱۴۲ متر۲ ۰٫۰۳۰ ۰٫۰۲۰ ۰٫۰۱۵ ۰٫۰۱۰ ۰٫۰۰۶ ۰٫۰۰۴
۲۶ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۲۵۶ متر۲ ۰٫۰۵۴ ۰٫۰۳۶ ۰٫۰۲۷ ۰٫۰۱۸ ۰٫۰۱۱ ۰٫۰۰۷
۲۷ به خوبی حفظ شده ۵ ۱۸ ۲ ۵ ۴۲۲ متر۲ ۰٫۰۸۹ ۰٫۰۵۹ ۰٫۰۴۴ ۰٫۰۳۰ ۰٫۰۱۸ ۰٫۰۱۲
۲۸ آسیب دیده ۲ ۲ ۲ ۴ ۲۵۴ متر۲ ۰٫۰۵۳ ۰٫۰۳۶ ۰٫۰۲۷ ۰٫۰۱۸ ۰٫۰۱۱ ۰٫۰۰۷
۲۹ نگهداری ۶ ۲۳ ۳ ۵ ۶۱ متر۲ ۰٫۰۱۳ ۰٫۰۰۹ ۰٫۰۰۶ ۰٫۰۰۴ ۰٫۰۰۳ ۰٫۰۰۲
۳۰ ضعیف نگهداری می شود ۳ ۹ ۳ ۵ ۳۱۵ متر۲ ۰٫۰۶۶ ۰٫۰۴۴ ۰٫۰۳۳ ۰٫۰۲۲ ۰٫۰۱۳ ۰٫۰۰۹
۳۱ ضعیف نگهداری می شود ۳ ۶ ۳ ۷ ۱۹۹ متر۲ ۰٫۰۴۲ ۰٫۰۲۸ ۰٫۰۲۱ ۰٫۰۱۴ ۰٫۰۰۸ ۰٫۰۰۶
۳۲ ضعیف نگهداری می شود ۳ ۸ ۳ ۱۰ ۳۶۳ متر۲ ۰٫۰۷۶ ۰٫۰۵۱ ۰٫۰۳۸ ۰٫۰۲۵ ۰٫۰۱۵ ۰٫۰۱۰
۳۳ نگهداری ۶ ۲۰ ۳ ۵ ۷۱۴ متر۲ ۰٫۱۵۰ ۰٫۱۰۰ ۰٫۰۷۵ ۰٫۰۵۰ ۰٫۰۳۰ ۰٫۰۲۰
۳۴ نگهداری ۶ ۲۱ ۳ ۱۰ ۱۶۱ متر۲ ۰٫۰۳۴ ۰٫۰۲۳ ۰٫۰۱۷ ۰٫۰۱۱ ۰٫۰۰۷ ۰٫۰۰۵
۳۵ نگهداری ۶ ۲۳ ۳ ۱۰ ۲۰۲ متر۲ ۰٫۰۴۳ ۰٫۰۲۸ ۰٫۰۲۱ ۰٫۰۱۴ ۰٫۰۰۹ ۰٫۰۰۶
۳۶ نگهداری ۶ ۲۲ ۳ ۱۰ ۹۷ متر۲ ۰٫۰۲۰ ۰٫۰۱۴ ۰٫۰۱۰ ۰٫۰۰۷ ۰٫۰۰۴ ۰٫۰۰۳
۳۷ نگهداری ۶ ۲۴ ۳ ۹ ۲۱۱ متر۲ ۰٫۰۴۴ ۰٫۰۳۰ ۰٫۰۲۲ ۰٫۰۱۵ ۰٫۰۰۹ ۰٫۰۰۶
۳۸ نگهداری ۶ ۲۱ ۳ ۸ ۷۰۷ متر۲ ۰٫۱۴۸ ۰٫۰۹۹ ۰٫۰۷۴ ۰٫۰۴۹ ۰٫۰۳۰ ۰٫۰۲۰
۳۹ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۳۴۶ متر۲ ۰٫۰۷۳ ۰٫۰۴۸ ۰٫۰۳۶ ۰٫۰۲۴ ۰٫۰۱۵ ۰٫۰۱۰
۴۰ به شدت آسیب دیده است ۱ ۰ ۱ ۰ ۵۵۲ متر۲ ۰٫۱۱۶ ۰٫۰۷۷ ۰٫۰۵۸ ۰٫۰۳۹ ۰٫۰۲۳ ۰٫۰۱۵
هزینه از روپیه اندونزی (IDR) به دلار آمریکا (USD) تبدیل می شود. نرخ ارز: IDR/USD = 14250 (نرخ رایج در ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱).
جدول ۶٫
خلاصه هزینه تعمیر و نگهداری برای سه سناریو.
جدول ۶٫
خلاصه هزینه تعمیر و نگهداری برای سه سناریو.
دوره نگهداری سناریو ۱
($دلار آمریکا)
سناریو ۲
($دلار آمریکا)
سناریو ۳
($دلار آمریکا)
P1 ۵۴۶,۹۴۷٫۳۷ ۸۷۳,۶۸۴٫۲۱ ۷۳۰,۳۸۵٫۹۶
P2 ۶۹,۸۲۴٫۵۶ ۵۶۶,۸۷۷٫۱۹ ۵۸۵,۸۲۴٫۵۶
P3 ۸۴,۶۳۱٫۵۸ ۴۹۶,۴۲۱٫۰۵ ۳۴۹,۴۷۳٫۶۸
P4 ۵۶۶,۲۴۵٫۶۱ ۵۸۹,۸۹۴٫۷۴ ۱,۱۸۷,۲۲۸٫۰۷
P5 ۸۹۵,۹۲۹٫۸۲ ۹۲۶,۸۰۷٫۰۲ ۶۵۵,۰۱۷٫۵۴
P6 ۱,۷۱۹,۷۸۹٫۴۷ ۱,۰۴۷,۷۸۹٫۴۷ ۱,۲۷۸,۵۹۶٫۴۹
P7 ۶۲۰,۳۵۰٫۸۸ ۹۵۶,۷۰۱٫۷۵ ۶۰۲,۷۳۶٫۸۴
P8 ۱,۰۸۳,۹۲۹٫۸۲ ۱,۰۹۱,۱۵۷٫۸۹ ۱,۲۷۲,۸۴۲٫۱۱
P9 ۱,۲۷۰,۰۳۵٫۰۹ ۱,۰۱۰,۳۸۵٫۹۶ ۸۶۸,۴۹۱٫۲۳
P10 ۹۲۲,۶۶۶٫۶۷ ۲۵۰,۸۰۷٫۰۲ ۸۱۸,۱۷۵٫۴۴
هزینه کل ۷,۷۸۰,۳۵۰٫۸۸ ۷,۸۱۰,۵۲۶٫۳۲ ۸,۳۴۸,۷۷۱٫۹۳
هزینه از روپیه اندونزی (IDR) به دلار آمریکا (USD) تبدیل می شود. نرخ ارز: IDR/USD = 14250 (نرخ رایج در ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱).
جدول ۷٫
مقایسه میانگین هزینه در بین سه سناریو برای همه ساختمان ها.
جدول ۷٫
مقایسه میانگین هزینه در بین سه سناریو برای همه ساختمان ها.
تعداد ساختمان نوع سناریو تعداد ساختمان نوع سناریو
سناریو ۱ سناریو ۲ سناریو ۳ سناریو ۱ سناریو ۲ سناریو ۳
B1 ۴۱٫۳۶ ۴۹٫۶۴ ۴۴٫۱۸ B21 ۵۹٫۵۴ ۵۱٫۴۹ ۴۹٫۸۸
B2 ۷٫۵۶ ۷٫۱۴ ۸٫۷۶ B22 ۱۶٫۴۶ ۱۶٫۷۴ ۱۸٫۱۲
B3 ۳۸٫۷۸ ۵۲٫۹۶ ۴۹٫۵۲ B23 ۲۶٫۰۴ ۳۹٫۷۹ ۳۱٫۰۶
B4 ۴۶٫۲۲ ۴۴٫۷۴ ۴۷٫۲۸ B24 ۴۴٫۶۲ ۴۴٫۸۵ ۴۳٫۸۰
B5 ۲۶٫۰۲ ۲۲٫۵۱ ۲۱٫۹۸ B25 ۱۷٫۲۹ ۲۱٫۱۵ ۱۹٫۳۵
B6 ۲۵٫۱۰ ۳۱٫۴۶ ۲۹٫۶۲ B26 ۳۹٫۰۰ ۳۸٫۷۸ ۳۷٫۳۳
B7 ۹٫۲۰ ۸٫۸۷ ۹٫۲۰ B27 ۴۷٫۰۲ ۶۰٫۴۰ ۵۷٫۶۶
B8 ۲۹٫۶۲ ۳۲٫۳۳ ۳۴٫۲۸ B28 ۳۹٫۶۲ ۳۹٫۱۰ ۳۶٫۹۶
B9 ۱۱٫۴۴ ۱۲٫۸۳ ۱۳٫۵۹ B29 ۸٫۲۸ ۷٫۸۳ ۱۰٫۷۲
B10 ۳۹٫۸۸ ۴۰٫۵۷ ۴۱٫۴۲ B30 ۵۰٫۳۱ ۴۹٫۳۶ ۳۸٫۷۸
B11 ۵۲٫۲۸ ۵۵٫۰۹ ۵۲٫۴۶ B31 ۳۱٫۷۲ ۲۹٫۵۱ ۲۵٫۵۰
B12 ۳۷٫۲۲ ۳۹٫۸۶ ۴۰٫۴۵ B32 ۶۱٫۹۶ ۴۷٫۹۰ ۵۱٫۰۸
B13 ۱۱۷٫۲۴ ۱۱۴٫۰۹ ۱۱۵٫۹۶ B33 ۷۱٫۳۲ ۱۲۰٫۴۵ ۱۲۰٫۴۶
B14 ۲۵٫۲۰ ۲۸٫۷۶ ۲۹٫۹۲ B34 ۱۶٫۷۸ ۱۹٫۷۶ ۲۱٫۲۷
B15 ۶۳٫۶۲ ۵۵٫۴۶ ۶۰٫۸۲ B35 ۲۹٫۴۰ ۲۳٫۴۹ ۲۹٫۹۶
B16 ۱۸۶٫۳۶ ۲۶۴٫۱۱ ۲۶۰٫۸۲ B36 ۱۰٫۵۶ ۱۳٫۳۲ ۱۳٫۱۰
B17 ۱۲۲٫۸۸ ۱۲۴٫۸۳ ۱۱۶٫۷۲ B37 ۲۳٫۸۶ ۳۳٫۰۴ ساعت ۲۵٫۳۰
B18 ۱۲۱٫۸۰ ۱۶۴٫۹۶ ۱۸۳٫۷۸ B38 ۸۴٫۸۸ ۱۱۲٫۷۷ ۸۹٫۴۵
B19 ۳۸۱٫۹۴ ۳۹۵٫۴۸ ۳۴۶٫۷۶ B39 ۴۷٫۹۲ ۴۹٫۳۰ ۵۵٫۴۴
B20 ۲۹٫۲۴ ۲۸٫۱۷ ۳۰٫۳۶ B40 ۸۹٫۶۸ ۷۸٫۷۶ ۸۷٫۶۱
میانگین هزینه در هر سناریو (به دلار آمریکا) ۵۵٫۷۳ ۶۱٫۷۹ ۶۰٫۰۲
هزینه از روپیه اندونزی (IDR) به دلار آمریکا (USD) تبدیل می شود. نرخ ارز: IDR/USD = 14250 (نرخ رایج در ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱).
سلب مسئولیت/یادداشت ناشر: اظهارات، نظرات و داده های موجود در همه نشریات صرفاً متعلق به نویسنده (ها) و مشارکت کننده (ها) است و نه MDPI و/یا ویرایشگر(ها). MDPI و/یا ویراستار(های) مسئولیت هرگونه آسیب به افراد یا دارایی ناشی از هر ایده، روش، دستورالعمل یا محصولات اشاره شده در محتوا را رد می کنند.

منابع:
۱- shahrsaz.ir , ساختمانها، جلد. ۱۳، صفحات ۱۸۶۷: مدل بهینه سازی مسئله زمان بندی تعمیر و نگهداری برای ساختمان های میراث با برنامه ریزی محدودیت
,۱۶۹۰۱۱۷۵۰۶
۲- https://www.mdpi.com/2075-5309/13/7/1867 | 2023-07-23 04:30:00

به اشتراک بگذارید
تعداد دیدگاه : 0
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
با فعال سازی نوتیفیکیشن سایت به روز بمانید! آیا میخواهید جدید ترین مطالب سایت را به صورت نوتیفیکیشن دریافت کنید؟ خیر بله