برای چندین دهه، تگزاس کاربری زمین و منطقه بندی دانکن هوسی در مقاله‌ای برای The Dallas Morning News می‌نویسد که سیاست در جهتی متفاوت از بسیاری از کالیفرنیا پیش رفته است. «مقررات استفاده از زمین و منطقه بندی آن کمتر سختگیرانه است. و صاحبان خانه های ثروتمند و بوروکرات ها قدرت کمتری برای مسدود کردن مسکن دارند. در نتیجه، هر سال مسکن بیشتری در تگزاس نسبت به هر جای دیگری ساخته می‌شود و افراد بسیار کمتری زیر بار اجاره می‌روند.»

اما پس از شکست چندین لایحه مربوط به منطقه‌بندی در مجلس ایالتی، هوزی قانون‌گذاران ایالت تگزاس را متهم می‌کند که در مخالفت سرسخت آنها با سیاست‌های «سبک کالیفرنیا» «همه کلاه، بدون گاو» هستند، و اشاره می‌کند که انسداد NIMBY و عواقب ناخواسته قانون کیفیت محیطی کالیفرنیا (CEQA) منجر به یکی از بدترین بحران های مسکن در کشور شده است.

صورت‌حساب‌های تگزاس مورد بحث اجازه می‌دادند واحدهای مسکونی جانبی (ADU)، کاهش مقررات حداقل اندازه لات، و «به اصطلاح محدودیت‌های سازگاری که ارتفاع ساختمان‌های آپارتمانی را در نزدیکی خانه‌های تک‌خانواری محدود می‌کند، مهار می‌کند». هوزی می نویسد که “به طرز نگران کننده ای، بسیاری از دموکرات ها و جمهوری خواهان در تگزاس، استدلال های مضر NIMBY را که در کالیفرنیا حکمفرما شده است، برای خنثی کردن این پیشنهادها کنار گذاشتند.”

به گفته هوسی، «در حالی که کالیفرنیا یک داستان احتیاطی از سیاست بد مسکن ارائه می‌کند، جنبش رو به رشد YIMBY مسیر متفاوتی را ترسیم می‌کند». قانونگذاران تگزاس ممکن است بخواهند به این جنبش به عنوان یک الگوی مؤثرتر برای “جلوگیری از اشتباهات رقیب اصلی خود” نگاه کنند.