تجزیه و تحلیل عملکردهای ریزاقلیمی و افزایش دهنده تنوع زیستی یک نمونه اولیه دیوار زنده برای خوش‌گذرانی بیش از انسان در شهرها

این مطالعه روند رو به رشد زیرساخت‌های سبز شهری، به‌ویژه سیستم‌های نمای سبز را از نظر روابط زیرساختی بین طبیعت و فرهنگ و پتانسیل آن‌ها برای عمل به عنوان لایه‌های زیست‌اقلیمی میانجی بین نیازهای گیاهی، جانوری و سکونت انسانی تحلیل می‌کند. یک رویکرد میان رشته‌ای با ترکیب دیدگاه‌های علوم اجتماعی و مهندسی برای بحث در مورد سهم سیستم‌های نمای سبز برای خوش‌گذرانی بیش از انسان در شهرها اتخاذ می‌شود. زیرساخت‌های سبز می‌توانند با فعال کردن عملکردهایی که به ادغام ناهمگونی معمولی برای ساختارهای نیمه‌طبیعی در ساختارهای شهری کمک می‌کنند، از این تلاش حمایت کنند، به‌ویژه در مورد عملکردهای ریز اقلیم و افزایش تنوع زیستی. تمایز نظری بین زیرساخت‌های «خاکستری»، «سبز» و «انقلابی» برای تمایز بین مفهوم‌سازی‌های متعارف و پساانسانی از فرهنگ‌های طبیعت شهری استفاده می‌شود. عملکرد نمونه اولیه دیوار زنده UNA TERRA به عنوان یک زیرساخت سبز و انقلابی ارزیابی می شود. نتایج نشان می‌دهد که دیوار زنده دارای اثرات ریزاقلیمی مفید است و ساختار زیستگاهی ناهمگنی را اضافه می‌کند که از تنوع زیستی در بافت شهری پشتیبانی می‌کند. با پایبندی به “تواضع برابری طلبانه” در طراحی، عدم قطعیت و صراحت از خوشرویی بیش از انسان تایید می شود. این مطالعه نشان می‌دهد که زیرساخت‌های سبز مانند سیستم‌های نمای سبز می‌توانند معیارهای زیرساخت‌های انقلابی را برآورده کنند اگر سهم تنوع زیستی محلی و پیچیدگی ساختاری اولویت‌بندی شود و روابط متقابل ناهمگون بین بازیگران انسانی و غیر انسانی در نظر گرفته شود.